هدایت شده از مجله اینترنتی هفته
با استعانت از خداوند
کوکاکولای صهیونیستی را شکست می‌دهیم :
در زادگاه ایرانی‌اش
در بزرگترین بازارش
در پایتخت معنوی جهان متحد اسلام
خواهر و برادر خشمگین از صهیونیسم کودک‌کش جهانی
با انتشار حداکثری این پیام باک سوخت این ماشین جنگی را سوراخ کن
#تحریم_کوکاکولا
#صهیونیسم
#جهاد
#مقاومت
#اقتصاد_مقاومتی
#کوکاکولا
#کوکا_کولا
#نقطه_زن
#زمزم
#آلیس
#لاکیدو
#پارسی_کولا
هدایت شده از مجله اینترنتی هفته
سریعترین راه واریز کمک مالی به مردم ستمدیده فلسطین و لبنان نخریدن کوکاکولا و پپسی است
خواهر و برادر خشمگین از صهیونیسم کودک‌کش جهانی
با انتشار حداکثری این پیام باک سوخت این ماشین جنگی را سوراخ کن
#تحریم_کوکاکولا
#تحریم_پپسی
#صهیونیسم
#جهاد
#مقاومت
#اقتصاد_مقاومتی
#کوکاکولا
#کوکا_کولا
#پپسی
#نقطه_زن
#نوشابه_وطنی
#زمزم
#آلیس
#لاکیدو
#پارسی_کولا
تحلیل استراتژیک سینما
تحلیل فیلم هولوکاستی LEE_2023
فیلم لی با بازی کیت وینسلت ماجرای یک زن عکاس خبرنگار در جنگ جهانی دوم است که با عکسهایش ماجرای واگن‌های مرگ با گاز و هولوکاست هیتلر را به تصویر می‌کشد
سینمای صهیونیسم طبق فهرستهای ویکی‌پدیا هر سال حداقل سه چهار فیلم درباره هولوکاست می‌سازد همچون فهرست شیندلر ، پیانیست ، زندگی زیباست ، کتابخوان ...
سینمای صهیونیسم همیشه این کار را یا با استفاده از یک کارگردان معروف همچون استیون اسپیلبرگ یا رومن پولانسکی انجام می‌دهد و یا با استفاده از هنرپیشه‌های پرطرفدار مانند مریل استریپ و برد پیت و برای چندمین بار کیت وینسلت
سینمای صهیونیسم در فیلم لی با استفاده از یکی از بی‌حیاترین هنرپیشه‌های سینمای غرب یعنی کیت وینسلت می‌خواهد داستان دروغین هولوکاست را به ضرب زن و مشروب و سیگار برای چندمین بار به مخاطب خود قالب کند
فیلم لی در دوران تکنیک زدگی هالیوود دارای داستانی نامنسجم ، کارگردانی بسیار غیرحرفه‌ای با بازی‌های ضعیف و فیلمبرداری شلخته و خارج کادر نتوانسته است به مخاطب خود چیزی بنام فیلم سینمایی بدهد
فیلم لی داستان یکپارچه ندارد بلکه در چندین پلان جسته و گریخته تلاش میکند عکس‌های جنگ جهانی دوم یک عکاس جنگی را بازسازی کند به هم بچسباند بجای آنکه تدوین کند
کارگردان فیلم لی در کمال بی‌حوصلگی هر کدام از پلان‌هایش را از فیلمهای قبل از خودش قرض گرفته است به طوری که مخاطب هر تکه از فیلم لی را با فیلمهای گذشته مربوط به جنگ جهانی دوم اشتباه می‌گیرد
بنظر می‌رسد یا کارگردان دستمزد کمی گرفته یا اینکه نوشتن فیلمنامه را به هوش مصنوعی سپرده‌اند
فیلم لی گویای خستگی سینمای تبلیغاتی غرب از بازگویی هزاران‌بارۀ دروغ هولوکاست است و فقط خواسته سال ۲۰۲۳ هم بنا به وظیفۀ تعریف شده‌اش یک فیلم هولوکاستی تولید کند ولو به شکل یک چادرشب چهل‌تکه
#leemovie
#lee2023
#نقد_فیلم
#هولوکاست
#لی_۲۰۲۳
#کیت_وینسلت
#صهیونیسم
#هالیوود
#سینمای_صهیونیسم
#سینمای_سیاسی
#تحلیل_فیلم
تحلیل استراتژیک سینما
تحلیل فیلم زودپز آخرین اثر رامبد جوان
فیلم زودپز اگرچه از لحاظ فنی فیلمی متوسط است ولیکن از لحاظ محتوایی یک نکته بسیار برجسته دارد و آن این است که یک فیلم استراتژیک است
فیلم زودپز در زیر یک لایه قصه طنز سینمایی دست به بازگویی برخی نکات سیاسی در دکترین دفاعی ایران می‌زند
فیلم زودپز با نقب زدن به خاطرات دوران جنگ و خصوصا شرایط تلخ جنگ شهرها بر موضوع لزوم داشتن موشک دوربرد توسط ایران صحه می‌گذارد
فیلم زودپز یادآور این بخش از حافظه تاریخی نه‌چندان دور مردم ایران است که صدام و شرکای غربی‌اش در جنگ هشت ساله با ایران پس از شکست در جبهه نظامی روی به موشک‌باران شهرهای بی دفاع ایران آوردند تا بلکه بتوانند اتحاد ، انسجام و روحیه رزمندگان و فرماندهان پرصلابت ایران را در هم بشکنند
فیلم زودپز به بهانه روایت طنزش از حمله ناجوانمردانه دشمن خون‌خوار به دل شهرهای ایران با موشک های آمریکایی می‌گوید و از روحیه مقاوم مردم ایران در آن سال‌های سخت روایتگری میکند ، مردمی که در کنار رهبرشان پای به پای رزمندگان مقاومت کردند و نگذاشتند دشمنان پلید حتی یک وجب از خاک ایران را به توبره بکشد
فیلم زودپز با روایتی کاملاً سینمایی استدلال میکند که برای بودن و ماندن میان دشمنان وحشی باید موشک داشته باشیم
سینمای ایران در موضوعات استراتژیک بسیار کم کار است
از جمله فیلمهای استراتژیک سینمای ایران میتوان به این آثار اشاره کرد :
راه آبی ابریشم ساخته محمد بزرگ نیا ، سلام بمبئی به کارگردانی قربان محمدپور
همچنین فیلم گذشته اثر زیبای اصغر فرهادی را نیز بعنوان یک فیلم استراتژیک نام برد
در هالیوود رسم است فیلمهای استراتژیک را یا با بازیگران مشهور می‌سازند یا توسط بازیگری مشهور کارگردانی می‌کنند و یا هردو
گویا این فرمول در سینمای استراتژیک ایران نیز مورد پسند واقع شده که زودپز هم سوپراستار دارد و هم کارگردانش شهرت بازیگری دارد
#تحلیل_فیلم
#نقد_فیلم
#سینمای_استراتژیک
#زودپز
#فیلم_زودپز
#محسن_تنابنده
#تنابنده
#نوید_محمدزاده
#رامبد_جوان
تحلیل استراتژیک سینما
تحلیل تله‌فیلم صبحانه با زرافه‌ها
بخش اول از دو بخش
تِلِه‌فیلم صبحانه با زرافه‌ها داستان پیردامادی است که در شب عروسی‌اش به دلیل مصرف مواد مخدر استنشاقی اوردز میکند لذا توسط دوستان لا‌ابالی‌اش جهت درمان به خارج از مکان مراسم عروسی برده می‌شود ، نهایتاً پس از کش و قوس‌های فراوان این داماد توسط برادر عروس به قتل می‌رسد
ماجرا تکرار بدون تغییر سروش صحت در یک تله‌فیلم دیگر است که با همکاری دوستان سر از پرده عریض سینما درآورده است
در سینما اصطلاح خودش را تکرار کرده است بیشتر در مورد نابازیگران بی‌استعداد در تغییر نقش استفاده می‌شود مانند مهران رجبی , مریم امیرجلالی و نسرین مقانلو ...
کسانی که در میانسالی بصورت اتفاقی سر از تلویزیون و سپس از سینما درآورده و فقط خودشان را تکرار می‌کنند
سروش صحت هم از همین‌گونه است یعنی فانتزی‌نویسی بی‌استعداد که فقط کادر کوچک تلویزیون را می‌شناسد و داستانک‌های بی‌مایه خودش را مرتباً در زیرآسمان شهر ، ترش و شیرین، ساختمان پزشکان ، پژمان و لیسانسه‌ها تکرار و تکرار کرده است و متأسفانه مسؤولین نابغه گذشتۀ صدا و سیما نیز برایش صوت و جیغ و هورا می‌کشیدند، کف می‌زدند و کف می‌کردند
همه دیدیم که سروش صحت در سه فصل سریال هجو لیسانسه‌ها هیچ ابداع و یا پیشرفتی در داستان دو واژه‌ای مشکلات خواستگاری (بخوانید شروع رابطه با جنس مخالف) ایجاد نکرد بعبارتی لیسانسه‌ها در کل و در اجزاء اصلاً قصه نداشت و این بی‌داستانی در سریال پژمان ، ساختمان پزشکان و سایر آثارش تکرار شد
برگردیم به تله‌فیلم صبحانه با زرافه‌ها
به دو دلیل صبحانه با زرافه‌ها فیلم قابل پخش بر پهنه دیوار نقره‌فام سینما نیست
دلیل اول کارگردانی تلویزیونی این کار است که فیلمبرداری ، نورپردازی ، طراحی صحنه ، بازی‌گردانی و صدابرداری حتی در سطح استانداردهای برودکست تلویزیون هم نیست چه رسد به مدیوم سینما
این مدل کاردستی تصویر‌متحرک را فقط میتوان در اَن‌بوه کارهای فضای بی در و پیکر شبکه نمایش خانگی دید همچون سریال مگه تموم عمر چندتا بهاره از همین ناکارگردان که بدرد تماشا در کادر کوچک گوشی موبایل مجهز به هندزفری می‌خورد
دلیل دوم روایتگری این تله‌فیلم است که اصلاً و ابداً در چارچوب روایتگری جاافتادۀ صدسال سینمای قصه‌گوی ناطق نیست به طوری که نه اصول سه‌پرده‌ای سینما در آن حفظ شده ، نه نقاط اوج فراز و فرود ، نه قهرمان و ضد قهرمان و نه باقی قضایا که تو گویی این دیگر چه میوهٔ نارسیده‌ای است
بیش از نود درصد تله‌فیلم صبحانه با زرافه‌ها در فضای بسته استودیویی فیلمبرداری شده است که باز از این مقدار حجم زیادی از داستان در شب و با نورپردازی مصنوعی به تصویر کشیده می‌شود و این یعنی عدم سینما ، یعنی تله‌فیلمی در سیاق تله‌تئاتر
تله‌فیلم صبحانه با زرافه‌ها یک پی‌رنگ ضعیف دارد با موضوع بخشش از نوع گذشتن از حقوق خویشتن که لازمه زندگی بدون تهدید طبقه کارگر با قشر زالووار سرمایه‌دار است
همچنانکه در این تله فیلم هم شاهد زندگی آرام یک سرمایه‌دار بنزسوار (شاهین با بازی بیژن بنفشه‌خواه ) با سه دوست از طبقه پایین هستیم ( پویا و مجتبی و رضا با بازی هوتن شکیبا و بهرام رادان و پژمان جمشیدی ) که در پایان دو نفر از طبقه پایینی‌ها به ناچار محکوم به مرگ می‌شوند آن هم با وجود پزشکی از طبقه سرمایه‌دار ، دقیقاً طبق قانون بقا و فنای سینمای لیبرالیستی هالیوود که ضعیفها و سیاه‌پوستان در پایان فیلم از بین رفته‌اند
اصولاً سروش صحت بلندگوی مکتب اخلاقی لیبرالیسم است و مفاهیم ارتباطات اجتماعی این اتمسفر را در کارهای مبتدیانه‌اش جار می‌زند
همچنانکه وی در برنامه تلویزیونی کتاب‌باز نیز عموماً کتابهای انگیزشی سازگاری با شرایط موجود را تبلیغ می‌کرد ، یعنی بساز چون همینی که هست ، خلاصهٔ روان‌شناسی زرد
تله‌فیلم بدون داستان صبحانه با زرافه‌ها نتیجه‌گرا نیست ، انگیزشی هم نیست بلکه فقط با دیالوگ‌های هزل و سخیف جنسی فعل قهقهه را در مخاطب ایجاد میکند به منظور تنظیم تنفس یا یوگای خنده
متأسفانه و با عرض پوزش زن در این تله‌فیلم فقط کالای جنسی است که توسط مردان مصرف می‌شود
دنیای مینی‌داستانهای سروش صحت دنیای تلاش برای ایجاد رابطه با جنس مخالف (زن) است همچنانکه زیگموند فروید پیامبر خودخوانده غرب وحشی ، تمام دنیای انسانی را در همین تک‌موضوع خلاصه کرد
این دنیا همان زوتوپیای زندگی حیوانی بشر (حیوان ناطق ) در تمدن جعلی غربی است که فرسنگ‌ها از دنیای انسان در شرق متمدن و علی‌الخصوص تمدن ایران اسلامی فاصله دارد به اندازه فاصله بین ارض تا سماء