🔉 سخنرانی 🔶 موضوع |عاشورا، #نهضت_مقدس 🎙 سخنرانی حجت‌الاسلام #محسن_قنبریان جلسه چهارم 🔹هر نهضتی(بلکه هر حرکتی) خاستگاهی در “درک” و” درد” انسان دارد. هرچه ایندو برتر ، نهضت از عیب ونقص مبراتر و مقدس تر! 🔹چه کسی مانع ظهور دین حق شد؟ خلفائی که آزادی را از اسلام گرفتند وبه #استبداد قبیله گی برگرداندند. #مساوات را از آن گرفتند و امتیازطلبی و #اشرافیت جایش نهادند و… 🔹رهبر #نهضت_مقدس نه فقط برای مدد گرفتن از خداوند بلکه برای تنظیم عالی #درک و #درد خود با خدانشستن و جمع صفات اخلاقی بسیاری را می خواهد. تا از سر عجله وتعصب خونها هدر ندهد، با غل وغش های درون اولویتها را گم نکند و… ⚜️ @Taammolat74

📍 یادداشت | توهم کفایت در فهم پدیده‌های دینی تحلیل پدیده دینی با مدل دورکیمی خطاست! ✍🏻 مصطفی غفاری 📂 پرونده : بن‌بست جامعه‌شناسی کلاسیک در فهم آیین دینی 🔹 دانش موجود جامعه‌شناسی اغلب این‌طور پدیده‌ها را ذیل عنوان «مناسک» تحلیل می‌کند و این مفهوم برگرفته از کار کلاسیک امیل دورکیم در جامعه‌شناسی دین است. البته خود مفهوم مناسک نباید برای ما تبدیل به بت و تابو شود. اینکه بخواهیم همه پدیده‌هایی که بعضی از ویژگی‌های مناسک دارند را در این چهارچوب آن هم در حد بضاعت جامعه‌شناسی دورکیم ببینیم و معنا کنیم، درست به نظر نمی‌رسد. ⚜️ @Taammolat74 👇👇👇

🔘 بخش ۱ از ۲ 🔹الزاما هم آن چیزی که در فضای درون‌دینی و متن و نص دین تحت عنوان مناسک یا شعائر شناخته می‌شود، بر چیزی که دورکیمی‌ها تحت عنوان مناسک بیان می‌کنند، قابل تطبیق نیست. برای تبیین این پدیده باید بین اینها تفکیک کنیم و در عین حال از قدرت مفهومی هر یک از اینها استفاده کنیم 🔹مناسک مذهبی و به‌خصوص مناسک سیاسی-‌مذهبی این‌قدرها در فضای جامعه غربی پرتکرار نبوده که بتواند ادبیات آنچنان غنی‌ای را پیرامون خودش ایجاد کند، در‌حالی‌که در «تجربه زیسته جمعی» ما این پدیده‌ها بیشتر رخ داده‌اند و فربه‌تر و پربسامدتر هستند. بنابراین ما از نظر علمی و فکری نیاز داریم به‌عنوان پدیده‌های بومی از حیث جامعه‌شناختی روی آنها تمرکز بیشتری داشته باشیم 🔹یکی از کارکرد‌های مناسک در هر دو وجه خودش -چه وجه جامعه‌شناختی و چه وجه دین‌شناختی- این است که به «تولید و بازتولید معنا» کمک می‌کند؛ یعنی مناسک «معناساز» هستند. البته می‌دانیم که هر چیزی وقتی از حد خودش بگذرد، به ضد خودش تبدیل می‌شود. اگر مناسک‌گرایی بی‌رویه باشد یا طبق ضوابط و قواعد مناسبی اتفاق نیفتد، می‌تواند عکس خودش را تولید کند؛ یعنی می‌تواند از نظر اجتماعی کارکرد معنازدا پیدا کند. در عین حال، نفس تُنُکی یا فربهی مناسک دلالت خاصی از حیث اجتماعی ندارد. 🔹 نمی‌توان گفت فربهی مناسک امر نکوهیده‌ای است یا تنکی مناسک امر پسندیده‌ای است؛ یا بالعکس. این موضوع اگرچه برای برخی تبدیل به مساله جامعه‌شناسی شده، نمی‌توان آن را به خودی خود معیار ارزش‌گذاری اجتماعی قرار داد. ⚜️ @Taammolat74

🔘 بخش ۲ از ۲ 🔹کسانی که دست‌اندرکار برگزاری مناسک یا شعائر و آیین‌ها هستند، نیازمند توجه به دو مقوله بسیار مهم هستند؛ اول اینکه سعی کنند خودشان این جشن‌ها یا سوگواره‌ها و آن چیزی که در کف خیابان یا میدان اتفاق می‌افتد را «روایت» کنند. این روایت‌ها هرچه بتواند آن تنوع و تکثر و کیفیات را بازنمایی کند، در سرنوشت چنین پدیده‌هایی موثر و مفیدتر خواهد بود. 🔹در واقع پنجره را به سمت «جذب حداکثریِ طیفی از نظر‌ها و سلیقه‌ها» باز می‌کند تا مردمان بیشتری بتوانند خودشان را در این چهارچوب کلی و بسترها تعریف کنند و آنها هم وارد این میدان شوند و رغبت به مشارکت پیدا کنند. روایت یک بدیل و یک بدل خواهد بود دربرابر ادعای توده‌واری مناسک. 🔹کسانی که از نزدیک چنین پدیده‌هایی را تجربه کرده‌اند و تجربه زیسته آن را دارند، می‌دانند که این پدیده در ذات خودش، واقعا داده‌های متنوع و متعددی دارد که می‌تواند بر چشم‌اندازهای نظری مختلفی دلالت کند. این بستگی به زاویه دید ما دارد که چگونه آن را روایت کنیم 🔹 دوم اینکه پژوهش کمی و کیفی داده‌بنیاد و روشمند از حیث اجتماعی درمورد این پدیده بسیار اندک است. به هر حال این پدیده‌ای مبتلابه و مکرر در جامعه ماست و ما باید بر مسائل پژوهشی جامعه خود تمرکز کنیم؛ آنگاه معلوم خواهد شد که آسیب‌های آن واقعا چیست. یعنی ما باید یک وجه پویایی‌شناسی یا خودانتقادی از منظر کسانی که به‌طور کلی طرفدار اصل برگزاری چنین ایده‌هایی هستند داشته باشیم که فضای ارتقای کیفی این پدیده را هم در بلندمدت برای ما فراهم خواهد کرد 🔹 در باب نظریه‌پردازی یا تحقیق و تامل علمی در مورد چنین پدیده‌هایی، ضمن اینکه از ذخیره مفاهیم و نظریه‌های جامعه‌شناختی استفاده می‌کنیم، نباید «توهم کفایت» داشته باشیم. چه بسا اگر چنین پدیده‌هایی در عالَم متجدد غربی هم متنوع و متعدد روی می‌داد، بیشتر بر آن تامل می‌کردند و نظریات متفاوتی در این مورد ارائه می‌دادند. حالا که ما در ایران امروز با این پدیده بیشتر مواجهیم و نصوص دینی‌مان هم از جهاتی بر این مسائل تاکید دارند یا لااقل ما را به این سمت و سو تشویق می‌کنند، شایسته است که از حیث نظری هم تأملات جدی‌تری بر تجربه زیسته خود داشته باشیم و نطریه‌پردازی کنیم ⚜️ @Taammolat74

📣 رونمایی از جلد اولین شماره دیده‌بان در سال جدید 💠 وصله‌ی ناجور؛ چرا توسعه به ما نمی‌آید..؟ ✅ همراه با آثاری از 🔺عبدالحسین خسروپناه 🔻سید حسین شرف‌الدین 🔺محسن رنانی 🔻مقصود فراستخواه 🔺حسین کچوئیان 🔻شهریار زرشناس ➕یادبود شهادت سید محمدباقر صدر(ره) ➕معرفی کتاب «تاثیر مبانی کلامی بر الگوی پیشرفت» #انتشار_الکترونیکی_به_زودی #دیده‌بان_49 ⚜️ @Taammolat74 ⚜️ @didebane_andisheh

سال جدید با شماره جدید آمدیم 🌺 ماحصل تلاش تیم فکری ما با کلی دغدغه برای زمینه‌سازی تفکر و گفتگو... نشریه رصدی - تحلیلی حوزه اندیشه که برونداد تقابل شناختی جریان‌های فکری در مسائل انضمامی و روز است. شماره جدید پیرامون مسئله توسعه در ایران نقدی بر جریان نئولیبرالیسم فرهنگی با تکیه بر اندیشه آوینی به زودی بارگزاری خواهد شد ✅ منتظر نظرات شما هستیم... #دیده‌بان_اندیشه ⚜️ @Taammolat74

حسین(ع) وارث پرچم سرخی است که از آدم، همچنان دست به دست، بر سر انسانیت می گردد و اکنون بدست او رسیده است ..... این پرچم را دست به دست، به همه راهبران مردم و همه آزادگان عدالتخواه در تاریخ بشریت سپرده است ........ در آخرین لحظه پرچم را از دست بگذارد به همه نسل ها و در همه عصرهای فردا فریاد بر آورد که: " آیا کسی هست که مرا یاری کند؟" علی شریعتی حسین وارث آدم ⚜️ @Taammolat74

🔉 سخنرانی 🔶 موضوع | عاشورا، نهضت مقدس 🎙 سخنرانی حجت‌الاسلام محسن قنبریان جلسه پنجم ⏰ دهه اوّل محرّم ۱۳۹۸ ⚜️ @Taammolat74 👇👇👇

🔉 سخنرانی 🔶 موضوع |عاشورا، #نهضت_مقدس 🎙 سخنرانی حجت‌الاسلام #محسن_قنبریان جلسه پنجم 🔹فرق فعل ما با فعل امام معصوم این است که ما موظفیم بهترین عمل در روز وروزگار خود را بیاوریم اما او موظف است بهترین فعلی که هم جواب روز و روزگارش باشد هم جواب تاریخ بیاورد. او سرپرست حرکت حق در تاریخ هم هست پس نهضت مقدس می آورد. 🔹 چگونه امتی مرعوب می شود؟ یا سرافکنده و فاقد شخصیت می شود؟! -اگر به قوای برابر دشمن ببازد. فرماندهانش فرار کنند. رهبرانش تسلیم شوند دریوزگی کنند… یا دشمن پیش دستی کند قبل از خلق حماسه قهرمانان یک ملت را ترور کند، نفله کند. کاری که معاویه بوسیله مثل زیاد بن ابیه کرد. 🔹 مهمتر از مد جوانان وخودباختگی آنان، مدپذیری وخودباختگی مسئولان یک کشور است اگر بی شخصیت شدند تابع مد جهانی میشوند .موج شرقی بود، سوسیالیت میشوند؛موج غربی بود، لیبرال میشوند. دهکده جهانی وکدخدائی را می پذیرند. ⚜️ @Taammolat74

📍 یادداشت | همبستگی اجتماعی به معنای توده‌ای شدن نیست! مداخله دولت در آیین‌ها چگونه موثر می‌افتد؟! ✍🏻 مسعود زمانی مقدم 📂 پرونده : بن‌بست جامعه‌شناسی کلاسیک در فهم آیین دینی 🔹 اساسا آیین‌ها و مناسک واجد زمینه و ماهیتی اجتماعی‌اند، اگرچه می‌توانند نمود فردی هم داشته باشند. از این‌رو، برگزاری هر آیین به‌صورت یک رویداد فرهنگی قاعدتا دارای ویژگیِ جمعی‌بودن است. با وجود این هر آیین یا مناسکی در قالب یک رویداد فرهنگی الزاما نشان‌دهنده توده‌گرایی نیست. اگرچه توده‌گرایی نوعی از جمع‌گرایی و جمعی‌بودن است، اما هر تجمع یا گردهمایی آیینی ماهیتی توده‌ای ندارد، بلکه می‌تواند صرفا پدیده‌ای جمعی و اجتماعی باشد که از دل فرهنگ جامعه برخاسته است. ⚜️ @Taammolat74 👇👇👇

🔹 کاملا طبیعی است که هر حکومتی براساس ایدئولوژی و خواسته‌هایی که دارد از مراسم و آیین‌هایی بیشتر یا کمتر حمایت کند. با وجود این عید غدیر ریشه فرهنگی در ایران دارد و جنبه‌‌های مدنی آن نیز قابل‌توجه‌اند. به نظر من بحث‌ها و انتقاداتی که بخشی از جامعه این روزها به برگزاری وسیع این عید با پشتیبانی حکومت دارند بیشتر جنبه‌ای سیاسی دارد و نشان‌دهنده نارضایتی‌های اجتماعی است و نه نقد بر ماهیت این عید یا حتی دقیقا انتقاد بر نحوه برگزاری آن 🔹 در واقع بحران‌های اجتماعی موجود و تنش‌های دولت- ملت در ماه‌های اخیر در ایران بخشی از مردم را نسبت به فعالیت‌های حامیانه نظام سیاسی بدبین کرده است وگرنه در تمام کشورهای جهان حکومت‌ها از مراسم، آیین‌ها و گردهمایی‌های خاصی حمایت می‌کنند، بنابراین اگر اکثریت مردم جامعه از وضع موجود احساس رضایت داشته باشند و روابط مطلوب‌تری با حاکمیت داشته باشند نسبت به حمایت حاکمیت از برخی از مراسم‌ و آیین‌ها واکنش منفی قابل‌توجهی نشان نمی‌دهند. 🔹هر آیین، مناسک و مراسمی این ظرفیت را دارد که به همبستگی جمعی کمک کند. اما تنش دولت-ملت می‌تواند این همبستگی را محدود به بخشی از جامعه کند و بخشی از جامعه را از خود دور کند. 🔹توده‌ای کردن یک مراسم می‌تواند نوعی همبستگی جمعی ایجاد کند اما اگر این توده‌گرایی ریشه‌گرفته از بستر اجتماعی نباشد دوام چندانی نخواهد داشت. با این حال همبستگی جمعی معادل توده‌ای بودن جامعه نیست، توده‌ای شدن عمدتا نشان‌دهنده نوعی کژکارکردی و بی‌کارکردی ارزش‌ها و هنجارهای عمومی است، درحالی‌که همبستگی جمعی نشان‌دهنده کارکردی بودن و پذیرفته‌شدن ارزش‌ها و هنجارهای غالب در جامعه است. 🔹 همه دولت‌ها بنا بر ارزش‌ها و ایدئولوژی‌هایی که دارند در برگزاری مراسم‌ و آیین‌های خاصی دخالت می‌کنند و این امری طبیعی است. مهم این است که این مداخلات مبتنی‌بر خواست‌های عمومی و جامعه مدنی باشد و از حد و حدود نیازهای جامعه تجاوز نکنند ... ⚜️ @Taammolat74