وقتى كه دنيا برايت تنگ شده باشد،
وقتى آسمان آنقدر كوتاه شود
كه نتوانى سرت را بلند كنى
و مجبور باشى
سرت را روى زانوانت بگذارى
و گريه كنى؛
اگر اين آسمان پايين
و اين دنياى تنگ را احساس كردى،
آن موقع
به امامت،
به ولايت،
به رسالت،
به دين،
به وحى،
به غيب محتاج مى شوى؛
آن هم به وحى، به عنوان يك خط:
«يُؤمِنُونَ بِما أُنْزِلَ الَيْكَ وَ ما أُنْزِلَ مِنْ قَبْلِكَ»
نه به عنوان يك رسول،
بلكه به عنوان يك
خط مستمر از آدم تا خاتم.
استاد علی صفایی حائری
( خط انتقال معارف، ص۷۱ )
『 عین صآد 🌿⃢⃟☕️:دِلْنِوِشْتِـہ هٰاے بُـٓـــــــلُوٖغٌ..!』
💡✏️ @Bologh_Ain_sad 🖋️💡
#دل_تنگی
#خط_انتقال_معارف
#عین_صاد
#ولایت
#غیب
#استاد_علی_صفایی_حائری