eitaa logo
تفسیر کوتاه قرآن کریم
23 دنبال‌کننده
0 عکس
1 ویدیو
0 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
🌸🌺🌸🌺🌸🌺🌸🌺🌸 بسم الله الرحمن الرحيم 🌷 🌷 🌸 اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ الْحَىُّ الْقَيُّومُ لَا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَلَا نَوْمٌ لَهُ مَا فِى الْسَّمَاوَاتِ وَمَا فِى الْأَرْضِ مَنْ ذَا الَّذِى يَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلَّا بِإِذْنِهِ يَعْلَمُ مَا بَيْنَ أَيْدِيْهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلَا يُحِيطُونَ بِشَى‏ءٍ مِنْ عِلْمِهِ إِلَّا بِمَا شَآءَ وَسِعَ كُرْسِيُّهُ الْسَّماَواَتِ وَالْأَرْضَ وَلَا يَؤُدُهُ حِفْظُهُمَا وَ هُوَ الْعَلِىُّ الْعَظِيمُ ‏ 🍀 ترجمه: اللّه، كسی است که هیچ معبودى به غیر او نیست، زنده و برپادارنده است. نه خوابى سبک او را فرا گیرد و نه خوابى سنگین. آنچه در آسمان‏ها و آنچه در زمین است، برایِ اوست. كیست آنكه جز به اذن او در پیشگاهش شفاعت كند. گذشته و آینده آنان را مى‏‌داند. و به چیزى از علم او احاطه پیدا نمى‏ كنند مگر به مقدارى كه او بخواهد. كرسى (علم و قدرت) او آسمان‏ها و زمین را در برگرفته و نگهدارى آن دو بر او سنگین نیست و او بلند مرتبه و بزرگ است. 🌸 در جلسه قبل ابتدا مختصری از فضیلت سوره آیة الکرسی گفتیم و سپس بخشی از آیه را شرح دادیم. این آیه به معرفی الله می پردازد الله کیست ؟ الله لا إله إلا هو : خدا کسی است که غیر او معبودی نیست. سپس می فرماید: :زنده است. او زنده ای است که زنده می کند. : برپا دارنده است. یعنی هر چیزی که در عالم برپاست خداوند است که برپا کرده است. کلمه قیوم سه مرتبه در کل قرآن آمده است و در هر سه مورد در کنار کلمه حی قرار دارد. لا تأخذه سنة و لا نوم: نه خوابى سبک او را فرا گیرد و نه خوابی سنگین. :به خواب سبک یا همان چرت گفته می شود. و : به خواب سنگین و عمیق گفته می شود. 🌸 امام صادق علیه السلام فرموده اند: هیچ زنده ای نیست مگر اینکه می خوابد ، تنها خداوند از خواب به دور است. اگر خوابی هست آن را هم خداوند برای مخلوقات قرار داده است. له ما فی و ما فی : آنچه در آسمان ها و آنچه در زمین است ، برای اوست. همه مملوک خدا هستند. من ذا الذی یشفع عنده إلا بإذنه: كيست آنکه جز به اذن او در پیشگاهش شفاعت کند. مشرکان خداوند را قبول داشتند ، ولی بت ها را شفیع می دانستند ، آیة الکرسی می گوید: کیست که بدون اجازه او بتواند شفاعت کند؟ هم هستی برای اوست و هم کارآیی هستی نیز با اذن اوست. فقط با اذن خداوند وجود دارد. اوست که مقام شفاعت و اجازه آن را به اولیای خود می دهد. که در روایات فراوان داریم اهل بیت علیهم السلام همان شفیعان هستند. شفاعت برای جلوگیری از ناامیدی و ایجاد پیوند مردم با اولیای خداست. شفاعت ، پاداشی است که خداوند به اولیای خود می دهد. 🌸 یعلم ما بین أيديهم و ما خلفهم:گذشته و آینده آنان را می داند. همه واقعیات را می داند و شفاعت نزد پروردگار ، تلاش برای اثبات بی گناهی شخصی نیست ، بلکه شفاعت ، تلاش برای نجات و عفو گناهکار است. خداوند از رازهای پنهانی و آشکار با خبر است و این آگاهی باید موجب شود که انسان در برابر خدا حیا کند. و لا یحیطون بشیء من علمه إلا بما شاء: و به چیزی از علم او احاطه پیدا نمی کنند مگر به مقداری که او بخواهد. ما انسان ها محدود است ما صدا را تا حدی می شنویم ، دیدنی ها را تا حدودی می بینیم ، اسرار را نمی دانیم ، فقط آن قسمتی را می دانیم که خداوند اراده کند. 🌸 وسع کرسیه السماوات و الأرض و لا يؤده حفظهما: (علم و قدرت) او آسمان ها و زمین را دربرگرفته و نگهداری آن دو بر او سنگین نیست. در روایتی از امام صادق علیه السلام آمده است: منظور از ، علومی از خداوند است که انبیا و فرستادگان را به آنها آگاه کرد و علومی هستند که هیچکس آنها را نمی داند. و در پایان این آیه می فرماید: و هو العلی العظیم: و او بلند مرتبه و بزرگ است. 🔸اکنون شما هم به کانال آموزش تجوید و حفظ  قرآن بپيونديد: 👉 @amozeshtajvidhefzquran 👈
بسم الله الرحمن الرحم 🌹 🌹 🌸 إِنَّ رَبَّكُمُ اللَّهُ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَىٰ عَلَى الْعَرْشِ يُغْشِي اللَّيْلَ النَّهَارَ يَطْلُبُهُ حَثِيثًا وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ وَالنُّجُومَ مُسَخَّرَاتٍ بِأَمْرِهِٓ ۗ أَلَا لَهُ الْخَلْقُ وَالْأَمْرُ ۗ تَبَارَكَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ 🍀 ترجمه: همانا پروردگار شما خداست كه آسمان‌ها و زمین را در شش دوران آفرید، سپس بر عرش[فرمانروایی و تدبیر امور آفرینش‌] مسلّط شد، شب را در حالی كه همواره با شتابْ روز را می‌جوید بر روز می‌پوشاند، و خورشید و ماه و ستارگان را كه تسلیم فرمان اویند [پدید آورد]؛ آگاه باشید كه آفریدن و فرمان مخصوص اوست؛ همیشه با بركت است خداوندی که پروردگار جهانیان است. 🌷 : پروردگار شما 🌷 : آفرید 🌷 : آسمان ها 🌷 : زمین 🌷 : شش 🌷 : جمع یوم است در زبان عربی به «نهار»، روز گفته می شود، ولى کلمه «یوم»، گاهى به معناى روز است و گاهى به معناى شبانه روز و گاهى هم به روزگار و دوره، یوم گفته شده است و در این آیه، منظور دوره است. 🌷 : تخت حکومت 🌷 : بر عرش مسلّط شد، کنایه از قدرت، سلطه، تدبیر، هدایت و اداره کل جهان است.در زبان فارسی هم بر تخت نشستن یعنی بر اوضاع مسلط شدن و قدرت و حکومت را به دست گرفتن. 🌷 : می پوشاند 🌷 : شب 🌷 : روز 🌷 : باشتاب، سریع 🌷 : خورشید 🌷 : ماه 🌷 : ماه 🌷 : رام شدگان 🌷 : آفرینش 🌷 : بابرکت، پرفایده 🌸 اين آيه معبود حقيقى و واقعى را با ذكر صفات خاصّش معرّفى مى‌ كند، تا آنها كه حقيقت جو هستند قبل از فرا رسيدن در همين جهان او را به روشنى بشناسند. نخست مى‌ فرمايد: {إِنَّ رَبَّكُمُ اللّهُ الَّذِي خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ فِي سِتَّةِ أَيّامٍ: همانا پروردگار شما خداست که آسمان ها و زمین را در شش دوره آفرید} «معبود» كسى جز «آفريدگار» نمى‌ تواند باشد. با توجّه به مفهوم وسيع كلمه «ايّام» در این آیه به معنى «دورانها» به كار مى‌ رود. بنابراين خداوند مجموعه و را در شش دوران متوالى آفريده است، هر چند اين دورانها گاهى به ميليونها يا ميلياردها سال بالغ شده است و علم امروز هيچ گونه مطلبى را كه مخالف اين موضوع باشد بيان نكرده است. سپس مى‌ فرماید: {ثُمَّ اسْتَوى عَلَى الْعَرْشِ: سپس بر عرش مسلط شد} يعنى، نه تنها آفرينش از اوست بلكه اداره و رهبرى جهان نيز با او مى‌ باشد. ✅ چيست؟ - عرش در لغت معانى متعدّدى دارد از جمله: به معنى سقف يا چيزى است كه داراى سقف بوده باشد، و گاهى به معنى تخت هاى بلند همانند تخت سلاطين نيز آمده است. ولى هنگامى كه در مورد به كار مى‌ رود و گفته مى‌ شود «عرش خدا» منظور از آن مجموعه جهان هستى است كه در حقيقت تخت حكومت پروردگار محسوب مى‌ شود. بنابراين در آيه مورد بحث جمله «اسْتَوى عَلَى الْعَرْشِ» كنايه از احاطه كامل پروردگار و تسلّط او بر تدبير امور آسمانها و زمين بعد از خلقت آنهاست. 🌸 سپس مى‌فرمايد: {يُغْشِي اللَّيْلَ النَّهارَ يَطْلُبُهُ حَثِيثاً: را در حالی که همواره با شتاب روز را می جوید بر روز می پوشاند سپس مى‌افزايد: {وَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ وَ النُّجُومَ مُسَخَّراتٍ بِأَمْرِهِ: و خورشید و ماه و ستارگان را که تسلیم فرمان اویند پدید آورد} پس از ذكر آفرينش جهان هستى و نظام شب و روز و آفرينش و و به عنوان تأكيد مى‌ فرمايد: {أَلا لَهُ الْخَلْقُ وَ الْأَمْرُ: آگاه باشید که آفرینش و فرمان مخصوص اوست} منظور از «الْخَلْقُ» آفرينش نخستين، و منظور از «الْأَمْرُ» قوانين و نظاماتى است كه به فرمان پروردگار بر عالم هستى حكومت می كند و آنها را در مسير خود رهبرى مى‌ نمايد. و در پايان آيه مى‌ فرمايد: {تَبارَكَ اللّهُ رَبُّ الْعالَمِينَ: همیشه با برکت است خداوندی که پروردگار جهانیان است}اين جمله بعد از ذكر آفرينش و تدبير جهان هستى يک نوع ستايش از مقام مقدّس پروردگار است كه وجودى مبارک، ازلى، ابدى و سرچشمه همه بركات و نيكی ها مى‌ باشد. 🔹 پيام های آیه ۵۴ سوره اعراف 🔹 ✅ آفریدگار هستى، لایق تدبیر و مدیریّت آن است. ✅ ، مركز مدیریّت و تصمیم‏ گیرى خداوند است. ✅ تعقیب دائمى شب و روز، تنها با كروى بودن و حركت داشتن زمین ممكن است. ✅ هم آفرینش به دست خداست، هم اداره و تدبیر آفریده‏ ها ✅ سرچشمه‏ ى بركات است. ✅ نزول بركات، از ربوبیّت است. ✅ تمام هستى در حال تكامل و تحت تربیت الهى است. 🔸اکنون شما هم به کانال آموزش تجوید و حفظ  قرآن بپيونديد: 👉 @amozeshtajvidhefzquran👈