#ولایت_فقیه #انسان_۲۵۰_ساله #بصیرت #تقیه #جهاد_تبیین #برجام ✅ اندیشه راهبردی 🔶 طرح ولی نگهداشتن سطح درگیری جبهه عراق و سوریه با آمریکا و اسرائیل در همین حد است؟ هم آری هم نه. 🔶 برای فهم طرح ولی، کمی به عقب برگردیم و سوال دیگری را جواب دهیم «آیا طرح ولی پذیرش برجام بود؟» هم آری هم نه. «ولی» در برآیند آمادگی شکل یافته در صحنه کشور و خصوصا نخبگان دارای قدرت سیاسی، جنگ را پیش می برد. این «مراعات نفس جامعه و مدیران» غیر از تقیه است. 🔶 خلط بین این دو مفهوم را در نظر بگیریم. از سویی فهم استراتژی تقیه ائمه متأخرین در انسان 250 ساله کلید فهم منطق رهبری است. درست. اما اگر تقیه را درست معنا نکنیم، چرا برای پیشرفت ایران با خود آمریکا کنار نیاییم؟ اصلا چرا در مقابل اسرائیل تقیه نکنیم. مسئله تقیه کاملا وابسته به قواعد میدان جنگ است. جنگ صرفا با سپر در دست گرفتن که پیش نمی رود. تقیه سپر است و بدون سپر جنگیدن حماقت است. اما جنگیدن مساوی سپر گرفتن در دست نیست. هر قدر شمشیرت برنده تر بچرخد، سپرت هم باید بیشتر در میدان نبرد به تحرک درآید. مسئولیت زدن نفت کش های اماراتی را هیچ وقت به عهده نگرفتیم کما این که حزب الله هیچ وقت انفجار سفارت آمریکا و مقر تنفگداران امریکایی را به عهده نگرفت. این تقیه است... 🔶 اما مراعات ظرفیت های موجود، یعنی ببنیم مردم ایران چقدر آماده واکنش حریفاند. مردم لبنان چقدر. مردم و حاکمان سوریه چقدر و مردم عراق چقدر و ... وضعیت کنونی ما برآیند دارایی هایمان است. 🔶 شکی نیست که در حال پیشروی هستیم اما انسان انقلابی به دارایی موجود راضی نیست. این نارضایتی نباید معنای سیاه نمایی بگیرد. اگر چنین شود، یأس حاصل از آن اجازه حرکت را نخواهد داد. لازمه رشد جمع رضایت از دارایی ها و نارضایتی از ناداری هاست. آنچه جهاد تبیین تخدیری نامیده می شود، تلاش دارد برای جلوگیری از ناامیدی و یأس و سیاه نمایی، منکر نقاط ضعف و ناداری ها شود. خروجی اش با سیاه نمایی یأس آفرین یکی است. رکود و سکون و رضایت به وضعیت کنونی. رفتار انقلابی جمع بین تنزیه و تشبیه، جمع بین نقد و دفاع، جمع بین سلب و ایجاب است. 🔸 #به_قلم_اساتید: حجت الاسلام سید علی موسوی 🆔 @tahlil_shjr

#جهاد_تبیین #اندیشه_راهبردی #انسان_۲۵۰_ساله ✅ انسانِ ۲۵۰ ساله (چند نکتۀ مهم دربارۀ طرح تاریخی امامان) 🔶 دو طرح در عالم وجود دارد: یکی «طرح شیطان و اولیای طاغوت» و دیگری «طرح و برنامه وجود مقدس نبی اکرم (صلی الله علیه و آله)» که همان برنامه الهی است. ما اگر از مدار پرستش خدای متعال و وادی ولایت‌الله خارج شویم و خودمان شروع به طراحی کردن برای زندگانی خودمان و بقای خودمان کنیم، این طرح مستقل نمی‌ماند، بلکه به ذیل طرح بزرگ اولیای طاغوت و شیاطین می‌رود و منحل می‌شود (وَالَّذِينَ كَفَرُوا أَوْلِيَاؤُهُمُ الطَّاغُوتُ). 🔶 طرح نبی اکرم (صلی الله علیه و آله) براساس حکمت الهی است؛ یعنی همان حکمت الهی را در حیات ما جاری می‌کند. دامنه وجودی ایشان دامنه حکمت است و بیت ایشان هم بیت‌الحکمة است (أَنَا بَيْتُ اَلْحِكْمَةِ). اگر ما ذیل دین حضرت و ولایت حضرت حرکت کردیم، همه ما را حکیم می‌کند و زندگی‌مان را بر مدار حکمت شکل می‌دهد (يُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ). 🔶 ما اگر در وادی دین خدا حرکت کنیم دائماً در وادی حکمت حرکت می‌کنیم و براساس حکمت الهی شکوفا می‌شویم؛ در این صورت، خودمان هم آرام‌آرام حکیم می‌شویم و طرح خودمان هم در عالَم، طرح حکمت می‌شود. رفتار و فعل هر یک از ائمه معصومین (علیهم السلام) در هر یک از شئون حیاتشان در عالم دنیا، از فعل سایر معصومین گسسته و جدا نیست؛ بلکه فعل هر معصومی هم چون حلقه‌های پیوسته یک زنجیر، با افعال سایر معصومین ارتباط دارد؛ و افعال معصومین، فعل یکدیگر را نقض نمی‌کند. برای مثال، هجرت امام رضا (علیه السلام) ادامه سلسله رفتارهای نبی اکرم (صلی الله علیه و آله)، امیرالمومنین (علیه السلام) و سایر معصومین (علیهم السلام) است؛ و بدون توجه به رویکردهای رفتار سیاسی این بزرگواران، نمی‌توان این هجرت را تحلیل کرد. اگرچه با بعثت نبی اکرم ‌(صلی الله علیه و آله) تاریخ جهان اسلام آغاز می‌شود؛ اما برپا شدن دولت سقیفه، ادامه این مسیر را دچار چالش‌های می‌کند که با دوراندیشی و تدابیر امیرالمومنین (علیهم السلام) و دیگر معصومین، رسالت آن حضرت ادامه‌ می‌یابد. 🔶 آن‌کسی می‌تواند در راه هدف سیدالشُّهدا (ع) جهاد کند، که آن روزی که به او می‌گویند کنار امام مجتبی (ع) بایست، بایستد و تسلیم و راضی باشد. کسی که آن روز می‌گوید «قتال می‌خواهیم»، او دیگر برای تحقّق طرح خدا و طرح نبی‌اکرم (ص) نمی‌خواهد بجنگد؛ او دنبالِ نَفْس و دنبالِ بازی است. ایمانی که از ما خواسته شده، ایمان به کلّ طرح تاریخی نبیّ‌اکرم (ص) است که لبۀ فعلی آن در دست امام زمان (عج) است و باید با آن حضرت همراه بود. 🔶 هر امامی مأموریتی دارد و بخشی از طرح نبی‌اکرم (ص) را پیش می‌برد. مؤمنین باید با امام دوران خودشان همراه شوند و با مأموریت او حرکت کنند و طرح دیگری درنیندازند. یک طرحی وجود دارد که مردم را از حول ائمه اطهار (ع) و نبی اکرم (ص) پراکنده می‌کند. چون ائمه (ع) ادامه نبی اکرم (ص) در امت هستند (إِنِّي تَارِكٌ فِيكُمُ الثَّقَلَيْن)، انتشار و پراکندگی و انفضاض از حول کتاب و امام، انفضاض از حول نبی اکرم (ص) می آورد و این با پراکنده کردن از حول امام، ولو به اسم جمع شدن دور خدا، واقع می‌شود. یک نکته خیلی مهمی که بزرگان روی آن تأکید کردند، این است که طرح ائمه (ع) طرح جداجدا و مستقل نیست؛ این‌طور نیست طرحی که امیرالمؤمنین (ع) آن را به یک نقطه‌ای رساندند، امام مجتبی (ع) آن طرح را عوض کنند، بلکه یک نقشه کلانی است که در کتاب خداست و هر امامی، یک بخش از آن را و یک قطعه از این نقشه بزرگ و طرح الهی را اعمال می‌کند. لذا مقام معظم رهبری (مد ظله) تعبیر «انسان دویست و پنجاه ساله» را بیان می‌فرمایند؛ گویا ائمه اطهار (ع) دویست و پنجاه سال مانند یک انسان زندگی می‌کنند. بلکه می‌شود گفت حدوداً یک «انسان هزار و چهارصد و شصت ساله» هستند و امروز هم امام زمان (عج) همان طرح را دارند جلو می‌برند. این یک طرح بزرگ و هماهنگ تاریخی است. 🔸 #به_قلم_اساتید: آیت الله سید محمد مهدی میرباقری 🆔 @tahlil_shjr