♨️ #پرونده_ویژه
🔸نظام ولایت فقیه حرکتی دین محور به منظور وارد کردن دین به عرصه اجتماع و مدیریت ابعاد مختلف جامعه است.
🔹 در دورانی که نگرش های سکولاریستی دین را به عرصه شخصی و فردی منحصر کرده اند، حرکتی مبتنی بر نظام اندیشه ای شیعه سازمان فکری جدیدی را ترسیم کرده است که می تواند در قامت رقیبی قدرتمند این اندیشه را به چالش بکشد.
🔸همین امر باعث شد تا منادیان روشنفکری که وامدار اندیشه های غربی هستند به ریشه های قداست حکومت دینی حمله برده و تلاش کنند زمینه های فکری این اندیشه را مورد هجمه قرار دهند.
🔹در یکی از این اقدامات جناب حجت الاسلام سروش محلاتی در مصاحبه ای با بسط سکولاریسم موجود در اندیشه های غربی تلاش دارد از مشابهت شکلی حکومت ولایی و حکومت لیبرالی مسیری برای تهی زائی نظام ولایت فقیه از درون مایه دینی و فقهی ایجاد کند.
💠 این پرونده تلاش دارد با تمرکز بر این مصاحبه به جریانات فکری شبهه افکن در این عرصه پاسخی علمی و دقیق ارائه کند.
⚜ @lotfi74 👇👇👇
💢آیا دستگاه اطلاعاتی آمریکا و اسرائیل از اجنه برای ماموریت های خود استفاده می کند؟
#پرونده_ویژه
🔸بعد از سخنان رهبری در 3 فروردین 99 با مردم که به صورت زنده از تلویزیون پخش شد، برخی شبکه‌ها و رسانه‌های فارسی‌زبان و برخی اکانت های توئیتری در فضای مجازی که بخش عمده آنها از آلبانی اداره می‌شوند، شروع به سوءاستفاده و تحریف بیانات ایشان کردند. در ماه‌های گذشته هجمه و تحریف بیانات رهبری از سوی رسانه‌های تروریسم شدت بیشتری گرفته است و سعی دارند با دادن اطلاعات غلط و گمراه کردن مخاطب از آنچه حقیقت است، مقصود ایشان را وارونه جلوه داده و به تحلیل همان ادعاهای دروغ خود بپردازند! امری که قصد آن بیش از هرچیز ممانعت از رسیدن واقعیت بیانات رهبر انقلاب به مردم است.
🔹یکی از مواردی که بیش از همه دستمایه تحریف قرار گرفت، اشاره ایشان به دشمنی دشمنان از طریق سرویس‌های اطلاعاتی کشورهایی اشاره کردند که علیه ایران دسیسه می‌کنند. سرویس‌های اطلاعاتی که ناپیدا هستند و به یکدیگر کمک می‌کنند و در طول 40 سال گذشته دشمنی‌ها و جنایات فراوانی را علیه ملت ایران مرتکب شدند و بازوی کشورهایی بودند که انواع و اقسام عداوت اعم از تحریم تا جنگ و ترور را علیه ایران در دستور کار دارند.
🔸بااین‌حال، این رسانه‌ها با وارونه نمایی تلاش داشتند القاء کنند منظور رهبر انقلاب بهره‌گیری دشمنان ما از اجنه برای اهدافشان بوده است! تحریفی که دست‌کم از هیچ کجای بیانات روز گذشته رهبر انقلاب برداشت نمی‌شود.
خوب است به صورت اجمالی اشاراتی به این بحث بنماییم. با کانال تاملات همراه باشید.
⚜️ @taammolat74 👇👇👇
♨️ #پرونده_ویژه | حوزه علمیه و آرمان فلسطین
🔸بازخوانی اسناد مقابله حوزه علمیه با جنایات #اسرائیل
🔹با انتشار اسنادی از مراجع عظام تقلید و فضلای مبارزه #حوزه_علمیه
💠پرونده ویژه «حوزه علمیه و آرمان فلسطین» را از تارنمای رسمی بنیاد تاریخ‌پژوهی و دانشنامه انقلاب اسلامی بخوانید👇👇
🌐 https://b2n.ir/934017
⚜ @Bonyadtarikh
⚜ @taammolat74
♨️ #پرونده_ویژه
«ژورنالیسم و اندیشه»[بخش نخست]📍 🔰 ژورنال به چه کار می‌آید؟! ✍️ حجت الاسلام احمد رهدار 🔸برای تأمل عمیق‌تر بر روی موضوع ژورنالیسم اندیشهای می‌توان قیاسی از جنس کاری که جریان روحانیت در طول تاریخ انجام داده است. با این موضوع داشت. روحانیت یک لایه‌ی تخصصی دارد مانند فقه، اصول، تفسیر، اخلاق، فلسفه و... که معمولا در شرایط قبض و خفقان سیاسی حکومتها، بیش‌تر در آن لایه میرفتند و درس میخواندند و به ادبیات کاملا تخصصی در این زمینه می‌پرداختند. 🔹اما روحانیت چون داعیه‌ی رهبری اجتماع را داشت، حتی در همان موقعیت‌ها ناگزیر بودند که یک بستر یا تریبونی برای ارتباط بین خود و لایه‌ی عمومیتر فراهم کنند که این بستر سنتی، کار منبر بوده است. منبر جای حرف‌های تخصصی نبود؛ بلکه این حرفها را با حوزه‌ی نیازمندیهای روزمره‌ی مردم تطبیق میدادند. 🔸تقریبا از اوایل حکومت قاجاریه همین منبر هم تقریبا جواب‌گو نبود جواب ندادن نه به این معنا که باید حذف می‌شد، بلکه می‌بایست کارهای دیگری هم صورت می‌گرفت؛ زیرا در آن زمان به علت ایجاد بستری مانند روزنامه، پخش و انتشارِ شبهات در جامعه طبیعی بود. البته باید به این نکته هم توجه کرد که منبر با رسانه تفاوت ماهوی دارد و برای دو عالمی متفاوت‌ند.رسانه شأنیت هدایت ندارد؛ از این حیث تفاوت ماهویست. 🔹ما ما اکنون در عصر جدید به سر می‌بریم و فرار از آن بی‌معناست. پس یکی از کارهایی که روحانیت در این مقطع انجام داد و از قضا سر سفره دیگران صورت گرفت، به این معنا که خودش مبدع آن نبود، بلکه اتفاقی افتاده بود و روحانیت از آن خوب استفاده کرد؛ هم فضای سبک نگارش جدید بود 🔸از آن اتفاقی که در بنیانیترین لایه‌های فکری روحانیت رخ می‌دهد تا تبدیل آن به فرهنگِ ساری و جاری مردم، اندیشه باید مقاطعی را طی کند؛ زیرا نفس آن اندیشه، به مردم جوابی نمیدهد و حتی گوشی برایش نیست؛ زیرا سنگین می‌باشد. بنابراین همان کسانی که کارشان بحثهای کاملا تخصصی بود، توانستهاند با جامعه یک نحو ارتباطی بگیرند که سرِ گردنههای تاریخی، جامعه را هدایت کنند و نهضت‌های تاریخی ایجاد کنند و نقش مردم را در جامعه به آنان نشان دهند. 🔹هم‌چنین دیگر متفکرانی هستند که می‌خواهند در بستر رسانههایی مثل روزنامه و مجله تریبونی داشته باشند که بتوانند با عموم مردم تفکرشان را به اشتراک بگذارند. آن چیزی که سریع به ذهن انسان خطور می‌کند، این است که خود این بستر باید قابلیت حمل آن اندیشه را داشته باشد؛ آیا رسانه‌های مدرن اعم از روزنامه، مجله و تلویزیون این قابلیت را دارا هستند؟ بنده تردید جدی دارم. 💢به همین علت فکر میکنم کارکرد ویژه رسانههایی مثل روزنامه و مجله، پاسخ دادن به سؤالات عمومی نیست، بلکه طرح پرسشهاییست که می‌تواند زمینهسازیکند برای این‌که در جای دیگر و به شکل دیگری پاسخ داده شود و این کار کمی نیست. یعنی مطبوعات بستری است تا یک متفکری پرسش‌های خود را با عقلانیت جمعی به اشتراک بگذارد. 🔗ادامه مطلب را در لینک ذیل بخوانید: 🌐 https://vrgl.ir/Cy3s3 ⚜️ @taammolat74
♨️ #پرونده_ویژه
«ژورنالیسم و اندیشه»[بخش دوم]📍 بخش نخست 🔰 اندیشه ژورنالیستی ✍️ علی نجات غلامی 🔸بی حاشیه می‌گوییم که «درگیر بودگیِ» دو عنصر، یعنی «#زیست‌جهان» و «#سیاست» را می‌توان در فرایندی که خاصه در دهه‌های اخیر روی داد و به شکلی از نشریات هم‌چون #مهرنامه و #سوره در روزگار جاری کشیده شد را مشاهده کرد. از یک سو، تغییرات سریع و گشایش برخی امکانات از جمله اینترنت و دسترسی آسان‌تر به منابع برای محققان گوناگون و بعضاً عدم توان آکادمی و نشریات تخصصی علمی در هماهنگ‌سازی و همگام‌سازی خود با تغییرات در روح زمان، منتهی به گونه‌ای گسست شد. گسستی که می‌توان آن را گسست فضای #اسکولار یا تحقیقی از فضای #پاپیولار یا عمومی دانست. 🔹آنچه این‌جا بی‌نهایت مهم و کلیدی است، انتقال و یا ماندن «#پرسش‌های_زیسته» در فضای عمومی و صوری شدن فضای اسکولار ذیل روندی از «#تکنیسینیسم» است که بین تجارب زیسته و مفاهیم پالوده‌ی فلسفی شکاف ایجاد کرد؛ چرا که نه تنها عموم بلکه اسکولارها و محققان نیز به عبارتی «حرف دل‌شان» را درباره‌ی اوضاع هستی، بیش‌تر یا بگوییم صریح‌تر در مهرنامه‌ها و سوره اندیشه‌ها می‌زنند تا در کتب کاملاً فنی‌شان و تحقیقی‌شان. 🔸اما این در عین حال مزیتی خطرخیز برای چنین نشریاتی است؛ چرا که به شدت مستعد مشوب شدن به عناصر فراعلمی و هیجانی خواهند بود؛ زیرا گزیده و همه‌فهم نوشتن، منتهی به نادیده گرفتن نکات به اصطلاح ملانقطی می‌شود. در عین حال همین ملانقطی‌ها از سوی اسکولارها به مثابه ایراداتی در واکنش‌های مجادله‌ای، در همین فضای پاپیولار یا پاپیولاتر، در مقام ضعف یکدیگر ابراز می‌شوند! علاوه بر این‌که به ناگزیر پرسش از تجربه‌ی زیسته مقید به ارزش است، به ندرت می‌توان مرام و #ایدئولوژی را از این مجلات زدود. 🔹شاید #افق_تاریخی را از خود مشروطه بازشکاف و دریافت که تاریخ نشر برای شکل گرفتن هویت اصلی فکری ما و نحوه‌ی معناگیری خود معنا برای ما چه نقشی را در مسیر تکوینی‌اش ایفاء کرده است که اکنون ما را از پنجره‌ای خاص مشرف به جهان کرده است. گاه تاریخ به پرسش‌های بسیاری پاسخ می‌دهد که گویا قرار نبوده است اصلاً تاریخی باشند. 🔗ادامه مطلب را در لینک ذیل بخوانید: 🌐 https://vrgl.ir/jYa9D ⚜️ @taammolat74
♨️ #پرونده_ویژه
«ژورنالیسم و اندیشه»[بخش سوم]📍بخش دوم 🔰 سیاست‌گذاری امر ژورنالیسم ✍️ سیدمنیرالدین الهاشمی 🔸این‌كه «باید اخبار راست به مردم گفته شود»، «اطمینان آنها جلب شود»، «اعتماد عمومی، اصل و اساس حركت است» و یا سخنان دیگری از این دست، از نظر كمپانی‌های خبری دنیا، «داستان‌هایی» بیش نیستند كه تنها باید به «مردم» القا شوند. 🔹اگر ابزار ارتباط جمعی را (كه همان ابزار هماهنگ‌سازی است)، به معنی «حضور منطق در عینیتِ فرهنگ» بدانیم، در مقابل، «حضور منطق در عینیتِ سیاست» را نیز می‌توان تصور كرد. بنابراین اگر «حضور منطق در عینیت فرهنگ»، به معنای «ساختار بانك اطلاعات» باشد تا چرخش اطلاعات را اداره كند، باید «حضور منطق در عینیت سیاست»، «صدا و سیما» باشد و دیگر ابزارهای ارتباط جمعی كه جزء اقماری آن محسوب می‌شود، نیز از آن پیروی کنند. 🔸در كل باید بررسی كرد كه نقش كلام در اداره‌ی جامعه چیست؟ یك نمونه‌ی بسیار والایش، قرآن معجزه پیامبر اكرم(ص) است كه خود به صورت «كلامی و گفتاری» نازل شده است و بیش از هزار و چهارصد سال است كه اداره‌ی فردی و جمعی مسلمانان را در دست دارد. در قرآن می‌توان تمامی ویژگی‌های یك كلام تأثیرگذار را یافت؛ تخفیف، تحذیر، تبشیر و در یك كلام بیم و امید. 🔹اما درباره‌ی این‌كه چه نحوه برخوردی باید با مطبوعات و رسانه‌ها داشته باشیم تا بتوانیم از پتانسیل آنها به شکل مثبت استفاده كنیم، باید ابتدا مطبوعات را شناخته، سپس آنها را به كار بگیریم كه در غیر این صورت ـ وقت برای شناخت مطبوعات نگذاریم ـ بعدها از عوارض خطرناك آنها بی‌نصیب نخواهیم ماند 🔸البته مطبوعات بیش‌تر به كار سیاسی می‌پردازند تا یك كار فكری و اقتصادی؛ یعنی ابزاری سیاسی برای جریانات مختلف سیاسی هستند تا مردم را به سمت جریان مورد نظر خود جذب كنند و اگر كار فكری هم كنند، بیش‌تر صبغه‌ی سیاسی دارد 🔹مطبوعات فرمایشی و آزاد به گونه‌ای است كه در آن مردم فکر می‌کنند آزادند؛ در حالی كه درون‌شان (منظور درون رسانه‌هاست) كاملا فرمایشی است. این همان كاری است كه امریكا با كمك چهار بنگاه خبری بزرگ در کل دنیا در حال انجام آن است. فرمایشی بودن درون رسانه‌ها به معنای داشتن «مدل» برای هر مسئله، «تعریف» برای وسایل ارتباط جمعی و نحوه‌ی به‌كار‌گیری آن‌هاست. 💢آزاد بودن ظاهری آنها هم به معنی ایجاد این باور در مردم ـ البته به وسیله‌ی خود مطبوعات ـ است كه هیچ‌گونه فشاری بر رسانه‌ها، توسط رده‌های مختلف حكومت وارد نیست. که البته فرمایشی‌بودن و آزادبودن به این معنا در سرپرستی مطبوعات به وسیله‌ی افراد آگاه و متعهد وجود ندارد. 🔗ادامه مطلب را در لینک ذیل بخوانید: 🌐 https://vrgl.ir/JlZ0J ⚜️ @taammolat74
♨️ #پرونده_ویژه
«ژورنالیسم و اندیشه»[بخش چهارم]📍بخش سوم 🔰 روزنامه‌خوان و رازخوانی فلسفه ✍️ علیرضا سمیعی 🔸ما عادت داشتیم اهل فلسفه و حرف‌های آنها را در صفحات لایی جای دهیم. صفحاتی كه زیر صفحات سیاسی ِرویی پیچیده و به دقت مخفی نگاه داشته می‌شوند. گویی نیروهایی در كار هستند كه نمی‌خواهند حرف‌های فلسفی را به روی مردم بیاوریم. چند روزنامه را می‌شناسم كه گاهی در صفحه‌ی اول‌شان عكس و یادداشت كسانی را چاپ می‌كنند كه در عالم فكر و علم شهرتی دارند؛ ولی گویا آنها هم خطابه‌های سیاسی‌شان را به حاشیه‌ی سمت راست یا چپ عكس اصلی آورده‌اند. كسی كه شهرتی در جامعه‌شناسی دارد باید كه بتواند قلم بردارد و نظرش را با مردم در میان بگذارد؛ اما اگر در چنین جایی از «اصالت وجود یا ماهیت» بگوید، حتی جوهر چاپ‌خانه را به تعجب وا می‌دارد! 🔹 فیلسوفان جدید از قضایایی انضمامی دم می‌زنند. آنها می‌خواهند با مردم حرف بزنند. این موضوعی نیست كه فقط به چند دهه‌ی اخیر باز گردد. «هگل» كه در شمار بزرگ‌ترین فلاسفه‌ی تاریخ به شمار می‌رود، گفته: «مطالعه‌ی روزنامه هم‌چون خواندن نماز صبح واجب است». 🔸اما هنوز دلبسته‌گان فلسفه خطر سطحی شدن بحث‌هایشان را بیخ گوش خود حس می‌كنند. زیرا بیم آن می‌رود كه جمله‌های دقیق فلسفی در چرخ گوشت ژورنالیسم بدل به ادا اطوارهای روشن‌فكرانه شود. هرچه باشد، دوگانه‌ی فلسفه كلاسیك و فلسفه‌ی انضمامی با دوگانه‌ی كتاب فلسفه و روزنامه‌ای كه صفحه‌ی اندیشه دارد، یكی نیستند. 🔹راز گفته‌ی هگل نیز همین بود. او فكر را عروسك دست‌ساز فیلسوف نمی‌دانست؛ بلكه به نظرش فكر از ورای آدمیان و حتی تمدن‌ها در صیرورت است و نه تنها با اقوال فلاسفه بلكه با احوال و كردار مردمان و تمدن‌ها ظاهر می‌شود. لذا وقتی صدای سم اسب ناپلئون را صدای تاریخ می‌خواند، منظورش تأیید پادشاهی وی نبود؛ بلكه می‌خواست بگوید این اراده‌ی تاریخ است كه در كالبدی سوار اسب شده و همه چیز را دگرگون می‌كند. فكر، خود برای دگر می‌شود و ما را دیگرگون می‌كند. 🔸البته به نظر وی روزگار تازه‌ای آمده؛ روزگاری كه فكر افشا می‌شود. این افشاگری ضامن آگاهی عمومی، مسئولیت عام و آزادی همه‌گیر است. در نتیجه به نظر او روزنامه چیزی نیست كه در آن حرف‌های فنی فلسفه بزنند؛ بلكه از لوازم جدیدی است كه فكر جدید برای گسترش خود انتخاب كرده است. 🔗ادامه مطلب را در لینک ذیل بخوانید: 🌐 https://vrgl.ir/ohcIB ⚜️ @taammolat74
♨️ #پرونده_ویژه
«ژورنالیسم و اندیشه»[بخش پنجم]📍بخش چهارم 🔰 تفکرزدایی ژورنالیسم ✍️محمد خندان 🔸یکی از اوصافِ بشرِ معاصر این است که زندگی‌اش چنان با ژورنالیسم پیوند خورده است که به‌سختی می‌تواند بدون آن زندگی کند. به تعبیری می‌توان گفت که این ژورنالیسم است که شیوه‌ی نگریستنِ ما به خودمان، به دیگران و به جهان را شکل می‌دهد و در واقع، این گزارش‌های ژورنالیست‌ها است که واقعیت‌های مشترکِ ما را برمی‌سازد. 🔹نسبتِ ژورنالیستی با پدیده‌ها تفکرزداست؛ زیرا ژورنالیسم در سطحیتِ ایدئولوژی درمی‌ماند و به ژرفای پدیده‌ها راه نمی‌برد. اگر به تاریخ ژورنالیسم نگاه کنیم، درمی‌یابیم که فراگیرشدن ژورنالیسم در قالب روزنامه‌نگاری بعد از قرن هجدهم، با ایدئولوژیک‌شدنِ آن و انقیادش در دستانِ سیاست قرین بوده است. 🔸سرراست‌ترین راه برای نشر ایدئولوژی، نهاد ژورنالیسم است. ژورنالیسم در همه‌ی صورت‌های آن، اعم از دیداری و شنیداری و آنالوگ و دیجیتال، پدیده‌ها را بر وجهی ایدئولوژیک مجسم می‌کند و درباره‌ی آنها متناسب با سطحیتِ ایدئولوژی سخن می‌گوید. تصویری که در ژورنالیسم از پدیده‌ها عرضه می‌شود، متناسب با نگاه ایدئولوژیک تنظیم شده و به نحوی درباره‌ی آنها سخن گفته می‌شود تا هر چه بهتر و راحت‌تر توسط مخاطبانِ ایدئولوژی‌زده به مصرف برسند. 🔹در ژورنالیسم یک پدیده فقط و فقط به یک شیوه‌ی مشروع در نظر مجسم می‌شود و آن شیوهای است که مرضی فهمِ متعارف و اکثریتِ ناپخته و میان‌مایه‌ی جامعه باشد. ژورنالیسم از این طریق، راههای دیگرگونه دیدنِ پدیده‌ها را عملاً نفی می‌کند. این امر بیان‌گر خصلتِ تفکرزدای ژورنالیسم است؛ چراکه تفکر مستلزم گشودگی به راههای بدیلِ تجربه‌ی پدیدههاست. 🔸ژورنالیسم تفکرزداست؛ زیرا از «عجله» خلق شده است. تداومِ بقای ژورنالیسم منوط به این است که حداکثرِ اخبار و گزارش‌ها در سریع‌ترین زمان ممکن تهیه و مخابره شود. در نهاد ژورنالیسم، در قالب برنامههای به اصطلاح «کارشناسی»، درباره‌ی عظیمترین موضوعات به سردستیترین وجه سخنپردازی می‌شود و همه در عجلهاند که بگویند و بنویسند و صفحات و برنامه‌ها را پر کنند. 🔗ادامه مطلب را در لینک ذیل بخوانید: 🌐 https://vrgl.ir/8uesA ⚜️ @taammolat74
♨️ #پرونده_ویژه
«ژورنالیسم و اندیشه»[بخش ششم]📍بخش پنجم 🔰نقد و ژورنالیسم ✍️محمود اکسیری فرد 🔸در برههای زندگی می‌کنیم که زایش آگاهی، مهمترین شاخصه سیاستهای فرهنگی جهان شده است.به ناچار ما نیز از این سیاستها متاثر شدهایم و اندکاندک این هراس بر اندیشه سایه میاندازد که بازنمودهای فرهنگی-بهویژه بازنماییهای دیداری و شنیداری رسانه‌ها-ما را در گردابی از تنآسانی و رخوب فروبرند. 🔹این همه به زیرکی چنان طرحریزی شده‌اند تا پرسش‌های سنتی از سیاست و حاکمیت را محو کرده و بستری برسازند تا سیاست، آنگونه که ما میشناختیم محو شود و خاطر سوژه آگاه(سوژهای که درون ذهنیت و سیاست را درهم ذوب می‌کند و آگاهی را به کنش سیاسی پیوند میزند)برای همیشه به گورستان تاریخ بسپرند. 🔸این خط مشی فرهنگی در پی سیاستزدایی از انسان معاصر و سرگرم کردن او به دغدغههای پوچ و رقتانگیز است تا از آن رهگذر دیگر کسی به آینده خود و آینده نظامهای سیاسی نیندیشد؛تا دیگر هیچکس نپرسد ما برای که،برای چه و چرا کار می‌کنیم و چه افقهای تیرهای امیدهای آینده را در خود فروبلعیده. 🔹در این میان ژورنالیسم(مطبوعات آزاد) شاید یگانه راه برون رفت و آخرین سنگر تخریبنشدهای است که از رهگذر آن می‌توان سرکشترین انتقادها و برندهترین نقدها را به یاری منطق زبان و نیروی سحرآسای کلمات (نیرویی که همچنان حامل جادوی جهان باستان است و بیدرنگ به کنش تبدیل می‌شود) علیه نیروهای انسانستیز جهان معاصر روانه ساخت. 💢این مقاله میکوشد آخرین بازماندههای آگاهی سیاسی را در ژورنالیسم بیابد و گامی برای احیای نامتحمل آنچه هانا آرنت با نام«کنش سیاسی مدرن»از آن یاد میکرد به پیش نهد. 🔗ادامه مطلب را در لینک ذیل بخوانید: 🌐 https://vrgl.ir/qMvk2 ⚜️ @taammolat74
♨️ #پرونده_ویژه
«ژورنالیسم و اندیشه»[بخش هفتم]📍بخش ششم 🔰ژورنالیسم سایبری ✍️حمید ضیایی‌پرور 🔸در روزنامه‌نگاری سایبر همه ابزارها و وسایل و حتی مکان‌ها باید به نحوی از انحا قابل تغییر و جابه‌جایی باشند و بتوانند شکل‌های گوناگونی به خود بگیرند و این یکی از ویژگی‌های سازمان‌های #داینامیک امروز است. بروز انقلاب ارتباطی باعث شده تا گفتمان برجسته‌سازی از افراد و نهادها به مثابه منبع به سطح مخاطبان سوق داده شود. 🔹به دیگر سخن، نقش #کامپیوترها در شبکههای ارتباطی باعث شده است تا مردم قدرت ارتباطی را از رسانه‌ها یا همان دروازهبانان پس بگیرند. رسانه‌های مکتوب به شدت تحت تاثیر این رسانه‌های جدید قرار گرفته‌اند؛ تیراژ روزنامه‌ها و مجلات در کشورهای غربی و از جمله آمریکا پایین رفته است، درآمد روزنامه‌ها کاهش پیدا کرده است و اکثر مطبوعات مجبور شده‌اند روی اینترنت حضور یابند. صحبت از این است که آیا رسانه‌های نوشتاری به صورت فعلی خواهند ماند یا نه؟ 🔸در نشریات اینترنتی اگرچه از کلام بهره گرفته می‌شود، مخاطب می‌تواند به جای خواندن یک مصاحبه، اگر خواست به نوار آن گوش دهد یا به جای خواندن یک گزارش خبری، فیلم آن را نگاه کند. رادیو تلویزیون نیز از تصویر متحرک و صدا و پخش همزمان بهره می‌گیرند اما در این دو رسانه، زمان ارتباط در اختیار مخاطب نیست. 🔹مخاطب این رسانه‌ها مانند مخاطب نشریات مکتوب، محکوم به دریافت اطلاعاتی است که دبیران رسانه در اختیار او می‌گذارند.در نشریات اینترنتی زمان ارتباط در اختیار مخاطب است. کارکنان نشریات اینترنتی می‌توانند در خانه‌های خود هم کار کنند. هزینه‌های کمرشکن چاپ، کاغذ، پست و توزیع هم از بودجه نشریات اینترنتی حذف شده است. 🔸در روزنامه‌نگاری سایبر تیراژ و مخاطب معنا و مفهومی ندارد. با وجود تعریف‌های ارائه شده چه نوعی از رسانه‌ها را می‌توان در قالب روزنامه‌نگاری سایبر قلمداد کرد؟ با جمع‌بندی دیدگاه‌های صاحب‌نظران این رشته می‌توان این اشکال را برای روزنامه‌نگاری سایبر برشمرد؛ نسخه اینترنتی روزنامه‌ها، روزنامه‌های اینترنتی، خبرگزاری‌های اینترنتی، روزنت‌ها، وب‌سایت‌های خبری، وبلاگ‌ها و بلاگ نیوزها و خبرخوان‌های اینترنتی. 🔗ادامه مطلب را در لینک ذیل بخوانید: 🌐 https://vrgl.ir/qLBsO ⚜️ @taammolat74
♨️ #پرونده_ویژه | نقد و بررسی اندیشه‌های احمد فردید
🔸۲۵ مرداد ماه سالروز درگذشت سید احمد فردید (با نام اولیه سید احمد مهینی یزدی) متفکر و فیلسوف معاصر ایرانی است. فردید متفکری که طرفداران و مخالفان بسیاری دارد و در تمام سالهای عمرش و حتی پس از عمرش، نظراتش جنجالی و بحث برانگیز بوده است؛ به طوری که با وجود گذشت بیش از دو دهه از درگذشت او همچنان درباره او حرف و حدیث‌های بسیاری است.
🔹 اخیراً هم دو مستند از دو موضع متفاوت راجع به او ساخته شده است؛ یکی «حیات شگفت انگیز فردید» به کارگردانی علی میرسپاسی و دیگری «تئوریسین خشونت» ساخته محسن کوقان. در هریک از این مستندها به بخش‌هایی از زندگی فردید پرداخته شده است، ولی آنچنان که باید و شاید به نظریات فلسفی و دیدگاه‌های او پرداخته نشده است.
🔴 از این رو در کانال تاملات پرونده ویژه دیگری را با عنوان نقد و بررسی اندیشه‌های دکتر فردید آغاز می‌کنیم و سعی داریم به مرور بازتاب دیدگاه‌های مختلف باشیم و آنها را نقد و بررسی کنیم. هنوز که هنوز است بدفهمی دربارهٔ شخصیت و سخنان ایشان کم نیست. یکی غربزدگی را ارجاع به جغرافیا می‌دهد، یکی مرحوم فردید را مسلط به زبانهای سنسکریت و اوستایی و پهلوی معرفی می‌کند، یکی ایشان را تابع هایدگر و دوستدار فاشیسم می‌شناساند. برخی حزب‌اللهی‌‌ها هم او را ضد عمل انقلابی می‌دانند!
📩دوستان نیز می‌توانند نکات خود را نسبت به این مساله برای کانال ما ارسال کنند.
⚜️ @taammolat74 👇👇👇
♨️ #پرونده_ویژه | شهر خدا
🔸🔸نزدیک به هفت دهه از اعلام موجودیت رژیم اشغالگر قدس گذشته است، اما همچنان بحث بر سر ماهیت این رژیم و نسل‌کشی گسترده فلسطینی‌ها مثل همان روزهای اول داغ داغ است. اگرچه، روزی نیست که از اوضاع نابسامان نوار غزه، درگیری در مناطق اشغالی یا تصمیم اسرائیل برای ساخت شهرک‌های جدید چیزی نشنویم، اما روز قدس بهانه‌ای است که این تاریخ مصیبت‌بار را یکجا پیش چشممان حاضر می‌کند. ویژه‌نامۀ پیش رو روایت‌هایی کمتر شنیده‌شده از ابعاد تاریک این چالش را منعکس می‌کند.
🔗پرونده را در لینک زیر بخوانید:
http://tarjomaan.com/vdcj.xeofuqeit13z.qfus,2uv2k.html
⚜️ @Taammolat74
هدایت شده از فکرت
#نشست | #پرونده_ویژه
✅ در آستانه چهاردهمین انتخابات ریاست جمهوری، رسانه فکرت برگزار می‌کند:
💥 مناظره پلاس+
🖇 تحلیل گفتمان کاندیدهای ریاست جمهوری
👤 با حضور:
✔️سید حسین شهرستانی
✔️سید جواد میری
✔️مهدی جمشیدی
✔️تینا چهارسوقی امین
✔️علیرضا بلیغ
✔️حسین مهدی‌زاده
✔️حسین عباسی‌فر
⏰ یکشنبه سوم تیرماه، ساعت ۱۶
🏢 تهران، خیابان انقلاب اسلامی، بین خیابان ولیعصر(عج) و برادران مظفر، پلاک ۹۰۷، خانه اندیشه‌ورزان
علاقمندان می‌توانند برای حضور در برنامه از طریق آیدی @reza_Ojaghi ثبت‌نام نمایند(ظرفیت محدود است)
📮فکرت، رسانه اندیشه و آگاهی؛
📲 وب | ایتا | تلگرام | اینستاگرام