🔴 متحیّر؛ نه تخطئه می تواند، نه دعوت ✍️ #محمد_ایمانی 🔹 آقای مهدی نصیری مدعی است عصر فعلی، عصر حیرت است و از همین زاویه، سرگرم تشکیک و تردید و تخطئه است. 🔸 چگونه می شود مدعی "عصر حیرت" شد، اما با یقین تمام، تشکیک کرد! آیا تشکیک کننده، خود متحیّر است یا اهل یقین و هدایت، و نجات یافته از حیرت؟ اگر دومی است، خود او، نقض شبه استدلال خویش است. ✅ او اگر خویش را استثنای بر قاعده خود ساخته می داند، پس می توان بی شمار استثنا بر قاعده مدعایی حیرت یافت. و اگر متحیّر است، متحیرِ معترف به حیرت و سرگردانی، چگونه می تواند دیگری و دیگران را تخطئه یا دعوت به هدایت و راه یافتن کند؟! 🔹 از این تلقی وهمی -اگر کسی واقعا به آن باورمند باشد- صرفا واقفیه گری و دعوت به سکوت و انفعال در می آید، و نه تهوّر در تخطئه و نسخه پیچی و ارشاد دیگران! هر چه شجاعت، فضیلت است، تهوّر آن هم از جنس تحیّر، مذموم در مذموم است. 🔸 بی دقتی در این ادعا و لوازم آن، گوینده و پذیرنده را در دامی می کشاند که با ادبیات مختلف، از سوی انجمن حجتیه و سپس نهضت آزادی و مدعیان بعدی اصلاحات و اعتدال پهن شده و خروجی آن، جز به توجیه حاکمیت طواغیت و مستکبران در عصر غیبت حضرت ولی عصر (عج) ختم نمی شود؛ گوینده متوجه باشد یا نباشد. ✅ امیرمومنان (ع) درخطبه 87 نهج‌البلاغه و درباره «آنچه سبب هلاكت مى شود» فرمود «در شگفتم و چرا شگفت زده نباشم از خطاهاى فرقه هاى گوناگون كه هریك را در دین خود، حجّت و دلیلى دیگر است... یَعْمَلُونَ فِى الشُّبُهَاتِ وَ یَسِیرُونَ فِى الشَّهَوَاتِ... كَاَنَّ كُلَّ امْرِئٍ مِنْهُمْ إمامُ نَفْسِهِ. 💢 در شبهه عمل می‌کنند (باز نمی ایستند) و در مسیر امیال خود گام مى‌زنند. هر چه را بپسندند، معروف بدانند و هر چه را ناخوش دارند، منكر شمارند. در مسائل دشوار به خود پناه ببرند و در مبهمات به آراء خود تكیه کنند. گویا هر یك از آنها امام خویش است»! ✍️ به نقل از: بیداری ملت ✅@tabalvor_andisheh