🔰 راه بی‌بازگشتِ اندیشیدن ✍️ میلاد نوری 🔘 بخش 2 از 2 🔸اندیشه راه بی‌بازگشتی است زیرا از سنخ «شدن» است. آن كس كه می‌اندیشد، آرام نمی‌گیرد و باز نمی‌ایستد؛ از این روست كه به سخنان مشهور و مقبول دل خوش نمی‌كند و چیزی را مسلم نمی‌انگارد. پیروان باورهای مألوف اینان را دشمن می‌دارند. «دوستداران دانایی» اگر به‌راستی شایسته این عنوان باشند، دوستداران سلوكی ناتمامند؛ آنان در هیچ مقامی سكنی نمی‌گزینند و مردمان را نیز از سكونت بر حذر می‌دارند. اما مردمان، چه آنان كه به نادانی خود خرسندند و چه آنان كه از این نادانی جایگاهی یافته‌اند، خواهان سكوت و سكونتند. ساختاری كه فروغ اندیشه را می‌كشد، زاده این هم‌داستانی است. 🔹كسانی كه در باورهای مألوف قراری یافته‌اند در عمارتی منزل دارند كه هر روز بی‌سامان‌تر می‌شود؛ اما چنان سر در گریبان خویش دارند كه فرسودگی آن عمارت را درنمی‌یابند. آنكه می‌اندیشد، دلنگران روزی است كه آن عمارت تبدیل به ویرانه‌ای شود و سكونت‌یافتگان را دفن كند. «دوستدار دانایی» همسفر خستگی‌ناپذیر «وجود» است. چنین مسافری، خودش را در تاریخ باز می‌خواند و به تاریخِ خودش می‌اندیشد؛ غایت چنین مسافری، جز آن نیست كه «#خودآگاه» باشد و در ساحت «خودآگاهی» نسبت عقلانی با هستی، جهان و انسان برقراركند. 🔸«دوستدار دانایی» هر روز عمارتی می‌سازد تا از فرو ریختن عمارت‌های فرسوده ایمن باشد. او به «#هستی» می‌اندیشد و هر دم در #زمانه و زمینه‌ای كه دارد نسبتی نو با آن برقرار می‌كند؛ او دیگران را نیز به بازاندیشی در خویش و بازسازی عمارت‌های فرسوده فرا می‌خواند. همین تلاش است كه او را وادار به نقد ساختارها می‌كند. او رنجوری رنج‌كشان و بیچارگی ایشان را درمی‌یابد و همو است كه ایشان را تشویق می‌كند تا نسبت‌های نو بسازند و ساختارها را از نو برنهند. صدای چنین كسی، ندای «خودآگاهی» است. 🔹ساختارها و نهادها را آدمیان می‌سازند و خود در میان اینها گرفتار می‌شوند؛ هیچ چیز فریبنده‌تر از باور‌های مألوف نیست و هیچ‌كس فریفته‌تر از كسی نیست كه با جهل خویش آرام گرفته است و هیچ‌كس فریبكارتر از آن كس نیست كه از نردبام این جهل بالا می‌رود تا برای خود منزلتی به ارمغان آورد. سقراط كه ندای جاودانه «خودآگاهی» در گوش تاریخ است، جانش را در ستیزه با این فریب و فریبندگی و فریفتگی داد؛ او را پاسداران باورهای مألوف و الفت‌گرفتگان نادانی كشتند؛ دعوت به اندیشیدن، دعوت به واسازی عمارتی است كه آدمیان ساخته‌ و می‌سازند، عمارتی كه با آسوده‌ خاطری و فراموشی روی به ویرانی می‌نهد. ⚜️ @taammolat74

#تاریخ اما برای #انسان_ایرانی سرنوشت متفاوتی رقم زده است؛ سرنوشتی که با بار #مسئولیت سنگین #زمانه گره خورده و می‌طلبید در برابر بی‌عدالتی‌ها بایستد و قیامی در دل خود به راه اندازد. این نهال نوپای #فرهنگی، هرچند در معرض آشوب منفعت‌خواهی و سیاست‌های ناسالم نااهلان است، اما ریشه‌اش با #ایمان و #اصالت درهم تنیده است، به‌گونه‌ای که می‌تواند درختی تنومند از آن برآید. چرا که این #سرنوشت، نباید بر مدار بازی‌های کهنه و سردرگم باقی بماند؛ سرنوشتی که باید به دست خود رقم بخورد، سرنوشتی که شایسته این #انسان و #فرهنگ و #تمدن است. ⚜‌ @Taammolat74