﷽✍عمق راهبردی صلح امام حسن ع . و ندانستن اصحاب از معنای #ولایت و نفهمیدن #حقیقت_غدیر ... (۳) 🔹 اگر صحنه #کربلا را نظاره کنیم تفاوت عجیبی که با صحنه های سال های قبل، حتی زمان جنگ های امیرالمومنین ع دارد این است که محور اصلی حرکت یاران سیدالشهدا، قیام علیه ظلم به جامعه نیست بلکه قیام علیه ظلم به ولی خدا و #امام_زمانشان است. 🔸 یاران کربلا دغدغه اصلیشان برچیدن حزب بنی امیه نبود بلکه حفظ جان و ناموس امام عصرشان و یاری او و جانبازی در طریق او بود، دغدغه اصلیشان #اطاعت_خلیفه_الهی و صراط مستقیم توحیدی و محوشدن و #فناء در حسین بن علی ع بود. 🔹 حتی وصیتشان به هم نیز جز سید الشهداء چیز دیگری نبود. اگر صد بار کشته شده و خاکسترشان به باد میرفت، دوباره زنده شده و #برای_حسین ع و در طریق او، مهجة خود را فدا میکردند. 🔸اینگونه تعبیر ها و رفتار ها، قبل از این در تاریخ شیعه به صورت این چنین گسترده #سابقه_ندارد. وگرنه میدانستند که با این تعداد کم حتما سرنوشتی جز مرگ ندارند. 🔹 البته و صد البته که قیام علیه ظلم اجتماعی و برچیدن شجره خبیثه هم در نیت اینان بود ولی همه اینها در امام و حمایت و نصرت او #جمع شده بود... کاشتن این اندیشه و باغبانی از آن، کار #امام_مجتبی بود. 🔸 این هدایتِ کثرات به سمت وحدت است، امام هر جامعه #مظهر_توحید است، این مظهریت در #نظام_اجتماعی هم باید نمود و بروز پیدا کند و امام مجتبی کاری که کرد این بود که این تحول عظیم را در سیر رشد شیعه و مسأله ولایت رقم زد. 🔹 آنچه کربلائیان را کربلائی کرد مکتبی بود که امام حسن علیه السلام با گذشت ظاهری از اعتبار خویش، جانِ تازه به او داد. یاران عاشوراء دست پرورده امام حسن ع و مکتب حسنی هستند. حتی حسین بن علی ع در این مکتب پرورید و بالید. این #عمق_راهبردی صلح امام حسن علیه السلام است.