✅ نیکسون ها ادامه دارند! 🔸بمناسبت روز دانشجو چند روز است که سؤالی ذهنم را مشغول کرده است که چه می شود که در جامعه ای زمانی یک اتفاق مهم و حماسی می افتد و چندنفر در اثر این حرکت جهادی به شهادت میرسند و این روز را به عنوان #روز_دانشجو نامگذاری میکنند اما سالها بعد، نسل های بعد به یاد این روز حماسی مراسم هایی تحت عنوان #جشن_دانشجویی برگزار می کنند که به موسیقی و کنسرت و شادی و تفریح می گذرد و دریغ از یک کلمه در خصوص اینکه اساسا چه شد که این روز به نام روز دانشجو نامگذاری شد. بعد از کودتای 28 مرداد سال 1332 قصد داشتند #نیکسون را از آمریکا به ایران بیاورند و در دانشگاه تهران دکترای افتخاری به وی بدهند که این جریان با حرکت خودجوش اعتراضی دانشجویان دغدغه مند مواجه شد و در همین درگیری ها سه نفر #شهید شدند. این بزرگواران شهید راه استقلال کشور شدند. اما امروز چه؟! قشر دانشجوی ما چقدر بیدار است؟ دانشجویان ما چقدر دغدغه #استقلال_خواهی دارند؟ دانشجوی ما چقدر #مؤذن_جامعه است؟... مگر دیگر نیکسون نیست؟! نیکسون های زیادی در مجلس ما تصویب می شود...دانشجویان کجا هستند؟ با فرهنگ و سیاست و اقتصاد نیکسونی چه کسی مبارزه می کند؟ علوم نیکسونی دانشگاه ها را چه کسی باید اصلاح کند؟... بنظر میرسد #جریان_دانشجویی بیش از پیش باید نسبت خود با انقلاب را روشن کند. البته جریان هایی چون منافعشان به خطر می افتد به شدت تشویق می کنند که دانشجویان کاری به این مسائل نداشته باشند. پس هر چه دانشجو جاهل تر بهتر! لذا در مقابل، دانشجو باید موی دماغ مسئولین شود. 💡نوشته شد در تاریخ 20 آذرماه 97 ساعت 2:35 بامداد #حامد_کمالی_اردکانی