eitaa logo
تفسیر آیه به آیه قرآن
701 دنبال‌کننده
2.5هزار عکس
237 ویدیو
5 فایل
✍کانال تفسیر آیه به آیه قرآن علاوه بر ایتا در سروش و بله هم با همین آدرس فعالیت دارد 👇👇 @tafserqoran 👌 ما را در پیام رسان ها دنبال کنید. 🙏🌹
مشاهده در ایتا
دانلود
🔰 «شیخ طوسی» گويند: عمر بن الخطاب در شب ماه رمضان قصد نزديكى با زوجه خود را بعد از آن كه اندكى خوابيده بود نمود. پس از انجام عمل نزديكى فرداى آن شب قضيه را براى رسول خدا صلى الله عليه و آله نقل نمود و اين آيه نازل گرديد و درباره بقيه آيه گويند: كه درباره ابوقيس بن صرمة نازل شده كه در زمين خود مشغول كار بود خوابش برد بعد از خواب براى او غذا آوردند، نخورد. خبر به رسول خدا دادند سپس اين آيه نازل گرديد 🔹 از امام محمدباقر عليه‌السلام روايت گرديده كه اين آيه درباره خوّات بن جبير نازل شده كه مانند قضيه ابوقيس بن صرمة بوده با اين تفاوت كه موضوع خوّات در روز جنگ خندق اتفاق افتاده و جريان ابوقيس در مزرعه خودش و موضوع ابوقيس بن صرمة از امام باقر عليه‌السلام نيز روايت گرديده است 🔸 تشبيه همسر به لباس، نكات و لطايف بسيارى نهفته است: لباس بايد در طرح و رنگ و جنس مناسب انسان باشد، همسر نيز بايد كفو انسان و متناسب با فكر و فرهنگ و شخصيّت انسان باشد. لباس مايه‌ى زينت و آرامش است، همسر وفرزند نيز مايه‌ى زينت و آرامش خانواده‌اند. لباس عيوب انسان را مى‌پوشاند، هريك از زن و مرد نيز بايد عيوب و نارسايى‌هاى يكديگر را بپوشانند. لباس انسان را از سرما و گرما حفظ مى‌كند، وجود همسر نيز كانون خانواده را گرم و زندگى را از سردى مى‌رهاند. دورى از لباس، مايه‌ى رسوايى است، دورى از ازدواج و همسر نيز گاهى سبب انحراف و رسوايى انسان مى‌گردد. در هواى سرد لباس ضخيم و در هواى گرم لباس نازك استفاده مى‌شود، هر يك از دو همسر نيز بايد اخلاق و رفتار خود را متناسب با نياز روحى طرف مقابل تنظيم كند؛ اگر مرد عصبانى است، زن با لطافت با او برخورد كند و اگر زن خسته است، مرد با او مدارا كند. انسان بايد لباس خود را از آلودگى حفظ كند، هر يك از دو همسر نيز بايد ديگرى را از آلوده شدن به گناه حفظ نمايد.
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
♨️همراهان گرامی با سلام 😭با توجه به نزدیک شدن محرم الحرام می خواستم در دهه اول محرم در کانال روضه قرار بدهم. ✍لطفا با ثبت نظر خود ما را یاری رسانید 🕰کمتر از یک دقیقه زمان لازم دارد 👌 لینک نظر سنجی EitaaBot.ir/poll/lv3u?eitaafly 🙏 با سپاس از لطف شما
امام على عليه السلام: 🔷با دانشمندان، همنشینی کن تا دانش ات افزون گردد، و ادبت نیکو شود، و تزکیه نفس یابی جالِسِ العُلَماءَ يَزدَد عِلمُكَ، ويَحسُن أدَبُكَ، وتَزكُ نَفسُكَ غررالحكم حدیث4786
وَلَا تَأْكُلُوا أَمْوَالَكُمْ بَيْنَكُمْ بِالْبَاطِلِ وَتُدْلُوا بِهَا إِلَى الْحُكَّامِ لِتَأْكُلُوا فَرِيقًا مِنْ أَمْوَالِ النَّاسِ بِالْإِثْمِ وَأَنْتُمْ تَعْلَمُونَ و اموال یکدیگر را به باطل (و ناحق) در میان خود نخورید! و برای خوردن بخشی از اموال مردم به گناه، (قسمتی از) آن را (به عنوان رشوه) به قضات ندهید، در حالی که می‌دانید (این کار، گناه است)!
🔰 دو مرد در زمان رسول خدا صلى الله عليه و آله بنام امرؤالقيس بن عابس الكندى و عبدان بن الاشوع با يكديگر بر سر زمينى به خصومت برخاستند امرؤالقيس خواست تا با اظهار سوگند و قسم حق خود را ثابت نمايد. خداوند آيه 77 از سوره آل عمران «إِنَّ الَّذِينَ يَشْتَرُونَ بِعَهْدِاللَّهِ وَ أَيْمانِهِمْ ثَمَناً قَلِيلًا» را نازل فرمود وقتى كه پيامبر اين آيه را براى او قرائت نمود، امرؤالقيس از سوگند ياد نمودن منصرف شد و خصومت را فروگذاشت و زمين را به عبدان واگذار نمود سپس اين آيه درباره او نازل گرديد. ♦️ تدلوا» به معناى سرازير كردن دَلو در چاه است كه در اين آيه، رشوه به قاضى به آن تشبيه شده است. ▫️ رشوه، يكى از گناهان بزرگى است كه مفاسد اجتماعى متعدّدى را به دنبال دارد، از جمله: حذف عدالت، يأس و نااميدى ضعفا، جرأت و جسارت اقويا، فساد و تباهى حاكم و قاضى، از بين رفتن اعتماد عمومى. با توجّه به اين آثار و عوارض منفى، در روايات شديداً از اين عمل انتقاد شده است. 🔺 امام صادق عليه السلام رشوه را در حد كفر به خدا مى‌داند. 🔻 رسول اكرم صلى الله عليه و آله رشوه دهنده و گيرنده و واسطه را لعنت كرد و فرمود: بوى بهشت به صاحب رشوه نمى‌رسد. 🔸 رسول اكرم صلى الله عليه و آله خطاب به حضرت على عليه السلام فرمود: «يا علىّ! من السُّحت ثمن الميتة والكلب والخمر و مهر الزانية والرشوة فى الحكم» «1» اى على! درآمد حاصل از فروش مردار، سگ، شراب، زنا و رشوه يكسان و حرام است. 🔹 قضاوت و حكومت ميان مردم امر بزرگى است و براى شيطان در آن تسويلاتى است، و لذا تحذير از آن در آيات و اخبار اهل بيت عليهم السّلام وارد شده. كتاب خصال صدوق از حضرت صادق عليه السّلام روايت نموده قضات چهار قسمند: 1- شخصى كه قضاوت كند به حق در حالى كه نداند، پس او در آتش است. 2- كسى كه قضاوت كند به جور در حالى كه نمى‌داند؛ او هم در آتش باشد. 3- كسى كه قضاوت كند به جور و مى‌داند، پس او در آتش است. 4- كسى كه قضاوت كند به حق و حال آنكه بداند؛ پس او در بهشت است‌ . اين در صورتى است كه اهليت‌ قضاوت و حكومت داشته باشد، زيرا قضاوت منصب پيغمبر و امام يا نائب امام عليه السّلام مى‌باشد.