📚 ادبیاتِ قرون وسطی؛ ادبیات سده های میانی یا ادبیاتِ غرب مسیحی ✍️ اساسا ادبیاتِ قبل از رُنسانس، غالبا منظوم هستند. نثر، از رُنسانس بدین سو نُضج می گیرد. البته، نثرِ آغازِ رنسانس هم با نثرِ دوران انقلاب صنعتی و دوران مدرن تفاوت هایی با هم دارند که اشاره خواهد شد. 🔻اجمالا به چند اثرِ ادبیِ دورانِ قرون وسطی اشاره ای می کنیم. "کتابِ انجیل ها" منظومه ای ادبی، اثرِ "اوتفرید" راهبِ قرن ۹ میلادی است. این منظومه درباره ی زندگی حضرت عیسی سلام الله علیه می باشد، البته به روایتِ کلیسایی که در زمره ی ادبیاتِ ژرمنیِ به جا مانده از این دوران است. این آثار با میراثِ ادبِ مشرکانه و دنیویِ رومی پیوند خورده است. "سرودِ اسکندر" اثرِ "لامپرخت" کشیش و شاعرِ قرن ۱۱ و ۱۲ میلادی است. در این دوره؛ آثاری با مضامینِ کلیسایی و یا مروّجِ شوالیه گری تالیف می گردد. و نیز در همین دوران [۱۱ و ۱۲ میلادی] در فرانسه، ادبیاتِ فئودالیِ قرون وسطی با آثاری چون : "سرود رولان" ، "هوئون دوبوردو" و "تریسترام و ایزوت" و رُمانس هایی نظیرِ آن بسط می یابد. همچنین پنج منظومه ی حماسی موسوم به "شانسون دوژست" به معنای ترانه های اعمال، برجسته می باشد. این منظومه ها به تشریحِ زندگیِ اجتماعیِ فئودالی و قهرمانانی می پردازد که در حدودِ سده ی ۸ و ۹ میلادی می زیسته اند. و نیز، "زیارتِ شارلمانی از بیت المقدس" حدود ۱۱۱۵ میلادی، یکی دیگر از این آثار است که این منظومه در کلّیتِ خود مضمونی دنیوی دارد، اگرچه اشاراتِ مسیحیِ موجود در آن ممکن است ظاهری دینی به آن بدهد. ادبیاتِ ژرمنی در قرون وسطی به لحاظ تنوع و تعدادِ آثار ادبیِ منظوم، دارای غنای زیادی است، که البته این ها بصورتِ منظومه های شفاهی وجود داشته اند و بسیاری از آنها در دوره ی شارلمانی [۸۱۴ میلادی] گردآوری شده است. مهمترین بخشِ ادبیاتِ ژرمنی در قرون وسطی از حدودِ قرن دوازدهم با منظومه های حماسیِ "درباری" و "عامیانه" پدیدار می شود. این آثار متاثر از روح و آدابِ شوالیه گری است. "انئیت" اثرِ "هانریش فون فلوکه" که اواخرِ قرنِ ۱۲ سروده شده به شدت متاثر از "انئید" اثرِ "ویرژیل" است و اولین اثر از نوعِ حماسه های درباری در ادبیاتِ ژرمنی است. 💢 کانالِ "تأمُّلاتِ نظری" دریچه ای به سوی آگاهی و پیشرفت👇 @taammolatenazari

به راه بادیه رفتن، به از نشستنِ باطل که گَر مُراد نجویم، به قَدرِ وُسع بکوشم #سعدی @taammolatenazari

⏳بزودی پیرامونِ نسبت بینِ "ادبیات" و "علوم انسانی" نکاتی گفته خواهد شد...

📚 ادبیاتِ رُنسانس ✍️ تبیینِ چیستیِ رُنسانس و چراییِ بوجود آمدنش، از آن حیث که رُنسانس طلیعه ی دورانِ مدرن است را به فرصتی دیگر موکول می کنیم. با رُنسانس و به تبع آن مدرنیته، اساسا بشری جدید متولد شد که با دوران باستان و قرون وسطی از حیث معرفت شناختی و هستی شناختی و انسان شناختی، تفاوت های جدی دارد. طبعا، هنگامیکه بشری جدید ظهور می کند؛ ظهورات خود را در ساحت های گوناگون زیستِ اجتماعی تجلی می دهد. فرهنگ هم از این امر مستثنی نیست. ارنست رنان و ویل دورانت، "پترارک" و "بوکاچیو" را نخستین انسان های مدرن نامیده اند. این تعبیر درست است؛ چرا که روحِ مدرنیته پیش از هر جا، در آثارِ این دو شاعر و نویسنده ی ایتالیایی ظاهر شده است. فرانچسکو پترارک؛ که به نوعی می توان او را پدر ادبیات رُنسانس دانست، معروفترین اثرش "کتابِ سونات ها یا نغمه ها" می باشد. و بوکاچیو؛ شاعر و طنزنویس و همچنین نویسنده رُمانس به ایتالیایی و لاتین است. مهمترین اثرش "دِکامرون" می باشد که مجموعِ صد قصه کوتاه است که کاملا غیراخلاقی است و منطبق با روحِ هوس بازِ بشرِ دورانِ رُنسانس است. محتوای این داستان ها؛ غالبا شوهران فریب خورده و کشیشانِ حریص، زنان مستبد و جفاکار، راهبانِ خودسَر و عشّاق جوان هستند. از اینرو می توان گفت: وقتی به آثار ادبیِ دورانِ رُنسانس رجوع می کنیم؛ اولین بار بشرِ جدید، نیازها و خواست ها و اُفقِ نگاهش، در اشعارِ پترارک و کتابِ دکامرونِ بوکاچیو، و پس از آن در رساله ی "عشرت طلبی" اثرِ لورنزو والّا و کتابِ "در باب آزمندی" اثر پوجیو براچسیولینی و پس از آن در آراء فلسفیِ "پیکودلّا میراندولّا" و "مارسیو فیچنو" ارائه گردیده است. در مطلبِ بعدی، به مختصات و ویژگی های فرهنگ و ادبیاتِ دورانِ رُنسانس خواهیم پرداخت. 💢 کانالِ "تأمُّلاتِ نظری" دریچه ای به سوی آگاهی و پیشرفت👇 @taammolatenazari

🔰 مختصات و ویژگی های فرهنگ و ادبیاتِ رُنسانس ۱) در رُنسانس بشری جدید ظهور می کند؛ ۲) که اولا از خصوصیاتش این است که سوبژکتیویست، خود بنیاداندیش و نفسانیت مدار است. ۳) این انسان، خود را بصورتِ "منِ فردیِ خودبنیاد" درک می کند. ۴) نسبت خود با عالَم و آدم را بر پایه ی سوژه پنداریِ خود و اُبژه پنداریِ همه طبیعت و آدمیان قرار می دهد. ۵) و نیز، این بشر جدید ذاتا رویکردی ابزاری و شیئی و بیگانه وار به خود و دیگران دارد. ۶) ادبیاتِ رُنسانس، توجهی گسترده و ستایشگرانه نسبت به میراثِ ادبیاتِ یونان و روم باستان نشان می دهد. ۷) تفکر حاکم بر رُنسانس اومانیستی است و طبعا ادبیات رُنسانس هم چنین صبغه ای دارد. ۸) در ادبیاتِ رُنسانس، نگاشتن به زبان های بومی و ملی افزایش می یابد و تدریجا نثر، مقام و مرتبه ای برابر نظم پیدا می کند. ۹) ادبیاتِ مدرن که با رُنسانس آغاز می شود، محاکاتِ جلواتِ نفس آدمی از منظر خودبنیاداندیشی است و دعوی ای برای تعالی و توجهات معنوی ندارد. ۱۰) ادبیاتِ رُنسانس با نفیِ میراثِ قرون وسطی و بویژه با توجه به جوهرِ نفسانیِ خود، زبانی بی پروا و صریح و بعضا وقاحت بار دارد. 💢 کانالِ "تأمُّلاتِ نظری" دریچه ای به سوی آگاهی و پیشرفت👇 @taammolatenazari

✍️ طیِ چند روز آینده، مختصات و ویژگی های چندی از مهمترین مکاتبِ ادبیِ مدرن را مطرح خواهیم کرد و سپس بواسطه شاخص ها و مختصاتی که بیان کردیم، برخی از مهمترین آثارِ ادبیِ غرب را موردِ تحلیل و تبیین قرار خواهیم داد. از اینرو، بایستی دانست؛ هر هنرمند، نویسنده و رُمان نویسی که خاصتا در این چند سده ی اخیر، اثر ادبی اعم از شعر، داستان، نقاشی و... را خلق نموده اند، ذیلِ یک بینش و مکتبی بوده است، بنابراین شناختِ مختصاتِ این مکتب ها و زمینه های شکل گیری اش بسیار حائز اهمیت می باشد. 💢 کانالِ "تأمُّلاتِ نظری" دریچه ای به سوی آگاهی و پیشرفت👇 @taammolatenazari

گفتی چه کسی در چه خیالی به کجایی بیتابِ توأم، محو توأم، خانه خرابم #بیدل_دهلوی

🔰 بررسی چندی از مهمترین مکتب های ادبیِ مدرن ۱) نئوکلاسیسم [۱۶۴۰ - ۱۷۶۰] ۲) رُمانتیسم [۱۸۰۰ - ۱۸۴۰] ۳) رئالیسم [۱۸۵۰ - ۱۸۹۰] ۴) ناتورالیسم [۱۸۶۷ -۱۸۹۰] ۵) سورئالیسم [۱۹۲۴ - ۱۹۶۶] ۶) پسامدرنیسم [ ۱۹۷۰ تاکنون] به زودی ویژگی ها و مختصاتِ مکتب های ادبیِ مذکور بیان می گردد و سپس چندی از آثار برجسته ی هر مکتب، تبیین می گردد. 💢 کانالِ "تأمُّلاتِ نظری" دریچه ای به سوی آگاهی و پیشرفت👇 @taammolatenazari

لذّتِ زندگیِ مرگ آگاهانه را، جُز اولیای الهی نمی دانند! #مرگ_آگاهی 💢 کانالِ "تأمُّلاتِ نظری" دریچه ای به سوی آگاهی و پیشرفت👇 @taammolatenazari

🔰 #نئوکلاسیسم و شاخصه های آن ✍️ واژه ی "کلاسیس" در لاتین به معنای طبقه، گروه و زیربخش‌ می باشد و در کاربرد عمومی و غیرتخصصی، مجموعه آثار مهم و ارزشمندِ ادبی و هنریِ یک تمدن [که بیانگر شاخصه های کلی و اصلی آن تمدن است] و آثار کلاسیکِ آن قوم یا تمدن می نامند. در این معنا مثلا؛ "جنگ و صلح" تولستوی یا آثار "پوشکین" و یا رُمان های "بالزاک" در زمره ی آثار کلاسیک هستند. یا در ادبیاتِ فارسی "شاهنامه" و "گلستان و بوستان" جزو آثارِ کلاسیک هستند. اما در معنای خاص، #نئوکلاسیسم؛ رویکرد و مکتبِ ادبیِ مدرنی است که در قرن هفدهم و بخش عمده ای از قرن هجدهم دارای نفوذ و بسطِ بسیار بوده و صورتِ غالب و اصلیِ ادبی بوده است. نويسندگان و تئوریسین های نئوکلاسیسم، فیلسوفانی چون: هابز، ولتر، دیدرو و شاعرانی چون: میلتون، درایدن، و نویسندگانی چون: مولیر، کورنی و راسین را نام برد. و نئوکلاسیسم خود نوعِ فرانسوی و آلمانی نیز دارد. فی المثل؛ نئوکلاسیسم آلمانی از فیلسوفانی راسیونالیسم چون: لایب نیتز و کریستیان ولف، متاثر گردیده است و تئورسین اصلیِ نئوکلاسیسم ادبی در آلمان، منتقدی به نام "وگتشد" بوده است. 🔰ویژگی های اصلی نئوکلاسیسم در ادبیات ۱) مکتبِ ادبیِ نئوکلاسیسم معتقد است؛ هنر و ادبیات، صرفا برای لذت بخش بودن و سرگرمی نبوده و باید که جنبه اخلاقی و تعلیمی داشته باشند. ۲) نئوکلاسیک ها معتقدند؛ آفرینش ادبی و هنری، امری "قاعده مند" است و هنر اصلیِ شاعر و نویسنده، همانا رعایتِ قواعدِ مربوط به ایجادِ یک اثر ادبیِ ارزشمند است. این رویکردِ نئوکلاسیک ها به طور صریحی از تاکیدِ "دکارت" بر اصالتِ روش و قاعده مندیِ عقلانیِ مورد نظر او تاثیر پذیرفته است و اساسا روایتِ دیگری از آن است. ۳) در نئوکلاسیسم تاکیدِ بسیاری بر بیانِ ظریف و دقیق و فرموله و روشنِ جمله ها و کلمات وجود دارد. این ویژگی؛ برگردانِ همان اصلِ "وضوح و تمایزِ" دکارت است. قاعده شان این است که؛ مطالبِ بیشتری را با حداقل کلمات گویند. ۴) نئوکلاسیک ها تا حدودی به آثارِ یونان و روم باستان و ادبیاتِ کلاسیک توجه داشتند و البته این توجه به معنای صِرفِ تقلید هم نبوده است. پ.ن: پس از آنی که ویژگی های هر مکتب بیان شد، در پایان چندی از آثارِ برجسته ی هر مکتب را هم بررسی خواهیم کرد و با شاخصه های مطروحه سنجش خواهیم نمود. 💢 کانالِ "تأمُّلاتِ نظری" دریچه ای به سوی آگاهی و پیشرفت👇 @taammolatenazari

✍️ مطالبی که پیرامونِ "مکتب های ادبی" محضر فرهیختگانِ ارجمند تقدیم می گردد، چکیده ی دو کتابی است که حقیر سابقا مطالعه نموده و اکنون لُبِّ آن محضر سرورانِ ارجمند تقدیم می گردد. ۱) مکتب های ادبی؛ رضا سید حسینی ۲) پیش درآمدی بر رویکردها و مکتب های ادبی؛ شهریار زرشناس 💢 کانالِ "تأمُّلاتِ نظری" دریچه ای به سوی آگاهی و پیشرفت👇 @taammolatenazari