eitaa logo
طاها
3.7هزار دنبال‌کننده
27.8هزار عکس
43هزار ویدیو
589 فایل
ارتباط با ادمین کانال طاها @Ya_hossein_88 @Zaherahe70
مشاهده در ایتا
دانلود
🔹 نکاتی در خصوص عظمت این شب های عزیز در کلام آیت الله العظمی جوادی آملی: شب قدر است، ماه مبارک رمضان برای امت اسلامی معجزه‌ ای قوی تر از معجزه سلیمان پیامبر است، زیرا اعجاز آن حضرت در مسلط بودن بر باد بود راه یک ماهه را در بامداد یا در شامگاه طی می‌ کرد، ولی اعجاز قرآن کریم در این است که در یک شامگاه در لیلة القدر راه هزار ماهه را طی می ‌کند ﴿لَیْلَةُ الْقَدْرِ خَیْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ﴾ با این تفاوت که او مسیر را می ‌پیمود و قرآنیان می ‌توانند مسیر را طی کنند. 🔸 همراهان سلیمان نبی در یک بامداد راه ظاهری یک ماهه را طی می ‌کردند ولی پیروان قرآن و عترت مکانت و راه معنوی هزار ماهه را یک شبه طی می ‌کنند، اگر گفته شد که این طفل یک شبه ره صد ساله می ‌رود آن را می ‌شود در شب قدر تجربه کرد. 🔸 « درک شب قدر به چیست؟» بیان نورانی امیر المؤمنین (سلام الله علیه) در نهج ‌البلاغه این است که «فَتَجَلَّی‏ لَهُمْ سُبْحَانَهُ فِی کِتَابِهِ مِنْ غَیرِ أَنْ یکُونُوا رَأَوْهُ»؛ خدای سبحان در این برای بندگانش تجلّی کرده است، ولی مردم جلوه حق را نمی ‌بینند. خدای سبحان قرآن را به نحو تجلّی یعنی آویختن نازل کرده است، نه انداختن! این یک طرفش به دست خداست و یک طرفش ـ به برکت اهل بیت (علیهم السلام) ـ به دست بشر است. شب قدر، فرصت مناسبی است برای تمسّک به این «حبل متین» و از این «حبل متین» بهره بردن و بالا رفتن. 🔸 شما که در این لیالی قدر قرآن را بر سر می ‌گذارید و به برکت چهارده معصوم به خدا سوگند می ‌دهید، باید بکوشید که از «عربی مبین» تا «علی حکیم» هر چه مقدور شماست ؛ هم از نظر ، هم از نظر ، هم از نظر احکام و هم از نظر حقوق؛ یک، دو، سه و چهار؛ این معنای ادراک «لیله قدر» و معنای قرآن به سر گذاری و معنای سوگند دادن خدا به حق قرآن و عترت طاهرین و به حق همه انبیا و اولیا و مؤمنانی است که نام شریفشان در قرآن با مدح ستوده شده است. 🔸 اگر قرآن به سر می گذاریم، هدف تنها این نباشد که خدا گناهان ما را بیامرزد، ما را به جهنم نبرد، ما را به بهشت ببرد. اینها ریخت و پاش است. وقتی یک دوستی سفره ای پهن می کند، مائده الهی و مَأدبة الهی چید، مهمان های خود را به بهترین وجه پذیرایی می کند. وقتی مهمان ها برخاستند، سفره برچیده می شود، آن ریزه های سفره را می ریزند؛ مرغ ها آن ریزه های سفره را می چینند؛ ریزه سفره شب قدر این است که کسی نسوزد، به جهنم نرود. اینها شب قدر نیست! شب قدر آن است که انسان طیّار گونه دست هزارها نفر را بگیرد و به بهشت ببرد. در دنیا رفتار او، گفتار او، سیرت او، سریرت او، سنّت او آموزنده باشد. و در آخرت هم هزارها نفر را به همراه خود به بهشت ببرد. اگر ما بتوانیم در کنار و دولت قرآن بنشینیم، چرا در ته صفوف و صَفُّ النِعال قرار بگیریم به دنبال آن ریزه های سفره تکان ها باشیم که از سفره ی تکانده شده چیزی به ما برسد؟! ‌‌↶【به ما بپیوندید 】↷ https://eitaa.com/tahavaliasr @tahavaliasr
🌷آیت‌الله : ✨به‌گونه‌ای بخوان که چشم تو قرآن را ببیند، گوش تو قرآن را بشنود و قلب تو نسبت به بلند او حضور داشته باشد. ‌‌↶【به ما بپیوندید 】↷ https://eitaa.com/tahavaliasr @tahavaliasr
💠 حیات جامعه انسانی 🔸 مهمترین ره ‌آورد ولی عصر (ارواحنا فداه) زنده كردن جامعه اسلامی، بلكه است؛ این اصل اول. به استناد همین اصل است كه از رسول گرامی (علیه و علی آله آلاف التحیة و الثناء) رسیده است «مَنْ ماتَ وَ لَمْ یعْرِفْ إمامَ زَمانِهِ مَاتَ مِیتَةً جَاهِلِیة».[1] اگر امام عصر است، شناخت او و اعتقاد به او و التزام به دستورهای او حیات بخش است و اگر كسی او را نشناسد و ملتزم به احكام و دستورهای او نباشد، مرده جاهلی است. پس را امامت به جامعه اعطا می‌كند. 🔸 اصل دوم آن است كه نظیر حیات بخشی قرآن كریم است، چون این دو حقیقت هماهنگ ‌اند و هرگز از هم جدا نیستند. اگر در سوره مباركه «انفال» آمده است ﴿یا أَیهَا الَّذینَ آمَنُوا اسْتَجیبُوا لِلّهِ وَ لِلرَّسُولِ إِذا دَعاكُمْ لِما یحْییكُمْ﴾؛[2] یعنی دعوت وحی عامل است، چه اینكه جامعه عرب قبل از وحی و مرگ جاهلی زنده بود و می ‌مرد، زندگی آنها در حقیقت مرگ جاهلیت بود، مرگی بود جاهلانه و با قرآن زنده شدند. پس هماهنگی وحی و عترت، قرآن و اهل بیت (علیهم الصلاة و علیهم السلام) در حیات بخشی این دو عنصر محوری است، این هم اصل دوم. 🔸 جریان پُر كردن جامعه به ، زیرمجموعه حیات انسانی جامعه است. اگر جامعه‌ ای زنده بود به سراغ فرهنگ و عدل می‌ رود. ملت مرده نه اهل فرهنگ است و نه اهل عدل و داد. این بیان نورانی ائمه (علیهم السلام) كه درباره ولّی عصر (ارواحنا فداه) آمده است امری فرعی و نه اصلی است. كار اصلی ولی عصر این نیست كه جهان را پر از عدل و داد می ‌كند! عدل و داد وصف انسان زنده است! تا آن اصل را ولی عصر اعطا نكند و جامعه را زنده نكند، هرگز آنها عادل نخواهند بود. اول باید به زنده بشوند، بعد علاقمند عدل و داد. 🔸 پس وجود مبارك ولی عصر طبق این دو اصل گذشته است. باید بحث كرد كه وجود مبارك امام زمان چگونه جامعه را زنده می ‌كند. مگر جامعه هم اكنون زنده نیستند؟ مگر اكثری مردم مرده ‌اند؟ یك بیان نورانی حضرت علی (سلام الله علیه) در نهج ‌البلاغه است كه آن حیات و ممات انسانی را تبیین می ‌كند، آن ‌گاه روشن می‌ شود كه وجود مبارك ولی عصر اول جامعه مرده را زنده می ‌كند، بعد جامعه زنده را به عدل و داد فرا می ‌خواند، ملت زنده مشتاق عدل و دادند. آن بیان نورانی امیرالمومنان (سلام الله علیه) این است كه بعضی ‌ها بر حسب ظاهر و صورت انسان ‌اند و در باطن حیوان ‌اند و چنین افرادی مرده ‌های متحرك ‌اند: «فَالصُّورَةُ صُورَةُ إِنْسَانٍ وَ الْقَلْبُ قَلْبُ حَیَوَانٍ لَا یَعْرِفُ بَابَ الْهُدَی فَیَتَّبِعَهُ وَ لَا بَابَ الْعَمَی فَیَصُدَّ عَنْهُ وَ ذَلِکَ مَیِّتُ الْأَحْیَاءِ»؛[3] فرمود عده ‌ای بر حسب ظاهر انسان ‌اند، باطن آنها یا درنده خویی است یا طمع از و شهوترانی است از خصوصیت انسانی و فرشتگی خبری نیست «فَالصُّورَةُ صُورَةُ إِنْسَانٍ وَ الْقَلْبُ قَلْبُ حَیَوَانٍ لَا یَعْرِفُ بَابَ الْهُدَی فَیَتَّبِعَهُ وَ لَا بَابَ الْعَمَی فَیَصُدَّ عَنْهُ وَ ذَلِکَ مَیِّتُ الْأَحْیَاءِ»؛ یعنی در بین زنده‌ ها اینها اند از این افراد در جامعه كم نیستند. وقتی وجود مبارك ولی عصر (ارواحنا فداه) ظهور كرد، صورت را كه انسان است مطابق می ‌كند و سیرت را كه سیرت حیوان است مطابق صورت می ‌كند، آن سیرت اصلی و واقعی را انسانی قرار می‌ دهد، بعد از آنكه آن سیرت را انسانی و واقعی قرار داد، این صورت را مطابق با آن سیرت می‌ كند، این جامعه ظاهراً و باطناً انسان می ‌شوند، چنین جامعه ‌ای را به عدل و داد فرا می ‌خواند و آنها را و داد می ‌كند. وجود مبارك ولی عصر (ارواحنا فداه) وقتی جامعه را زنده كرد جامه زنده است. 🔸 همان طوری كه وجود مبارك رسول گرامی (علیه و علی آله آلاف التحیة والثناء) جامعه مرده را زنده كرده است، ولی عصر (ارواحنا فداه) هم جامعه مرده را زنده می ‌كند. راه احیای جامعه به این است كه به این جامعه و و و اعطا كنند. [1]. سید بن طاووس، الاقبال بالاعمال الحسنه، ۱۴۱۵ق، ج۲، ص۲۵۲؛ شیخ صدوق، کمال الدین، ۱۳۹۵ق، ج۲، ص۴۱۰ [2]. سوره مبارکه انفال، آیه24. [3]. نهج البلاغه، خطبه87. ‌‌↶【به ما بپیوندید 】↷ https://eitaa.com/tahavaliasr @tahavaliasr
💠 حیات جامعه انسانی 🔸 مهمترین ره ‌آورد ولی عصر (ارواحنا فداه) زنده كردن جامعه اسلامی، بلكه است؛ این اصل اول. به استناد همین اصل است كه از رسول گرامی (علیه و علی آله آلاف التحیة و الثناء) رسیده است «مَنْ ماتَ وَ لَمْ یعْرِفْ إمامَ زَمانِهِ مَاتَ مِیتَةً جَاهِلِیة».[1] اگر امام عصر است، شناخت او و اعتقاد به او و التزام به دستورهای او حیات بخش است و اگر كسی او را نشناسد و ملتزم به احكام و دستورهای او نباشد، مرده جاهلی است. پس را امامت به جامعه اعطا می‌كند. 🔸 اصل دوم آن است كه نظیر حیات بخشی قرآن كریم است، چون این دو حقیقت هماهنگ ‌اند و هرگز از هم جدا نیستند. اگر در سوره مباركه «انفال» آمده است ﴿یا أَیهَا الَّذینَ آمَنُوا اسْتَجیبُوا لِلّهِ وَ لِلرَّسُولِ إِذا دَعاكُمْ لِما یحْییكُمْ﴾؛[2] یعنی دعوت وحی عامل است، چه اینكه جامعه عرب قبل از وحی و مرگ جاهلی زنده بود و می ‌مرد، زندگی آنها در حقیقت مرگ جاهلیت بود، مرگی بود جاهلانه و با قرآن زنده شدند. پس هماهنگی وحی و عترت، قرآن و اهل بیت (علیهم الصلاة و علیهم السلام) در حیات بخشی این دو عنصر محوری است، این هم اصل دوم. 🔸 جریان پُر كردن جامعه به ، زیرمجموعه حیات انسانی جامعه است. اگر جامعه‌ ای زنده بود به سراغ فرهنگ و عدل می‌ رود. ملت مرده نه اهل فرهنگ است و نه اهل عدل و داد. این بیان نورانی ائمه (علیهم السلام) كه درباره ولّی عصر (ارواحنا فداه) آمده است امری فرعی و نه اصلی است. كار اصلی ولی عصر این نیست كه جهان را پر از عدل و داد می ‌كند! عدل و داد وصف انسان زنده است! تا آن اصل را ولی عصر اعطا نكند و جامعه را زنده نكند، هرگز آنها عادل نخواهند بود. اول باید به زنده بشوند، بعد علاقمند عدل و داد. 🔸 پس وجود مبارك ولی عصر طبق این دو اصل گذشته است. باید بحث كرد كه وجود مبارك امام زمان چگونه جامعه را زنده می ‌كند. مگر جامعه هم اكنون زنده نیستند؟ مگر اكثری مردم مرده ‌اند؟ یك بیان نورانی حضرت علی (سلام الله علیه) در نهج ‌البلاغه است كه آن حیات و ممات انسانی را تبیین می ‌كند، آن ‌گاه روشن می‌ شود كه وجود مبارك ولی عصر اول جامعه مرده را زنده می ‌كند، بعد جامعه زنده را به عدل و داد فرا می ‌خواند، ملت زنده مشتاق عدل و دادند. آن بیان نورانی امیرالمومنان (سلام الله علیه) این است كه بعضی ‌ها بر حسب ظاهر و صورت انسان ‌اند و در باطن حیوان ‌اند و چنین افرادی مرده ‌های متحرك ‌اند: «فَالصُّورَةُ صُورَةُ إِنْسَانٍ وَ الْقَلْبُ قَلْبُ حَیَوَانٍ لَا یَعْرِفُ بَابَ الْهُدَی فَیَتَّبِعَهُ وَ لَا بَابَ الْعَمَی فَیَصُدَّ عَنْهُ وَ ذَلِکَ مَیِّتُ الْأَحْیَاءِ»؛[3] فرمود عده ‌ای بر حسب ظاهر انسان ‌اند، باطن آنها یا درنده خویی است یا طمع از و شهوترانی است از خصوصیت انسانی و فرشتگی خبری نیست «فَالصُّورَةُ صُورَةُ إِنْسَانٍ وَ الْقَلْبُ قَلْبُ حَیَوَانٍ لَا یَعْرِفُ بَابَ الْهُدَی فَیَتَّبِعَهُ وَ لَا بَابَ الْعَمَی فَیَصُدَّ عَنْهُ وَ ذَلِکَ مَیِّتُ الْأَحْیَاءِ»؛ یعنی در بین زنده‌ ها اینها اند از این افراد در جامعه كم نیستند. وقتی وجود مبارك ولی عصر (ارواحنا فداه) ظهور كرد، صورت را كه انسان است مطابق می ‌كند و سیرت را كه سیرت حیوان است مطابق صورت می ‌كند، آن سیرت اصلی و واقعی را انسانی قرار می‌ دهد، بعد از آنكه آن سیرت را انسانی و واقعی قرار داد، این صورت را مطابق با آن سیرت می‌ كند، این جامعه ظاهراً و باطناً انسان می ‌شوند، چنین جامعه ‌ای را به عدل و داد فرا می ‌خواند و آنها را و داد می ‌كند. وجود مبارك ولی عصر (ارواحنا فداه) وقتی جامعه را زنده كرد جامه زنده است. 🔸 همان طوری كه وجود مبارك رسول گرامی (علیه و علی آله آلاف التحیة والثناء) جامعه مرده را زنده كرده است، ولی عصر (ارواحنا فداه) هم جامعه مرده را زنده می ‌كند. راه احیای جامعه به این است كه به این جامعه و و و اعطا كنند. [1]. سید بن طاووس، الاقبال بالاعمال الحسنه، ۱۴۱۵ق، ج۲، ص۲۵۲؛ شیخ صدوق، کمال الدین، ۱۳۹۵ق، ج۲، ص۴۱۰ [2]. سوره مبارکه انفال، آیه24. [3]. نهج البلاغه، خطبه87. ↶【به ما بپیوندید 】↷ https://eitaa.com/tahavaliasr @tahavaliasr