"تفسیر نور (محسن قرائتی)
اللَّهِ الَّذِي لَهُ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ وَ وَيْلٌ لِلْكافِرِينَ مِنْ عَذابٍ شَدِيدٍ «2»
خداوندى كه آنچه در آسمان‌ها و آنچه در زمين است براى اوست، پس واى بر كفّار از عذابى سخت.
پیام ها
1- قانون و مكتبِ كسى قابل پيروى است كه جهان را آفريد و هستى از اوست «كِتابٌ أَنْزَلْناهُ- لَهُ ما فِي السَّماواتِ»
2- انكار خدايى كه همه چيز از آنِ اوست، به او ضرر نمى‌زند، مايه كيفر كفّار است. «وَيْلٌ لِلْكافِرِينَ مِنْ عَذابٍ»
تفسير نور(10جلدى)، ج4، ص: 384"
#تفسیر_سوره_ابراهیم_آیه_۲_جز۱۳
#سوره_مبارکه_ابراهیم
@tafsir_qheraati ایتا
https://t.me/md6As
"تفسیر نور (محسن قرائتی)
الَّذِينَ يَسْتَحِبُّونَ الْحَياةَ الدُّنْيا عَلَى الْآخِرَةِ وَ يَصُدُّونَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ وَ يَبْغُونَها عِوَجاً أُولئِكَ فِي ضَلالٍ بَعِيدٍ «3»
(كفّار) كسانى هستند كه زندگى دنيا را بر آخرت ترجيح مى‌دهند و (مردم را) از راه خدا باز مى‌دارند ومى‌خواهند آن‌را منحرف كنند، آنها در گمراهى عميقى هستند.
نکته ها
بستن راه خدا به يك يا دو موردِ خاصّ منحصر نيست، بلكه تبليغات ناروا، گناه علنى، ترويج ابزار فساد و غفلت‌آور، القاى شبهه، ايجاد اختلاف، نشريّات و فيلم‌هاى گمراه كننده، بد معرّفى كردن دين حقّ، معرّفى نااهلان به عنوان الگوى دين و ده‌ها نمونه‌ى ديگر از مصاديق بستن راه خداست.
كاميابى از دنيا جايز است، امّا ترجيح دنيا بر آخرت خطرناك است، زيرا دنياگرايى مانع عبادت، انفاق، جهاد، كسب حلال، صداقت و انجام تكاليف شرعى مى‌شود.
پیام ها
1- دنياگرايى، زمينه‌ى كفر، مبارزه با دين و ضلالت است. يَسْتَحِبُّونَ الْحَياةَ الدُّنْيا ... وَ يَصُدُّونَ ... فِي ضَلالٍ بَعِيدٍ
2- سرچشمه‌ى گمراهى‌ها عملكرد خود انسان است. «يَسْتَحِبُّونَ، يَصُدُّونَ، يَبْغُونَها»
3- انسان اختيار دارد و مى‌تواند راهى را بر راه ديگر ترجيح دهد و انتخاب كند.
«يَسْتَحِبُّونَ»
4- كفّار سه مرحله را طى مى‌كنند:
اوّل خودشان با دنياگرايى منحرف مى‌شوند. «يَسْتَحِبُّونَ»
آنگاه با اعمالشان ديگران را از راه باز مى‌دارند. «يَصُدُّونَ»
سپس با تمام توان مسير حقّ‌طلبان را منحرف مى‌كنند. «يَبْغُونَها»
5- روحيّه‌ى كفر، عامل انحراف طلبى است. وَيْلٌ لِلْكافِرِينَ ... يَبْغُونَها
جلد 4 - صفحه 385
6- گمراهى، درجات و مراحلى دارد و هر چه عميق‌تر شود رجوع به حقّ مشكل‌تر مى‌شود. «ضَلالٍ بَعِيدٍ»"
#تفسیر_سوره_ابراهیم_آیه_۳جز۱۳
#سوره_مبارکه_ابراهیم
@tafsir_qheraati ایتا
https://t.me/md6As
"تفسیر نور (محسن قرائتی)
وَ ما أَرْسَلْنا مِنْ رَسُولٍ إِلَّا بِلِسانِ قَوْمِهِ لِيُبَيِّنَ لَهُمْ فَيُضِلُّ اللَّهُ مَنْ يَشاءُ وَ يَهْدِي مَنْ يَشاءُ وَ هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ «4»
هيچ پيامبرى را نفرستاديم مگر به زبان قومش، تا (بتواند پيام خدا را) براى مردم بيان كند، پس خداوند هر كه را بخواهد (و مستحقّ بداند) گمراه مى‌كند وهر كه را بخواهد (وشايسته بداند) هدايت مى‌نمايد، و اوست عزيز وحكيم.
نکته ها
مراد از «لسان قوم» در اين آيه، تنها لغت و زبانِ مردم نيست، زيرا گاهى ممكن است گوينده‌اى با زبان مردم سخن بگويد ولى مردم حرف او را درست نفهمند، بلكه مراد آسان و قابل فهم گفتن است، به گونه‌اى كه مردم پيام الهى را بفهمند، چنانكه در آيات ديگر مى‌فرمايد: «يَسَّرْناهُ بِلِسانِكَ» «1» ما قرآن را به زبان تو آسان كرديم. حضرت موسى نيز از خداوند مى‌خواهد كه گره از زبانش گشوده شود تا مردم كلامش را بفهمند. «وَ احْلُلْ عُقْدَةً مِنْ لِسانِي يَفْقَهُوا قَوْلِي» «2»
مقصود از گمراه كردن خداوند، محروم كردن افراد لجوج از لطف خود است، والا اگر خداوند بناى گمراه كردن مستقيم كسى را داشت، نه كتابى مى‌فرستاد و نه پيامبرى. در آيات ديگر مى‌خوانيم كه خداوند ظالمان و فاسقان و مسرفان را گمراه مى‌كند، يعنى انسان با گناه و ظلم، زمينه‌ى محروم شدن از هدايت را در خود فراهم مى‌كند.
بعضى از مفسران گفته‌اند: فاعل «يَشاءُ» مردم هستند نه خدا، يعنى خداوند گمراه مى‌كند كسى را كه خودش بخواهد گمراه شود و هدايت مى‌كند كسى را كه خودش بخواهد هدايت شود. نظير آيه: كُلًّا نُمِدُّ هؤُلاءِ وَ هَؤُلاءِ ... «3» گروهى را در راهى كه بروند كمك مى‌كنيم.
«1». مريم، 97.
«2». طه، 27- 28.
«3». اسراء، 20.
جلد 4 - صفحه 386
تبليغ پيامبر كه با زبان قوم خود بوده با جهانى بودن دين منافاتى ندارد. زيرا محتواى پيام زبان خاصّى ندارد و با سفارش قرآن، بايد گروهى با تفقه و هجرت مطالب دين را آموخته و به سايرين بياموزند.
پیام ها
1- پيامبران، با فرهنگ و زبان مردم زمان خود آشنا بوده و طبق فهم آنان تبليغ مى‌كردند. «بِلِسانِ قَوْمِهِ»
2- خداوند با مردم اتمام حجّت مى‌كند. «بِلِسانِ قَوْمِهِ لِيُبَيِّنَ لَهُمْ»
3- رابطه‌ى رهبران دينى با مردم، عاطفى، صميمى ومستقيم است. «بِلِسانِ قَوْمِهِ»
4- تبليغ بايد با شيوه‌اى ساده و صريح و روشن، و براى عموم قابل فهم باشد. «بِلِسانِ قَوْمِهِ»
5- هدايت و ضلالت خداوند بر اساس حكمت است. فَيُضِلُ ... وَ يَهْدِي ... وَ هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ"
#تفسیر_سوره_ابراهیم_آیه_۴جز۱۳
#سوره_مبارکه_ابراهیم
@tafsir_qheraati ایتا
https://t.me/md6As
"تفسیر نور (محسن قرائتی)
وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا مُوسى بِآياتِنا أَنْ أَخْرِجْ قَوْمَكَ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النُّورِ وَ ذَكِّرْهُمْ بِأَيَّامِ اللَّهِ إِنَّ فِي ذلِكَ لَآياتٍ لِكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ «5»
همانا موسى را همراه معجزاتى (به سوى مردم) فرستاديم (و به او گفتيم:) قومت را از تاريكى‌ها به سوى نور خارج ساز و روزهاى (نزول قهر يا لطف) خدا را به آنان يادآورى كن، همانا در اين (يادآورى) براى كسانى كه صبر و مقاومت و سپاس فراوان داشته باشند نشانه‌هايى از قدرت الهى است.
نکته ها
در روايات، روز ظهور حضرت مهدى عليه السلام و روز رجعت و روز قيامت را از مصاديق «ايّام اللَّه» گفته‌اند. «1»
«1». نورالثقلين
جلد 4 - صفحه 387
پیام ها
1- انبيا بايد معجزه داشته باشند. أَرْسَلْنا ... بِآياتِنا
2- هدف كلّى انبيا، يكى است. خداوند در آيه اوّل اين سوره به پيامبر اسلام، و در اين آيه به حضرت موسى مى‌فرمايد: مردم را از تاريكى‌ها خارج كنيد و به نور هدايت نماييد. «أَخْرِجْ قَوْمَكَ»
3- اوّلين حوزه‌ى مأموريّت انبيا، قوم خودشان است. «قَوْمَكَ»
4- راه نجات مردم از ظلمات، ياد قهر وقدرت خدا نسبت به ستمگران و توجّه به الطاف اونسبت به گذشتگان است. «ذَكِّرْهُمْ بِأَيَّامِ اللَّهِ»
5- توجّه به تاريخ، زمينه‌ى صبر و شكر را در انسان به وجود مى‌آورد. يادآورى مصيبت‌ها و تلخى‌هاى گذشته و برطرف شدن آنها، انسان را به شكر وادار مى‌كند. توجّه به پايدارى امّت‌ها و پيروزى آنان، آدمى را به صبر و مقاومت دعوت مى‌كند. «إِنَّ فِي ذلِكَ لَآياتٍ لِكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ»
6- همه‌ى روزها روز خداست، امّا روز تجلّى قدرت خداوند حساب ديگرى دارد. (تجلّى قدرت او در قهر بر كفّار و تجلّى لطف او بر مؤمنان.) «بِأَيَّامِ اللَّهِ»
7- هرگونه جشن يا سوگوارى و مراسم ويژه‌اى كه بزرگداشت ايام‌اللَّه باشد جايز است. «ذَكِّرْهُمْ بِأَيَّامِ اللَّهِ» (بر خلاف نظر فرقه‌ى منحرف وهّابيّت)
8- مؤمن در سختى، صبر و در رفاه، شكر مى‌كند. «صَبَّارٍ شَكُورٍ»
9- صبر زمينه درك حقيقت است. «لَآياتٍ لِكُلِّ صَبَّارٍ»
تفسير نور(10جلدى)، ج4، ص: 388"
#تفسیر_سوره_ابراهیم_آیه_۵جز۱۳
#سوره_مبارکه_ابراهیم
@tafsir_qheraati ایتا
https://t.me/md6As
"تفسیر نور (محسن قرائتی)
وَ إِذْ قالَ مُوسى لِقَوْمِهِ اذْكُرُوا نِعْمَةَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ إِذْ أَنْجاكُمْ مِنْ آلِ فِرْعَوْنَ يَسُومُونَكُمْ سُوءَ الْعَذابِ وَ يُذَبِّحُونَ أَبْناءَكُمْ وَ يَسْتَحْيُونَ نِساءَكُمْ وَ فِي ذلِكُمْ بَلاءٌ مِنْ رَبِّكُمْ عَظِيمٌ «6»
و (به يادآور) هنگامى كه موسى به قوم خود گفت: نعمت خداوند بر خودتان را ياد كنيد، آنگاه كه شما را از فرعونيان نجات داد، آنها كه شما را به بدترين نوع عذاب مى‌كردند، پسرانتان را سر مى‌بريدند و زنانتان را (براى كنيزى و هوسرانى خود) زنده نگاه مى‌داشتند و در اين امور، از طرف پرودگارتان آزمايش بزرگى بود.
پیام ها
1- با مقايسه‌ى حوادث تلخ و شيرين و زمان آزادى‌ها و شكنجه‌ها، قدر نعمت‌هاى خدا را بشناسيم. «اذْكُرُوا نِعْمَةَ اللَّهِ»
2- پيروزى‌ها را از خدا بدانيم نه از خود. «نِعْمَةَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ إِذْ أَنْجاكُمْ»
3- آزادى، از مهم‌ترين نعمت‌هاى الهى است. نِعْمَةَ اللَّهِ ... إِذْ أَنْجاكُمْ
4- مهم‌ترين كار انبيا، مبارزه با طاغوت‌ها و نجات محرومان و مستضعفان است. «أَنْجاكُمْ»
5- درباريان و اطرافيان، نقش مهمى در حفظ نظام طاغوتى دارند. «آلِ فِرْعَوْنَ»
6- آزمايش و بلا در راستاى تربيت انسان واز شئون ربوبيّت الهى است. «بَلاءٌ مِنْ رَبِّكُمْ»"
#تفسیر_سوره_ابراهیم_آیه_۶جز۱۳
#سوره_مبارکه_ابراهیم
@tafsir_qheraati ایتا
https://t.me/md6As