"تفسیر نور (محسن قرائتی)
جلد 4 - صفحه 437
سیمای سوره حِجر
اين سوره داراى نود و نه آيه است و به گفته مشهور پنجاه ودومين سوره مى‌باشد كه قبل از هجرت در مكّه بر پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله نازل شده است.
«حِجْر» نام شهرى است كه قوم حضرت صالح در آن زندگى مى‌كردند و نام اين سوره از آيه هشتاد آن كه درباره قوم صالح است، گرفته شده است. «كَذَّبَ أَصْحابُ الْحِجْرِ الْمُرْسَلِينَ»
بيشتر مطالب اين سوره در مورد تهمت و تمسخر كفّار نسبت به قرآن و پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله و دستور به صبر و گذشت نسبت به آنهاست و يك نوع دلدارى و تسليت، در برابر فشار هجوم مخالفان، بعد از وفات حضرت خديجه و حضرت ابوطالب عليهما السلام براى پيامبر عزيز مى‌باشد.
تفسير نور(10جلدى)، ج4، ص: 438
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند بخشنده مهربان.
الر تِلْكَ آياتُ الْكِتابِ وَ قُرْآنٍ مُبِينٍ «1»
الف لام راء، آن است آيات كتاب (آسمانى) و قرآن روشن و روشنگر.
رُبَما يَوَدُّ الَّذِينَ كَفَرُوا لَوْ كانُوا مُسْلِمِينَ «2»
چه بسا كسانى‌كه كفر ورزيدند آرزو دارند كه اى كاش مسلمان بودند.
نکته ها
در تفسير طبرى و مجمع‌البيان ذيل آيه 2 حديثى آمده كه در قيامت كفّار به مسلمانان گرفتارِ جهنم، مى‌گويند: شما نيز مثل ما دوزخى شديد و اسلام شما را نجات نداد. در حالى كه مسلمانان گنهكار بعد از مدّتى تنبيه، نجات مى‌يابند، ولى كفّار براى هميشه در دوزخ و آتش جهنم ماندنى مى‌شوند و مى‌گويند: اى كاش ما هم مسلمان بوديم.
در تاريخ مى‌خوانيم: قيصر روم با ديدن نامه پيامبراكرم صلى الله عليه و آله قصد ايمان آوردن داشت، امّا گفت جانم در خطر است و حكومت از دستم مى‌رود. «1»
پیام ها
1- با اينكه قرآن مقام بسيار والايى دارد، «تِلْكَ» ولى در عين حال دسترسى به آن آسان است، زيرا هم نوشته شده، «الْكِتابِ» و هم قابل خواندن است. «قرآن»
2- مطالب قرآن روشن است و مرز حقّ و باطل را بيان مى‌كند. «مُبِينٍ»
«1». مكاتيب الرسول، ج 1، ص 112.
جلد 4 - صفحه 439
3- سرفرازى آينده براى اسلام است و حسرت براى كفّار خواهد بود. «يَوَدُّ الَّذِينَ كَفَرُوا» (كسانى‌كه امروز اسلام را مسخره مى‌كنند، در آينده پشيمان خواهند شد و چه بسا كفّارى كه آرزوى اسلام دارند، ولى گرفتار طاغوت‌ها يا محيط فساد خود هستند)"
#تفسیر_سوره_حجر_آیه_۱_۲جز۱۴
#سوره_مبارکه_حجر
@tafsir_qheraati ایتا
https://t.me/md6As
"تفسیر نور (محسن قرائتی)
ذَرْهُمْ يَأْكُلُوا وَ يَتَمَتَّعُوا وَ يُلْهِهِمُ الْأَمَلُ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ «3»
آنان را (به حال خود) رها كن تا بخورند و بهره‌مند شوند و آرزوها سرگرمشان كند، پس به زودى (نتيجه اين بى‌تفاوتى‌ها را) خواهند فهميد.
نکته ها
مسئله رهاكردن كفّار به حال خود كه از جمله‌ى «ذَرْهُمْ» استفاده مى‌شود، به خاطر سركشى خود آنان است، وگرنه خداوند ابتدا براى هدايت همه‌ى انسانها، پيامبر فرستاده و كسى را به حال خود رها نكرده است. چنانكه اين مطلب بارها در قرآن مطرح شده است. از جمله: «وَ نَذَرُهُمْ فِي طُغْيانِهِمْ يَعْمَهُونَ» «1»، آنان را رها مى‌كنيم تا در سركشى خود سردرگم شوند و در جاى ديگر مى‌فرمايد: «وَ يَمُدُّهُمْ فِي طُغْيانِهِمْ» «2» آنان را در سركشى كردن مهلت مى‌دهيم.
انسان به آرزو زنده است و اگر روزى آرزو از انسان گرفته شود از كار و تلاش دست برمى‌دارد. امّا آرزويى كه در اسلام مورد انتقاد قرار گرفته است، مربوط به موارد ذيل است:
1. آرزوى طولانى، 2. آرزوى بيش از عمل، 3. آرزوى بدون عمل، 4. آرزويى كه انسان را سرگرم كند، 5، آرزوى خير داشتن از كار و افراد بد.
پيامبراكرم صلى الله عليه و آله فرمود: من از دو چيز بر شما مى‌ترسم؛ يكى پيروى از هوسها كه شما را از حقّ باز دارد و ديگرى آرزوهاى طولانى كه شما را از آخرت غافل نمايد. در دعاى كميل مى‌خوانيم: آرزوهاى طولانى، انسان را از رسيدن به خيرات محروم مى‌كند. «و حبسنى عن نفعى بعد آمالى»
«1». انعام، 110.
«2». بقره، 15.
جلد 4 - صفحه 440
پیام ها
1- در تبليغ و ارشاد وقت خود را صرف نااهلان نكنيد. «ذَرْهُمْ»
2- انسان، گاهى چنان در كفر غوطه‌ور مى‌شود كه برهان و هشدار انبيا نيز او را بيدار نمى‌كند «ذَرْهُمْ»
3- آرزو اگر انسان را غافل كند، نابجاست. «وَ يُلْهِهِمُ الْأَمَلُ» (ولى اگر انسان را به كار و تلاش وادار كند خوب است زيرا در قرآن مى‌خوانيم: «وَ الْباقِياتُ الصَّالِحاتُ خَيْرٌ عِنْدَ رَبِّكَ ثَواباً وَ خَيْرٌ أَمَلًا» «1»)
4- مهلت الهى را نشانه لطف و رحمت او ندانيم. ذَرْهُمْ ... فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ
(گاهى پزشك به اطرافيان بيمار مى‌گويد: مريض را رها كنيد و هر چه مى‌خواهد بخورد به او بدهيد، زيرا كار از كار گذشته است)
«1». كهف، 46."
#تفسیر_سوره_حجر_آیه_۳جز۱۴
#سوره_مبارکه_حجر
@tafsir_qheraati ایتا
https://t.me/md6As