🔸طعمه یا امانت؛ اخلاق حرفه‌ای کارگزاران عمومی در اندیشه علوی گزارشی از نشست«طعمه یا امانت؛ اخلاق حرفه‌ای کارگزاران عمومی در اندیشه علوی»🔻 دکتر #سید_احمد_حبیب_نژاد: 🔹وفق قانون اساسی، هم نماینده مجلس و هم رئیس جمهور باید بر امین بودن خود در مسئولیتی که به آنها واگذار شده سوگند یاد کنند. این سوگند و وفاداری به آن، علت محدثه و ایجاد کننده و مبقیه سمت‌های اساسی است. 🔹یعنی اگر سوگند یاد نشود، همانطور که شهید بهشتی فرمودند: روشن است که آن سمت منتقل نخواهد شد. از طرف دیگر سوگند علت مبقیه نیز است، یعنی اگر آن را بشکنیم، علاوه بر عقاب کیفری تصدی آن سمت غیر شرعی و ناموجه خواهد بود. 🔹از این منظر، از کسانی تعجب می‌کنم که چگونه با فریب و دغل بازی در انتخابات قصد ورود به مثل مجلس و یا ریاست جمهوری را دارند و پس از آن می‌خواهند سوگند امین بودن را یاد کنند. 🔹بنابراین، اگر نظام حقوقی ما بخواهد غول جادویی قدرت را در شیشه شفاف مردم وارد کند، نیازمند این است که ما نوع نگاه‌مان به قدرت را تسطیح کنیم. 🔹تاکید می‌کنم که تغییر نگرش ما به قدرت (از صرف یک مقوله دنیوی به امانت)، به این معنا نیست که ضمانت اجرا و نظارت بیرونی را نادیده بگیریم. خیر، سخن این است که اگر نوع نگاه ما به مسئولیت، امانت نباشد می‌توانیم به راحتی تمام این نظارت‌ها دور بزنیم همانگونه امروزه نیز مشاهده می‌شود. 🔹خلاصه آنکه، برای تنظیم روابط حاکمان با یکدیگر و مردم باید توجه داشته باشند که قدرت، ملک طلق زمام داران نیست، بلکه به فرمایش صریح آیات و روایت و به تبع آنها قانون اساسی، قدرت امانتی است در دست مسئولان. مسئول یک امانتدار است که اگر در آن خیانت کند مطمئنا نخواهد توانست از پس آن به طور شایسته برآید. 🔹با این بیان، امانت مسئول سه ضلع خواهد داشت؛ خداوند، مسئول و مردم. اگر نوع نگاه ما به قدرت نه طعمه بلکه امانت باشد، راحت‌تر پاسخگو خواهد بود؛ کارگزاری از پاسخگویی فرار می‌کند که مسئولیت خود را طعمه بداند، نه امانت. #گزارش_اختصاصی_وسائل 🆔 @vasael_ir