🔰کالا شدن مردانگی ✍️ مجید حسینی 🔸در زمانه معامله‌ای شدن همه چيز، در لحظه‌ای كه زن بودن و مرد بودن كالاست؛ كالای مردانگی: پول و ماشين و خانه لاكچريست، كالای زنانگی، بدن و آرايش و مد و لباس و پديكور، مانيكور؛ و همه مردانگی قابل معامله با زنانگی. در اين زمانه بازاری، مرد بودن، يعنی توانايی پرداخت بالاتر هزينه‌های معامله، توانايی بالاتر خريدن و راحت تر فروختن! مرد بودن يعنی، بهتر دلال حرفه‌ای بودن، از رقيبان دلال جلوتر افتادن، و پول ساختن، انگار مرد يعنی دلال تر از زن. 🔹اصلا در اين زمانه مرد بودن، خودش كالاست ، ميشود خريدش، خيلی مهم نيست، خيلی‌ها بلدند راحت خريدش كنند، اما مرد شريف بودن مهم است، چون اصلا در اين بازار نيست! مرد شريف، يعنی همانی كه خريدنی نيست، او در لحظه بی‌كسی و غريبی‌ات، ايستاده است! مرد شريف، چيزی نمی‌خرد، نميفروشد، او بابت آدم‌ها هزينه می‌دهد، برای اطرافيان‌اش، برای آنها كه نه پول دارند، نه بدن، نه جنس لاكچری، نه مارک خارجی! 🔸مرد شريف، معذرت خواهی می‌كند ، در لحظه‌ای كه نفع برده، اما بازنده ها و مظلوم ها نبرده اند. مرد شريف، خصوصيات مردانه‌اش را صرف همه آدم هايی می‌كند كه باخته‌اند، كه مظلوم‌اند، كه تنها چيزی كه ندارند، پول و آينده است؛ تا رنجشان كم شود. 🔹مرد شريف، اين روزها نداريم؛ هر كدام از ما مردها، يک لحظه، مقابل منطق بازاری مرد بودن، كم می‌آوريم؛ يكی در لحظه رقابت و قدرت، يكی در لحظه ثروت و مكنت، ديگری در لحظه رابطه و بدن، و آن اخری در لحظه از دست دادن فرصت و آينده و منزلت؛ همه ما مردها يک لحظه هست كه كم می‌آوريم، شريف بودن همين كم نياوردن است در لحظه كم آوردن همه. ♦️اين روز پدر، لحظه‌ايست كه ما مردها، شايد برگرديم، خودمان را دوباره ببينيم، ببينيم در اين زمانه بازاری، كجا كم آورديم از آن نقش اصلی‌مان، نقش شريف بودن، نقش رنج كم كردن مردانه، همان نقش اصلی: نقش پدر! #پدر #شريف ⚜️ @taammolat74