دهه فجر، دهه مردم، دهه هویت (ضرورت طراحی و تدارک جشن‌ بزرگ ملی) 🔻 بیش از یک ماه پیش بود بسته ای پیشنهادی درباره #دهه_فجر برای برخی دوستان که مسئولیت های فرهنگی دارند، فرستادم. اینکه چه کردند اطلاعی ندارم اما چند نکته از آن را بیان می کنم. 🔻 مهمترین ویژگی انقلاب، مردمی بودن آن بود. دهه فجر باید #دهه_مردم باشد. دهه قاطبه مردم. مردم باید انقلاب را آنچنان انقلاب خودشان بدانند و به آن افتخار کنند که با همه وجود در این ایام شادی خود را بروز دهند. اما به مرور زمان دهه فجر جنبه ای نمادین به خود گرفت، و #حاکمیت متولی برگزاری مراسمات مربوط به آن شد. با بروز برخی مشکلات اقتصادی به ویژه در دهه اخیر، جنبه مردمی بودن این جشن ها نیز کاهش یافت. عوامل متعدد دخیل در آن را تقریبا همه می دانیم ولی این قطار باید به ریل اصلی خود بازگردد. 🔻 یک ملت نیاز به #شادی_جمعی و عمومی دارد. نیاز به یک موضوع مورد افتخار به صورت جمعی و ملی دارد. این موضوع است که #هویت_جمعی را بین یک ملت تقویت می کند. آن ها همه خود را حول یک موضوع، #ید_واحده می بینند. ما مثل نان شب به وحدت ملی محتاجیم. و یک فخر ملی و #جشن_ملی می تواند یکی از محورهای این وحدت باشد. ملت از بسیاری مسائل خسته و کسل است. پدید آوردن بسترهای شادی ملی به #نشاط_عمومی در کشور منجر می شود. 📌 بسیاری از کشورها #جشن_ملی دارند با اینکه تهی از هویت واقعی است، اما مردم در آن روز واقعاً جشن می‌گیرند اما ما بستری نساختیم که از یک #انقلاب_واقعی، مردم لذت ببرند و به آن افتخار کنند. 🔻 عید غدیر، عید مبعث، نیمه شعبان همه مناسبت های عزیزی هستند که باید در مقیاس ملی جشن گرفته شوند اما در این میان #جشن_انقلاب را باید ویژه دید. جشن انقلاب باید به اندازه عید نوروز که یک میعاد ملی است، برای ایرانیان ویژه باشد. #هویت_ایرانی امروز باید حول انقلاب اسلامی تعریف شود. او خود را #انسان_عصر_انقلاب بداند. بدون هویت سازی امکان ادامه انقلاب ممکن نیست. ساخت و تقویت این هویت در مقیاس ملی ساده نیست اما باید به عنوان یک مسئله آن را مهم و مورد برنامه ریزی دانست. 🔻 حال گذشته از کارهای بنیادین، امروز و در همین فرصت کوتاه باید کاری کنیم جشن انقلاب برای مردم شادی و نشاط و دلگرمی به ارمغان بیاورد. چند #پیشنهاد ساده: 🔹در خیابان های اصلی شهر موکب انقلاب و آزادی راه اندازی شود. هیئات به میدان بیایند و شربت و شیرینی بین مردم پخش کنند. 🔹در خیابان های اصلی برنامه های ویژه، شعرخوانی شعرا، اجرای زنده سرودهای ملی و دارای جنبه هویتی و انقلابی، جنگ شادی، آتش بازی برگزار شود. 🔹برای بچه ها برنامه های ویژه کودکان با حضور هنرمندان در میادین اصلی برگزار شود. کودک یک خاطره خوب پیدا کند و آن را مهمان جشن انقلاب باشد. 🔹در میادین اصلی نمایشگاه های خیابانی «راهی که امدیم» برگزار شود با تصاویر و آمار مقایسه ای قبل و بعد از انقلاب 🔹در خیابان های اصلی نمایشگاه های دستاوردهای انقلاب و غرفه هایی با این موضوع دائر شود و غرفه دارها کارشناسان و برجستگان برخی بخش های مربوطه باشند تا بتوانند با نسل جوان با زبان خود او گفتگو کنند و بگویند از راهی که آمدیم. 🔹برای مدارس اردوی «#انقلاب_پیشرفت» برگزار کنیم. مدارس از صنایع و زوایای رشدیافته صنعتی و هنری و علمی استان خود بازدید کنند، البته با پیوست محتوایی. این که بر میادین اصلی و خیابان های شهر تأکید می کنم به این دلیل است که باید این اتفاق در متن مردم و در جریان زندگی آن ها رخ دهد. 🔹مسئولین استانی و شهری و ملی و ائمه جمعه در کنار خیابان هر شب در غرفه هایی بنشینند و با مردم گفتگو کنند. انقلاب مردم باید مسئولین از جنس مردم را در خود ببیند. 🔹دولت در این دهه برای مردم خبرهای خوب و هدیه های ملی فراهم کند. حال چطور و چگونه باید فکر کرد.... #دهه_فجر #دهه_مردم #ید_واحده #هویت_ملی #انسان_عصر_انقلاب #انقلاب_پیشرفت #پیشنهاد 🆔 @taalighat

نگاهی به اهمیت و ابعاد مهمانی ده کیلومتری غدیر 🔻 ساخت و تعالی فرهنگی در گرو شناخت دقیق از واقعیت جاری جامعه است. هر نوع خطای روایت و درک از واقعیت جامعه به خطای محاسباتی در تحلیل و برنامه ریزی های کلان منجر می شود. برخی درصدد هستند که جامعه ایرانی بعد از انقلاب را به ویژه در دو دهه اخیر جامعه ای فاصله گرفته از ارزش های دینی و اسلامی معرفی کنند و نتیجه بگیرند انقلاب اسلامی نتوانسته است رضد فرهنگی و ارتقای دینداری را به همراه داشته باشد. این مسئله یعنی ارزیابی میزان موفقیت جمهوری اسلامی در حوزه فرهنگ و دینداری عمومی موضوع پژوهش ها و یادداشت های پردامنه است. تحلیل مهمانی ده کیلومتری غدیر از همین منظر دارای اهمیت است؛ چرا که این جشن به مثابه یک پدیده فرهنگی و برون داد یک واقعیت اجتماعی است. در این یادداشت به برخی زوایای این مسئله اشاره می کنیم: 🔹 زیر پوست شهر به روایت ایمان 🔻 در یادداشت ها، سرمقاله ها و تحلیل های جریان غرب گرا با این تعبیر پربسامد مواجهیم که زیر پوست شهر مملو از فقر فرهنگی، دینی و افول و انحطاط اخلاقی است. اما مهمانی غدیر نشان داد زیر پوست شهر یک لایه عمیق باور دینی در حال حیات و جریان است که کمتر فرصت بروز پیدا می کند. چرا که قالب های بروز اجتماعی در دنیای مدرن تنها برخی زمینه های متناسب با آن فرهنگ را برای بروز فرهنگی ارائه می دهد. در آن قالب ها فقط یک برش خاص از جامعه ظهور می یابد و در نهایت خطای محاسباتی را در پی خواهد داشت. مهمانی ده کیلومتری همانند راهپیمایی اربعین نشان می دهد انگیزه های دینی و باورهای مذهبی در سطوح مختلف اجتماعی به صورت فعال، پویا و زنده حضور دارد. آنچه در زیر پوست شهر می گذرد ایمان است نه انحطاط. 🔹 نیاز کشور به جشن ملی با محوریت مفاهیم دینی 🔻 یکی از نیازهای قطعی فرهنگی کشور، وجود یک جشن ملی بزرگ و برخوردار از هویت دینی همگون با مبانی انقلاب اسلامی است. نمای بیرونی دین داری و ویترین دینداری جامعه ایرانی در بروز و ظهور عمومی محدود به مناسبت های مذهبی ایام سوگواری بود. هرچند در اعیاد دینی مراسمات مذهبی در گوشه و کنار کشور برقرار بود اما این جشن ها تبدیل به نمای پرتلالوء دینداری به چشم نمی آمد. انقلاب اسلامی باید می توانست الگویی از شادی عمومی در مقیاس ملی با محوریت مفاهیم دینی که فصل ممیزه با دیگر الگوی های شادی موجود در دنیای مدرن است را به نمایش بگذارد. مهمانی ده کیلومتری غدیر یک آغاز و پیش درآمد بر طراحی هوشمند این اقدام است. باید توجه داشت این اتفاق یک شروع و آغاز است و برای به بلوغ رساندن آن باید مسیری هوشمندانه و بر اساس اندیشه ورزی در پیش گرفته شود؛ در غیر اینصورت دچار تکرار و عقب گرد خواهد شد. 🔹 ضرورت عبور از افسردگی اجتماعی دهه گذشته 🔻مشکلات اقتصادی و ناامیدی های پدیدآمده از رنج هایی که بر اثر بی تدبیری و ترک فعل های گسترده در دهه گذشته که محصول مدیریت غرب گرای ناامید و افسرده بود، موجب شد نوعی افسردگی در جامعه ایرانی به وجود آید. از ابتدای دهه نود و با روی کارآمدن #دولت_اعتدال چرخ های پیشرفت و تحول در کشور رو به کندی نهاد و مشکلات متراکم اقتصادی و اجتماعی زندگی مردم را متأثر کرد. دولت انقلابی و مردمی باید گامی موثر برای عبور اجتماعی از این فضای دردآور را فراهم می کرد. عبور از این افسردگی ها هر چند باید با کار و تحول و رشد اقتصادی اتفاق بیافتد اما بهره گیری از مولفه ها و ابزارهای فرهنگی بی تردید مسیر را هموار می کند. «#جشن_ملی» یک رویداد در مقیاس کنش یک ملت است که در آن روز همه مردم با همه سلایق متنوع احساس شادمانی و سرور و حال خوب دارند. حکومت باید بتواند چنین زمینه و فرصتی برای فاصله گرفتن از مشکلات جاری در زندگی مردم را فراهم سازد. جشن #غدیر از این زاویه دارای اهمیت و قابل مطالعه است. #مهمونی_ده_کیلومتری #جشن_ملی #تحلیل‌ 🆔 @taalighat