"تفسیر نور (محسن قرائتی)
قالُوا يا شُعَيْبُ ما نَفْقَهُ كَثِيراً مِمَّا تَقُولُ وَ إِنَّا لَنَراكَ فِينا ضَعِيفاً وَ لَوْ لا رَهْطُكَ لَرَجَمْناكَ وَ ما أَنْتَ عَلَيْنا بِعَزِيزٍ «91»
(كفّار) گفتند: اى شعيب! ما بسيارى از سخنان تو را درك نمىكنيم و ما تو را در ميان خود شخص ضعيفى مىبينيم و اگر بستگان تو نبودند، هر آينه تو را سنگسار مىكرديم و تو بر ما (هيچ) برترى و قدرت و عزّتى ندارى.
نکته ها
كفّار به حضرت شعيب عليه السلام مىگفتند: ما سخنان تو را درك نمىكنيم. مگر كلام آن حضرت چه بود كه آنها نمىفهميدند؟ آيا جز اين بود كه مىفرمود:
1- من معجزه و بيّنه دارم. «كُنْتُ عَلى بَيِّنَةٍ»
2- من داراى مشكل مالى و نيازمند شما نيستم. «رَزَقَنِي مِنْهُ رِزْقاً حَسَناً»
3- به آنچه مىگويم، عمل مىكنم. ما أُرِيدُ أَنْ أُخالِفَكُمْ ...
4- به دنبال اصلاح جامعه هستم. «إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصْلاحَ»
5- آنچه در توان دارم تلاش مىكنم. «مَا اسْتَطَعْتُ»
6- بر خدا توكّل و به سوى او انابه مىكنم. «عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَ إِلَيْهِ أُنِيبُ»
7- عاقبتِ پيشينيان را به شما هشدار مىدهم. مِثْلُ ما أَصابَ قَوْمَ نُوحٍ أَوْ ...
امّا كفّار، هم سخنانش را تحقير كردند، «ما نَفْقَهُ»، هم خودش را ضعيف دانستند، «فِينا ضَعِيفاً»، هم فاميل و بستگانش را ناچيز شمردند، «رَهْطُكَ»، هم به شكنجهى سختى تهديدش كردند، «لَرَجَمْناكَ» و هم قدرت و عزّتش را ناديده گرفتند. «ما أَنْتَ عَلَيْنا بِعَزِيزٍ»
پیام ها
1- انبيا و مبلّغان الهى، در راه دعوت مردم به صراط مستقيم، بيشترين اهانتها را متحمّل شدهاند. ما نَفْقَهُ كَثِيراً مِمَّا تَقُولُ ...
2- مخالفان انبيا، دليل و منطق ندارند. منطق آنان توهين، شكنجه و كشتار است.
«لَرَجَمْناكَ وَ ما أَنْتَ عَلَيْنا بِعَزِيزٍ»
تفسير نور(10جلدى)، ج4، ص: 114"
#تفسیر_سوره_هود_آیه۹۱_جز۱۲
#سوره_مبارکه_هود
@tafsir_qheraati ایتا
https://t.me/md6As
"تفسیر نور (محسن قرائتی)
وَ يا قَوْمِ اعْمَلُوا عَلى مَكانَتِكُمْ إِنِّي عامِلٌ سَوْفَ تَعْلَمُونَ مَنْ يَأْتِيهِ عَذابٌ يُخْزِيهِ وَ مَنْ هُوَ كاذِبٌ وَ ارْتَقِبُوا إِنِّي مَعَكُمْ رَقِيبٌ «93»
و (شعيب گفت:) اى قوم من! (پس) هر چه در توان داريد انجام دهيد، من (نيز) كار خودم را خواهم كرد. بزودى خواهيد دانست (كه) عذاب خواركننده به سراغ چه كسى خواهد آمد و چه كسى دروغگوست. شما در انتظار باشيد، من (نيز) همراه شما منتظرم.
پیام ها
1- گاهى انبيا از تأثير كلام خود مأيوس مىشدند. «اعْمَلُوا عَلى مَكانَتِكُمْ»
2- اگر از هدايت مردم مأيوس شديد، بر مواضع خود استقامت كنيد. «إِنِّي عامِلٌ»
3- آنجا كه موعظه كارساز نيست، بايد تهديد را در پيش گرفت. «سَوْفَ تَعْلَمُونَ مَنْ يَأْتِيهِ عَذابٌ»
جلد 4 - صفحه 115
4- پاسخ تهديد را بايد با تهديد داد. «لَرَجَمْناكَ، عَذابٌ يُخْزِيهِ»
5- مردم، حضرت شعيب را دروغگو مىپنداشتند. «مَنْ هُوَ كاذِبٌ»
6- ما به وظيفهى خود عمل كنيم، آنگاه در انتظار امدادهاى اوباشيم. «إِنِّي عامِلٌ، ارْتَقِبُوا»"
#تفسیر_سوره_هود_آیه۹۳_جز۱۲
#سوره_مبارکه_هود
@tafsir_qheraati ایتا
https://t.me/md6As
"تفسیر نور (محسن قرائتی)
وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا مُوسى بِآياتِنا وَ سُلْطانٍ مُبِينٍ «96»
و به تحقيق ما موسى را با معجزه و براهين روشن فرستاديم،
إِلى فِرْعَوْنَ وَ مَلَائِهِ فَاتَّبَعُوا أَمْرَ فِرْعَوْنَ وَ ما أَمْرُ فِرْعَوْنَ بِرَشِيدٍ «97»
به سوى فرعون و اشراف قومش (فرستاديم)، پس آنها (بجاى پذيرفتن دعوت موسى،) از فرمان فرعون پيروى كردند، در حالى كه فرمان فرعون مايهى رشد (و نجات) نبود.
نکته ها
تعداد آياتى كه در قرآن مجيد دربارهى حضرت موسى عليه السلام و قوم بنىاسرائيل وارد شده، در مورد هيچ پيامبر و امّت ديگرى نيامده است، زيرا از اين حضرت بيش از يكصد و سى مرتبه و در بيش از سى سوره نام برده شده است كه خلاصهترين آنها در اين سوره است.
جلد 4 - صفحه 117
كلمهى «سُلْطانٍ»، به معناى سلطه است. گاهى به سلطهى ظاهرى گفته مىشود و گاهى در سلطهى منطقى و استدلالى بكار مىرود.
پیام ها
1- ادّعاى نمايندگى از جانب خدا بايد همراه نشانه ودليل باشد. «أَرْسَلْنا مُوسى بِآياتِنا وَ سُلْطانٍ مُبِينٍ»
2- منطق و معجزهى انبيا عليهم السلام براى همهى مردم، روشن و قابل فهم است. «مُبِينٍ»
3- از مهمترين فلسفهى بعثت انبيا عليهم السلام، طاغوت زدايى، آزادى و رهايى انسانها از قيد بندگى ديگران است. «إِلى فِرْعَوْنَ»
4- بسيارى از مردم، پيروان طاغوتها بودهاند. «فَاتَّبَعُوا أَمْرَ فِرْعَوْنَ»
5- بايد شعارهاى تبليغاتى طاغوتها را خنثى كرد. چون فرعون به دروغ اظهار مىداشت كه من شما را جز به راه رشد هدايت نمىكنم؛ «وَ ما أَهْدِيكُمْ إِلَّا سَبِيلَ الرَّشادِ» «1»، اين آيه در مقام جواب مىفرمايد: «وَ ما أَمْرُ فِرْعَوْنَ بِرَشِيدٍ»
6- هميشه علم و شناخت به تنهايى عامل دورى از انحراف نيست. (موسى حقّ را با دليل و برهان، براى مردم روشن مىكرد، ولى فرعون مردم را به انحراف دعوت مىكرد و مردم از فرعون پيروى مىكردند)
«1». غافر، 29."
#تفسیر_سوره_هود_آیه۹۶_۹۷جز۱۲
#سوره_مبارکه_هود
@tafsir_qheraati ایتا
https://t.me/md6As
"تفسیر نور (محسن قرائتی)
يَقْدُمُ قَوْمَهُ يَوْمَ الْقِيامَةِ فَأَوْرَدَهُمُ النَّارَ وَ بِئْسَ الْوِرْدُ الْمَوْرُودُ «98»
او (فرعون) در روز قيامت، پيشاپيش قومش حركت مىكند، پس آنها را وارد آتش مىسازد و چه بد جايگاهى است كه به آن وارد مىشوند.
نکته ها
كلمهى «ورد» به معناى آبى است كه انسان به آن داخل مىشود و كلمهى «ورود» در اصل به معناى حركت به سوى آب و نزديك شدن به آن است، امّا كمكم به هر نوع داخل شدن بر چيزى اطلاق شده است.
جلد 4 - صفحه 118
پیام ها
1- نشانهى رشد برنامهها و قوانين آن است كه سبب ورود به بهشت شود، نه دوزخ. وَ ما أَمْرُ فِرْعَوْنَ بِرَشِيدٍ يَقْدُمُ قَوْمَهُ ...
2- كسانى كه در دنيا جلودار وامام مردمند، در آخرت نيز پيشگام به سوى بهشت يا جهنّم خواهند بود. امامِ نور (عادل)، مردم را به طرف نور (بهشت)، و امامِ نار (ظالم)، به سمت نار (جهنّم)، هدايت خواهد كرد. «يَقْدُمُ قَوْمَهُ يَوْمَ الْقِيامَةِ»"
#تفسیر_سوره_هود_آیه۹۸_جز۱۲
#سوره_مبارکه_هود
@tafsir_qheraati ایتا
https://t.me/md6As
"تفسیر نور (محسن قرائتی)
وَ ما ظَلَمْناهُمْ وَ لكِنْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ فَما أَغْنَتْ عَنْهُمْ آلِهَتُهُمُ الَّتِي يَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ مِنْ شَيْءٍ لَمَّا جاءَ أَمْرُ رَبِّكَ وَ ما زادُوهُمْ غَيْرَ تَتْبِيبٍ «101»
و ما به آنان ظلم نكرديم، بلكه آنان خود بر خويشتن ستم روا داشتند و چون قهر پروردگارت آمد، پس (آن) خدايانى كه به جاى «اللَّه» مىخواندند، سودى به حال آنان نبخشيد و آنان را جز ضرر و هلاكت چيزى نيفزودند.
جلد 4 - صفحه 120
نکته ها
كلمهى «تَتْبِيبٍ» از «تب» به معناى استمرار در زيان و هلاكت و نابودى است.
پیام ها
1- تنبيه و كيفر ظالم، ظلم نيست، بلكه عين عدل است. «وَ ما ظَلَمْناهُمْ»
2- سرنوشت انسان، در گرو اعمال و رفتار خود اوست. «ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ»
3- غير از خداوند، هيچ كس و هيچچيز ديگر، منجى انسان نيست. «فَما أَغْنَتْ»
4- در برابر ارادهى الهى، هيچ كس و هيچچيز را تاب مقاومت نيست. «مِنْ شَيْءٍ»"
#تفسیر_سوره_هود_آیه۱٠۱_جز۱۲
#سوره_مبارکه_هود
@tafsir_qheraati ایتا
https://t.me/md6As
"تفسیر نور (محسن قرائتی)
إِنَّ فِي ذلِكَ لَآيَةً لِمَنْ خافَ عَذابَ الْآخِرَةِ ذلِكَ يَوْمٌ مَجْمُوعٌ لَهُ النَّاسُ وَ ذلِكَ يَوْمٌ مَشْهُودٌ «103»
البتّه در اين (يادآورىها،) نشانه (وعبرتى) است براى كسى كه از عذاب آخرت بترسد. همانروزى كه مردم را در آن گرد مىآورند وآن روزى كه (همه آن را) مشاهده مىكنند و آن روز براى همه نمايان و مشهود است (وتماماعمال و روحيّاتهويدا مىشود).
پیام ها
1- بيان داستان بايد داراى جهت و هدف باشد. «لَآيَةً»
2- تنها كسانى كه به آخرت ايمان دارند، داستانهاى حقيقى قرآن را سرمشق خود مىگيرند. «لَآيَةً لِمَنْ خافَ عَذابَ الْآخِرَةِ»
3- خوف از قيامت (گرچه از روى يقين نباشد، بلكه براساس احتمال خطرباشد) سبب عبرت گرفتن مىشود. «لَآيَةً لِمَنْ خافَ عَذابَ الْآخِرَةِ»
4- اجتماع و حضور مردم در قيامت، امرى اجبارى است، نه اختيارى. «مَجْمُوعٌ لَهُ النَّاسُ» نه «يوم يجمع الناس»"
#تفسیر_سوره_هود_آیه۱٠۳_جز۱۲
#سوره_مبارکه_هود
@tafsir_qheraati ایتا
https://t.me/md6As
11.Hud.103-106.mp3
2.53M
#تفسیر_سوره_هود_آیه۱٠۳_۱٠۴_۱٠۵_۱٠۶جز۱۲
#سوره_مبارکه_هود
@tafsir_qheraati ایتا
https://t.me/md6As