#امام_زمان_علیه_السلام به خاطر گل نرجس گلاب می گرید برای دیدن رویش سراب می گرید به وقت زل زدنش گرم جست و جوی کسیست به وقت سوختنش آفتاب می گرید بر او که جانِ کلامِ خداست در هستی حدیث چله گرفته ، کتاب می گرید یقین برای کسی که نگین آفاق ست محبِ والهِ پا در رکاب می گرید لب مقدس او گفته گریه کار من است برای جد خودش بی حساب می گرید در انتهای غمش روضه ایست بابا کش هنوز دیده ی او بر رباب می گرید چو ساعتی که روی سینه ، نعل می نالید به روی دست عقیله ، طناب می گرید