🔰ضرورت تبیین جایگاه خیال ✍️سید‌میثم میرتاج‌الدین 🔸عدم ساختار مبتنی بر اصول دینی در حوزه خیال و نداشتن نظام منسجمی از تقوای تخیل، اصلی‌ترین ریشه تحریف، یلگی و رهایی «زبان حال» بوده و مهم‌ترین نقطه ضعف #هنردینی است. ما اکنون باید با این پرسش‌ها که «جایگاه خیال در معرفت‌شناسی دینی کجاست و حدود قبض و بسط آن چیست و مناسک خیال در سطوح مختلف آن چگونه به دست می‌آید»، ذهن #نخبگان جامعه را به پاسخگویی و حل ریشه‌ای این مسائل معطوف نماییم. 🔹نبود ساختار در #مدیریت_خیال، این اجازه را به هر هنرمندی می‌دهد تا مطابق تمایلات خود، مرغ خیال را بر صفحه حوادث تاریخی نظیر مصائب اهل بیت به پرواز درآورد. به‌عبارت دیگر #فقه_شیعی همانگونه که به بخش قابل‌توجهی از امور زندگی مانند سخن گفتن ورود کرده و برای آن حد و حدودی را معین نموده است تا یک انسان مؤمن در مقام عمل بتواند حد خود را شناخته و پا را فراتر از گلیم تقوا دراز نکند؛ هرگز در مقوله خیال به چنین حد، حدود و ساختاری مبتنی بر منطق حجیت ورود نکرده است، لذا #هنرمند_آئینی نمی‌داند در ساحت اهل بیت تا چه اندازه مجاز به پروراندن خیال و وارد کردن قوه تخیل است. 🔸البته میان بی‌تقوایی در خیال، یعنی آنجا که هنرمند از پروراندن هرگونه خیال باطل و شهوت آلودی اباء ندارد؛ با عدم ساختارمندی خیالی که قصد سیر در عالم ملکوت را دارد، تفاوت فاحشی است، اما همین نبود ساختارمندی و نداشتن حدود برای تخیل، فضای مناسبی را برای ورود نفسانیات و گاه شیطنت فراهم می‌آورد. 🔹در‌این‌باره دست‌کم می‌دانیم خیال مجاز به آزادی بی‌‎حد و حصر نیست و باید برای آن ساختاری پدید آورد تا از خطوط قرمز تخطی نکند، اما اندازه دخالت خیال مشخص نیست و این زمانی نگران‌کننده است که بدانیم در طول تاریخ، تخطی خیال، منجر به تحریف وقایع مهم حول محور اهل بیت شده و بی‌تقوایی در قوه تخیل، زمینه بروز انواع و اقسام انحرافات در روضه‌ها و داستان‌پردازی‌ها و افسانه‌سرایی‌ها و پدیدایی اوهام گشته است. 🔸به‌طور مثال در برخی امور قدسی مانند ذات خداوند متعال که حتی مرغ عقل توانایی پرواز ندارد یا در ملکوتی که جبرئیل به عنوان ملک مقرب آستان کبریایی خدا وجبی اجازه فراتر رفتن ندارد، چطور به خیال اذن ورود بدهیم؟ آیا همین نشانه‌ای نیست بر اینکه خیال هرگز نمی‌تواند بدون داشتن مناسک و حدودی برای قبض و بسط، رها و یله جولان دهد؟ ⚜️ @taammolat74