🔖 جریان‌شناسی #سازمان_مجاهدین_خلق/ بخش ششم 🔰 تغییر‌ #ایدئولوژی 🔺 پس از اینکه کار تدوین‌ایدئولوژی سازمن پایان یافت، از اواخر سال ۴۹ سازمان وارد فاز نظامی شد، یکی از عواملی که ورود به فاز نظامی را تسریع کرد عملیات #فدائیان_خلق در منطقه سیاهکل در بهمن ۴۹ بود که به دنبال آن سازمان تصمیم گرفت از حالت انفعال بیرون‌ آید. 🔺 آن‌ها معتقد بودند که اگر وارد فاز جدید نشوند، برخی نیروهای انقلابی آن زمان که به سازمان نزدیک شده بودند به سمت‌وسوی سازمان‌های تماماً #مارکسیستی کشانده شده و در نهایت آن‌ها را از دست خواهند داد. 🔺 اولین اقدام سازمان، تلاش برای بمب گذاری در کارخانه صنایع‏ الکتریکی‏ تهران بود؛ اما ‌این عملیات لو رفت و منجر به دستگیری تعداد زیادی از اعضاء سازمان گردید که مجاهدین از آن به «ضربه شهریور ۵۰» یاد می‌کنند. 🔺 در ‌این حادثه اکثر اعضاء کادر مرکزی سازمان نیز دستگیر و چند نفر از آنان هم در ۴ خرداد سال ۵۱ اعدام شدند و از مرکزیت آن تنها رضا رضایی موفق به فرار شد و چند روز بعد از فرار، با سیانور خودکشی کرد. 🔺 بعد از ‌این حوادث مرکزیت سازمان به دست سه نفر افتاد: تقی شهرام، بهرام آرام و مجید شریف واقفی. از این سه نفر تنها مجید شریف واقفی مذهبی بود و دو نفر دیگر مارکسیست بودند و اعتقادی به مذهب نداشتند. 🔺 شکست‌های سازمان و ضربه وارده بر آن از یک سو، و ورود #تقی_شهرام به مرکزیت سازمان از سوی دیگر، زمینه را برای یک حرکت ارتدادی در سازمان مهیا کرد. 👇👇👇