#آیه_108 #سوره_مبارکه_آل_عمران #تفسیر ♦️ نزول آيات الهى بر پيامبر، بدون كم وكاست وبراساس حقّ و حقيقت است. همچنين عمل‌ها و عكس‌العمل‌ها، پاداش‌ها وكيفرهاى امّت‌ها، مطابق يك‌سرى اصول و سنّت‌هاى پايدار است. خداوند، نه بر بندگان تكليفِ فوق طاقت مى‌كند و نه در كيفر و پاداش، شرايط و استعدادها و توان افراد را يكسان مى‌بيند كه اينها موجب ظلم مى‌گردد. 🔺 ظلم را كسى روا مى‌دارد كه يا كمبود داشته باشد و يا نتواند از راه حقّ به مقصود خود نايل شود و يا از بدى و زشتى ستم غافل باشد و بر خداوند سبحان هيچ‌يك از اين موارد صادق نيست. خداوندى كه همه چيز از اوست و بازگشت همه چيز نيز به سوى اوست، چه نيازى به ظلم كردن دارد؟! 🔻 يكى از معتقدات حقّه اماميه، اعتقاد به عدل است، يعنى ذات يگانه سبحانى عادل است و ظالم نيست و ظلم به هيچ فردى از مخلوقات ننمايد، زيرا ظلم، قبيح، و صدور آن از خداوند حكيم محال مى‌باشد؛ @tafserqoran

#آیه_108 #سوره_مبارکه_نساء #تفسیر ☘ اشاره ديگر بقضيّه سابقه و طعن ديگرى است بر منافقان كه از خدا حيا نمى‌كنند و ترس ندارند ولى از بنده حيا مى‌كنند و ترس دارند در صورتى كه خداوند احق و اولى است كه از او حيا كنند و بترسند چون عظمت و قدرت او فوق هر عظمت و قدرتى‌ است و همه جا حاضر است @tafserqoran

#آیه_108 #سوره_مبارکه_مائده #تفسیر 💥 اين آيه، فلسفه سختگيرى و دقّت در امر شهادت و شاهد گرفتن كه در آيات قبل مطرح بود بيان مى‌كند و اين‌كه سوگند بعد از نماز در حضور مردم، سبب مى‌شود كه شهادت‌ها واقعى باشد، چون اگر سوگند و شهادت آنان پذيرفته نشود، آبروى آنان در جامعه مى‌رود. @tafserqoran

#آیه_108 #سوره_مبارکه_انعام #تفسیر 🔷 «شیخ طوسی» گوید: حسن بصرى گوید: سبب نزول آیه چنین بوده كه مسلمین به خدایان مشركین یعنى بت ها دشنام می‌دادند و مشركین در مقام تلافى به خداوند دشنام مى گفتند. سپس این آیة نازل گردید. 🔶 اميرالمؤمنين على عليه السلام فرمودند: «از مصاديقِ دشنام به خدا، دشنام به ولىّ خداست». 🔹 در مجمع و قمى ره از حضرت صادق (ع) نقل نموده كه پرسيدند از معناى فرموده پيغمبر (ص) كه شرك مخفى‌تر است از حركت مورچه بر سنگ سياه در شب تار فرمود اهل ايمان دشنام ميدادند معبودهاى اهل شرك را آنها هم دشنام‌ ميدادند معبود اهل ايمان را پس خداوند نهى فرمود ايشانرا از دشنام دادن خدايان اهل شرك تا آنها هم خداى اهل ايمان را دشنام ندهند پس اهل ايمان مشرك شدند از راهى كه نمى‌دانستند 🔸 حساب لعن و نفرين و برائت، از حساب دشنام و ناسزا جداست. لعن و برائت كه در آيات ديگر قرآن از سوى خداوند اعلام شده، در واقع بيانگر اظهار موضعِ ما در برابر ستمگران و مشركان است كه بيزارى خود را از راه آنان اعلام مى‌كنيم.  @tafserqoran