انسان است... ریشه اش را با نسیان گره زده اند! فراموشکار است! فراموش میکند... فراموش میکند چه ها برایش کرده ای و میرود... فراموش میکنی چه ها برایت کرده اند و میروی... از عهد ازلی تا دهر ابدی،هر چه هست،همین است یک روی سکه اویی که فراموش میکند و میرود روی دیگری اویی که فراموش شده و میماند... +ماه نویس ٺبسـم| @tabassom_137

نگرانم که به تو هدیه کنم شعرم را و تو آن‌را به کسی... وای! ولش کن اصلا! ٺبسـم| @tabassom_137

من زیستنم قصه مردم شده است یک تو وسط زندگی ام‌ گم شده است ٺبسـم| @tabassom_137

_ ٺبسـم| @tabassom_137

ٺبسـم| @tabassom_137

یک بغل شعر سرودم نبرد از یادم لیکن از بخت بدم شعر و غزل دوست نداشت:) ٺبسـم| @tabassom_137

یا چنان نمای کہ هستی یا چنان باش کہ می نمای ٺبسـم| @tabassom_137

یهِ‌سکوتِ‌غیرِمنتظره‌بینِ‌خنده‌هایِ‌بلند ! ٺبسـم| @tabassom_137

گر با دگران به ز منی،وای به من! گر با همه کس همچو منی،وای همه! ٺبسـم| @tabassom_137

هرگز حسد نبردم بر منصبی و مالی الا بر آنکه دارد با دلبری وصالی:) ٺبسـم| @tabassom_137

در نبودت به کسی باج ندادم،هرگز! کاروان نیست که دل... هر که به جایت آید... ٺبسـم| @tabassom_137

میدونی من بهشون میگم "آدمهای مرجوعی"!همون هایی که ترکت میکنند و بعد از مدت های طولانی برمیگردند، هیچ وقت نباید بهشون فرصت برگشتن داد، چون هیچکس "دوبار" عاشق یه آدم نمیشه، هرچی هست، تو همون "بار اول" خلاصه میشه، آدم میتونه توزندگیش "بارها  عاشق  شه"اما هیچ وقت نمیتونه "دوباره" عاشق همون آدمی شه که یه بار عشق رو باهاش تجربه کرده، "عشق رو فقط باید ادامه داد" وقتی ترکش کنی و برگردی، دیگه نمیشناستت، باور کن. ٺبسـم| @tabassom_137