. در بحث ترور دو تن از قضات عالی کشور ✍داود مدرسی_یان ضمن تسلیت شهادت دو تن از قضات دیوان عالی کشور، حجج اسلام رازینی و مقیسه لازم است به چند نکته اشاره کنیم: هنوز ابعاد امنیتی - اطلاعاتی این اتفاق برای ما روشن نیست که این اتفاق آیا اقدامی فردی و با انگیزه های شخصی است یا اقدامی تشکیلاتی از سوی گروهک های تروریستی یا سرویس های جاسوسی. اینکه قاتل انگیزه و اهداف شخصی و پرونده مرتبط داشته و تحت تأثیر فشارهای اجتماعی و اقتصادی دست به این جنایت زده یا تحت تأثیر گروهک های تروریستی این دو قاضی عالی را مورد هدف قرار داده، به تحلیل بهتر این اتفاق کمک می کند. گفتمان ترور فیزیکی بیش از سه دهه است طرحی شکست خورده سیاسی و اجتماعی است و هیچ دستاورد اجتماعی برای گروه های تروریسم ندارد. اگرچه کمکی به پایگاه اجتماعی گروه های تروریستی نمی کند اما در ضربه به ارکان و دستگاه ها و توقف برخی روندها نیز متأسفانه مؤثر است و گاهی باعث می شود که موجب ترساندن مابقی افراد شود که یک موضوع را پیگیری نکنند! مسئله نگران کننده دیگری که در این باره مطرح است، بی تفاوتی خیلی عظیمی از جامعه در مواجهه با این مدل اقدام خشونت آمیز است یا حتی خوشحالی اقلیتی از جامعه که علت آن را برخوردهای سیستم قضایی و امنیتی با اقدامات خودشان اعلام می کنند. این مسئله حقیقتاً نگران کننده است. چرا بخش های مهمی از جامعه بی تفاوت از این مسئله عبور می کنند. این بی تفاوتی می تواند مشکلات امنیتی را چندبرابر کند و تروریست ها از بی تفاوتی جامعه برای پیشبرد اهداف خطرناک شان استفاده کنند. من دو عامل را اصلی ترین عوامل در ایجاد نارضایتی و بی تفاوتی جامعه می دانم: 1. شرایط اقتصادی و اجتماعی؛ 2. فضای بسته و برخوردهای قضایی و امنیتی؛ آنچه که روشن است علت العلل این بی تفاوتی و عدم اعلام انزجار جامعه، شرایط اقتصادی، اجتماعی و سیاسی کشور است. متأسفانه شرایط اقتصادی و مشکلات معیشتی، تورم، افزایش فقر، تبعیض و مفاسد اداری و اقتصادی باعث شده تا بخش های مهمی از جامعه نسبت به آینده ناامید یا بی تفاوت باشند. مسئله بعدی، ضرورت اصلاح رویه در قوه قضائیه در بحث برخوردهای قضایی با برخی فعالان صنفی، زیست محیطی، مطالبه گران و مبارزه با فساد است. این نکته را حقیقتاً از صمیم قلب، دلسوزانه و برادرانه عرض می کنم. اگرچه معتقدم خیلی از جواسیس و عوامل دشمن طی یکی دو دهه گذشته سعی کرده اند در قالب های خبرنگار، فعال اجتماعی یا محیط زیستی و ... برنامه های خود را پیش ببرند اما اینکه نگاه اولیه سیستم قضایی و امنیتی نسبت به غالب فعالان اجتماعی، خبرنگاران، کنشگران مجازی، فعالیت های ضدفساد و محیط زیستی و منتقدین این نکته باشد که غالب منتقدین را از این دریچه ببیند و سطح تحمل و تاب آوری مقابل منتقدین بسیار پائین بیاید که هر منتقدی را با برخورد قضایی یا امنیتی، مجبور به سکوت یا انزوا و کناره گیری از عرصه اجتماعی کند، این خطای راهبردی بود که در ناراضی کردن فعالان سیاسی اجتماعی واقعاً مؤثر بود. حقد و کینه و بغض منافقین و گروهک های تروریستی از سیستم قضایی و امنیتی ما بعلت برخوردهای قاطع و جدی، که طبیعی است و باید از این عصبانیت بمیرند اما عزیزان دلسوز در این کشور و در این دستگاه ها هم باید بدانند که تفکیک کنشگران داخلی و منتقدین از دشمنان بسیار ضروری است و عدم تشکیل پرونده برای منتقدین داخلی و فعالان مجازی و عدم برخورد قضایی می تواند در رفع این ناراحتی ها مؤثر باشد. شرح بیشتر این مسئله بماند برای بعد. مجدداً شهادت دو تن از قضات دیوان عالی کشور را به جامعه قضایی و خانواده های این بزرگواران تسلیت عرض می کنم. به کانال تخصصی تحلیل و تبیین مسائل سیاسی ایران و جهان بپیوندید 👇 @tahlilisiyasiseraat @seraat_tahlil_siyasi

. محمد هاشمی رفسنجانی: اگر تعامل نکنیم دلار تا شب عید به ۱۱۰ هزار تومان خواهد رسید! ترجمه: اگر مذاکره نکنید دلار را به ۱۱۰ تومان رسانده می‌شود. اکبر هاشمی رفسنجانی هم چند روز قبل از انتخابات ۸۸ نامه سرگشاده بدون سلام والسلام به رهبر انقلاب نوشت و ادعا کرد آتش خشم احزاب و برخی از مردم را می‌بینم. ترجمه: اگر نتیجه انتخابات آنچه ما می‌خواهیم نشود این اتفاقات خواهد افتاد! ✍حمید رسایی به کانال تخصصی تحلیل و تبیین مسائل سیاسی ایران و جهان بپیوندید 👇 @tahlilisiyasiseraat @seraat_tahlil_siyasi

خیانت کرسنت و خائنینی که هنوز مجازات نشدند! در سال ۱۳۸۱ که آقای زنگنه وزیر نفت بود قراردادی با شرکت کرسنت پترولیوم منعقد کرد که قرار شد گاز خام ایران از طریق این شرکت به مدت ۲۵ سال به امارات صادر بشه، اما در ادامه حکومت ایران به ۲ دلیل مانع اجرای این قرارداد شد. دلیل اول: تحویل گاز در جزیره بوموسی: امضای این قرارداد با قرار تحویل گاز در جزیره بوموسی به امارات در واقع به نوعی تایید ادعای امارات بر مالکیت جزایر سه گانه تلقی میشد، چرا که طبق قاعده، تحویل باید در مرز آبی دو کشور ایران و امارات انجام می‌شد و بعدها امارات میتونست همینو دستاویز خودش برای ادعای مالکیتش به این جزایر قرار بده و بگه اونجا متعلق به امارات بود که من گاز رو تحویل میگرفتم.( این نکته با اهمیت هست اما موضوع امروز من نیست) دلیل دوم: کشف فساد گسترده در این قرارداد ۱_وجود دو شرکت دلال توی این قرارداد نشان از فساد داشت در حالی که دولت مستقیم میتونست خودش اقدام به عقد قرارداد با امارات داشته باشه! ۲_در کمال تعجب این قرارداد طوری نوشته شده بود که با افزایش قیمت نفت ضرر ایران بیشتر می‌شد و این در حالی بود که همه میدونستن قیمت نفت در حال افزایشه و این مسئله اتفاقی نبود و بعضیها مدعی شدن که رد پای فساد و رشوه و تبانی افرادی مثل زنگنه و مهدی هاشمی و فردی به نام یزدانپناه در این قرارداد مشاهده شد. (اینکه چطور یزدانپناه سربه نیست شد و مابقی مسئله هم به کنار و موضوع بحث ما نیست!) قسمت مهم از اینجا شروع میشه! به هر حال این قرارداد عملی نشد و امارات بدلیل انجام ندادن تعهدات از طرف ایران به دادگاه لاهه شکایت کرد. طبق قاعده اگه ثابت بشه که در قراردادی فساد و تبانی اتفاق افتاده باشه اساسا اون قرارداد باطل اعلام میشه و همینطور هم شد و قرارداد در آستانه ابطال بود که ناگهان مردم ایران به روحانی رای دادن! بعضی نمایندگان مجلس وقت به روحانی و زنگنه تذکر دادن که اگه زنگنه وزیر نفت بشه امارات میتونه به همین موضوع استناد کنه و وجود فساد در پرونده کرسنت رو در دادگاه لاهه رد کنه ولی روحانی بدون توجه به این تذکرات زنگنه رو به مجلس معرفی کرد و توی مجلس هم علی رغم تذکرات مجدد با حمایت علی لاریجانی رئیس مجلس وقت، زنگنه رای اعتماد گرفت و وزیر نفت شد! حالا دیگه همه چی عوض شد و به ضرر ایران ورق خورد! همین اتفاق باعث شد امارات به دادگاه لاهه اعلام کنه که فسادی در این قرارداد وجود نداره چون زنگنه به عنوان متهم فساد نه تنها در ایران محاکمه نشد بلکه وزیر هم شد! دادگاه هم این دلیل رو پذیرفت و ایران در نهایت یه پرونده برده رو باخت. با همین استدلال و به خاطر لجاجت یا تبانی یا خیانت روحانی ایران به مبلغ حدود ۱۴/۵ میلیارد دلار غرامت به امارات محکوم شد. ضمن اینکه به دلیل اینکه در طول مدت پیگیری پرونده ایران اجازه استحصال گاز رو از این میدان نداشته برآورد شد که حدود ۳۸ میلیارد دلار هم به همین شکل خسارت دیدیم و مجموعا ۵۲/۵ میلیارد دلار ضرر ما بابت کرسنت رقم خورد که علتش اصرار روحانی به وزارت زنگنه علیرغم همه تذکرات بود! حالا شما ماشین حساب بردارید و ۵۲/۵ میلیارد دلار رو در دلاری 80 هزار تومنی ضرب کن ببین ضرر ایران از این اقدام روحانی چقدر بوده! ماشین حساب من نتونست حساب کنه... به کانال تخصصی تحلیل و تبیین مسائل سیاسی ایران و جهان بپیوندید 👇 @tahlilisiyasiseraat @seraat_tahlil_siyasi

بررسی تحولات و وضعیت منطقه ✍ابوقاسم عمدتا تمرکز اهداف آمریکا در خاورمیانه روی دو مساله است تثبیت حضور خود درخاورمیانه به عنوان هارتلند انرژی فسیلی و ژئوپلیتیک استراتژیک که سه قاره آفریقا_آسیا_اروپا رو بهم دیگه متصل میکنه و نظم منطقه ای ایده آل و منطبق با منافع استراتژیک آمریکا این دو هدف در ذیل موازنه قدرت با چین به عنوان هژمون رقیب و قدرت نوظهور شرقی هست چراکه چین شرایط بالقوه برای تهدید جایگاه جهانی آمریکا رو داره این خواسته دولت‌های منطقه است که منافع استراتژیک خود را به آمریکا و تا حدودی با چین گره بزنند در چنین صحنه ای است که میشه استراتژی های آمریکا و چین رو توی تحلیل ها جاسازی کرد آمریکا برای تحقق عینی به چنین اهدافی چند مساله رو در منطقه دنبال میکنه یکم .پروژه ابراهیم، این پروژه برای ترسیم روابط راهبردی اعراب و اسرائیل و ادغام این رژیم در نظم منطقه ای است و با استقبال کشورهای منطقه روبه رو شد می تونیم بگیم اسرائیل تنها شریک استراتژیک آمریکا است که هیچ قدرتی نمیتونه چنین جایگاهی رو از اسرائیل بگیره، حضور این رژیم در آینده منطقه و افزایش همکاری ها با اعراب برای آمریکا اهمیت ویژه ای داره دوم. تضعیف محور مقاومت به عنوان مزاحم طرح ابراهیم ،پاکسازی شبه جزیره عرب از نفوذ ایران سوم. افزایش همکاری‌های اقتصادی ،امنیتی و سیاسی با کشورهای عربی من جمله عربستان سعودی برای مقابله با حضور اقتصادی چین در منطقه پیمان نامه دفاعی با عربستان که قراره با آمریکا امضا بشه و افزایش همکاری های اعراب با چین رو به عنوان یک رقابت میان این دو قدرت باید تحلیل کرد. پروژ ابراهیم و توافق جامع باایران دو عنصر کلان در برنامه چهارساله ترامپ در خاورمیانه است عینک ایران به اندازه نقش مان در منطقه باید مورد استفاده قرار بگیره چین و روسیه خاورمیانه رو به عنوان مجموعه کشورهای موجود در این منطقه نگاه می‌کنند و باهمه رابطه سیاسی و اقتصادی برقرار کرده اند! اندیشه هژمونیک، چنین اقتضایی رو میطلبه! دولت ترامپ پروژه ابراهیم رو دنبال میکنه تا بتونه محیط فلسطین اشغالی رو هم به این صلح اضافه کنه آتش بس در غزه+سقوط اسد+تشکیل دولت جدید در لبنان گام های مهم عربستان+آمریکا+اسرائیل+ترکیه است ادامه 👇 https://eitaa.com/tahlilisiyasiseraat/5710

. هرکدام سهم خود را از این صحنه بر می دارند، آرامش نسبی زمینه آغاز مذاکرات عادی سازی روابط ریاض تل آویو رو ایجاد میکنه ،اختلافات بر سر هسته ای شدن عربستان همچنان باقی است اما افقی که در ذیل صلح آبراهام می بینیم میگه این اختلافات قابل حله و سعودی ها بعد از عادی سازی با اسرائیل، پیمان نامه دفاعی با آمریکا رو نیز امضا می کنن ۷ اکتبر قرار بود چنین پروژه ای رو مهار کنه نسبت به تشکیل دولت فلسطینی تعدیل نگاه سعودی ها امکان پذیر است ،حتی ممکنه آن ها به توافق کلی با صهیونیست ها برای تشکیل دولت فلسطینی بسنده کنند و آن را به آینده نامشخص موکول کنند تا هم افکار عمومی خود و کشورهای عربی و اسلامی رو توجیه کنند و هم از زیر بار مسئولیت شانه خالی کنند اینجاست که معاهده استراتژیک ایران با روسیه معنا پیدا میکنه چراکه صحنه منطقه و فشارهای غرب بر علیه ایران شرایط جدیدی پیدا میکنه ضرورت نزدیکی به یک متحد قوی تر و بزرگ تر برای این بود که فشار حداکثری آمریکا برای ایران مسیر پرتنشی رو خواهد داشت اونم در وضعیتی که مکانیسم ماشه قابل پیشبینی است و تهران هم برنامه هسته ای خود را به سطح بی سابقه ای رسانده ایرانی که احتمالا قرار نیست روی منطقه و برنامه موشکی مذاکره کنه و ترامپ هم صرفا به توافق هسته ای بسنده نمیکنه روس ها هم به این معاهده نیاز دارند. اولویت همکاری های امنیتی و نظامی و اقتصادی برای تمرکز بر دشمن مشترک شان یعنی آمریکا و غرب است باید دید آثار این معاهده در قفقاز و جنگ اوکراین چگونه نمود پیدامیکنه. ایران خود را آماده رویارویی با فشار اقتصادی غرب و آمریکا میکنه از این منظر امضای معاهده با روسیه در ضدیت با هرگونه با مذاکره با آمریکا نیست اما استراتژی تهران برای به حداقل رساندن آسیب پذیری از فشارهای آتی آمریکا مذاکره بر سر مسائل منطقه و موشکی نیست بلکه افزایش همکاری ها با چین و روسیه است. روسیه از روابط مهمی با اسرائیل و ایران برخوردار هست هرگونه همکاری نظامی و اطلاعاتی روسیه با ایران با ملاحظه دغدغه های اسرائیل انجام خواهد شد اینکه قرار نیست هر یک از روسیه و ایران برای دیگری وارد جنگ شوند رو میشه در تحولات سوریه و عدم اتئلاف استراتژیک میان روسیه و ایران بر علیه اسرائیل و بی تفاوتی سیستم پدافندی روسیه نسبت به حملات اسرائیل تحلیل کرد. روس ها دشمن دشمن ما نیستند هم ایران و هم روسیه امضای این معاهده رو به تاخیر انداختند تا ببینند شرایط جنگ خاورمیانه و اوکراین چه سمت و سویی پیدا میکنه و ترامپ چه سیاستی رو برای جنگ اوکراین و خاورمیانه خواهد داشت تحلیل این دو کشور ضرورت امضای معاهده رو نشان داد تنها عاملی که باعث امضای این معاهده شده همکاری استراتژیک با روسیه به خاطر چشم اندازی است که از افزایش تهدیدها و تنش ها با آمریکا و غرب حکایت دارد و نیاز دوطرفه برای این دو کشور است اینکه به چه اندازه بتونن بهم دیگه کمک کنن بحث دیگه است خط قرمز معاهده این بود که همکاری های استراتژیک هسته ای و چتر حمایت های نظامی شکل صریح و دقیقی پیدا نکرد حمله به یکی از این دو کشور به معنای تهاجم به دیگری نیست، نه روس ها تمایلی به گنجاندن چنین بندی داشتند نه ایران علاقه به آن داشته است چراکه هر دو کشور در تاریخی ترین تحولات خود قرار دارند به هرحال ائتلاف جدیدی در منطقه داره شکل پیدا میکنه و ما چیزهایی رو از دست دادیم افزایش همکاری ها با گروه های شرقی در شرایطی که تنش ها با غرب افق روشنی نداره و قرار نیست تنش ها با آمریکا در ذیل یک توافقنامه جامع گنجانده بشه(تنش ها باشه اما با چارچوب خاص) ضروری است معاهده ایران با روسیه یک انتخاب نبود بلکه تنها انتخاب و ضروری ترین تصمیم برای تهران بود! به کانال تخصصی تحلیل و تبیین مسائل سیاسی ایران و جهان بپیوندید 👇 @tahlilisiyasiseraat @seraat_tahlil_siyasi

نمایش جابجایی ژئوپلیتیک در شام! ✍صابرگل_عنبری در حالی وزیر خارجه عربستان به شامات(لبنان و سوريه) سفر كرده است که این منطقه قبلا مقصد سفرهای فشرده مقامات ایرانی بود. در واقع سفر بن‌فرحان به لبنان پس از 15 سال، سپس به دمشق برای نخستین بار پس از سقوط نظام اسد و دستکم پایان دید و بازدیدهای فشرده مسئولین ایرانی از بیروت و قطع ارتباط با دمشق برونداد یک جابجایی ژئوپلیتیکی در اطلس شامات و تغییراتی است که در بلوک‌بندی‌های منطقه‌ای رخ داده است. منطقه به شکل مستمر در این چند دهه شاهد این نوسانات و جابجایی‌ها بوده است و آنچه در این دوره جدید می‌تواند از پیامدهای منفی آن برای منطقه و روابط میان بازیگران بزرگ آن تا حدودی بکاهد، این است که مناسبات و رقابت منطقه‌ای میان دو بازیگر رقیب (تهران و ریاض) دیگر مثل گذشته آن صبغه خصومت و عداوت را ندارد. چه بسا عزیمت فیصل بن‌فرحان به عین‌التینه برای دیدار با نبیه بری رئیس مجلس لبنان و نزدیک به ایران و عدم اکتفا به دیدار با نخست وزیر و رئیس جمهور جدید این کشور نیز پیامی و اماره‌ای در این راستاست. سفر وزیر خارجه عربستان به دمشق در امتداد ترافیک دیپلماتیک در سوریه بر دو گزاره کلیدی تاکید دارد که نگارنده از همان ابتدای تحولات سوریه بر خلاف خط تحلیلی رایج پیش‌بینی کرد و آن هم وجود اراده‌ای منطقه‌ای و بین‌المللی بر ثبات نسبی در سوریه پسا اسد و همچنین همکاری تدریجی با نظام جدید این کشور است که تاکنون نوعی «مقبولیت» و «مشروعیت» به آن بخشیده است. در این میان اما برخی گسترش روابط ریاض و هیئت حاکمه جدید سوریه را از دریچه رقابت عربستان و ترکیه در منطقه می‌نگرند؛ اما به نظر نگارنده این احتمال در مورد ریاض و ابوظبی وارد است؛ ولی نقش ریاض در سوریه «فعلا» در واقع در امتداد و مکمل نقش ترکیه است. بازسازی سوریه و رفع مشکلات آن و «مشروعیت‌بخشی» به نظام جدید آن تنها از عهده ترکیه بر نمی‌آید. این گونه به نظر می‌رسد که آنکارا از همان ابتدای کار توانست ریاض را وارد این بازی کند؛ تا جایی که امروز وزیر خارجه عربستان از رایزنی فشرده کشورش با آمریکا و اروپا برای رفع تحریم‌های سوریه خبر داد. همان اوایل سقوط نظام سوریه نیز هاکان فیدان بیان داشت که ترکیه در پرونده سوریه کاملا با عربستان هماهنگ است. لبنان و سوریه هر دو اقتصادی ورشکسته دارند. در سال‌های اخیر لبنان متعاقب قطع کمک‌های خارجی به ویژه از عربستان پس از تشکیل دولت نزدیک به حزب‌الله و متحدانش دچار قسمی فروپاشی شد و ایران هم در سایه تحریم‌ها و بی‌پولی نتوانست جای عربستان را در این کشور پر کند و حتی دولت نجیب میقاتی به علت بیم از تحریم‌های ثانویه آمریکا از همکاری اقتصادی با ایران و واردات سوخت پرهیز می‌کرد. در واقع در کنار نحیف بودن اقتصاد ایران و نبود حکمرانی توسعه‌محور، تحریم‌های آمریکا هم جدا از تاثیرات ویرانگرش بر این اقتصاد، پیامدهای زیادی نیز بر فروکاست موقعیت منطقه‌ای ایران در یک دهه اخیر داشته است و همین خود یکی از عوامل برهم خوردن موازنه قوا در شامات بود. اکنون اما با بازگشت عربستان به لبنان و برقراری روابط با نظام جدید سوریه و درخواست ریاض برای لغو تحریم‌ها هر دو کشور به بهبود اقتصاد ورشکسته خود از طریق کمک‌های مالی امیدوار شده‌اند. به احتمال زیاد هم وضعیت معیشتی لبنانی‌ها بهتر از قبل شود؛ اما تداوم آن و یک بهبودی پایدار معطوف به اصلاحات اقتصادی و تحقق رشدی مستمر است. معضل بنیادین لبنان نظام حکمرانی فرقه‌ای، بحران‌های سیاسی و کشمکش‌های مستمر داخلی، تبدیل شدن به میدان رقابت‌های خارجی و نبود حکمرانی اقتصادی است. بدون پایان دادن به این وضعیت و همچنین تحقق قسمی از حکمرانی توسعه محور این کمک‌های خارجی صرفا نقش یک مسکن و بهبود دهنده مقطعی را دارند. گویا رهبران و نیروهای سیاسی لبنانی تا حدودی به درکی نسبی در این باره رسیده‌اند و «ضرورت توسعه» کلید واژه سخنرانی جوزف عون پس از کسب رای مجلس لبنان بود. اما لبنان تا رسیدن به این مطلوب و حل بحران اقتصادی خود راه درازی در پیش دارد. سوریه هم با دو معضل بازسازی و تحریم‌‌ها روبرو است که بدون رفع دومی، اولی هم امکان‌پذیر نیست. نظر به تکاپوی ترکیه، قطر و عربستان و وعده‌های اروپا و بعضا آمریکایی‌ها به احتمال زیاد دستکم این تحریم‌ها در آینده پیش‌رو پس از تخفیف جزئی آن‌ها در دوره بایدن کاهش قابل ملاحظه‌ای پیدا کند. به کانال تخصصی تحلیل و تبیین مسائل سیاسی ایران و جهان بپیوندید 👇 @tahlilisiyasiseraat @seraat_tahlil_siyasi

#هنری_کیسینجر: (وزیر امور خارجه پیشین آمریکا) دشمنی با آمریکا می تونه خطرناک باشه! اما دوستی با آمریکا کُشنده است!!! #جواد_ظریف #همراه_با_تحلیل // یداله یاسینی 👇 @hamraah_batahlil

دمیدن جان در رژیم کره شمالی 🌐 https://www.rand.org/pubs/commentary/2025/01/breathing-life-into-the-north-korean-regime.html خلاصه مقاله 🔸تقویت روابط با روسیه کیم جونگ اون، رهبر کره شمالی، از گسترش روابط با روسیه به‌ویژه در حوزه نظامی بسیار خرسند است. از سال ۲۰۲۳، کره شمالی مهمات و تجهیزات نظامی برای کمک به روسیه در جنگ اوکراین ارسال کرده است. این همکاری‌ها در سال ۲۰۲۴ به امضای پیمان «مشارکت استراتژیک جامع» میان دو کشور منجر شد. کره شمالی حتی حدود ۱۱هزار سرباز رزمی را به روسیه اعزام کرده است. در ازای این کمک‌ها، روسیه منابع نظامی، غذا، و پول به کره شمالی ارائه کرده است، که برای جبران ضعف اقتصادی این کشور و پیشبرد برنامه‌های تسلیحاتی کیم ضروری بوده است. این روابط همچنین موقعیتی برای کیم ایجاد کرده تا چین را تحت فشار قرار دهد و از آن امتیازاتی بگیرد، زیرا چین برای حفظ نفوذ خود در منطقه نمی‌خواهد روسیه را به‌عنوان رقیب اصلی در کره شمالی ببیند. آشفتگی سیاسی در کره جنوبی آشفتگی سیاسی در کره جنوبی به دلیل اعلام حکومت نظامی توسط رئیس‌جمهور یون سوک یول، فرصتی برای کیم ایجاد کرده است تا کره شمالی را نسبتاً باثبات‌تر جلوه دهد. این وضعیت اگرچه تأثیری بر بهبود شرایط زندگی در کره شمالی ندارد، اما کیم احتمالاً از تضعیف وجهه کره جنوبی و کاهش شکاف تصویری میان دو کشور خشنود است. رویکرد احتمالی در برابر دولت ترامپ با بازگشت دونالد ترامپ به قدرت در سال ۲۰۲۴ کیم ممکن است به دنبال گرفتن امتیازات بیشتری از آمریکا باشد. اگر چه او از شکست مذاکرات پیشین در هانوی در سال ۲۰۱۹ خجالت‌زده شد، اما به وضوح سیاستی سختگیرانه علیه آمریکا اتخاذ کرده است. کیم می‌خواهد پیش از هرگونه مذاکره جدید، ترامپ کره شمالی را به‌عنوان یک قدرت هسته‌ای به رسمیت بشناسد. این مسئله می‌تواند به کیم کمک کند تا قدرت خود را در داخل کشور تثبیت کند و برنامه تسلیحات هسته‌ای خود را موفق جلوه دهد. چالش‌های داخلی در حالی که موفقیت‌های خارجی کیم به او اعتباری نسبی داده است، مشکلات داخلی کره شمالی همچنان جدی باقی مانده‌اند: - اقتصاد ضعیف: اقتصاد کره شمالی در شرایط بحرانی است و کیم خود به ضعف اقتصادی و کیفیت پایین تولیدات اعتراف کرده است. - نفوذ اطلاعات خارجی: علی‌رغم تلاش‌های سختگیرانه برای بستن مرزها و محدود کردن دسترسی به اطلاعات خارجی، مردم کره شمالی همچنان از شرایط زندگی بسیار بهتر در کره جنوبی آگاه می‌شوند. - اعزام سرباز به روسیه: اعزام پرسنل نظامی به روسیه برای جنگ در اوکراین به نارضایتی داخلی افزوده است. - شکست در برنامه‌های فضایی: کیم وعده داده بود که سه ماهواره جدید را در سال ۲۰۲۴ به مدار بفرستد، اما در انجام این وعده ناکام مانده است. پیش‌بینی آینده موفقیت‌های کیم در روابط خارجی ممکن است برخی از مشکلات داخلی را جبران کند، اما چالش‌های اقتصادی و بی‌ثباتی داخلی همچنان تهدیدی جدی برای رژیم او هستند. کیم ممکن است ریسک‌های بیشتری مانند آزمایش سلاح هسته‌ای را برای تقویت موقعیت خود انجام دهد. ماه‌های آینده می‌تواند تعیین‌کننده باشد که آیا این استراتژی‌های خارجی توان جبران شکست‌های داخلی را خواهند داشت یا خیر. #مقاله به کانال تخصصی تحلیل و تبیین مسائل سیاسی ایران و جهان بپیوندید 👇 @tahlilisiyasiseraat @seraat_tahlil_siyasi

فرق توسعه کشورهای جنوب خلیج فارس با ما چیه؟ این ویدئو رو به هر کسی که با دیدن تصاویر برجها و فرودگاه‌ها و استادیوم‌ها و مال‌های دبی و دوحه و... دهنش آب میفته نشون بدید. 🎙محمدرضا شهبازی به کانال تخصصی تحلیل و تبیین مسائل سیاسی ایران و جهان بپیوندید 👇 @tahlilisiyasiseraat @seraat_tahlil_siyasi

عبرت! 1⃣ سودان با جنگ داخلی تجزیه شد لیبی با جنگ داخلی و حمله خارجی تجزیه شد 2⃣ سوریه سالها درگیر تروریست‌ها بود و آخر سقوط کرد 3⃣ یمن طی ۸ سال جنگ خسارات بزرگ دید 4⃣ افغانستان با جنگ داخلی بدست طالبان افتاد #⃣ اما در هیچ یک، دلار طی ده سال ۳۰ برابر نشد! این یعنی توطئه بزرگ جریان لیبرال در ایران‼️ به کانال تخصصی تحلیل و تبیین مسائل سیاسی ایران و جهان بپیوندید 👇 @tahlilisiyasiseraat @seraat_tahlil_siyasi

. ضدّ مذاکره ترین مدعیان مذاکره! ✍محمد ایمانی ضد مذاکره ترین سیاسیون، برخی حامیان آن هستند. چیزی که در مذاکرات حرف اول و آخر را می زند، "اقتدار" و قدرت چانه زنی برآمده از آن است. اما برخی سیاسیون یا محافل حامی، چنان سخن می گویند که در نگاه طرف خارجی به ضعف و عجز تعبیر می شود. اینجاست که تیر خلاص به قدرت چانه زنی نواخته، و مذاکره آغاز نشده، تمام شده است! نتیجه ندیدن اقتدار کشور که حتی دشمنان بارها اذعان کرده اند، فقط این نیست که قدرت دیپلماسی را از بین می برد؛ بلکه تاثیراتی را هم در داخل دارد. از جمله، کاری که طی چند ماه اخیر با اقتصاد کردند و موجب حس نا اطمینانی و بنابراین تورم انتظاری شدند. بخشی از تورم پنج ماه گذشته، ریشه در اظهارات ناسنجیده امثال آقایان همتی، ظریف، پزشکیان، عارف، ربیعی، عبدالعلی زاده و... دارد که القا کردند دولت در حل مشکلات ناتوان، و ناچار از مذاکره دوباره با عهدشکنان برجام است. این القای نا اطمینانی وقتی با فضاسازی مسموم رسانه ای ترکیب می شود، موجب هیجان تبدیل سرمایه به کالا و ارز و... می شود و هیزم در آتش تورم می ریزد. این سرمایه ها می توانست در خدمت تولید در آید و حال آن که یکی از توجیهات مذاکره، جذب سرمایه گذاری است! مواضع نسنجیده (بعضا عمدی!)، ضد مذاکره ترین رفتار سیاسی است. چنان که جو ویلسون، نماینده آمریکایی در واکنش به سخنان ظریف نوشت: «او به شکل تحقیرآمیز برای مذاکره با ترامپ التماس کرد؛ اکنون وقت تحریم بیشتر است.» قبلا مرحوم هاشمی، روحانی و ظریف (و محافل همسو) در زمین باتلاقی دشمن بازی می کردند؛ و امروز همان محافل، به علاوه برخی مسئولان دولتی. تیر خلاص به مذاکرات برجام را سخنانی از این قبیل زد: نامه سرّی به امام نوشتم و تایپ هم نکردم. نوشتم آمریکا ابرقدرت است و بدون رابطه و مذاکره با او نمی شود ادامه داد. خزانه خالی است. [افشای سرّ ادعایی وسط مذاکرات!!] اگر توافق نکنیم، جنگ می شود. آمریکا کدخداست. باید همراه شویم؛ نمی‌توانیم در برابر قدرت‌های بزرگ بایستیم؛ با شعارهایی که گاهی هم توخالی است. باید توافق انجام شود تا مشکل رکود، اشتغال، تولید، آلودگی هوا و آب خوردن حل شود. کمتر از ۳ ماه به توافق می رسیم. اولین گشایش های اقتصادی را ظرف صد روز می بینید. آمریکا ظرف ۵ دقیقه می تواند توان نظامی ما را نابود کند. روندی را شروع کرده‌ایم که هدفش، تغییر فضای سیاست خارجی است. اگر تلاش ‌های ما بی‌ نتیجه بماند، مردم این فرصت را خواهند داشت تا در انتخابات پاسخ دهند. وقتی در سال‌ ۲۰۰۴، توافقات از جانب اروپا رد شد، مردم جواب ما را با انتخاب متفاوت دادند که مرا هم بازنشسته کرد. من بار دیگر زنده شده ‌ام. غرب در پیامی که می ‌خواهد به ایران منتقل کند، باید بسیار دقت کند. این نوع اظهارات غلط موجب شد وبسایت رادیو فرانسه ۱۹ مهر ۱۳۹۲ بنویسد: "ارزیابی غرب از وضعیت کنونی دولت روحانی، تعامل با فروشنده بدهکار و مشتاقی است که خود را ناگزیر از فروش حقوق ملی می‌بیند. بر پایه این جمع‌بندی اگر خریدار صبور باشد، شرایط فروشنده را دشوارتر می‌کند و در همان حال، قیمت فروش را کمتر خواهد کرد". این در حالی بود که مقامات آمریکایی دریافت دیگری داشتند: جان کری ۶ فروردین ۹۴ : شکست مذاکرات با ایران، موجب فروپاشی رژیم تحریم‌ها خواهد شد. تحريم‌ها نمی‌‌تواند مانع ایران شود، طرف‌های ديگر مذاکرات هم از رويکرد‌هايی مانند تحريم‌ دست خواهند کشيد و به ما می‌‌گويند شما کار خودتان را انجام بدهيد، ما نيز کار خودمان را می‌کنیم. وندی شرمن، ۹ آبان ۹۴: به هنگام مذاکره با ایران، نشانه‌‌های شکاف و فروپاشی تحریم‌‌ها آشکار شده بود. فکر نمی‌‌کنم تحریم‌‌ها برقرار می‌‌ماند. ما نشانه‌هایی از آغاز شکاف بر سر تحریم‌‌ها به‌ویژه در واردات نفت را شاهد بودیم. اوباما، ۲۱ دی ۹۵: «اگر ۸ سال پیش به شما گفته بودم می‌توانیم برنامه هسته‌‌ای ایران را بدون شلیک یک گلوله تعطیل کنیم، احتمالا می‌گفتید بیش از حد بلندپروازانه است، اما با توافق توانستیم». ظریف در ایام انتخابات اخیر ادعا کرد "وقتی آقای بایدن آمد سیاستش این شد که پیچ تحریم های نفتی را شُل بکند. اجازه بدهید آقای ترامپ دوباره برگردد، آن وقت ببینیم دوستان چه می کنند"! این در حالی بود که وقتی سناتور تد کروز از وزیر خارجه آمریکا پرسید «چرا فروش نفت ایران از روزی ۳۰۰ هزار بشکه به ۲ میلیون بشکه در روز رسیده؟»، بلینکن پاسخ داد: «ما تحریم‌های بیشتری علیه شرکت‌های ایرانی اعمال کردیم. بیش از ۲۰۰ نفر را تحریم و ۵۰ فروند از ناوگان سایه ایران را متوقف و بیش از ۶۰۰ تحریم وضع کرده ایم، اما آنها سخت تلاش کردند و برای دور زدن تحریم‌ها هر کاری که توانستند، انجام دادند. ما هر روز به تلاش برای مقابله با آنها ادامه می‌دهیم [اما] آنها مصمم هستند و این کار را انجام می‌دهند.» @tahlilisiyasiseraat @seraat_tahlil_siyasi