✍#نهج_البلاغه
❣امیرالمومنین علیه‌السلام مى فرماید:
✨مَنْ ظَنَّ بِکَ خَيْراً فَصَدِّقْ ظَنَّهُ
💠كسى كه به تو گمان خوبى دارد گمانش را (با عمل) تصديق كن
✍اشاره به اين‌كه، بسيار مى‌شود افراد به سبب خاطره خوبى كه از كسى دارند و او را باسخاوت و خيّر و مثبت مى‌دانند گمان مى‌برند حل مشكل آنها ـ خواه مشكل مالى باشد يا جز آن ـ به دست اوست و به سراغ وى مى‌روند.
✔️ امام عليه السلام مى‌فرمايد: در اين‌گونه موارد بايد به حل مشكل آنها پرداخت و حسن ظن آنها را عملاً تصديق كرد. اين كار از يك‌سو سبب حل مشكلات مردم مى‌گردد و از سويى ديگر بر شخصيت انسان مى‌افزايد و گمانى را كه مردم در حق او دارند تثبيت مى‌كند واصولاً اين‌گونه حسن ظن‌ها نوعى توفيق اجبارى است كه براى نيكوكاران حاصل مى‌شود.
📘#حکمت_248
#شرح_حکمت ۲۴۸
#ثامن_ابیک
🤲 اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج 🤲
#یا_صاحب_الزمان_ادرکنی
#سلام_علی_آل_یاسین
https://eitaa.com/joinchat/3476750998Cca47bd1bd1
#شرح_حکمت ۱۱۳
📌قسمت دوم
❣امیر المومنین _علی علیه السلام _می فرماید :
✨وَلاَ وَحْدَةَ أَوْحَشُ مِنَ الْعُجْبِ✨
💠«هيچ تنهايى وحشتناك تر از عُجب و خودبينى نيست»
✍ چرا كه از يك سو مردم از افراد خودبين و خودخواه متنفرند و از آنها فاصله مى گيرند و از سوى ديگر افراد خودبين مردم را در حد لياقت دوستى خود نمى بينند و برترى خيالى و وهمى، آنها را از مردم جدا مى سازد
✔️ و به اين ترتيب گرفتار تنهايى وحشتناكى مى شوند.
═══✙❆♡❆✙═══
💝
#شرح_حکمت ۱۱۳
📌قسمت اول
❣امیر المومنین _علیه السلام _می فرماید :
✨لاَ مَالَ أَعْوَدُ مِنَ الْعَقْلِ✨
💠«هيچ مال و سرمايه اى پردرآمد تر از عقل نيست»
✍مى دانيم امتياز انسان بر حيوانات در عقل است كه مى تواند سرمايه هاى معنوى و مادى را به سوى او سوق دهد.
🔹چه بسيارند كسانى كه ثروت هنگفتى از پدر به آنها رسيده و بر اثر ضعف عقل در مدت كوتاهى آن را از دست داده اند و در مقابل، كسانى كه زندگى مادى خود را از صفر شروع كرده اند;
✔️اما بر اثر عقل و درايت پس از مدت كوتاهى سرمايه فراوانى از طريق حلال گردآورى نموده اند.
═══✙❆♡❆✙═══
💝
#شرح_حکمت ۱۱۳
📌قسمت دوم
❣امیر المومنین _علی علیه السلام _می فرماید :
✨وَلاَ وَحْدَةَ أَوْحَشُ مِنَ الْعُجْبِ✨
💠«هيچ تنهايى وحشتناك تر از عُجب و خودبينى نيست»
✍ چرا كه از يك سو مردم از افراد خودبين و خودخواه متنفرند و از آنها فاصله مى گيرند و از سوى ديگر افراد خودبين مردم را در حد لياقت دوستى خود نمى بينند و برترى خيالى و وهمى، آنها را از مردم جدا مى سازد
✔️ و به اين ترتيب گرفتار تنهايى وحشتناكى مى شوند.
═══✙❆♡❆✙═══
💝
#شرح_حکمت ۱۱۳
📌قسمت سوم
❣امیر المومنین _علیه السلام _می فرماید :
✨وَلاَ عَقْلَ كَالتَّدْبِيرِ✨
💠هيچ عقلى همچون عاقبت انديشى نيست
✍منظور از عقل همان قوه ادراك است كه انسان به وسيله آن كارهاى دنيا و آخرت خويش را نظام مى بخشد و به يقين، نتيجه هر كارى در پايان آن روشن مى شود; آنها كه در فكر عاقبت كارها و نتيجه نهايى آن هستند، به يقين از همه عاقل ترند.
🔹 در حديثى مى خوانيم كه شخصى نزد پيغمبر اكرم(صلى الله عليه وآله) تقاضاى اندرزى كرد.
🔹 حضرت فرمود: اگر بگويم عمل خواهى كرد؟ عرض كرد: آرى! اين سخن ميان او و پيغمبر اكرم(صلى الله عليه وآله) سه بار تكرار شد و در پايان، پيغمبر اكرم(صلى الله عليه وآله)فرمود:
✔️من به تو توصيه مى كنم هنگامى كه تصميم گرفتى كارى را انجام دهى در عاقبت آن بينديش. اگر عاقبت نيكى دارد به دنبال آن كار برو و اگر گمراهى و ضلالت است از آن صرف نظر كن».
═══✙❆♡❆✙
#شرح_حکمت ۱۱۳
📌قسمت ششم
❣امیر المومنین _علیه السلام _می فرماید :
✨وَ لاَ مِيرَاثَ كَالاَْدَبِ✨
💠هيچ ميراثى همچون ادب نيست.
✍«ادب» در اصل به معناى دعوت كردن است و از اين رو به سفره اى كه غذا در آن آماده مى كنند و افراد را به آن دعوت مى كنند «مأدبة» گفته مى شود و از آنجا كه رعايت احترام افراد در گفتار و رفتار و تواضع و استفاده از كلمات توأم با احترام سبب دعوت مردم به سوى انسان مى شود، مجموعه اين امور را «ادب» مى نامند
🔷در برابر آن بى ادبان كسانى هستند كه نه احترام اشخاص و نه احترام مجالس رعایت مى كنند و نه سخنان مناسبى در برخورد با اشخاص به كار مى برند.
✔️ به همين مناسبت «تأديب» به تعليم و تربيت و ياد دادن آداب اطلاق مى شود.
📚 #حکمت ۱۱۳
═══✙❆♡❆✙═══
#شرح_حکمت ۱۱۳
📌قسمت هفتم
❣امیر المومنین _علیه السلام _می فرماید :
✨وَلاَ قَائِدَ كَالتَّوْفِيقِ✨
💠 «هيچ راهبرى همچون توفيق نيست»
✍ «توفيق» در لغت به معناى موافق ساختن و هماهنگ نمودن است كه با معناى عرفى آن كاملاً سازگار است.
💢منظور از «توفيق» در اينجا آماده بودن اسباب براى انجام دادن كارى است مثلا اگر انسان حال خوبى براى دعا پيدا كند و مجلس مناسبى تشكيل شود و خطيب دانشمند و باصفايى آن مجلس را اداره كند، گفته مى شود توفيق براى دعا حاصل شد.
🔹همچنين فراهم شدن اسباب مثلاً براى زيارت بيت الله يا كمك به محرومان يا فرا گرفتن علم و دانش تمام اينها توفيق ناميده مى شود
🔹و اگر امام عليه السلام مى فرمايد: بهترين رهبر توفيق است براى آن است كه توفيق، انسان را به راه حق و مسير اطاعت پروردگار مى كشاند و راهنماى خوبى براى نيكى ها و خوبى هاست.
✔️به هر حال شك نيست كه سرچشمه اصلى توفيق براى كارهاى خير ذات پاك پروردگار است،
═══✙❆♡❆✙═══
#شرح_حکمت ۱۱۳
📌قسمت هشتم
❣امیر المومنین _علیه السلام _می فرماید :
✨وَ لاَ تِجَارَةَ كَالْعَمَلِ الصَّالِحِ✨
💠 «هيچ تجارتى مانند عمل صالح نيست.
✍ همه تاجران، براى سود تجارت مى كنند.
سودهاى مادى و دنيوى ناپايدار و در معرض زوال و فانى شدنى است
✔️ ولى عمل صالح كه سرچشمه ثواب ابدى اخروى است از هر تجارتى پرسودتر است.
═══✙❆♡❆✙═══
#شرح_حکمت ۱۱۳
📌قسمت یازدهم
❣امیر المومنین _علیه السلام _می فرماید :
✨وَلاَ زُهْدَ كَالزُّهْدِ فِي الْحَرَامِ✨
💠«هيچ زهد و پارسايى همچون بى اعتنايى به حرام نيست.
✍گرچه بسيارى از افراد، زهد را تنها در ساده زيستن و به لباس و غذا و مسكن قناعت نمودن و بى اعتنا به مقامات دنيوى بودن مى دانند;
🔹ولى از نظر امام علیه السلام مهم ترين زهد پرهيز از حرام است، هرچند زندگى انسان زياد ساده هم نباشد;
🔹 اگر همان زندگى از حلال باشد دارنده آن فرد زاهدى است و آن كس كه زندگى بسيار ساده اى دارد و در همان زندگىِ ساده اموال مشتبه و مشكوكى هست زاهد واقعى نيست. در اين كه زندگىِ ساده به ويژه هنگامى كه از هرگونه اموال شبهه ناك دور باشد مايه نجات از گناهان بسيارى و سبب توجه به ذات پاك پرودرگار است شكى نيست
✔️زهد اگر به اين معنا باشد كه انسان اضافه درآمد خود را به ديگران بدهد و به زندگى ساده اى قناعت كند يك فضيلت است ولى هرگاه اضافه درآمد خود را ذخيره كند و فايده آن به كسى نرسد چنين زهدى كاملاً بى ارزش خواهد بود.
═══✙❆♡❆✙═══
#شرح_حکمت ۲۶۲
❣امیرالمومنین علیه‌السلام مى فرماید:
📌نخست حق را بشناس سپس پيروانش را:
بعضى گفته اند:
▫️وَقِيلَ إنَّ الْحارِثَ بْنَ حُوطٍ أتاهُ فَقالَ: أَتَراني أَظُنُّ أصْحابَ الْجَمَلِ كانُوا عَلى ضَلالَةٍ؟
🔹(شخصى به نام) «حارث بن حوط» (كه از ياران آن حضرت عليه السلام محسوب مى شد ولى راه خطا را مى پيمود) خدمت حضرت آمد وعرض كرد: شما فكر مى كنيد من هم لشكر جمل را گمراه مى دانم؟ (چنين نيست)
⬅️امام عليه السلام فرمود:
▫️يَا حَارِثُ، إِنَّکَ نَظَرْتَ تَحْتَکَ وَلَمْ تَنْظُرْ فَوْقَکَ فَحِرْتَ! إِنَّکَ لَمْ تَعْرِفِ آلْحَقَّ فَتَعْرِفَ مَنْ أَتَاهُ، وَلَمْ تَعْرَفِ آلْبَاطِلَ فَتَعْرِفَ مَنْ أَتَاهُ
🔹اى حارث! تو به زير دست خود نگاه كردى نه به بالاى سرت به همين دليل حيران و سرگردان شدى (اگر به من و جمعيت مهاجران و انصار پيامبر صلي الله عليه وآله نگاه مى كردى در شناخت حق گرفتار سرگردانى نمى شدى) تو حق را نشناختى تا كسانى را كه به سراغ حق آمده اند بشناسى. باطل را نيز نشناخته اى تا كسانى را كه به سراغ باطل رفته اند شناسايى كنى
⬅️حارث (براى تبرئه خود) گفت:
▫️فَإِنّي أعْتَزِلُ مَعَ سَعيدِ بْنِ مالِکٍ وَعَبْدِاللهِ بْنِ عُمَرَ
🔹من همراه سعيد بن مالك (سعد بن مالك، مشهور به سعد ابى وقاص) و عبد الله بن عمر كناره گيرى مى كنم (و بى طرف مى مانم
⬅️امام عليه السلام فرمود:
▫️ إِنَّ سَعِيداً وَعَبْدَ اللّهِ بْن عُمَرَ لَمْ يَنْصُرَا الْحَقَّ وَلَمْ يَخْذُلاَ البَاطِلَ
🔹سعيد (سعد) و عبدالله بن عمر حق را يارى نكردند و باطل را نيز خوار نساختند (آنها راه خطا پيمودند، چگونه به آنها اقتدا مى كنى؟
ادامه...👇👇
#شرح_حکمت ۱۱۶
❣امیر المومنین_ علیه السلام _می فرماید :
✨وَمَا ابْتَلَى اللَّهُ أَحَداً بِمِثْلِ الاِْمْلاَءِ لَهُ✨
💠خداوند هيچ كس را به چيزى مانند مهلت دادن (و ادامه نعمت ها و ترك عقوبت) آزمايش نكرده است»;
✍ اشاره به حال كسانى است كه خداوندِ حليم و غفور آنها را از طريق بخشيدن نعمت و گسترش روزى و مانند آن مى آزمايد شايد به پاس نعمت هاى الهى بيدار شوند و باز گردند;
🔷اين گسترش نعمت ها سبب غفلت و بى خبريشان شده و همچنان راه خطا را با شتاب ادامه مى دهند، ناگهان خدا آنها را گرفته و مجازات مى كند; مجازاتى كه بسيار دردناك است،
🔷 زيرا در ميان نعمت هاى الهى غوطه ور و سرگرم لذاتند كه در يك لحظه همه چيز دگرگون مى شود و همچون «قارون» كه با داشتن آن همه امكانات در اوج غرور و غفلت قرار داشت، گرفتار عذاب ناگهانى الهى شده و در يك لحظه همه چيز خود را از دست مى دهند.
پایان حکمت ۱۱۶
#شرح_حکمت ۱۱۷
❣️امير المومنين _عليه السلام _مي فرمايد :
✨هَلَك فِي رَجُلاَن: مُحِب غَال، وَمُبْغِض قَال.✨
💠 دو كس درباره من هلاك شدند:
دوست غلو كننده و دشمن كينه توز!
✍ امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه، افراط و تفريط در امر محبت اولياء الله را نكوهش مى كند و مى فرمايد:
🔹بى شك محبت اولياء الله از اركان ايمان است و همان سبب پيروى بى قيد و شرط از آنان و در نتيجه سبب نجات در دنيا و آخرت مى شود
🔹 ولى اگر اين محبت از حد اعتدال تجاوز كند و به شكل غلو در آيد و امام را به مقام نبوت يا الوهيت برساند، به يقين چنين محبتى گمراهى و ضلالت است.
✔️همان گونه كه اگر محبت محو شود و جاى خود را به عداوت و دشمنى دهد سبب خروج از ايمان و گمراهى و ضلالت خواهد بود.
═══✙❆♡❆✙═══