✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️چرا در قرآن کریم از «خواب» به عنوان یکی از آیات الهی نام برده شده است؟ (بخش دوم و پایانی)
🔸خداوند در آیه ۲۳ سوره روم #خواب_انسانها را در شب و روز يكى از نشانه هاى علم و قدرت خدا شمرده و می فرماید: «وَ مِنْ آياتِهِ مَنامُكُمْ بِالَّليْلِ وَ النَّهارِ»؛ (و از نشانه هاى او #خواب شما در #شب و #روز است). حتى در پايان آيه باز تأكيد مى كند (در این امور #نشانه هایى است براى آنان که گوش شنوا دارند)؛ «اِنَّ فى ذلِکَ لَآياتٍ لِقَوْمٍ يَسْمَعُوْنَ».
🔹همچنین در آیه ۴۷ سوره فرقان بعد از آنكه تصريح مىكند: (او کسى است که #شب را براى شما پوشش قرار داد)؛ «هُوَ الَّذِىْ جَعَلَ لَكُمُ اللَّيْلَ لِباسا» روى مسأله #خواب تكيه كرده و مى فرمايد: (#خواب را مایه استراحت قرار داده)؛ «وَ النَّوْمَ سُباتا». تعبير به «هُوَ اَلَّذِى»؛ (او كسى است كه...) مى تواند اشاره به جنبه توحيدى اين امور باشد كه هر كدام #نشانه اى از ذات پاك او است و يا جنبه بخشندگى نعمت كه انسان، #ولى_نعمت خود را بشناسد، و مسلّمآ شناخت ولى نعمت نيز مقدّمه اى براى معرفت او خواهد بود.
🔹جالب اينكه به دنبال آن مى فرمايد: (و روز را وسیله حیات [و حرکت] قرار داد)؛ «وَ جَعَلَ النَّهارَ نَشُورا». [۱] كه اشاره به گسترش انسان ها در صحنه زندگى و حركت آنها به سوى مقاصد مختلف حيات باشد؛ و به اين ترتيب با ورود تاريكى #شب، شيپور #خواب و استراحت نواخته مى شود، و با طلوع آفتاب شيپور بيدارى. و اين احتمال نيز وجود دارد که بتوان گفت: در روشنايى روز، روح گسترش پيدا مى كند و انسان كاملا بيدار مى شود؛ كه بى شباهت به نشور روز قيامت و زنده شدن بعد از مرگ نيست. علاوه بر این در سوره نبأ نيز همين معنى با مختصر تفاوتى تكرار شده؛
🔹و مى فرمايد: (و #خواب شما را مایه #آرامشتان قرار دادیم - و #شب را پوششى [براى شما])؛ «وَجَعَلْنا نُومَكُمْ سُباتا - وَ جَعَلْنا اللَّيْلَ لِباسا». همانگونه كه لباس، انسان را از بسیاری چیزها حفظ مى كند و مايه سلامت او است، #تاريكى_شب نيز چنين اثرى دارد. همچنین در آیه ۱۱ سوره انفال که از ماجراى جنگ بدر سخن مى گويد به اين نكته اشاره مى كند كه يكى از نعمت هاى خدا به مؤمنان در آن شب تاريخى اين بود كه خواب سبكى شما را فرو گرفت، و اين #خواب از سوى خداوند مايه آرامش جسم و جان شما گرديد؛ «اِذْ يُغَشِّيْكُمُ النُّعاسُ أَمَنَةً مِنْهُ»؛ (و [یادآورید] هنگامى را که خواب سبکى که مایه آرامش بود از سوى خدا، شما را فرا گرفت).
🔹اين خواب آرامبخش مخصوصا بعد از طى آن مسافت نسبتا طولانى، براى آنها سبب تجديد قوا و آمادگى براى جنگ سرنوشت ساز فردا در ميدان بدر بود. جنگى كه به پيروزى چشمگير مسلمانان منتهى شد. تعبير به «نُعاسْ»؛ (خواب سبك) شايد اشاره به اين است كه در عين استراحت آن چنان خواب عميقى بر آنها مسلّط نشد كه دشمن بتواند از موقعيّت استفاده كرده و بر آنها شبيخون زند. به اين ترتيب اصل آن خواب نعمت بود و كيفيّت آن نيز نعمتى ديگر. به هر حال آيه فوق نيز تأكيدى بر #تأثير_خواب در تمام مراحل، بر روى #اعصاب و #جسم و #جان انسان و تجديد قوا براى تلاش بيشتر و جهاد نيرومند تر است.
پی نوشت:
[۱] توجّه داشته باشيد كه «نُشُور» معنى مصدر و «سُبات» نيز معنى مصدرى يا اسم مصدرى دارد؛ و اطلاق آنها بر «ليل» و «نهار» به عنوان مبالغه و تأكيد است.
📕پیام قرآن، مکارم شیرازی، ناصر، انتشارات دارالکتب الاسلامیه، تهران، ۱۳۸۶ش، چ نهم، ج ۲، ص ۱۵۱
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#خواب
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد