✨اللهم ایاک نعبد و ایاک نستعین
همراهان عزیزم سلام
طی همه این مدتی که با یکدیگر سخن گفته‌ایم، به خاطر ندارم بدون استدلال و استناد و منطق، حرفی زده و انتظار پذیرش آن از طرف شما را داشته باشم. همواره سعی کرده‌ام آنچه را می‌دانم و مبنای گفتار و نوشتارم هست نیز، از شما پنهان نکنم.
امروز نیز روا نیست بدون اینکه با هم سخن بگوییم، بدون ارائه استدلالی، از یک لیست انتخاباتی حمایت کنم و ایین حق شما بر گردن حقیر است. پس از انتخابات، مبسوط درباره نسبت خود با شورای ائتلاف سخن خواهم گفت، اما برای امروز، نکاتی معروض می‌دارم.
اولین نکته حقیر این است که در عصر جدید که عمده بچه‌های حزب‌الهی در محیط‌های مجازی فعالیت سیاسی میکنند، نمی‌توان بدون در نظر گرفتن آنها، در پشت درهای بسته و زیرزمین نشست و کنش سیاسی و انتخاباتی کرد. این بچه‌ها درباره افراد مختلف، نفیا و اثباتا حرف دارند. فلسفه راه دادن موقت و محدود حقیر به شورای انتخاب، یک نگاه بسیار ضعیف و کاملا ناقص به این واقعیت بوده است که الان وقت این بحث و مباحث مرتبط نیست و بماند برای سوم اسفند.
اما درباره آنچه دوم اسفند باید انجام دهیم، واقعیت این است که ما با یک دوگانه شکست و پیروزی مواجهیم و راه سومی نیست. جریان لیبرال یک سازمان رای قابل توجه در این شهر دارد که هر آن ممکن است با یک تَکرار آن را فعال کند و تجربه سال نود و چهار تَکرار شود. یعنی سی بر هیچ شکست بخوریم. هرگز تصور نکنیم که می‌توان مثلا پانزده نفر از جریان خود را در مقابل پانزده لیبرال وارد مجلس کرد. الگوی انتخاباتی تهران با توجه به ائتلاف رقیب، تبدیل به شکست یا پیروزی شده است.
در چنین شرایطی راه صواب، وحدت نیرهای انقلابی بر سر یک فهرست واحد بود و شاید تا آخرین روز تبلیغات این گزینه برای ما فعال باشد. اگر وحدت اتفاق می‌افتاد، یا بیفتد، کار برای طرف مقابل بسیار سخت می‌شود. اما اگر وحدت نشود، ما نیز هر کدام لیستی را مقابل خود بگذاریم و به تشخیص خود ترمیمش کنیم، فهرست هیچ کدام‌مان شانس ورود به مجلس را نخواهد داشت.
امروز از میان فهرست‌ها، فهرست ایران سربلند در صدر گرایش رای دهندگان به جبهه ما قرار دارد. ممکن است ما کسانی را از این فهرست قبول نداشته باشیم، اما من معتقدم باید به آنها هم رای دهیم! چرا؟ دلیلش این است که اگر دارویی را به خاطر اندک تلخی‌اش نخوریم، کل فایده آن را از دست می‌دهیم. دقت کنیم که با انتخابات مجلس مواجهیم نه ریاست جمهوری. مجلس دویست و نود نماینده دارد.
به عبارت دیگر، حتی اگر مجلس کلا سی نماینده داشت، آن آن پنج نفری که به خاطر بیست و پنج نفر دیگر به آنها رای می‌دهیم، همچنانکه مقبول ما نیستند، حتما مقبول آن بیست و پنج نفر داخل لیست هم که قبولشان داریم، نخواهند بود.
در مجلس دویست و نود نفره که اکثریت با بچه‌های انقلاب باشد، پنج نفری که به خاطر بیست و پنج نفر، تاکتیکی تحملشان کرده‌ایم، هیچ به حساب نمی‌آیند. لذا این سخن که چون فلانی در لیست است پس من به کل لیست رای نمی‌دهم، یا کج فهمی است، یا از نیات سوء ناشی می‌شود.
اگر آقایان وحدت نکردند، با صدای رسا به من و شما می گویند هیچ کدام مادر واقعی بچه در آن مثل معروف نیستند و برایشان نجات ایران مهم نیست. حل این مسئله حیاتی نیز در این فرصت ممکن نیست. اما اگر اینها مادر آن بچه نیستند، در آن سو خطر تصاحب بچه توسط یک قاتل وجود دارد. فهم حقیر این است که امروز باید برای جلوگیری از رسیدن مجلس به یک جریان ضد پیشرفت ایران اسلامی، به فهرست ایران سربلند رای دهیم، اما پس از انتخابات دور هم بنشینیم و برای آینده انقلاب، طرحی نو دراندازیم. با این‌همه، کمتر از آن هستم که فهم خود را برتر از فهم شما بدانم. باز به تشخیص خود عمل کنید. نظراتتان را می‌خوانم و تا آنجا که وقت اجازه دهد، پاسخگوی شما خواهم بود.
برادر کوچک شما
سید یاسر جبرائیلی
@syjebraily
بسم الله الرحمن الرحیم
اللهم ایاک نعبد و ایاک نستعین
بدنبال مراجعه مکرر مردم حوزه انتخابیه تهران، بر اساس تعهد دینی و انقلابی خود و با یاد امام و شهداء بخصوص شهید سلیمانی عزیز، پس از بررسی های فراوان و ارزیابی های گوناگون، امضا کنندگان زیر برای تحقق مجلسی قوی و کارآمد به لیست «وحدت شورای ائتلاف» رای خواهد داد.
روشن است نسبت به تعداد دیگری از کاندیداهای محترم نظر مثبت وجود دارد که محدودیت های موجود ما را وادار به چنین جمع بندی دشواری نمود.
حوادث تلخ و شیرین زیادی را مردم ما با سربلندی پشت سر نهاده اند که انتخابات دوم اسفند ماه نیز به توفیق الهی یکی از همین روزهای خدایی خواهد شد.
و ماالنصر الا من عندالله العزیز الحکیم
سید محمد مهدی میرباقری
محمد حاج ابوالقاسم دولابی
علیرضا پناهیان
مسعود عالی
ناصر رفیعی
محمد مهدی ماندگاری
محمد رضا برادران
محمد رضا عابدینی
سید حسین مومنی
احسان بی آزار تهرانی
حسین جوشقانیان
حامد کاشانی
رضا محمدی
سید ابراهیم حسینی اراکی
علی سرلک
نادر طالب زاده
محمد حسین رجبی دوانی
حجت الله عبدالملکی
سید یاسر جبرائیلی
#لیست_وحدت
@syjebraily
⚡️برداشته شدن تعلیق نیم‌بند ایران از کانترمژر FATF تاثیری بر تجارت خارجی ایران نخواهد داشت. عمده تجارت ایران از کانال‌های غیرقابل تحریم انجام می‌شود و این‌کانال‌ها اساسا خارج از حوزه عمل FATF قرار دارند. این رویداد به زودی پوچ بودن ادعای صفر شدن تجارت خارجی ایران را نشان خواهد داد.
@syjebraily
✨در گفتگو با روزنامه فرهیختگان به چرایی لزوم قطع همکاری با fatf پرداخته ام.
🔺تنها در شرایطی ایران می‌تواند مطالبات FATF را به‌صورت کامل اجرایی کند که اولا هیچ تحریمی وجود نداشته باشد و ثانیا گروه‌های مقاومت شامل گروه‌های تروریستی نشوند، لذا تا آن زمان اساسا امکان همکاری کامل با گروه ویژه اقدام مالی برای ایران وجود نخواهد داشت.
https://b2n.ir/401356
@syjebraily
✨احیای امید در بدنه ناامید اصلاح‌طلبان، وظیفه مجلس انقلابی یازدهم
🔹بررسی نتایج انتخابات تهران نشان می‌دهد آرای نفر اول فهرست اصولگرا در انتخابات مجلس یازدهم(قالیباف: ۱۲۶۵۲۸۷) از آرای نفر اول فهرست اصولگرایان در مجلس دهم(حداد عادل: ۱۰۵۷۶۳۹ هزار) بیشتر است. یعنی گرایش به این تفکر و امید به کارکرد آن در مجلس، اندکی افزایش یافته است.
🔹در دیگر سو، مقایسه آرای نفر اول فهرست اصلاح‌طلبان در انتخابات مجلس یازدهم(انصاری:۶۹۱۵۱) نسبت به آرای نفر اول فهرست این طیف در انتخابات مجلس دهم(عارف: ۱۶۰۸۹۲۶)، دچار ریزش نجومی شده است. این یعنی، بدنه اجتماعی جریان اصلاح طلب به قدری از این جریان ناامید و سرخورده شده که حتی پای صندوق نیز نیامده است.
🔹کاهش مشارکت در انتخابات این دوره، در کنار تلاش بی‌وقفه کرونایی دشمن، ناشی از سرخوردگی بخشی از جامعه از عملکرد دولت و مجلس اصلاح‌طلب است. این حرف آقای قوچانی دقیق است که علت شکست اصلاح‌طلبان، کارنامه امید است؛ اما این کارنامه فقط منجر به شکست اصلاح‌طلبان نشده است، بلکه بخشی از جامعه را اساسا ناامید کرده و این گناهی نابخشودنی است.
یکی از مهم‌ترین وظایف مجلس انقلابی، احیای امید در همین بدنه ناامید، از طریق کارآمدی است.
@syjebraily
✨تشکیلات جبهه انقلاب؛ آنگونه که باید باشد- بخش اول
🔹پس از پیروزی انقلاب اسلامی، تشکل‌هایی که پیش از انقلاب مشغول مبارزه با طاغوت بودند، در موقعیت کنش‌های سیاسی درون‌سیستمی قرار گرفتند. برخی تشکل‌ها نیز پس از انقلاب با گردهم‌آیی شخصیت‌های شهره مبارزه شکل گرفتند. علی ای حال، وجه مشترک این تشکل‌های سیاسی، پیشقراولی اعضای مرکزی آنها در طول نهضت بود. می‌توان حزب موتلفه، حزب جمهوری اسلامی، جامعه روحانیت مبارز و... را در این زمینه مثال زد.
🔹موسم انتخابات که فرا می‌رسید، همین تشکل‌ها از افرادی حمایت می‌کردند و مردم نیز به فهرست آنها اعتماد کرده و رای می‌دادند. پیروزی فراگیر حزب جمهوری اسلامی در انتخابات مجلس نخست، نمونه این اعتماد مردم است. اما ریشه این اعتماد در کجا بود؟ مردم به کدام دلیل با تمام وجود پای کار حزب جمهوری اسلامی آمدند و برای نامزدهای مورد حمایت حزب تبلیغ کردند و به آنها رای دادند؟ پاسخ روشن است: شخصیت‌هایی که محور حزب بودند و فهرست انتخاباتی تعیین می‌کردند، مقبول و محبوب و مورد اعتماد مردم بودند. این شخصیت‌ها، پیشقراولان مبارزه با رژیم ستمشاهی بودند و مردم در همه بزنگاه‌ها، آنها را در صف نخست مبارزه دیده بودند. پس از پیروزی انقلاب نیز، همین شخصیت‌ها در صف نخست مبارزه گفتمانی با تفکر چپ و راست حضور داشتند و در معماری نظام اسلامی نقش‌های اساسی ایفا کردند. علاوه بر این، آنها در میان مردم بودند. با مردم سخن می‌گفتند و می‌شنیدند. مسائل را برای مردم تبیین می‌کردند. در یک کلام، هرآنجا که مردم به آنها نیاز داشتند، حاضر بودند. علمدار پیش‌برد یک تفکر و گفتمان در جامعه بودند و وقت انتخابات، مردم زیر همین علم گفتمانی جمع می‌شدند.
🔹امروز نیز اگر بناست مردم در ایام انتخابات، به تشخیص یک تشکل اعتماد کنند و در انتخابات، به فهرست تعیین شده توسط آن رای دهند، افراد محوری آن تشکل چنان نسبتی باید با مردم داشته باشند. افراد شاخص تشکلی که مردم را به رای به یک فهرست انتخاباتی فرامی‌خوانند، قاعدتا باید پیشقراولان یک گفتمان، یک تفکر و یک جبهه باشند که مردم نقش‌آفرینی آنها در سر بزنگاه‌های مهم انقلاب را ببینند؛ در میان مردم باشند و با آنها سخن بگویند و سخنانشان را بشنوند؛ برای حل مسائل مردم راه‌حل داشته باشند و با تمام توان، اجرایی شدن این راه‌حل‌ها را پیگیری کنند؛ گفتمان خود را برای مردم تبیین کنند؛ در رویدادهای تاریخ‌ساز، مواضع صریح و دقیق بگیرند، مردم را درباره جهت صحیح حرکت اقناع کرده و پیشاپیش مردم، در آن جهت حرکت کنند.
🔹آیا کسانی که درباره #لیست_وحدت تصمیم گرفتند، واحد این ویژگی‌ها که ذکر کردیم بودند؟ آیا اساسا مردم کسانی را که تعیین کننده فهرست‌های انتخاباتی بودند، می‌شناختند؟ از این میان، آنها که شناخته شده بودند، علمدار یک گفتمان بودند؟ برای مردم مرجعیت سیاسی-فرهنگی داشتند و مقبولشان بودند؟ آیا فرآیندهایی که طی شد، متناسب با این وضع مطلوبی که ترسیم کردیم، بود؟
🔹به نظر می‌رسد پاسخ سیاه و سفید دادن به این سوالات، افراط است. اگر بخواهیم منصفانه سخن بگوییم، در فرآیندهای انتخابات مجلس یازدهم، در مقایسه با دوره‌های قبلی، گام‌هایی برداشته شد که سابقه نداشت! حتما در این انتخابات از مکانیسم‌های ۷+۸ عبور شد و این، انکارکردنی نیست. اما تاثیر نهایی این گام‌ها، چندان قابل توجه نبود و تصمیم نهایی، تقریبا به شکل سابق گرفته شد! لذا آنچه باید در جبهه انقلاب رخ دهد، یک تحول اساسی است که نخستین گام آن، "ایجاد یک تشکیلات با محوریت پیشقراولان گفتمانی جبهه انقلاب" است.
🔹ادامه دارد...
@syjebraily
✨بزرگترین حرف غیرکارشناسی تاریخ، ضرورت بهانه‌زدایی از دست آمریکاست
🔹آقای روحانی گفته‌اند: "این حق ملت بزرگ ایران نبود و نیست که در حالی که پیشتاز مبارزه با تروریسم و پولشوئی است، در لیست اقدام متقابل بانک‌ها قرار گیرد... اینک وقت آن است آنها که بهانه به دست آمریکا داده‌اند، باید پاسخگوی موضع‌گیری غیرکارشناسانه خود باشند".
🔹جناب رئیس جمهور!
جسارتا کارشناس این مسئله، رئیس کل بانک مرکزی است که صراحت دارد آنچه اتفاق افتاده، اثری بر مناسبات تجاری ما ندارد؛ چرا که تحریم‌های آمریکا مسیر بانکی را مسدود کرده و خوشبختانه تجارت کشور از مسیرهای غیرقابل تحریم در جریان است.
ثانیا بزرگترین خطای کارشناسی تیم شما، تلاش برای بهانه‌زدایی از دست آمریکا با امضای برجام بود که حاصل این بهانه‌زدایی، امروز پیش چشم ملت است. مردم ما می‌گویند برگردیم به قبل از آغاز دولت جنابعالی که بهانه هسته‌ای دست آمریکا بود، برجام نبود، در لیست سیاه FATF بودیم، نفت مفت نبود، دلار ۳هزار تومان بود...
به تعبیر ریچارد نفیو، معمار تحریم‌های ایران در وزارت خزانه‌داری آمریکا، ایران توانسته بود از طوفان تحریم‌ها بگریزد که دولت بهانه‌زدای جنابعالی روی کار آمد و شد آنچه نباید می‌شد.
@syjebraily
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
منتخبان خود را رها نکنیم...
@syjebraily
🖋با شفافیت چگونه احتکار ناممکن می‌شود؟
هیچ خرید عمده‌ای در کشور، بدون تراکنش بانکی میسر نیست و بانک مرکزی امکان رهگیری کامل تراکنش‌ها را دارد. اگر سامانه‌های اطلاعات تجاری و بانکی کشور یکپارچه شده و همه نقل و انتقالات، ثبت و پایش شود، دیگر نیازی به جستجوی انبارها برای کشف احتکار نخواهد بود.
با یک مثال، کارکرد این سامانه یکپارچه که گفتیم، شاید ملموس شود. فرض کنید شما صاحب یک شرکت عرضه اینترنتی یا یک شرکت توزیع‌کننده هستید. به بازار رفته و حجم انبوهی ماسک خریداری می‌کنید. فرضا ده میلیارد تومان نیز بابت این خرید پرداخت می‌کنید.
تراکنش ده میلیارد تومانی شما با فروشنده، در سامانه‌های بانک مرکزی به همراه موضوع خرید ثبت می‌شود. تراکنش‌های مربوط به فروش-عمده و جزئی- شما پس از خرید ده میلیاردی ماسک که انجام داده‌اید نیز ثبت شده و قابل رهگیری است. یعنی برای سامانه‌های اشراف بر جریان پول و کالای کشور، کاملا روشن است که شما چه کالایی را به چه قیمتی خریداری کرده‌اید، چقدر از کالا در انبار دارید و چقدر به چه قیمتی فروخته‌اید.
در چنین شرایطی راه برای دو فساد بزرگ که اقتصاد ایران از ناحیه آنها کم آسیب ندیده، بسته خواهد شد: سفته بازی دارایی و احتکار. چه، اگر کالایی را به قیمتی خریده و بخواهید چند برابر به فروش برسانید، مشمول جرم سفته‌بازی خواهید شد و سود نامشروعی که کسب کرده‌اید را باید به عنوان مالیات بپردازید، لذا ترجیح خواهید داد سوداگری نکنید! احتکار نیز نخواهید کرد چون سیستم از موجودی انبار شما مطلع است و به راحتی امکان شناسایی شما به عنوان محتکر وجود دارد.
الحمدلله کارهای بسیار خوبی در این زمینه شده، و فاصله زیادی با بهره‌برداری از چنین سامانه‌ای نداریم. ان‌شاءالله دولت اراده کند و این فرآیند را سریعا به پایان برساند.
اقتضای #شفافیت این است که مدیریت کشور بر جریان پول و کالا اشراف کاملی داشته باشد تا بتواند وظیفه حمایتی، هدایتی و نظارتی خود را صحیح و به موقع انجام دهد. جمله‌ای از حضرت آقا در این باره دیدم که فرموده بودند در اسلام فعالیت اقتصادی کاملا آزاد است، اما اسلام برای اشراف دولت هیچ مرزی قائل نشده است(نقل به مضمون). اینکه کسانی در سطح مدیریت کشور می‌گویند نمی‌خواهیم به حساب مردم سرک بکشیم، حرفی کاملا غلط می‌زنند. اگر افراد فعالیت اقتصادی سالمی انجام می‌دهند قطعا از اشراف و نظارت دولت هراسی ندارند. کسی از سرک کشیدن به حسابش هراس دارد که حسابش ناپاک است. این حساب‌های ناپاک، اقتصاد را هم ناپاک می‌کند!
@syjebraily
✒نئولیبرالیسم در پس فاجعه تیان آنمن
روایت غالب غربی از کشتار معترضین چینی در میدان تیان آنمن این است که این فاجعه، برخوردی میان دانشجویان خواهان دموکراسی و دولت کمونیست چین در سال ۱۹۸۹ است.
اما نائومی کلاین در کتاب #دکترین_شوک، به خوبی نشان می‌دهد که آنچه معترضین میدان تاین آنمن را به خاک و خون کشید، کمونیسم نبود، بلکه نئولیبرالیسم بود.
دنگ شیائوپنگ رویای گذار چین به یک اقتصاد لیبرال سرمایه‌داری در عین حفظ قدرت سیاسی در دست اعضای حزب را در سر می‌پروراند. این بود که شاخص‌ترین و جهانی‌ترین چهره نئولیبرالیسم، یعنی میلتون فریدمن-مشاور آمریکایی ژنرال پینوشه دیکتاتور شیلی- را به چین دعوت کرد تا به مدیران چینی اصول بنیادی ایدئولوژی #اقتصاد_بازار را آموزش دهد.
طبق دستورالعمل‌های فریدمن، دولت پکن آزادسازی قیمت‌ها، خصوصی‌سازی شرکت‌های ملی، کاهش هزینه‌های اجتماعی دولت، آزادسازی واردات و گشودن درهای کشور به روی سرمایه‌های خارجی را آغاز کرد. در نتیجه اجرای این سیاست‌ها، قیمت‌ها سر به فلک کشید، موج بیکاری کشور را فرا گرفت و اعتراضات عمومی آغاز شد. مقامات پکن بار دیگر از فریدمن دعوت کردند که به چین بیاید و درباره کنترل این وضعیت، رهنمود دهد. توصیه فریدمن، تداوم پرقدرت مسیر نئولیبرالیسم بود...
مانند همه جای عالم که نئولیبرالیسم بدون خشونت پیاده نشده بود، ادامه اجرای توصیه‌های فریدمن نیاز به خشونت داشت. این بود که بیستم مه ۱۹۸۹ دولت چین حکومت نظامی اعلام کرد و اندکی بعد، تانک‌ها برای سرکوب معترضان به نئولیبرالیسم به خیابان‌های پکن ریختند. هرآنچه از اصلاحات نئولیبرالی باقی مانده بود، پس از حمام خون تیان آنمن با قدرت تمام اجرا شد. سرمایه‌های خارجی با شدت بیشتری وارد چین شدند و مناطق آزاد اقتصادی در اقصی‌نقاط کشور ایجاد شد.
به نوشته کلاین، در این میان یک توافق برد-برد میان سران حزب کمونیست و سرمایه‌گذاران خارجی حاصل شد و ایده نئولیبرالیسم اقتصادی در کنار تمرکز قدرت سیاسی را محقق ساخت. بر اساس یک پژوهش، در سال ۲۰۰۶ نود درصد از میلیاردرهای چینی که با خصوصی‌سازی دارایی‌های ملی میلیاردر شده بودند، از فرزندان مسئولان حزب کمونیست بودند...
دولت چین امروز شعار سوسیالیسم با ویژگی‌های چینی را سرمی‌دهد، اما نئولیبرالیسم بی‌رحم‌تر از این حرف‌هاست. یک جامعه بازارمحور در چین در حال شکل‌گیری است که شکاف‌های عمیق آن، به زودی شکست پروژه ایجاد ثروت در یک بخش و سپس سرریز آن به بخش‌های دیگر را به نمایش خواهد گذاشت. تاریخ نشان می‌دهد هر تفکری رو به التقاط با نئولیبرالیسم آورده، در آن هضم شده است.
@syjebraily