eitaa logo
اخبار و تحلیل های سیاسی
232 دنبال‌کننده
775 عکس
558 ویدیو
28 فایل
✅مقام معظم رهبری [چیزی که #قدرتمندترین آدم تاریخ، امیرالمومنین را آنگونه مظلوم کرد، نبودن #تحلیل_سیاسی در مردم بود، وَاِلا همه ی مردم که بی دین نبودن؛ #تحلیل_سیاسی نداشتند].
مشاهده در ایتا
دانلود
🔴 بخش اول فرمایشات حضرت آقا در دانشکده افسری امام حسن مجتبی علیه‌السلام در مورد ، بسیار مهم بود اما کمتر شنیده شد! یک منطق و پایه مهم، یک زیربنای مهم از رهبری، یک منظر نگاه متفاوت به مسئله و یاددهی یک شیوه تحلیل بود ... این چند خط را یک بار دیگر بخوانیم؛ -------------------------- 🔸 «امنیّت» یعنی چه؟ امنیّت زیرساخت همه‌ی ابعاد زندگی یک جامعه است، یک زیرساخت عمومی است؛ از مسائل شخصی بگیرید، تا مسائل اجتماعی، تا مسائل عمومی، تا مسائل خارجی؛ امنیّت زیرساخت همه‌ی این‌هاست. 🔸در مسائل شخصی، معنای امنیّت این است که شما شب بتوانی با خیال راحت در خانه‌ی خودت بخوابی، صبح بتوانی با خیال راحت و بدون دغدغه فرزندت را به مدرسه بفرستی، بتوانی به محلّ کسب و کار بروی، بتوانی بدون دغدغه به نماز جمعه بروی. 🔸ببینید، به آن کشورهایی نگاه کنید که این بی‌دغدغگی را ندارند در هیچ کدام از این مراحل؛ نه شب با خیال راحت می‌توانند بخوابند، نه روز می‌توانند سر کار بروند، نه می‌توانند با خیال راحت به تماشای بازی‌های ورزشی بروند، نه می‌توانند به نماز جمعه بروند، نه می‌توانند به مسافرت بروند. مخصوص کشورهای کوچک هم نیست؛ در کشورهای بزرگ، از همه بدتر آمریکا، در رستوران امنیّت نیست، در دانشگاه امنیّت نیست، در مدرسه‌ی کودکان امنیّت نیست، در فروشگاه امنیّت نیست. «امنیّت» در مسائل شخصی یعنی این؛ یعنی شما بتوانید خودتان، فرزندانتان، خانواده‌تان با زندگی کنید؛ کارتان، کسبتان، مسافرت‌تان، تفریح‌تان همراه با امنیّت باشد. -------------------------- فارغ از اینکه ما چه نوع نگاهی داریم، فارغ از اینکه برای ما مهم‌ترین مسئله است، است، است، است، است، است، است یا ... فارغ از اینکه هر چیزی است، باید بدانیم هیچ کدام بدون وجود امنیت قابل استیفا و تأمین نیستند. به بیان ساده همه‌ی این‌ها همراه با امنیت معنی می‌شوند. «امنیت همه ابعاد زندگی است.» 👈 شاید این تعبیرِ ذوقی گویاتر باشد که بگوییم نعمت نیست، نعیم است! یعنی آن نعمتی است که سایر نِعَم از برکت آن ظرفیت تحقق دارند و جمهوری اسلامی چنین نعیمی را در منطقه‌ای محقق کرده که در دو دهه اخیر آبستن بیشترین جنگ‌ها و خشونت‌ها بوده. اگر دین نداریم، آزاده باشیم! دیدنش سخت نیست ... هر مطالبه و دغدغه‌ای داریم، هر مطالبه‌ای ... می‌شود در موردش کرد اما همه بعد از تأمین امنیت است. اینجا جایی است که از آن کوتاه نمی‌آییم ... تردید نکنیم عدم امنیت و البته عدم به نفع هیچ کس نیست. این یک ادبیات و زبان است که از آن استفاده کردند.
🔴 چند لحظه تأمل برای 🔴 ما و دو گام ابتدایی ... ما بیش و پیش از هر چیزی نیاز به داریم لذا طبیعی است که باید به هر نحو ممکن امنیت کشور را تأمین کرد اما؛ امروز و فردا چه امنیت برقرار بشود، چه نشود، تصویری که در ذهن بخش بزرگی از مردم نشسته، بسیار متفاوت از تصویری است که بسیاری از دوستان در کف میدان و در مواجهه با اغتشاش‌گران لمس کرده‌اند. مردم همین‌طور که هنوز با آبان ۹۸ مسئله دارد و کاملاً متفاوت با ما شرایط را درک کرده، با حوادث این روزها نیز تا سالیان سال مسئله‌ی جدی خواهد داشت و اساساً صحنه را طور دیگری درک کرده است. برخی از رفقا هستند که مسئله و مشکل را در ولنگاری فضای مجازی و بعد نسخه را در ساماندهی آن می‌دانند. هر چند بسیاری از مشکل را در همین‌جا می‌شود دید، اما حافظه جمعی بخش بزرگی از مردم، همین دیروز و امروز ساخته شد. ایضاً خشم و نفرتی انباشت شده همین دیروز و امروز تولید شد. در کف خیابان نیز شاید از منظر امنیتی فهم متفاوتی از کنش‌گران کم سن و سال داشته باشیم اما از منظر جامعه‌شناختی و روان‌شناسی اجتماعی بسیار ناراحت‌کننده است که میانگین سنی کنش‌گران میدانی تا این حد پایین آمده. این‌ها فرزندان ایران‌اند که فارغ از درست یا غلط‌شان، فارغ از اینکه می‌دانند چه می‌خواهند یا خیر! فارغ از اینکه اساساً مطالبه‌ای دارند یا خیر! فارغ از همه‌ی این‌ها فهم متفاوتی از صحنه دارند، خشمی انباشت شده دارند که یا می‌مانند و برایش بسیار حرفه‌ای‌تر و به صورت و می‌جنگند و یا رهایش می‌کنند و در گوشه‌ای دیگر از دنیا، زندگی جدیدشان را سامان می‌دهند - که این هر دو ناامیدکننده است -. لذا کنش‌گری حاکمیت در چند ماه آینده، خصوصاً چند هفته‌ی پیش‌روی پس از آرام شدن شرایط، بسیار بسیار اهمیت دارد. نیاز به یک کنش‌گری چندوجهی و شاید متفاوت در تریبون‌های رسمی، رسانه‌های رسمی و نیمه رسمی، قانون‌گذاری، اجراهای میدانی، نظارت، اعلام جرم و جرایم و ... احساس می‌شود که از قضا کاملاً باید هم‌سو، هم‌افزا، در راستای تأمین منافعِ جمعیِ اکثریت مردم و در چارچوب شریعت باشد. 👈 در این مسیر دو قدم اول این‌ها هستند: 1️⃣ شناخت درست (عمیقاً معتقدم بخش بزرگی از ما هنوز مسئله‌ها را درست نمی‌شناسیم و کنش‌مان اصطلاحاً است! هنوز بسیاری از ما صحنه را درست درک نکرده‌ایم و در حال نسخه‌پیچی برای آن هستیم!) 2️⃣ شناخت درست و عمیق‌تر از (در این موضوع هم بسیار عقبیم. نسل‌های جدید ویژگی‌های بسیار پیچیده و نیازها و خواسته‌های متفاوتی دارند که به این سادگی با دهه‌های قبل، قابل تطبیق نیست. ما چقدر می‌دانیم از آن‌ها؟! شاید !) هر کنش و واکنشی باید متناظر با این دو قدم ابتدایی باشد ... 👈 و اما بدترین کار ممکن این است که خیال کنیم موضوع/ مسئله به محض اینکه از بحران عبور کردیم، و شاید دفن می‌شود. إن‌شاءالله بتوانیم از این تهدید، فرصت جدیدی برای نظام بسازیم 🤲 🤲 @tahlilsiyasi
🔴 هزینه این حرف‌ها از جیب چه کسی پرداخت می‌شود؟! دیروز معاون وزیر ارتباطات و مدیر عامل شرکت ملی پست در اظهار نظری گفته: «... الان نوک تیز پیکان انتقادات به سمت مسئولان است، اما دلیل آن بی‌توجهی کسب‌وکار‌ها به صحبت‌های مسئولان در خصوص استفاده از پلتفرم‌های داخلی است ... کسب‌وکار‌ها نباید روی چیزی که ثبات ندارد سرمایه‌گذاری کنند، چه اینستا باشد چه پلتفرم‌های دیگر حتی داخلی ...» اما بعد؛ 👈 چرا وقتی می‌خواهیم تصمیمی بگیریم هزینه‌ی این تصمیم را می‌خواهیم از روی حاکمیت برداریم و از جیب پرداخت کنیم؟! آقای رئیسی در فیلم انتخاباتی ریاست جمهوری‌شان در پاسخ به بسته شدن اینستاگرام، صراحتاً گفتند این کار را نخواهند کرد چون فضای کسب‌وکار مردم است و بعد آن جمله معروفِ من خودم دو میلیون فالوور دارم را گفتند و ... این یعنی تأیید یک مقام مسئول بلکه بالاترینِ آن‌ها برای حضور مردم در این فضا. شماتتِ کسب‌وکارها در این شرایط چه معنی می‌دهد؟! آیا نتیجه این حرف‌ها جز این است که لجاجت مردم را برانگیزیم؟! (مثل اینکه رئیس‌جمهور قبل مردم را به سرمایه‌گذاری در ترغیب کرد و بعد زیر بار تلف شدن سرمایه مردم نرفت!) 👈 دقت کنیم موضوع بسته شدن یا باز بودن اینستاگرام در این شرایط نیست. بلکه بحث بر سر این است که وقتی خودِ ما این فضا را تأیید کرده‌ایم، چرا باید امروز نوک پیکان را به سمت مردم بگیریم و بگوییم کسب‌وکارِ تو اگر ضرر کرده به خودت مربوط است؟! ❗آیا برای بار چندم نباید پرسید هزینه این حرف‌ها از جیب چه کسی پرداخت می‌شود؟! 👇👇 @tahlilsiyasi
🔴 و چند نکته 🔸 جنگ شناختی (cognitive warfare) به زبان ساده یعنی؛ به قدری اطلاعات غلط - و بعضاً درست - به ما داده شود تا گیرنده‌های اطلاعاتی‌مان از کار بیفتند. به زبان فنی‌تر دچار در گیرنده‌هایمان بشویم. 🔸 نتیجه این کار این است که فرد، خود را از دست می‌دهد و حتی واکنش معمولی او نیز نسبت به حوادث پیرامونی مختل می‌شود. 🔸 این جنگ و حتی ممکن است ترکش‌های ناشی از آن برای فرد خوشایند باشد و احساس کند که تازه از بند افکار پوسیده‌اش رها شده است!! 🔸 در این جنگ هر یک نفر که از ما کم شود، بر خلاف جنگ فیزیکی از بین نمی‌رود بلکه به طرف مقابل اضافه می‌شود! 👈 برای همین باشد در این روزها خیلی واضح می‌بینیم فردی که به رسانه‌های جمهوری اسلامی بی‌اعتماد است، حتی با متوجه شدن دروغ‌های چندین و چند باره رسانه‌های دیگر، نسبت به آن‌ها بی‌اعتماد نمی‌شود! این موضوعی عجیب اما واقعی است!! 👈 مراقب باشیم ... @tahlilsiyasi
🔴 بازتعریفِ نخبه! یکی از کارکردهای برجسته دانشگاه در سالیان گذشته پمپاژِ ، و در جامعه بوده اما این روزها این سه کارکرد مهم، نه تنها مشاهده نمی‌شود بلکه بعضاً تصاویری از برخی دانشگاه‌هایِ مهمِ کشور دیده می‌شود که فقط حیرت را به همراه دارد. عقلانیت و نشاط و امید را که به همراه خود ندارد، اخلاق را نیز ذبح کرده است!! در تصمیمات ساده و پیچیده روزمره پایش لنگ می‌زند و ... دانشگاه‌هایی چون شریف، امیر کبیر، شهید بهشتی، صنعتی اصفهان، تهران و ... در نگاه عموم مردم، هنوز مکان‌هایی هستند که نخبگان ما در آن‌ها مشغول تحصیل هستند و لذا کُنشی که این قشر دارند، لابد بالاترین سطح کنش‌گری مورد نظر در جامعه باید باشد، چرا که این‌ها نخبه‌اند و ... اما دریغ! یک نکته در اینجا برایم محل توجه است؛ 👈 باید تعریف‌مان از را اصلاح کنیم. در نظر اکثر ما نخبه فردی است همه چیز تمام، اما این روزها به وضوح می‌بینیم که چه بسیار افرادی که در یک رشته دانشگاهی موفقند اما در تصمیمات ساده زندگی‌شان ناموفق. مثلاً در شیمی فرد بسیار خاصی است، ذهن قوی و مُبدعی دارد اما در ارتباطات ساده خانوادگی مشکل دارد، در مقابل درب بسته یک اتاق نمی‌تواند درست تصمیم بگیرد، نسبت به قانون و تعهداتش بی‌اعتناست و ... طبیعتاً چنین فردی نمی‌تواند در همه مسائل محل رجوع باشد! اما ما چنین چیزی را سخت می‌پذیرد، چون او را نخبه می‌داند. این یک اشتباه راهبردی از سوی ماست که بسیاری از امور را صفر و صدی می‌بینیم. همین که به کسی می‌گوییم نخبه، به سختی می‌خواهیم خطاهایش را ببینیم ... در حالی‌که آنچه این روزها در این دانشگاه‌ها می‌بینیم - خلاف تصور خیلی‌ها! - نشانی از تصمیمات ندارد. قصد اعتبارزدایی از دانشگاه، استاد و دانشجو را ندارم اما یقین دارم ادامه این روند، نگاه واقع‌بینانه‌تری نسبت به آن‌ها ایجاد خواهد کرد. حداقل اگر کسی به ما گفت «فلانی نخبه است»، به جای اینکه آب از لب و لُچه‌‌مان راه بیفتد، اول می‌پرسیم «در چه چیز نخبه است؟!» @tahlilsiyasi
🔴 چقدر صریح، شفاف و روشن!! بحث ربع پهلوی به عنوان یک فرد نیست. بحث جریان سلطنت‌طلبی هست که صراحتاً میگه ما می‌آئیم و تا ده سال خبری از نیست. نظرشون در مورد انتخابات که این باشه، تکلیف حزب و سندیکا و کارگر و آزادی و ... هم مشخصه. 🆔@tahlilsiyasi