eitaa logo
تبیین
2.7هزار دنبال‌کننده
4.9هزار عکس
426 ویدیو
34 فایل
🔺اهداف: 🔹تهذیب نفس 🔹امام شناسی و مهدویت 🔹روشنگری و بصیرت‌افزایی 🔹ارتقاء بینش دینی و سیاسی 🔹دشمن شناسی و جنگ نرم 🔹ارتقاء مهارت‌های تربیتی 🔹و... 🔸هدف ارائه‌ی الگوست؛ با شبکه‌های اجتماعی کسی متفکر نمی‌شود، باید #کتاب خواند.
مشاهده در ایتا
دانلود
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️شیوه امیرالمومنین (ع) برای فقر زدایی از جامعه (بخش اول) 🔸 (ع) با برپایی و جامعه را از فقر نجات داد. یکی از تعلیماتی که از ائمه اطهار (ع) مخصوصاً امیرالمومنین (ع) برای ما به یادگار مانده است، شیوه برطرف کردن فقر و اختلاف طبقاتی در بستر جامعه است. این موضوع از آن جهت اهمیت دارد که جوامع مختلف از دیرباز تاکنون با آن دست و پنجه نرم کرده‌اند و هر کدام بر اساس مبانی و جهان بینی خویش تلاش داشته‌اند که راه‌ حلی برای آن ارائه دهند، که معمولاً در این زمینه با مشکلات زیادی مواجه شده و شکست خورده‌اند. اما در حکومت کوتاه امام علی (ع) این مشکل حل شد، و این امر به خاطر دو آموزه مهم اسلام است که در ادامه به تبیین آن می‌پردازیم: 💠«مساوات» 🔹یکی از  دستورات مهم دین مبین اسلام، تاکید بر مساله در جامعه است، که امیرالمومنین امام علی (ع) در مورد آن می‌ فرماید: «برترين مردانگى، شريك كردن برادران در اموال و برابرى با آنان در احوال است». [۱] «مواسات» معنای دقیقی دارد، که با انفاق و صدقه متفاوت است، زیرا انفاق و صدقه در جایی است که انسان بیشتر از نیاز خویش را در راه خدا به برادر دینی‌اش اهدا می‌کند، ولی در مواسات انسان فقط به اندازه نیاز خویش دارد، ولی همان را با برادر دینی‌اش تقسیم کرده و با یکدیگر استفاده می‌کنند. [۲] در حقیقت «مواسات» یک پله بالاتر از انفاق و صدقه است. 🔹در سیره امام علی (ع) موارد متعددی از این «مواسات» و برابری اجتماعی به چشم می‌خورد که نمونه‌ای از آن را می‌توان در کندن چاه و وقف آن برای فقرای مدینه، یا خرید دو پیراهن برای خودش و غلام‌شان و بخشیدن بهترین آن به غلام خویش دید. [۳] این مواسات و دست‌گیری از نیازمندان جامعه، در زمان برپایی حکومت آن حضرت به صورت پررنگ‌تری دیده می‌شود که نمونه‌ای از آن را می‌توان در ماجرای مشهور کمک آن حضرت به خانواده‌های شهدا مشاهده کرد. [۴] امیرالمومنین (ع) علاوه بر آن‌که عملاً «مواسات» و دست‌گیری از نیازمندان جامعه را انجام می‌داد، در بیانات خویش نیز جامعه اسلامی را به حمایت از این قشر دعوت می‌کرد، به گونه‌ای که در احادیث متعددی که از آن حضرت برای ما به یادگار مانده است، این موضوع مشاهده می‌شود. 🔹به عنوان مثال امیرالمومنین (ع) در حدیثی می‌ فرماید: «درباره یتیمان از خدا بترسید، مبادا كه گرسنه بمانند و در جمع و جامعه شما تباه شوند؛ من از پیامبر خدا شنیدم كه فرمود: اگر كسى یتیمى را، تا آنجا كه بى نیاز شود، سرپرستى كند، خداوند به پاداش این كار، بهشت را بر او واجب مى‌كند. چنانچه اگر كسى مال یتیم را بخورد، خداوند - سوختن در - آتش را بر او واجب مى‌فرماید». [۵] و یا در حدیث دیگری فرمود: «هر مرد و زن با ایمانى كه از روی دلسوزى و مهر، دست نوازش بر سر یتیمى بكشد، خداوند رحمان به هر تار مویى كه از زیر دست او بگذرد برایش ثواب مى‌نویسد». [۶] ... پی‌نوشت‌ها: [۱] غرر الحكم و درر الكلم، ص ۲۱۳ [۲] نک‌: حکمت‌نامه‌ی پیامبر اعظم ص (ری شهری)، ۵۸-۶۳ [۳] دانشنامه اميرالمومنين(ع) بر پايه قرآن، حديث و تاريخ، ج‏۱۰، ص۳۳۹ [۴] بحار الانوار، ج۴۱، ص۵۲ [۵] همان، ج‏۴۲، ص۲۴۸ [۶] همان، ج‏۷۲، ص۴ نویسنده: کمالی منبع: وبسایت رهروان ولایت @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️شیوه امیرالمومنین(ع) برای فقر زدایی از جامعه (بخش دوم) 🔸 (ع) با برپایی و ، جامعه را از فقر نجات داد. یکی از تعلیماتی که از ائمه اطهار (ع) مخصوصاً امیرالمومنین (ع) برای ما به یادگار مانده است، شیوه برطرف کردن فقر و اختلاف طبقاتی در بستر جامعه است. در حکومت کوتاه امام علی (ع) این مشکل حل شد و این امر به خاطر دو آموزه مهم اسلام است که در ادامه به تبیین دومین عامل آن می‌پردازیم: 💠برپایی عدالت اجتماعی و مبارزه با مفاسد اقتصادی (۱) 🔹یکی دیگر از آموزه‌های مهم اسلام که سبب برطرف شدن فقر در جامعه می‌شود، برپایی‌ و مبارزه‌ با در سطح جامعه است. شاید بتوان ادعا کرد که مهم‌ترین توصیه حضرت برای حاکمان، برپایی است؛ به گونه‌ای که آن را سبب‌ حیات‌ مردم و اصلاح امور ایشان بر می‌شمارد. [۱] این موضوع از چنان اهمیتی برخوردار است که امیرالمومنین (ع) در اولین سخنان خویش بعد از تشکیل حکومت، به صراحت در مورد آن می‌فرماید: «به خدا سوگند اگر آن (اموالى که از بیت المال غارت شده و عطایایى که عثمان بى حساب به این و آن بخشیده است) را بیابم که کابین زنان شده، یا کنیزانى با آن خریده شده باشد، همه را قاطعانه به بیت المال باز مى‌گردانم، زیرا عدالت مایه گشایش براى جامعه است و آن کس که عدالت براى او موجب مضیقه و تنگنا گردد، ظلم و ستم براى او سخت‌تر و تنگ‌تر است!». [۲] 🔹این موضوع در جای جای سیره حکومت علوی موج می‌زند، به گونه‌ای که می‌توان ادعا کرد که جنگ‌های بزرگ دوران آن حضرت به خاطر مقابله‌ ایشان با زیاده‌خواهی‌ های‌ افرادی بود که تن به عدالت نمی‌دادند، و با بهانه‌ های واهی تلاش داشتند که بهره بیشتری از بیت المال مسلمانان ببرند. حضرت با کسانی که تلاش داشتند از طریق نامشروع به اموال مسلمانان چنگ زده و به ثروت دست یابند، بشدت‌ برخورد‌ می‌کردند؛ به گونه‌ای که نه تنها برای ایشان مجازات قرار می‌دادند، بلکه ایشان را رسوا نیز می‌کردند؛ آنچنان که آن حضرت زمانی که متوجه شد که مسئول بازار اهواز خیانت کرده است، به فرماندار اهواز دستور دادند که وی را گرفته و شلاق بزند و در بازار بچرخاند، حتی آن حضرت در آن نامه تصریح می‌کند که اگر شخصی قصد کمک به او را داشت، باید مورد مجازات قرار گیرد. [۳] ... پی نوشت‌ها؛ [۱] غرر الحكم و درر الكلم، ص ۴۶۶ [۲] نهج البلاغة (سیدرضی‏)، ص ۵۷ [۳] منابع فقه شيعه (ترجمه جامع أحاديث الشيعة)، آیت الله بروجردی، ج‏۳۰، ص۱۱۲۹ نویسنده: کمالی منبع: وبسایت رهروان ولایت @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️شیوه امیرالمومنین (ع) برای فقر زدایی از جامعه (بخش سوم و پایانی) 🔸 (ع) با برپایی و ، جامعه را از فقر نجات داد. یکی از تعلیماتی که از ائمه اطهار (ع) مخصوصاً امیرالمومنین (ع) برای ما به یادگار مانده است، شیوه برطرف کردن فقر و اختلاف طبقاتی در بستر جامعه است. در حکومت کوتاه امام علی (ع) این مشکل حل شد و این امر به خاطر دو آموزه مهم اسلام است که در ادامه به تبیین دومین عامل آن می‌پردازیم؛ 💠برپایی عدالت اجتماعی و مبارزه با مفاسد اقتصادی (۲) 🔹حضرت نه تنها با جامعه خویش برخورد تندی داشت، بلکه اگر در جایی از حکومت ایشان شمه‌ای به مشام می‌رسید که امکان داشت در آینده فسادی را شکل دهد، آن حضرت به مقابله با آن می‌پرداخت؛ یعنی این‌گونه نبود که آن حضرت منتظر باشد که در جامعه فسادی ایجاد شود و بعد با آن برخورد کند، بلکه در نطفه فساد را خاموش می‌نمود، آنچنان که در نامه امام علی (ع) خطاب به عثمان بن حنیف می‌توان این مطلب را مشاهده کرد که حضرت خطاب به ایشان می‌فرماید: «پس از ياد خدا و درود! اى پسر حنيف، به من گزارش دادند كه مردى از سرمايه‌‏داران بصره، تو را به مهمانى خويش فرا خوانده و تو به سرعت به سوى آن شتافتى، خوردنى‏‌هاى رنگارنگ براى تو آوردند، و كاسه‏‌هاى پر از غذا پى در پى جلوى تو نهادند، گمان نمى‏‌كردم مهمانى مردمى را بپذيرى كه نيازمندان‌ شان با ستم محروم شده و ثروتمندان‌ شان بر سر سفره دعوت شده‏‌اند، انديشه كن در كجايى؟ و بر سر كدام سفره غذا مى‏‌خورى؟». [۱] 🔹عملیاتی کردن دو موضوع «مساوات» و «برپایی عدالت اجتماعی و مبارزه با مفاسد اقتصادی»، بی‌شک اهمیتی فوق‌العاده در رفع بسیاری از مشکلات خواهد داشت؛ دو موضوعی که وظیفه همگان است و تمامی افراد باید برای رسیدن به آن تلاش داشته باشند، چنانکه مقام معظم رهبری در یکی از سخنرانی‌های خویش به آن اشاره کرده و می‌فرماید: «علاج فقر به شکل اصولی در هر جامعه‌ای، از راه استقرار و نظام عادلانه در محیط جامعه است، تا کسانی که اهل دست‌اندازی به حقوق دیگرانند، نتوانند ثروتی را که حقّ همگان است، به سود خود مصادره کنند». این یک وظیفه دولتی و حکومتی است؛ اما مردم هم به نوبه خود وظیفه سنگینی بر دوش دارند. اجرای برنامه‌های اجتماعی فقط در بلندمدت و میان‌مدت و به تدریج امکان‌پذیر است، اما نمی‌شود منتظر ماند تا برنامه‌های اجتماعی به ثمر برسد و شاهد محرومیت محرومان و فقر گرسنگان در جامعه بود. 🔹این وظیفه خودِ مردم و همه کسانی است که می‌توانند در این راه تلاش کنند. همه باید خود را موظّف به مواسات بدانند.  یعنی هیچ خانواده‌ای از خانواده‌ های مسلمان و هم‌میهن و محروم را با دردها و محرومیت‌ها و مشکلات خود تنها نگذاشتن؛ به سراغ آن‌ها رفتن و دست کمک رسانی به سوی آن‌ها دراز کردن. امروز این یک وظیفه جهانی برای همه انسان‌ هایی است که دارای وجدان و اخلاق و عاطفه انسانی هستند؛ اما برای مسلمانان، علاوه بر این‌که یک وظیفه اخلاقی و عاطفی است، یک وظیفه دینی است». [۲] پی نوشت‌ها؛ [۱]. نهج البلاغة، ص ۴۱۶ [۲] خطبه‌های نماز عید فطر، ۱۳۸۱/۹/۱۵ نویسنده: کمالی منبع: وبسایت رهروان ولایت @tabyinchannel