✅ تدبر در سوره مباركه فجر نشان مي دهد كه خطاب يا أيَّتُهَا النَفسُ المُطمَئِنَّة إرجِعي إلي ربِّكِ راضِيةً مَرضِيةً فَادخُلِي في عِبادي و ادخُلِي جَنَّتِي* (فجر، ٢٧-٣٠)، ويژه اباعبدالله الحسین (ع) نيست؛ گرچه الگو و مصداق اتم و اكمل آن، وجود مقدس ايشان است. 🔆 همه كساني كه نگاهشان به عالم دنيا، نگاه ابتلا گونه بوده و نعمتها، نقمتها و تنگي ها همه را آزمايش هاي الهي می دانند، مي توانند مخاطب اين خطاب قرار گیرند. نفسهاي مطمئنه کسانی هستند كه نسبت به فراز و نشيب دنيا آرامش يافته اند و چه نعمتها و چه سختي ها ايشان را متلاطم نمي كند. ايشان با اطمینان نسبت به تدبير خداوند، از مديريت وي رضايت دارند. از همین روست که از جانب خدا دعوت مي شوند تا به سوي وي بازگردند و در بهشت داخل گردند. 💡 بازتاب اين نگرش عميق به جهان هستي را در حركت سيدالشهدا که الگوي تمام نفس هاي مطمئنه است، به زيبايي مي توان ديد. 🙏 خدايا ما را از طريق كتابت با اين نگرش آشنا كن و حركت در اين مسير را با تأسي به اباعبدالله الحسين(ع) آسان گردان. #اللهّم_رِضيً_برضائك * ای نفس آرامش یافته! در حالی که از پروردگارت راضی هستی و مورد رضایت او قرار داری، به سویش بازگرد، پس داخل در بندگان من گرد و در جنت و بهشت من وارد شو.