🔴 #بچه_پولدار_نفتي، مرد اين جنگ نيست! 🔹جنگ هميشه نظامي نيست و کشور ما طي 40 سال اخير هميشه در حال جنگ بوده؛ جنگ نظامي يا فرهنگي يا سايبري و حالا هم اقتصادي. واضح و روشن است در شرايط جنگي، همه بايد #آرایش_جنگی بگيرند: 1️⃣ اول؛ اولويت بخشي: هنگامي که تماميت ارضي کشوري به مخاطره ميافتد و با تهاجم دشمن مواجه ميشود، اصل عقلاني و منطقي، اولويتبخشيِ «دفاع» بر همه مأموريتها و مسائل ديگر است. اگر بپذيريم که آماج جنگ عظيم اقتصادي دشمن قرارگرفتهايم بايد بدانيم که باوجود محدوديتها و کمبودها چارهاي جز اولويتبندي نداريم و امروز مقابله با جنگ اقتصادي دشمن اولويت و مسئله اصلي و اول کشور است. هرگونه تصميمگيري و اقدام در کشور با ملاحظه اين اولويت راهبردي بايد باشد. 2️⃣ دوم؛ تمرکز و يکپارچه سازي تصميمات: موازي کاري و تصميمات پراکنده، در شرايط عادي هم به کار ضربه مي زند چه برسد به شرايط جنگي! رهبر انقلاب سال گذشته فرماني صادر کرد به عنوان تشکيل «ستاد فرماندهي جنگ اقتصادي». يعني تمام تصميمات اقتصادي در اين شرايط بايد در اين ستاد گرفته شده و متمرکز شوند. 3️⃣ سوم؛ جنگ با #بوروکراسي؛ يکي از آسيب هاي جدي کشور در شرايط عادي، حاکميت بوروکراسي است. در شرايط جنگي اين آسيب بيشتر است. بطور مثال يک توليد کننده(خرد يا کلان) براي راه اندازي يک کارخانه بايد يک عمر تلاش کند و از چندده دستگاه مجوز دريافت کند. اگر مسئولين قبول دارند که در شرايط جنگي قرار داريم و قصد دارند تصميم جنگي بگيرند بايد خيلي از اين قوانين دست و پا گير بوروکراسي را موقتاً تعطيل کنند. بطور مثال کسب مجوز براي يک توليد کننده را از 60 مجوز به 10 مجوز برسانند و صدها #تصميم_جنگی از اين دست! 4️⃣ چهارم؛ اصلاح ساختار اقتصادي؛ شايد پربيراه نيست اگر بگوييم يکي از مهمترين کارها در حوزهي اقتصادي در حال حاضر، اصلاح و ترميم ساختار اقتصادي کشور، متناسب با شرايط جديد جنگ اقتصادي است. کاري که البته همه ي کشورها براي پيشرفت اقتصادي نيز انجام داده اند. 🔹مثلا چين بعد از انقلاب فرهنگي سال 1989 و قضاياي ميدان «تيان آن من»، در حوزهي اقتصاد دست به تغييراتي اساسي زد که ساختار حکمراني اقتصادي آن را دستخوش تحولات شگرفي کرد. همين امر هم کشوري که بيش از نيمي از مردمش توان تأمين نيازهاي اوليهي خود را نداشتند را تبديل به «کارخانه ي بزرگ دنيا» کرد که بسياري از تحليلگران، ابرقدرت سال هاي پيشرو را اين کشور ميدانند. 🔹اقتصاد ايران در طي سالهاي پس از کشف نفت، مانند بدن بيماري بوده که به زور سرُم سراپا نگه داشته شده است و چون اعضاي آن ترميم نشده اند، با قطع سرم احساس درد زيادي مي کنند. 🔹انقلاب اسلامي گرچه موجب شد رويکرد اقتصادي کشور از وابستگي به بيرون، به سمت خودکفايي و بومي سازي صنعت حرکت کند، اما متأسفانه همچنان معضل بزرگ اقتصاد کشور، يعني وابستگي به سرم نفت، از ميان برداشته نشد. از طرف ديگر، دولتها نيز چون توان تسلط بر هر حوزهاي را با استفاده از همين درآمد نفتي در خود ميديدند، در عمل تا حد زيادي در اقتصاد دخالت ميکردند و اينگونه بود که اقتصاد ايران، در کنار اقتصاد نفتي، به بلايي ديگر، يعني اقتصاد دولتي نيز مبتلا شد. خط حزب الله 🔻اما اقتصاد نفتي چه بلايي بر سر کشور مي آورد؟ 🔹بنابراین هر دولتی روی کار آمد با توجه به درآمد هنگفت نفتی، خود را نیازمند به فعال کردن عرصه تولید نمی بیند و این ميشود ماجراي همان « #بچه_پولدار_ملي» که پول را راحت به دست آورده است و راحت هم از دست ميدهد و بنابراين انگيزهاي در جهت «رونق کسب و کار و توليد» ندارد. چراکه در اقتصادهاي دنيا دولت براي کسب درآمد، ساختارهاي اقتصادي را طوري تنظيم ميکند که فضاي توليد در کشور براي مردم و بخش خصوصي تسهيل شده و با ايجاد کمترين مانعي شکل بگيرد. 🔹به همين دليل است که کشورهايي چون آمريکا و نروژ که داراي منابع بزرگ نفتي هستند، با فهم درست از اثرات ناشي از وابستگي ساختاري به منابع نفتي، علاوه بر استفاده از اين منابع براي امور توسعه اي خود، اقدام به طراحي سازوکاري مقاوم بدون حضور درآمدهاي نفتي در برنامه هاي سالانه و بودجه اي کرده اند و آسيبهاي ناشي از تغييرات قيمت و فروش اين طلاي سياه را تقريبا به صفر رسانده اند. 🔹بيش از يکسال از تشکيل ستاد جنگ اقتصادي گذشته، اما شاهد هيچکدام از مراحل چهارگانه اولويت بخشي، يکپارچه سازي تصميمات، #جنگ_با_بوروکراسي و اصلاح ساختار اقتصادي نيستيم. علت آن هم روشن است. جنگ اقتصادي، مرد جنگ مي خواهد؛ گارد و آرايش جنگي و تصميم جنگي مي خواهد؛ اما اين دولت «بچه پولدار نفتي» با تفکرات #تکنوکراسي مرد اين جنگ نيست بايد به فکر #دولت_جوان_حزب_اللهي باشيم! #داوود_مدرسی_یان

🔴قمار، بورس، رمز ارز... مقصد بعدی پول های شناور کجاست؟ 🔺چند ماهی ست تب و تاب سایت های #شرط_بندی و خیل عظیم مال باختگان این سایت ها به خبر روزانه کشور تبدیل شده. عده ای به هوای یک شبه پول دار شدن فریب تبلیغات بت ها را خوردند و بی خبر از خباثت نیات صاحبانشان که با استفاده از الگوریتم هوشمند و فیشینگ، هم پیش فرض را بر باخت کاربران قرار داده اند، هم بعد از باخت حساب او را خالی می کنند، سرمایه های خود را به راحتی تقدیم آنان می کنند. برخی تمام دارایی خود و خانواده شان را در قمار باختند و حالا دستشان به هیچ کجا بند نیست. ⛔️آیا می دانید گردش مالي سالانه سايت‌هاي شرط‌بندي آنلاين در ايران، به اندازه درآمد فروش نفت است؟! 🔹امروز در دنیا #قمار یک صنعت کثیف و پرطرفدار است که یک عده را پولدار و عده زیادی را هم به خاک سیاه نشانده و با تمام صدمات اقتصادی و اجتماعی و حتی جنایاتی که به دنبالش اتفاق می افتد، برای خودش می تازد. اما گسترده شدن این پدیده در کشور ما با توجه به حرمت شرعی و قانونی جای ریشه یابی و بررسی بیشتر دارد. 🔹البته که واحدهاي فناوري اطلاعات بانك مركزي و دادستاني كل كشور و پليس فتا موظفند راه تبلیغات و انتقال پول این سایت ها را بسته و صاحبانشان را به هر طریقی از دست اندازی به جیب مردم متوقف کنند؛ اما کارشناسان تربیتی و اجتماعی هم باید نگاه موشکافانه و دقیق خود را به این ماجرا بدوزند. 🔹نقش تبلیغات بت ها با ترفندهای گوناگون و کثیف به ویژه در اینستاگرام، در اقبال عده ای از مردم به این راه پولدارشدن غیرقابل انکار است. اما وقتی این اتفاق را بگذاریم کنار دوره های هجوم مردم به سمت #بورس، #دلار، سکه، طلا، موسسات مالی و اعتباری و اخیرا #رمز_ارز و سرمایه گذاری های غیر اصولی و دوره ای در آن ها که نتیجه ای جز مالباختگی و ایجاد بحران های اجتماعی-امنیتی و فراهم آوردن فرصت برای سودجویان نداشته، دیگر پای یک #پدیده_اجتماعی در میان است. اینکه در کشور ما فرهنگ صحیح کسب ثروت به شدت ضعیف است. 🔹ما با افق دیدی مواجهیم که دنبال راحت ترین شکل کسب پول است و تلاش و برنامه ریزی واقع بینانه در نگاهش جایی ندارد؛ که به خود می گوید اگر راهی هست که می توان یک شبه میلیاردر شد، چرا نباید من این راه را امتحان کنم؟ 🔺سه دلیل عمده می توان برای این پدیده ذکر کرد: 1⃣دولت نه تنها برای هدایت سرمایه های سرگردان به سمت تولید برنامه ای ندارد، بلکه اقتصاد دلال سالار و آفت زده از #واردات و #قاچاق و نیز #بوروکراسی، خلاء در قوانین اجرایی و نظارتی و…تا می تواند بر سر راه اقبال به تولید سنگ اندازی می کند. این است که میل به سرمایه گذاری در تولید کاهش می یابد و مردم ترجیح می دهند در جاهای دیگر به دنبال افزایش پول های خود باشند. 2⃣ضعف فرهنگ کار و تلاش و مسئولیت پذیری. این فرهنگ در کشور ما طی سال ها استعمار نو و سپس تهاجم فرهنگی دستکاری شد. در گذشته بخشی از فراغت کودکان و نوجوانان با کار و تلاش و کسب مهارت و حتی درآمد می گذشت. این امر نه از روی اجبار و ظلم که یک برنامه تربیتی و آینده نگرانه بود تا کودک مسئولیت پذیر و تلاشگر بار بیاید و مفهوم پول برایش با زحمت و برنامه ریزی عجین شود. اما می بینیم امروزی شدن و بدنامی برچسب #کودک_کار، فرصت مهارت آموزی را از کودکان و نوجوانان گرفته و بار سنگین پر کردن اوقات فراغت کودکان و نوجوان ها هم روی دوش خانواده ها و دولت افتاده. 🔹ما با نگاه شخصی و منفعت طلبانه به کارمواجه هستیم که دور شدن از فرهنگ ملی و معارف دینی (فقدان ارزش مداری کار)، #ضعف_مشارکت_اجتماعی و حتی ضعف تعلق ملی به ویژه در نسل نوجوان و جوان، کاهش اعتماد به حاکمیت را موجب شده و گرایش به راه های نامتعارف یک شبه پولدار شدن را ترویج کرده. 3⃣وفور تبلیغات مهیج شرکت در قرعه کشی ها که از بانک گرفته تا رب گوجه فرنگی را شامل می شود، مزید بر علت فرهنگ کالازدگی و سود یک شبه به دست آوردن است. 4⃣در جامعه ای با فاصله ی طبقاتی که #رژه_اشرافیت و زندگی لاکچری عده ای جلوی چشم نوجوانان و جوانان طبقات متوسط و ضعیف صورت می گیرد، حرص بالا کشیدن خود به هر قیمتی آنان را به سمت سیانورهایی نظیر قمار می کشاند. 🔻چاره ای نیست جزاینکه به فرهنگ قدیمی کار و تلاش و پشتکار برگردیم؛ ترویج #کارآفرینی و ایجاد بستر خلاقیت و تخصص گرایی، ساماندهی قوانین و راهکارهای اجرایی و نظارتی، ایجاد فضای رقابتی و مشارکتی (با استناد به اصل ۴۴)، ترمیم گسست های ملی و مناسبات دولت و ملت، تکیه بر #خودکفایی و صادرات به جای وابستگی و واردات. در برنامه های #کاندیداهای_ریاست_جمهوری در پی چنین مولفه های مهمی هم باشیم. 📝 #رها_عبداللهی ✅ تحلیل سیاسی و جنگ نرم @tahlile_siasi @tahlile_siasi