📜 حکومت، ضرورت و مشروعیت ▫️یک نگاه به استناد روايتِ‌: «كُلُّ رَايَةٍ تُرْفَعُ قَبْلَ قِيَامِ الْقَائِمِ فَصَاحِبُهَا طَاغُوتٌ يُعْبَدُ مِنْ دُونِ اللّهِ عَزَّوَجَلَّ‌»: هر پرچم و هر جريانى را كه در دوران غيبت برافراشته شده و قيام نمايد حتى اگر مقبوليت هم داشته باشد، بدون مشروعيت و طاغوت مى‌داند. ▫️استاد به اين نگرش اين‌گونه پاسخ مى‌دهند: آن‌جا كه پذيرش جهانى براى حكومت مهدى نيست، نمى‌توان از پذيرش‌هاى مقطعى و منطقه‌اى چشم پوشيد، بلكه بايد از اين امكان استفاده كرد و به زمينه‌هاى بيشتر و گسترده‌تر دست يافت. ▫️ آن چه در اين روايت نفى شده اين است كه در اين مرحله به خويشتن دعوت كرد و از معصوم چشم پوشيد، كه دعوت به خويشتن و بالا بردن پرچم و استقلال در حكومت، همان طاغوت‌تراشى و حمايت و دعوت به طاغوت است. ▫️بنابراين، تلاش براى تشكيل حكومتى كه به معصوم دعوت نموده و زمينه‌ساز حاكميت او باشد ضرورى و مشروع است و آن چه نامشروع مى‌باشد دعوت به خويش است. ✍🏻 استاد علی صفایی حائری (عین_صاد) 📚 #مشکلات_حکومت_دینی | ص ۱۳ 🌹روشنای تبیین | عضوشوید.👇 https://eitaa.com/joinchat/2137587722C603b2cd06b