فیش منبر کوتاه ویژه مبعث #قسمت_دوم 🔹ره‌آورد بعثت از منظر نهج‌البلاغه اگر مسلمانان به خاطر پذیرفتن اسلام، مشکلات و خسارت‌های زیادی متحمل شده‌اند، نباید فراموش کنند که خداوند بزرگ‌ترین نعمت را در اختیار آن‌ها گذاشته و پیامبری مبعوث کرد تا انسان‌ها را تربیت کند و از گمراهی‌ها باز دارد. بنابراین هر اندازه برای حفظ این نعمت بزرگ تلاش و کوشش شود و هر بهایی پرداخته شود، باز هم ناچیز است. حضرت علی(ع) گاهی در خطبه‌های خود به اعراب آن زمان یادآوری می‌کردند که قبل از ظهور اسلام چه اعتقاداتی داشتند و چگونه زندگی می‌کردند؛ چرا که گاهی غرور وجود آن‌ها را فرا می‌گرفت و فراموش می‌کردند که از برکت وجود اسلام به آن عزت و سربلندی نائل شده بودند. 🌱حضرت علی(ع) در یکی از خطبه‌ها می‌فرماید: «والناس فی فتن انجذم فیها حبل الدین... و جاهلها مکرم؛ خدا پیامبر اسلام را زمانی فرستاد که مردم در فتنه‌ها گرفتار شده، رشته‌های دین پاره شده و ستون‌های ایمان و یقین ناپایدار بود. در اصول دین اختلاف داشته، و امور مردم پراکنده بود. راه رهایی دشوار و پناه‌گاهی وجود نداشت. چراغ هدایت بی‌نور، و کور دلی همگان را فراگرفته بود. خدای رحمان معصیت می‌شد و شیطان یاری می‌شد. ایمان بدون یاور مانده و ستون‌های آن ویران شده و نشانه‌های آن انکار شده، راه‌های آن ویران و جاده‌های آن کهنه و فراموش گردیده بود. مردم جاهلی شیطان را اطاعت می‌کردند و به راه‌های او می‌رفتند و در آبشخور شیطان سیراب می‌شدند. با دست مردم جاهلیت، نشانه‌های شیطان، آشکار و پرچم او برافراشته گردید. فتنه‌ها، مردم را لگدمال کرده و با سم‌های محکم خود نابودشان کرده و پا برجا ایستاده بود.» 🚩حضرت علی(ع) در جایی دیگر می‌فرماید: «ثم ان الله سبحانه بعث محمداً(ص) بالحق حین دنا من الدنیا... و شرفاً لأنصاره؛ سپس خداوند سبحان حضرت محمد(ص) را هنگامی مبعوث فرمود که دنیا به مراحل پایانی رسیده، نشانه‌های آخرت نزدیک، و رونق آن به تاریکی گراییده و اهل خود را به پا داشته، جای آن ناهموار، آماده‌ی نیستی و نابودی، زمانش در شرف پایان، و نشانه‌های نابودی آن آشکار، موجودات در آستانه مرگ، حلقه زندگی آن شکسته و اسباب حیات در هم ریخته، پرچم‌های دنیا پوسیده، و پرده‌هایش دریده، و عمرها به کوتاهی رسیده بود. در این هنگام خداوند پیامبر(ص) را ابلاغ کننده‌ی رسالت، افتخار آفرین امت، چونان باران بهاری برای تشنگان حقیقت آن روزگاران، مایه سربلندی مسلمانان، و عزت و شرافت یارانش قرار داد.» حضرت علی(ع) در خطبه‌ای فلسفه‌ی بعثت را رهایی مردم از پرستش دروغین بت‌ها ذکر کرده و فرمودند: «فبعث الله محمداً(ص) بالحق لیخرج عباده... واحتصد من احتصد بالنقمات؛ خداوند حضرت محمد(ص) را به حق برانگیخت تا بندگان خود را از پرستش دروغین بت‌ها رهایی بخشیده به پرستش خود راهنمایی کند، و آنان را از پیروی شیطان نجات داده به اطاعت خود کشاند، با قرآنی که معنی آن را آشکار کرد و اساسش را استوار فرمود، تا بندگان عظمت و بزرگی خدا را بدانند که نمی‌دانستند و به پروردگار، اعتراف کنند پس از انکارهای طولانی اعتراف کردند و او را پس از آن که نسبت به خدا آشنایی نداشتند به درستی بشناسند. 📚منابع: 1- فروغ ابدیت، آیت الله جعفر سبحانی. 2- تفسیر نمونه، آیت‌الله ناصر مکارم شیرازی. 3- پایگاه اطلاع‌رسانی شیعیان 4- تمدن اسلام و عرب، ترجمه سیّد هاشم حسینی. 5- بحار الانوار، علامه محمدباقر مجلسی. 6- مجلات مهدویت، مقاله موعود، مرداد 1385، شماره 66. 7- نهج‌البلاغه، سیّد رضی. 🌱 رسانه باشیم ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ 🆔 @balagh_ir