شعار پان تُرک ها در تجمع امروز: روس ، فارس ، ارمنی ، دشمن آذربایجان! ‌ حالا علت حمایت نمایندگان ولی فقیه را در مناقشه قره باغ، از #جمهوری_آذربایجان متوجه شدید؟؟ فتنه ای بر علیه ایران چیده شده! و در راستای همین فتنه هر روز تعداد بیشتری خمپاره به داخل خاک کشورمان شلیک می شود! ‌ می خواهند پای ایران را به درگیری‌های قومیتی بکشانند و در داخل مشکلات امنیتی ایجاد کنند قطعا برای تجزیه ایران نقشه جدی دارند اوضاع داخلی (تورم شدید) هم سببی شده تا مردم زیاد این #فتنه و #تجزیه را جدی نگیرند ‌ خلاصه لیبرال‌ها، غرب و عمله‌های آن به همراه خواص بی‌مغز دست به دست هم داده‌اند تا وضعیت کشور را بحرانی‌تر کنند دریافت داغترین کلیپ های سیاسی در کانال #خبرهای_داغ_سیاسی👇👇👇 https://eitaa.com/joinchat/1655832592Cd30cd51591

سفرهای سؤال‌برانگیز به ‎#باکو ، آیا با این دیپلماسی نباید به چین حق داد که به ایران نگاه شریک استراتژیک ندارد؟ دکتر مهدی رباطی در شرایطی که ‎#چین با حجم سالانه بیش از ۲۰ میلیارد ‎#دلار مبادلات تجاری رسمی، بزرگ‌ترین شریک اقتصادی ‎#ایران به‌شمار می‌رود و در قالب توافق ۲۵ ساله، ظرفیتی بی‌نظیر برای جذب سرمایه و مقابله با تحریم‌ها فراهم کرده است، جای شگفتی است که رئیس دولت ایران حتی یک‌بار هم به ‎#پکن سفر نکرده است. در مقابل، طی همین مدت دو سفر رسمی و پرتبلیغات به ‎#جمهوری_آذربایجان انجام شده؛ کشوری که نه‌تنها سهمی بسیار اندک (کمتر از ۱ میلیارد دلار در سال) در تجارت ایران دارد، بلکه در ماه‌های اخیر به‌صراحت در صف دشمنان مردم ایران قرار گرفته است. در جنگ اخیر ‎#إسرائيل علیه ایران، انگشت اتهام به‌سمت باکو در زمینه‌ی همکاری اطلاعاتی با اسرائیل دراز شده است. رسانه‌های رسمی جمهوری آذربایجان دائماً مطالبی ضدایرانی منتشر می‌کنند، سیاست خارجی آن کشور خصمانه است، و روابط نظامی با اسرائیل نه‌تنها پنهان نیست بلکه با افتخار اعلام می‌شود. پهپادها و تسلیحاتی که ایران را تهدید می‌کنند، بارها از خاک آذربایجان عبور کرده‌اند، و سکوت در برابر این اقدامات عملاً به پذیرش تهدید در مرزهای شمالی تبدیل شده است. با این حال، به جای آن‌که پاسخ متناسب به این اقدامات داده شود، تصویری از روابط گرم، دوستانه و بی‌سابقه با ‎#الهام_علی‌اف به نمایش گذاشته می‌شود. چرا سیاست خارجی دولت ‎#پزشکیان، کشوری را که عملاً به پایگاه ‎#موساد در ‎#قفقاز تبدیل شده، بر شریکی مانند چین که در کنار ایران ایستاده، ترجیح می‌دهد؟ دلیل این میزان مدارا، اغماض و حتی صمیمت با باکو چیست؟ و اگر اولویت روابط خارجی، منافع ملت ایران است، این انتخاب‌های متناقض و خطرناک در شرایطی که بیش از همیشه به حمایت اقتصادی، سیاسی و نظامی چین احتیاج داریم چگونه قابل توجیه‌اند؟