eitaa logo
تحلیلگر ۵۷
6.7هزار دنبال‌کننده
13.7هزار عکس
10.4هزار ویدیو
150 فایل
اینجا داغ‌ترین تحلیل‌های سیاسی و انقلابی رو می‌بینید. ارسال سوژه و تبادل👇 @Sardar69
مشاهده در ایتا
دانلود
/ سیدمحمدطه موسوی ؛ چرا اقدامات پیشگیرانه در حرم‌های مطهر، منافاتی با دارالشفا بودن آن‌ها ندارد؟ ؛ دنیای اسباب و مسببات است؛ خداوند در این دنیا کارهایش را با اسباب انجام می‌دهد: «أَبَیَ اللّهُ أَنْ یُجْرِیَ الأُمُورَ اِلاّ بِأَسْبابِها» (اصول کافی/1/183/7)، خدای متعال از این‌که امور بدون اسبابش جریان پیدا کند، امتناع دارد. خداوند برای هر چیزی، قرار داده است. به زمین نیروی داده، به آب خاصیت رفع کنندگی عطش را بخشیده و به آتش خاصیت سوزاندن. مسبب‌الاسباب خداست و اوست که این سبب‌ها را می‌دهد و هر موقع اراده کند، می‌تواند این خاصیت را بگیرد. دست‌های خدا بسته نیست: «وَقَالَتِ الْیَهُودُ یَدُ اللَّهِ مَغْلُولَةٌ غُلَّتْ أَیْدِیهِمْ» (مائده-64) یهود می‌گویند که دست خدا بسته است، اما دست‌های خودتان بسته است، خدای متعال آتش را بر ابراهیم(ع) سرد می‌کند، به آتش گفت: «قُلْنا یا نارُ کُونِی بَرْداً وَ سَلاماً عَلى‌ إِبْراهِیمَ» (انبیاء-69) آب که سیال است و باید فروبریزد، برای موسی(ع) آب‌ها مانند کوه بر روی‌هم قرار گرفت؛ «کَالطَّوْدِ الْعَظِیمِ» (شعرا-63). این خاصیت را از آب گرفت، یعنی آب حالت سیالیتش را از دست داد. این اسباب و ندارد؛ شمشیر بر ابی‌عبدا...(ع) اثر می‌گذارد، سم بر امام حسن مجتبی(ع) اثر گذاشت؛ بر امام‌رضا(ع)، بر امام حسن عسکری(ع) اثر گذاشت؛ ائمه معصومین(ع) اگر بخواهند می‌توانند جلوی اثر آن را بگیرند، اما نمی‌خواهند. خدای متعال اصرار دارد که مردم هم به اسباب توجه کنند و متوجه باشند که این اسباب در ید قدرت خداوند است؛ یعنی در اسباب نمانند، اسباب، ملکوت اسباب را ببینند، ملکوت اسباب، خدای متعال است؛ لذا قرآن با تفکری که می‌خواهد به اسباب بی‌توجهی کند، مبارزه می‌کند. به موسی گفتند: تو و خدایت بروید و بجنگید، ما همین جا نشسته‌ایم؛ «فَاذْهَبْ أَنْتَ وَ رَبُّکَ فَقاتِلا إِنَّا هاهُنا قاعِدُونَ» (مائده-24) ممکن است اشکال شود خدا که می‌تواند ما را بر دشمن پیروز کند، چرا نمی‌کند؟ پاسخ این است که آری! خداوند می تواند، اما قرار است تو شوی. درجای دیگری از قرآن می‌خوانیم: «أَنُطْعِمُ مَن لَّوْ یَشَآءُ الله أَطْعَمَهُ » (یس-47)، ما شکم کسی را سیر می‌کنیم که اگر خدا می‌خواست، آن را سیر می‌کرد؛ بله! اگر خدا می‌خواست، می‌توانست همه فقیران را توانگر کند، اما در این جریان، تو داری آزمایش می‌شوی، خدا هر کاری انجام نمی‌دهد؛ بلکه هر کاری که مطابق و مشیتش باشد، انجام خواهد داد؛ بنابراین، قرآن این تفکر که خدا کارها را انجام دهد، رد می‌کند. قرآن می‌گوید: «إِنَّ اللهَ لاَ یُغَیِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّى یُغَیِّرُواْ مَا بِأَنْفُسِهِمْ»(رعد-11) خدا زمانی شرایط را تغییر می‌دهد که انسان خودش تغییرات را شروع کند؛ تو تغییرات را شروع کن، بعد می‌گوید تو که تغییرات را شروع کنی، خدا به تغییرات اثر می‌دهد و تغییر ایجاد می‌کند؛ اما بازهم تو نیستی! بعضی هستند؛ فقط سبب‌ها را می‌بینند. از آن طرف بعضی می‌خواهند سبب‌ها را نبینند؛ موحد خیالی هستند! کسی است که سبب‌ها را ببیند و سبب‌ها را خدا نداند؛ بلکه خدا را حاکم بر سبب‌ها بداند و چون مؤمن، خدا را حاکم بر سبب‌ها می‌داند، اگر سبب دارد، از آن‌ها استفاده می‌کند و در هنگام استفاده می‌گوید: بسم‌ا... الرحمن الرحیم؛ یک دانش‌آموز مؤمن، درس می‌خواند، ولی دعا هم می‌کند؛ وقتی نوح(ع) می‌خواهد کشتی را به دریا بیندازد، می‌گوید «بسْمِ اللهِ مَجْریها وَ مُرْساها» (هود-41)، جریان این کشتی باخداست، لنگر انداختن و ایستاندنش هم باخداست، باید از او مدد بگیریم. ┄┅═══✼📩✼═══┅┄ ☑️ @tahlilgar57