eitaa logo
تبیین
2.7هزار دنبال‌کننده
4.9هزار عکس
426 ویدیو
34 فایل
🔺اهداف: 🔹تهذیب نفس 🔹امام شناسی و مهدویت 🔹روشنگری و بصیرت‌افزایی 🔹ارتقاء بینش دینی و سیاسی 🔹دشمن شناسی و جنگ نرم 🔹ارتقاء مهارت‌های تربیتی 🔹و... 🔸هدف ارائه‌ی الگوست؛ با شبکه‌های اجتماعی کسی متفکر نمی‌شود، باید #کتاب خواند.
مشاهده در ایتا
دانلود
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️عاقبت ترک و از منظر دین (بخش دوم) 🔶عاقبت ترک و از منظر قرآن بدین شرح است: 💠عذاب فراگیر (۱) 🔷از دیگر پیامدهای ترک و عذابی است که افزون برگناهکاران، شامل امر به معروف و نهی از منکر نیز می شود: «واتَقوا فِتنَةً لا تُصیبَنَّ الَّذینَ ظَلَموا مِنکُم خَاصَةً واعلَموا أنَّ اللهَ شَدیدُ العِقاب؛ [انفال، ۲۵] و از فتنه ای که تنها به ستمکاران شما نمی رسد، بترسید، و بدانید که خدا سخت کیفر است». ابن عباس در تفسیر این آیه میگوید: عذاب خدا که بیاید، ستمکار را از غیر ستمکار جدا نمی سازد. هم چنین گفته اند که ظالمان به سبب ظلمشان عذاب میشوند، و غیر ظالمان بر اثر و . [۱] 🔷در روایتی امام باقر (ع) می فرمایند: خداوند به حضرت شعیب (ع) وحی کرد، که من صد هزار نفر از قوم تو را هلاک خواهم کرد: چهل هزار نفر از آنها اهل معصیت و گناه، و شصت هزار هم از هستند؛ شعیب نبی (ع) تعجب کرد و گفت: پروردگارا! اشرار مستحق عذاب هستند، ولی چرا اخیار و خوبان عذاب می شوند؟ خداوند فرمود: زیرا آنان با گناهکاران مداهنه و سازش کردند (امر به معروف و نهی از منکر نکردند) و در موردی که من غضب کردم آنها غضب نکردند. [۲] 🔷در اصول کافی روایتی از امام صادق (ع) نقل شده است، که خداوند دو فرشته را برای ویران کردن شهری فرستاد؛ وقتی آن دو فرشته به آن شهر آمدند، مردی را دیدند که مشغول دعا و گریه و تضرع است، از این رو یکی از دو فرشته - با وجود اینکه مرد عابد و این احتمال که شاید او پس از فرمان خدا توبه کرده است - در ویران کردن آن شهر تردید کرد و برای روشن شدن دستور خداوند برگشت و خدا بر اجرای آن دستور و زیر و رو کردن آن شهر، فرمان دوباره داد؛ آنگاه خداوند فرمود: آن مرد هیچگاه رنگ صورتش به خاطر غیظ و غضب برای خدا تغییر نکرده است. [۳] ... پی‌نوشت‌ها [۱] عبدالله سالمی، روض البیان، ج ۹، ص ۹۴ [۲] اصول کافی، ج ۵، ص۵۵، روایت ۱ [۳] همان، ص ۵۸، روایت ۸ نویسنده: فیروزجائی منبع: وبسایت‌رهروان‌ولایت به نقل از راه بهشت @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️دو اثر شوم ترک «امر به معروف» و «نهی از منکر» 🔸 و دو واجب از در دین مبین هستند؛ این دو واجب جایگاه بسیار مهمی در این آیین، و به خصوص دارند و در لسان (علیهم‌ السلام) مورد تاکید بسیاری قرار دارند. اگر به احادیث معصومین (علیهم‌ السلام) رجوع کنیم خواهیم دید آن بزرگواران به شدّت بر انجام این دو واجب در تاکید می‌کردند و شیعیان خود را نسبت به انجام این دو واجب فرا می‌خواندند. 💠برای نمونه به چند مورد از این احادیث اشاره می‌کنیم: 🔹 (صلی الله علیه و آله) فرمودند: «هر كس و را انجام دهد، در زمين و اوست در میان امت». [۱] (عليه السلام) فرمودند: «، حتی جهاد در راه خدا در برابر «امر به معروف» و «نهی از منکر» چون قطره‌ی آبی است در برابر دریای پهناور». [۲] همچنین در حدیث دیگری فرمودند: « به و و بر پاداشتن حدود [الهى] است. [۳] 🔹حضرت در این دو روایت بیان می‌کنند که ارزش و جایگاه و از تمام بالاتر، بلکه مانند قطره در مقابل دریاست، که به زیبایی گویای ارزش و اهمیت این است. (علیه السلام) فرمودند: «امر به معروف و نهی از منکر است که با آن، برپا می‌شود و به وسیله‌ی آن، برقرار می‌گردد، کسب و کار مردم حلال و تامین می‌شود و در سایه‌ی آن می‌آید و از انتقام گرفته می‌شود و کارها پیدا می‌کند». [۴] 🔹در این روایت، حضرت به زیبایی می‌فرمایند تمام به انجام این مهم بستگی دارد، و اگر این مورد رعایت نشود، دیگر واجبات نیز انجام نخواهد شد. امام صادق (عليه السلام) فرمودند: «پيامبر خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود: «خداوند (عز و جل) از كه دين ندارد نفرت دارد؛ عرض شد: مومنى كه دين ندارد كيست؟ فرمود: كسى كه نمی‌كند». [۵] 🔹در این روایت، حضرت می‌فرماید و این قدر مهم است که انجام ندادن آن، به معنای و است؛ یعنی کسی که این را انجام ندهد، اصلا دین و ایمان ندارد، و لو اینکه سایر واجبات را به خوبی انجام داده باشد. این آن‌قدر مورد مهم و حیاتی است که ترک آن علاوه بر این‌ که را از بین می‌برد، دارای آثار شومی برای است نیز می‌باشد؛ 🔹 (عليه السلام) در وصیت خود به (عليه السلام) در این باره فرمودند: « و را ترک نکنید، که و بدکار جامعه بر شما می‌شوند و آن‌گاه هر چه کنید به اجابت نرسد». [۶] در این حدیث حضرت می‌فرمایند اگر در جامعه‌ای و ترک شود، دو اثر شوم در پی خواهد داشت، یکی اینکه بَدان و جامعه بر مردم مسلط شده و زمام امور را به دست خواهند گرفت؛ دیگری اینکه جامعه نیز هر چه دعا کنند، دعایشان مستجاب نمی‌شود. پی‌نوشت‌ها؛ [۱] مستدرك الوسائل، ج ۱۲، ص ۱۷۹؛ [۲] نهج البلاغه، حکمت ۳۷۴؛ [۳] غرر الحكم، حدیث ۶۸۱۷؛ [۴] وسائل الشیعه، ج ۱۱، باب اول، حدیث ۶، ص ۳۹۵؛ [۵] الكافی، ج ۵، ص ۵۹؛ [۶] نهج البلاغه، نامه‌ی ۴۷ منبع: وبسایت رهروان ولایت @tabyinchannel