eitaa logo
تحلیل و بررسی خبر
124 دنبال‌کننده
19.2هزار عکس
14.7هزار ویدیو
1هزار فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
💢 | کریدور داوود یا توطئه‌ای ژئوپلیتیکی علیه ایران؟ 🔹کریدور داوود، همان زنگ خطری است که در پسِ حملات اخیر رژیم صهیونی به دمشق و تنش‌های فزاینده در سویدای سوریه به گوش می‌رسد. این کریدور که از شمال شرق سرزمین‌های اشغالی آغاز شده و از جنوب سوریه به مناطق تحت کنترل کردهای قسد در شمال شرق این کشور امتداد می‌یابد، ظاهراً هدفی فراتر از اقلیم کردستان عراق دارد. فرضیه‌ای جسورانه اما نگران‌کننده مطرح است و آن اینکه: آیا این کریدور می‌تواند از طریق ترکیه و زنگزور به کریدور لاجوردی در آسیای میانه متصل شود و به حیفا در سرزمین‌های اشغالی ختم گردد؟ چنین طرحی، اگر محقق شود، رژیم صهیونی را به لولای اقتصادی و امنیتی منطقه تبدیل خواهد کرد؛ جایی که کالاهای چین و هند برای رسیدن به اروپا ناچار به عبور از حیفا هستند! 🔸از جمله شواهدی که در این فرضیه رخ‌نمایی می‌کند، همکاری‌های نزدیک رژیم صهیونی با آذربایجان، مذاکرات سطح بالای ترکیه و رژیم بر سر سوریه، و دیدارهای جولانی با طرف‌های صهیونی در امارات و آذربایجان است که هرکدام از این موارد، نشانه‌هایی از یک پازل پیچیده‌اند. تحرکات نظامی آذربایجان در مثلث مرزی ایران–ارمنستان–آذربایجان نیز احتمال تلاش برای گشایش زنگزور را تقویت می‌کند. حتی در ترکیه، گمانه‌زنی‌هایی درباره همکاری با رژیم برای جلوگیری از تهدیدات بعدی مطرح شده است. آیا اردوغان حاضر است بخشی از نفوذ خود را به نفع این کریدور فدا کند؟ 🔹اما چرا این کریدور برای رژیم صهیونی حیاتی است؟ پاسخ کاملاً روشن است: تسلط بر شریان‌های اقتصادی منطقه. کریدور داوود در کنار کریدور آمریکایی (از هند به حیفا) و کریدور لاجوردی (از چین به حیفا)، رژیم را به دروازه‌بان تجارت جهانی تبدیل می‌کند. این یعنی قدرت چانه‌زنی بی‌نظیر با قدرت‌های شرق و غرب و تضعیف رقبایی چون ایران و روسیه. با این حال، این طرح چالش‌های بزرگی نیز دارد: سوریه چندپاره، فاقد امنیت لازم برای یک کریدور اقتصادی است؛ زنگزور هنوز محقق نشده و ایران و روسیه با تمام قوا در برابر آن ایستاده‌اند؛ ترکیه نیز بعید است به‌راحتی از مسیر بالکان خود به نفع حیفا صرف‌نظر کند. 🔸با این حال، این فرضیه برای ایران هشداری جدی است. کریدور داوود می‌تواند به محمل جدیدی برای تضعیف ژئوپلیتیکی و امنیتی ایران تبدیل شود. حملات اخیر رژیم به ایران، شاید بخشی از استراتژی تضعیف تهران برای جلوگیری از مداخله در مناقشات زنگزور باشد. اما ایران، با تکیه بر قدرت نظامی و مزیت‌های ژئوپلیتیکی بی‌نظیر خود، آماده‌ی خنثی‌سازی این توطئه است. گفت‌وگوهای جدی با ترکیه برای جلوگیری از همکاری این کشور با رژیم صهیونی، ضروری است. همچنین، ایران باید طرحی ایجابی و فراگیر ارائه دهد که با همکاری کشورهای قدرتمند، بر اساس واقعیت‌های اقتصاد سیاسی منطقه، هر توطئه‌ای را عقیم کند. لحظه‌ای که ایران به چنین همکاری راهبردی دست یابد، جهشی تاریخی در انتظارش خواهد بود. هوشیاری و اقدام به‌موقع، کلید پیروزی است! ✍🏻 حسن نوروزی •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈•
💢 | نابودی رژبم صهیونی چگونه رقم می‌خورد؟ 🔹«اسرائیل باید محو شود.» این جمله بنیان‌گذار کبیر جمهوری اسلامی ایران است. اما سؤال این است که این مهم چگونه و از چه راهی باید محقق شود؟ 🔸در مصاحبه اخیر سید عباس عراقچی، وزیر محترم امور خارجه کشورمان با مجری شبکه فاکس نیوز، ایشان اشاره کردند که محو رژیم صهیونی سیاست ایران نیست. همین جمله کافی بود تا تحریف‌کنندگان و تقطیع‌کنندگان دست به کار شوند و فضا را برای تشویش افکار عمومی و ایجاد چالش‌های کاذب مناسب ببینند. در واقع آنچه در این مصاحبه مطرح شد، این بود که محو رژیم صهیونی آرمان فلسطین است و ایران در رسیدن آن‌ها به اهدافشان در کنارشان خواهد ایستاد. 🔹این مواضع دوگانگی با اندیشه امامین انقلاب ندارد. در واقع، هیچگاه در کلام امام خمینی(ره) و رهبر معظم انقلاب چنین مطرح نشده است که تقابل مستقیم ایران و رژیم صهیونی نهایتاً منجر به محو این رژیم اشغالگر خواهد شد. بلکه راه‌حل این مسئله بر اساس اندیشه رهبر معظم انقلاب، از درون فلسطین می‌گذرد. امام خامنه‌ای ضمن مشخص کردن راه‌حل پایان مسئله فلسطین فرمودند: «نظر ما نسبت به مسائل فلسطین روشن و واضح است. ما راه‌حل فلسطین را نابودی رژیم اسرائیل می‌دانیم.» مسیر تحقق این مهم را نیز ترسیم کرده‌اند: «راه‌حل نظرخواهی از خودِ مردم فلسطین است؛ این یک امر منطقی است. این‌ها در یک نظرخواهی عمومی، رژیم حاکم بر سرزمین فلسطین را تعیین کنند. این دموکراسی است. چطور برای همه دنیا دموکراسی خوب است، برای مردم فلسطین دموکراسی خوب نیست؟! ... مردم فلسطین جمع شوند، رأی بدهند و نوع رژیمی را که در این کشور باید حاکم باشد، انتخاب کنند. آن رژیم و آن دولت تشکیل شود و درباره کسانی که بعد از سال ۱۹۴۸ به سرزمین فلسطین آمده‌اند، تصمیم‌گیری کند؛ هر چه تصمیم گرفت، اگر تصمیم گرفت بمانند، پس بمانند، اگر تصمیم گرفت بروند، پس بروند. این هم آرای مردم است، هم دموکراسی است، هم حقوق بشر است، هم منطبق با منطق فعلی دنیاست.» و «این همان نابود شدن و از بین رفتن رژیم باطل و جعلی صهیونیستی است که امروز بر سر کار است.» 🔸البته خوی ددمنشانه این رژیم سفاک به سادگی با این مسئله کنار نمی‌آید و تا بتواند به جنایت‌های مختلف چنگ می‌زند، لذا در این راه باید مردمان فلسطین مجهز و مسلح شوند. راهبرد جمهوری اسلامی نیز همین بوده است. لذا رهبر معظم انقلاب به صراحت اعلام کرده‌اند که ایران اسلامی در این راه از هیچ کمکی دریغ نمی‌کند. باید توجه داشت که این موضع جمهوری اسلامی هم مبنای درون‌دینی دارد و هم مبنای حقوق بین‌الملل. چنانچه در کنوانسیون ژنو (ماده ۱۴۶) و کنوانسیون منع شکنجه (ماده ۵) تصریح شده است که کشورها می‌توانند مرتکبان جنایت‌های شدید بین‌المللی (جنایات جنگی) را حتی بدون پیوند سرزمینی یا تابعیتی محاکمه کنند. لذا مجازات رژیم صهیونی وظیفه‌ای همگانی است که باید خصوصاً کشورهای غرب آسیا خود را ملزم به آن بدانند. ✍🏻 محمد حکیمی •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈•
💢 | نابودی رژبم صهیونی چگونه رقم می‌خورد؟ 🔹«اسرائیل باید محو شود.» این جمله بنیان‌گذار کبیر جمهوری اسلامی ایران است. اما سؤال این است که این مهم چگونه و از چه راهی باید محقق شود؟ 🔸در مصاحبه اخیر سید عباس عراقچی، وزیر محترم امور خارجه کشورمان با مجری شبکه فاکس نیوز، ایشان اشاره کردند که محو رژیم صهیونی سیاست ایران نیست. همین جمله کافی بود تا تحریف‌کنندگان و تقطیع‌کنندگان دست به کار شوند و فضا را برای تشویش افکار عمومی و ایجاد چالش‌های کاذب مناسب ببینند. در واقع آنچه در این مصاحبه مطرح شد، این بود که محو رژیم صهیونی آرمان فلسطین است و ایران در رسیدن آن‌ها به اهدافشان در کنارشان خواهد ایستاد. 🔹این مواضع دوگانگی با اندیشه امامین انقلاب ندارد. در واقع، هیچگاه در کلام امام خمینی(ره) و رهبر معظم انقلاب چنین مطرح نشده است که تقابل مستقیم ایران و رژیم صهیونی نهایتاً منجر به محو این رژیم اشغالگر خواهد شد. بلکه راه‌حل این مسئله بر اساس اندیشه رهبر معظم انقلاب، از درون فلسطین می‌گذرد. امام خامنه‌ای ضمن مشخص کردن راه‌حل پایان مسئله فلسطین فرمودند: «نظر ما نسبت به مسائل فلسطین روشن و واضح است. ما راه‌حل فلسطین را نابودی رژیم اسرائیل می‌دانیم.» مسیر تحقق این مهم را نیز ترسیم کرده‌اند: «راه‌حل نظرخواهی از خودِ مردم فلسطین است؛ این یک امر منطقی است. این‌ها در یک نظرخواهی عمومی، رژیم حاکم بر سرزمین فلسطین را تعیین کنند. این دموکراسی است. چطور برای همه دنیا دموکراسی خوب است، برای مردم فلسطین دموکراسی خوب نیست؟! ... مردم فلسطین جمع شوند، رأی بدهند و نوع رژیمی را که در این کشور باید حاکم باشد، انتخاب کنند. آن رژیم و آن دولت تشکیل شود و درباره کسانی که بعد از سال ۱۹۴۸ به سرزمین فلسطین آمده‌اند، تصمیم‌گیری کند؛ هر چه تصمیم گرفت، اگر تصمیم گرفت بمانند، پس بمانند، اگر تصمیم گرفت بروند، پس بروند. این هم آرای مردم است، هم دموکراسی است، هم حقوق بشر است، هم منطبق با منطق فعلی دنیاست.» و «این همان نابود شدن و از بین رفتن رژیم باطل و جعلی صهیونیستی است که امروز بر سر کار است.» 🔸البته خوی ددمنشانه این رژیم سفاک به سادگی با این مسئله کنار نمی‌آید و تا بتواند به جنایت‌های مختلف چنگ می‌زند، لذا در این راه باید مردمان فلسطین مجهز و مسلح شوند. راهبرد جمهوری اسلامی نیز همین بوده است. لذا رهبر معظم انقلاب به صراحت اعلام کرده‌اند که ایران اسلامی در این راه از هیچ کمکی دریغ نمی‌کند. باید توجه داشت که این موضع جمهوری اسلامی هم مبنای درون‌دینی دارد و هم مبنای حقوق بین‌الملل. چنانچه در کنوانسیون ژنو (ماده ۱۴۶) و کنوانسیون منع شکنجه (ماده ۵) تصریح شده است که کشورها می‌توانند مرتکبان جنایت‌های شدید بین‌المللی (جنایات جنگی) را حتی بدون پیوند سرزمینی یا تابعیتی محاکمه کنند. لذا مجازات رژیم صهیونی وظیفه‌ای همگانی است که باید خصوصاً کشورهای غرب آسیا خود را ملزم به آن بدانند. ✍🏻 محمد حکیمی •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈•
💢 | استحکام بی‌نظیر پایه‌های نظام ـ اقتصاد 🔹«جمهوری اسلامی، استحکام بی‌نظیر پایه‌های نظام خود و کشور خود را به دنیا نشان داد.» 🔸این بخشی از فرمایشات رهبر معظم انقلاب در مراسم بزرگداشت شهدای جنگ تحمیلی اخیر بود. 🔹درباره استحکام بی‌نظیر پایه‌های نظام در جریان جنگ اخیر که ناظر به ایستادگی ساختاری کشور در برابر جنگی چندبُعدی بود، از جنبه‌های نظامی بحث و گفت‌وگو شده است. اما بخشی که کمتر به آن پرداخته شده، حوزه اقتصاد است؛ حوزه‌ای که با هدف فروپاشی درونی و خسته‌کردن مردم، طراحی و اجرا گردید. 🔸در جنگ تحمیلی ۱۲ روزه، جبهه‌ی غربی ـ صهیونی، جنگ اقتصادی علیه ایران را که در بیش از چهار دهه گذشته با اشکال مختلفی ادامه داشته، به اوج رساند. هدف این بود که اقتصاد ایران را از کار بیندازند؛ آن هم با روش‌هایی چون حمله به زیرساخت‌های مالی کشور. سامانه‌های کلیدی مانند شتاب، شاپرک، درگاه‌های پرداخت رمزارزی داخلی و بانک‌ها هدف مستقیم حملات سایبری قرار گرفتند. هم‌زمان، شایعه‌پراکنی و بمباران رسانه‌ای برای تخریب روانی اقتصاد و اعمال فشار بر مشتریان نفتی ایران چون چین و هند، از طریق ابزارهای دیپلماتیک، به‌صورت هم‌زمان دنبال شد. 🔹با وجود این حجم گسترده از تهاجم، ایران موفق شد ظرف مدت کوتاهی نه‌فقط از بحران عبور کند، بلکه نشان دهد که زیرساخت‌های اقتصادی آن، علیرغم همه آسیب‌پذیری‌ها و نارضایتی‌های عمومی، از تاب‌آوری نسبی برخوردارند. بانک مرکزی با مدیریت به‌موقع، کنترل سامانه‌ها را در روزهای نخست بازگرداند. اختلالی در توزیع سوخت، پرداخت‌ها، عرضه‌ی کالاهای اساسی یا انتقال انرژی در کشور به وجود نیامد. اقتصاد ایران ـ که همواره مورد نقد و گلایه بوده ـ در آزمونی سخت، سربلند بیرون آمد. 🔸در پاسخ، ایران نیز به اقدام متقابل پرداخت؛ از کار افتادن پالایشگاه حیفا تا ۸ ماه آینده، قطع موقت انتقال گاز به منطقه‌ی کرمل، حملات سایبری به بانک لئومی و سقوط شاخص‌های بورس تل‌آویو، تنها بخشی از پیامدهای ضدحمله‌ی ایران بود. در طرف مقابل، زیرساخت‌های داخلی ظرف ۷۲ ساعت بازسازی شد، مسیرهای تهاتر با روسیه، چین و ونزوئلا تقویت گردید، تشریفات گمرکی برای واردات در بنادر عربی تسهیل شد و مهم‌تر از همه، افکار عمومی در ایران به‌جای وحشت، با دولت همراهی کردند. در حالی‌که در سرزمین‌های اشغالی، جامعه دچار وحشت، هجوم به فروشگاه‌ها و اعتراضات خیابانی شد. 🔹این تجربه نشان داد که توان و تاب‌آوری اقتصادی ایران، اگر با همراهی و انسجام مردم و مدیریت دولت همراه باشد، می‌تواند پایه‌ی استحکام نظام باشد. مقایسه‌ی این تاب‌آوری با وضعیت اروپا در برابر جنگ تعرفه‌ای با آمریکا، تصویر روشن‌تری از قدرت ساختاری اقتصاد ایران به دست می‌دهد. در حالی‌که اروپایی‌ها ـ با وجود اقتصاد پیشرفته ـ در برابر فشارهای تعرفه‌ای آمریکا به توافقی تن دادند که حتی نخست‌وزیر فرانسه آن را «روز تاریک و غم‌انگیز برای اروپا» نامید، ایران با اقتصادی تحریمی، پایه‌ای برای استحکام ملی و کشور گردید. ✍🏻 علی محمدی •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈•
💢 | شمشیر دولبه! 🔹واژه‌هایی چون «اتحاد» و «انسجام» گاه مانند شمشیری دولبه‌اند؛ اگر در مسیر درست به کار روند، قلوب را یکی می‌کنند و ملتی را به اوج عزت می‌رسانند، اما اگر بی‌محابا و بدون دقت به کار بسته شوند، می‌توانند به ابزاری برای تحریف و انحراف تبدیل شوند. در این یک سال که بحث «وفاق ملی» در فضای سیاسی کشور داغ شده، باید هوشیار بود که این مفاهیم ارزشمند، در چه مسیری و برای چه هدفی به کار می‌روند. آیا این دعوت به وحدت، در راستای آرمان‌های انقلاب اسلامی و عزت ملت ایران است، یا بهانه‌ای برای سفیدشویی گذشته‌ای پر از هزینه و خیانت؟ 🔸اتحاد، آنگاه که برای دفاع از حق و مقابله با ظلم باشد، مایه مباهات است. نمونه‌اش را در جنگ ۱۲ روزه اخیر دیدیم؛ جایی که ملت ایران، از هر طیف و گروه، زیر پرچم اسلام و ولایت، یکپارچه در برابر تعرض آمریکا و رژیم صهیونی ایستاد. این انسجام، نه تنها دشمن را به عقب راند، بلکه بار دیگر نشان داد که ایران اسلامی، با تکیه بر «دین» و «دانش»، قدرتی بی‌بدیل در نظام چندقطبی جهان است. رهبر معظم انقلاب نیز در مراسم بزرگداشت شهدای جنگ تحمیلی اخیر فرمودند: «ایران اسلامی بر پایه دین و دانش بنا شده و همین دو عنصر، دشمن را در میدان‌های مختلف وادار به عقب‌نشینی کرده است.» این کلام، نقشه راهی است که نشان می‌دهد اتحاد حقیقی، تنها در سایه قرآن و اسلام معنا پیدا می‌کند. 🔹اما این اتحاد، نباید به بهانه‌ای برای نفوذ افکار انحرافی تبدیل شود. متأسفانه از زمان روی کار آمدن دولت چهاردهم، شاهدیم که برخی با سوءاستفاده از عنوان «وفاق»، در پی بازگرداندن افرادی هستند که بارها برای نظام و مردم هزینه ساخته‌اند. وفاق با فتنه‌گران و سکولارها، نه تنها اتحاد نیست، بلکه خیانتی است به آرمان‌های انقلابی که خون شهدا برایش ریخته شده است. مگر می‌شود به نام وحدت، راه را برای کسانی باز کرد که در تقابل با ارزش‌های اسلامی و انقلابی ایستاده‌اند؟ این‌گونه وفاق، نه انسجام، که انحراف است! 🔸ایران پیش از انقلاب، حیاط خلوت سلطه‌گران بود، اما امروز، به برکت انقلاب اسلامی، قدرتی است که دشمنان را به زانو درآورده است. پیروزی در جنگ ۱۲ روزه، گواهی بر این مدعاست. این عزت، نتیجه ایستادگی بر اصول اسلامی و ولایی است. رهبر معظم انقلاب در دیدار اخیر با مسئولان قوه قضائیه فرمودند: «خدای متعال نصرت را برای ملت ایران زیر چتر قرآن و اسلام تضمین کرده است.» این کلام، خط بطلانی است بر تلاش‌هایی که به نام وحدت، می‌خواهند نظام را از مسیر اصلی‌اش منحرف کنند. 🔹دعوت به اتحاد و انسجام، زمانی ارزشمند است که حول محور عزت، ولایت و اسلام باشد. هر تلاشی برای تحمیل افکار سکولار یا بازگرداندن فتنه‌گران، نه تنها وحدت نمی‌آورد، بلکه تفرقه و عقب‌گرد به دنبال دارد. ملت ایران، با بصیرت و هوشیاری، این مسیر را به‌خوبی می‌شناسد و اجازه نخواهد داد که عزت و آرمان‌هایش قربانی سیاسی‌بازی‌ها شود. اتحاد ما، در سایه قرآن و ولایت، ضامن پیروزی‌های آینده است! ✍🏻 حسن نوروزی •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈•
💢 | همکاری راهبردی؛ آینده مشترک ایران و عراق 🔹سفر رسمی علی لاریجانی به عراق به عنوان نخستین مقصد منطقه‌ای خود در سمت دبیر شورای عالی امنیت ملی، حامل پیام‌هایی است که در ابعاد سیاسی، امنیتی، فرهنگی و اعتقادی قابل تحلیل است. این انتخاب همزمان با ایام پیاده‌روی عظیم اربعین و حضور گسترده میلیون‌ها زائر ایرانی و عراقی، نمایانگر عمق و اهمیت روابط تهران و بغداد در سطوح مختلف است. 🔸در مرکز این سفر، امضای تفاهم‌نامه امنیت مرزی میان دو کشور قرار دارد که با حضور مقامات ارشد ایران و عراق صورت گرفت. «قاسم الاعرجی»مشاور امنیت ملی عراق، بر عزم جدی دولت بغداد در جلوگیری از هرگونه نقض امنیتی با هدف تجاوز به کشورهای همسایه تاکید کرد. علی لاریجانی نیز ضمن ستایش سیاست خارجی متعادل و ثبات عراق، اجرای این توافق را در تضمین امنیت مشترک منطقه‌ای کلیدی دانست. این همکاری در شرایطی اهمیت ویژه می‌یابد که حضور نیروهای آمریکایی و تحرکات گروه‌های تروریستی، تهدیدی جدی علیه امنیت دو کشور به شمار می‌رود. 🔹این تفاهم‌نامه نمادی از اراده مشترک ایران و عراق برای تقویت همگرایی سیاسی و امنیتی در مقابل فشارهای خارجی و اقدامات مخرب منطقه‌ای است. پارلمان عراق پس از ترور سردار شهید حاج قاسم سلیمانی و ابومهدی المهندس، با تصویب مصوبه‌ای برای اخراج نیروهای آمریکایی گامی موثر در حفظ استقلال و امنیت خود برداشت که نشانه‌ای از تغییر معادلات سیاسی در بغداد محسوب می‌شود. 🔸سفر لاریجانی علاوه بر مولفه‌های امنیتی، به ابعاد فرهنگی و اعتقادی نیز توجه دارد. هماهنگی در زمینه خدمت‌رسانی به زائران اربعین و تعاملات گسترده بین دو دولت در حوزه حمل‌ونقل، امنیت و خدمات رسانی، نمایانگر تداوم پیوندهای عمیق ملت‌های ایران و عراق است که ریشه در تاریخ و باورهای مشترک دارد. 🔹از منظر ژئوپولیتیکی، این سفر بخشی از راهبرد کلان ایران برای شکل دادن به بلوک همگرایی منطقه‌ای است که ضمن مقابله با تهدیدات مشترک، از جمله فشارهای غرب، تلاش برای تجزیه‌طلبی و بحران‌های سوریه، بر تقویت جبهه مقاومت تأکید دارد. تهران باور دارد ثبات پایدار منطقه در گرو همکاری‌های امنیتی، سیاسی و اقتصادی کشورهای مستقل غرب آسیا است و هر گونه تلاش برای برهم زدن این همکاری‌ها به زیان منطقه و به نفع بازیگران خارجی تمام خواهد شد. 🔸به نظر می‌رسد حرکت دیپلماتیک لاریجانی به عراق پایه‌های مستحکمی را برای تثبیت نقش تهران و بغداد در عرصه امنیت و ثبات منطقه بنا کند. توافقنامه امنیت مرزی، تقویت همکاری‌های ضدتروریسم و توسعه مناسبات فرهنگی و اقتصادی، می‌تواند زمینه‌ساز تحولاتی راهبردی در معادلات منطقه‌ای باشد. ادامه این روند در دیدارهای آتی لاریجانی به لبنان و دیگر کشورها، قدرت منطقه‌ای ایران را افزون ساخته و مسیرهای تازه‌ای را برای کاهش بحران‌ها و ارتقای همبستگی منطقه‌ای هموار خواهد کرد. ✍🏻 علیرضا سلیمانی نژاد •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈•
💢 | اربعین؛ الگویی از مردمی‌سازی اقتصاد 🔹مراسم اربعین، فراتر از یک رویداد مذهبی ـ سیاسی، به صحنه‌ای برای نمایش ظرفیت‌های مردمی در حل مسائل بزرگ، از جمله چالش‌های اقتصادی تبدیل شده است. میلیون‌ها نفر از داخل و خارج کشور در این رویداد شرکت می‌کنند و بخش عمده هزینه‌ها، خدمات و پشتیبانی آن از همت و سرمایه اجتماعی مردم تأمین می‌شود. هزاران موکب‌دار، خیر، کسب‌وکار محلی و داوطلب با منابع شخصی و مشارکتی، شبکه‌ای خودجوش از خدمات را شکل می‌دهند که امتداد آن از کشورهای شرقی ایران تا شهرهای عراق کشیده شده و پهنه‌ای گسترده از سرزمین دو کشور را دربر می‌گیرد. 🔸مدل اربعین ثابت می‌کند که با جلب اعتماد و انگیزه مردم، می‌توان در کوتاه‌ترین زمان، بزرگ‌ترین حجم خدمات را بدون بار مالی سنگین بر دوش دولت فراهم کرد. این تجربه نشان می‌دهد سرمایه اجتماعی در حل بحران‌های اقتصادی، بازسازی پس از بلایای طبیعی و حتی پیشبرد پروژه‌های زیرساختی نقش کلیدی دارد. هم‌افزایی بین مردم و کسب‌وکارهای خرد در اربعین، از طریق تقویت بخش واقعی اقتصاد (مصرف)، رونق موقتی اما گسترده‌ای به مشاغل محلی می‌دهد و چرخه مالی قابل توجهی را بدون نیاز به سرمایه‌گذاری دولتی به حرکت درمی‌آورد. این رویداد نمونه‌ای زنده از اقتصاد مقاومتی در عمل است؛ جایی که وابستگی به منابع دولتی به حداقل می‌رسد و اتکای اصلی به توان داخلی مردم است. 🔹البته این مدل بدون آسیب نیست. نبود برنامه‌ریزی هماهنگ می‌تواند باعث هدررفت منابع مردمی، تکرار خدمات موازی، اسراف یا فشار بیش از حد بر زیرساخت‌های شهری و روستایی شود. همچنین، اگر این مشارکت‌ها فقط به صورت مقطعی و هیجانی باقی بماند و الگوی حاصل از آن در سایر حوزه‌ها تعمیم نیابد، فرصت طلایی مردمی‌سازی از دست می‌رود. با این وجود، آسیب‌ها در برابر فرصت‌های حاصل از اربعین، به مثابه قطره در برابر دریا هستند. 🔸اقتصاد اربعین به ما می‌آموزد که دولت‌ها می‌توانند با تسهیل‌گری، شفافیت و جلب اعتماد، ظرفیت‌های مردمی را در مدیریت پدیده‌های بزرگ اقتصادی فعال کنند. این مدل می‌تواند برای مقابله با بحران‌های ملی مانند کمبود منابع، حوادث طبیعی یا حتی تأمین مالی پروژه‌های کلان عمرانی به‌کار گرفته شود؛ آن هم در شرایطی که رهبر معظم انقلاب تأکید ویژه‌ای بر مردمی‌سازی اقتصاد دارند. البته کلید موفقیت، انتقال روحیه داوطلبی و همبستگی اجتماعی اربعین به سایر عرصه‌هاست تا اقتصاد کشور، در شرایط محدودیت بودجه‌های دولتی، با مشارکت فراگیر و امیدآفرین مردم، رشد و توسعه یابد. 🔹تجربه اربعین نشان می‌دهد که با اعتماد به مردم و استفاده از ظرفیت‌های مردمی، می‌توان پدیده‌های بزرگ اقتصادی را مدیریت کرد. مهم‌ترین درس این است که دولت‌ها باید به‌عنوان تسهیل‌گر عمل کنند و نقش مردم را در فرآیندهای اقتصادی پررنگ سازند. مراسم اربعین نمونه‌ای موفق از مردمی‌سازی اقتصاد است که می‌تواند الگویی برای سایر چالش‌ها باشد. با تقویت این مدل، می‌توان به توسعه‌ای پایدار و مقاوم در برابر بحران‌ها دست یافت. ✍🏻 علی محمدی •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈•
💢 | بن‌بست تازه ترامپ! 🔹نزدیک به چهار سال از آغاز جنگ اوکراین می‌گذرد و همچنان هیچ نشانه‌ای از پایان این مناقشه دیده نمی‌شود. ایوو اچ. دالدر، سفیر پیشین آمریکا در ناتو، در تحلیلی برای نشریه «فارن پالیسی» تأکید کرده است که اختلافات عمیق میان کی‌یف و مسکو، راه را برای هرگونه توافق سریع و ساده بسته است. این در حالی است که دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا، پیش‌تر ادعا کرده بود می‌تواند با یک تماس تلفنی ۲۴ ساعته، صلح را به اوکراین بازگرداند. اما واقعیت میدان چیز دیگری را نشان می‌دهد. 🔸تلاش‌های نمایشی و دیپلماتیک ترامپ و فرستاده ویژه‌اش، استیو ویتکاف، بر ایده تبادل اراضی متمرکز بوده است. اما این پیشنهاد با واقعیت‌های میدان همخوانی ندارد. اوکراین هرگونه عقب‌نشینی از دونباس را خطری استراتژیک می‌داند و روسیه نیز تنها در صورتی به توافق تن می‌دهد که شرایطش، از جمله به رسمیت شناختن «علل ریشه‌ای» بحران از نگاه مسکو، پذیرفته شود. در نشست اخیر آلاسکا در ۲۴ مرداد ۱۴۰۴، گفت‌وگوهای ترامپ و پوتین نیز به نتیجه ملموسی نرسید. پوتین بار دیگر بر لزوم رفع این «علل ریشه‌ای» تأکید کرد، اما جزئیات پیشنهادهای روسیه که در ژوئن ۲۰۲۵ ارائه شده بود، در مذاکرات نادیده گرفته شد. 🔹ترامپ وعده داده بود که تضمین‌های امنیتی، از جمله حمایت مشابه ماده ۵ ناتو، به اوکراین ارائه خواهد داد. اما این وعده‌ها مبهم باقی مانده‌اند و مشخص نیست آیا آمریکا حاضر به اعزام نیرو برای دفاع از اوکراین خواهد بود یا خیر. از سوی دیگر، تحلیلگران معتقدند پوتین تنها در صورتی با تضمین‌های امنیتی موافقت می‌کند که روسیه حق وتو بر اجرای آن‌ها داشته باشد. این در حالی است که حضور نیروهای اروپایی برای تقویت امنیت اوکراین از نظر مسکو غیرقابل‌قبول است. 🔸با وجود امیدهای اولیه برای اوکراین، دیپلماسی پر سر و صدای ترامپ به نتیجه‌ای نرسیده و وعده ۲۴ ساعته او پس از شش ماه همچنان تحقق نیافته است. برخی کارشناسان، عقب‌نشینی اخیر او از دخالت در این بحران و اظهاراتش مبنی بر اینکه «این جنگ آن‌هاست»، را نشانه‌ای از ناتوانی در حل این معضل می‌دانند. این در حالی است که دونالد ترامپ، پس از دیدار آلاسکا با پوتین، در یادداشتی در شبکه اجتماعی تروث‌سوشال نوشته بود: «روز خوب و موفقی در آلاسکا بود. دیدار با پوتین هم مانند تماس تلفنی با زلنسکی و مقامات اروپایی به خوبی پیش رفت. همه توافق کردند که بهترین راه برای پایان دادن به جنگ وحشتناک بین روسیه و اوکراین، رفتن مستقیم به یک توافق صلح است که جنگ را پایان دهد، و نه صرفاً یک توافق آتش‌بس که اغلب اوقات پایدار نمی‌ماند.» 🔹در نهایت، کارشناسان غربی معتقدند تا زمانی که اوکراین و روسیه احساس نکنند مذاکره به نفعشان است، تنها راه پیش رو، ادامه حمایت نظامی از کی‌یف و فشار اقتصادی بر مسکو خواهد بود. اما این مسیر نیز در سایه اختلافات عمیق، به نظر راه‌حلی موقت و شکننده است. ✍🏻 حسن نوروزی •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈•
💢 | تعیین جانشین برای جمهوری اسلامی!!! 🔹رهبر معظم انقلاب در بخشی از بیانات اخیر خود فرمودند: «روز بیست‌وسوم خرداد به ایران حمله شد، یک روز بعد، یک عدّه از عوامل آمریکا در یک پایتخت اروپایی نشستند و شروع کردند به بحث کردن بر روی جایگزین جمهوری اسلامی! ... این‌قدر مطمئن بودند که یک روز بعد از شروع حمله نشستند و بحث کردند که حالا بعد از جمهوری اسلامی چه کسی، کدام حکومتی و چگونه حکومتی بر ایران حکومت کند! پادشاه هم معیّن کردند؛ ... منتهی «ملّت ایران»، با ایستادگی خود در کنار نیروهای مسلّح، در کنار دولت، در کنار نظام، مشت محکمی به دهان همه‌ی اینها زد.» 🔸در سال‌های اخیر، تغییر پارادایم و نظام حاکم بر برخی کشورها که برای غرب هزینه‌زا هستند، به طور جدی در دستور کار غرب قرار گرفته است، به طوری که به شکل فشرده‌تری برای آن برنامه‌ریزی می‌کنند. شاید نزدیک بودن فاصله زمانی فتنه‌ها در چند سال اخیر نیز بی‌ارتباط با این موضوع نباشد. اما به هرحال، مدل پیاده شده در سوریه، یک الگوی دلخواه غربی است که طرحواره غرب را برای سایر کشورهای مخالف غرب ملموس کرده است. به نظر می‌رسد همین الگو برای ایران نیز مدنظر قرار گرفته است. 🔹بهترین گزینه‌ای که می‌تواند ایران را برای غرب تبدیل به سوریه کند، رضا پهلوی است. این انتخاب از همه لحاظ عالی به نظر می‌رسد. اتفاقاً او شباهت‌هایی با جولانی نیز دارد؛ از دامان غرب برخاسته و سواد حکمرانی نیز ندارد. اگر جولانی تجربه اداره یک گروهک را داشته است، رضا پهلوی همین سابقه را هم ندارد. پس اگر ایران را به او بسپارند، احتمالا بسیار زودتر از آنچه که سر سوریه آوردند، به سر ایران خواهند آورد. 🔸شکل‌گیری همکاری اخیر داعش با تروریست‌های تجزیه‌طلب کرد در شمال غرب و حکایت برخی خبرها مبنی بر مذاکره «عارف کعبی» سرکرده گروهک دولت الاحواز با ماموران رژیم صهیونی برای عملیات تروریستی در خوزستان، همگی نشان می‌دهد که این پادوهای آمریکایی-صهیونی، همچون حیوانات گرسنه‌ای که برای طعمه خیز برمی‌دارند، خود را آماده کرده‌اند تا در صورت وقوع هر اتفاق هدفمند، روند تجزیه و تضعیف ایران را شروع کنند. اما این لقمه بزرگ‌تر از دهانشان است.نشست سه‌جانبه رضا پهلوی، نتانیاهو و «گیلاه گملیئل» وزیر اطلاعات رژیم صهیونی را شاید بتوان اطمینان‌بخشی رژیم از مهره انتخابیشان تعبیر کرد. رضا پهلوی در اظهاراتی سخیفانه، در ابتدای امسال گفت: «می‌بایست از «نه به جمهوری اسلامی» فراتر برویم، برای استقرار یک «دولت ملی».» او ویژگی‌های دولت ملی خود را به گونه‌ای خیالبافی می‌کند که هیچ سنخیتی با فرهنگ و غیرت ایرانی-اسلامی ندارد.او از استقرار «دولت ملی» حرف می‌زند، در حالی که مدافع جانیانی است که در جنگ ۱۲ روزه به زنان و کودکان بی‌گناه رحم نکردند، با این وجود مدعی دولت ملی نیز می‌شود. سابقه مدل فرنگی حکمرانی و بی‌توجهی به فرهنگ ملی در پنجاه سال حکومت پهلوی، شکست ارتش پرطمطراق رضاخانی در برابر هجوم نیروهای متفقین و واگذاری مناطقی از خاک ایران در حکومت پهلوی اول و دوم، غرب را بیشتر متمایل می‌کند که حکومت سوم پهلوی را تصویرسازی کند. آنگاه نقشه سوریه‌سازی ایران به مرحله وقوع خواهد پیوست. 🔹این هدف جز با آشفتگی اجتماعی محقق نمی‌شود؛ از این روست که نقش اتحاد مقدس میان اقشار مختلف ملت، به‌عنوان یکی از اضلاع قدرت ایران، برجسته می‌شود. ✍🏻 محمد حکیمی •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈•
💢 | دیوار بلند انسجام در برابر صهیون! 🔹در میانه‌ی تحولات غرب آسیا، اتاق‌های فکر رژیم صهیونی استراتژی نوینی را دنبال می‌کنند که نشان می‌دهد به جای لشکرکشی‌های سنتی و اشغال سرزمینی، تمرکز بر فروپاشی تدریجی کشورها از درون است. این الگوی تهاجمی ترکیبی پیچیده از عملیات اطلاعاتی، جنگ روانی و ضربات محدود نظامی است که با هدف تضعیف ستون‌های ثبات سیاسی و اجتماعی کشورها اجرا می‌شود. این اقدام با وجود ظرافت فراوان، در میدان عمل نه‌تنها موفقیتی برای طراحان استراتژی به همراه نداشته، بلکه به تقویت انسجام ملی و مقاومت در برابر این تهاجم منجر شده است. 🔸این مدل تهاجمی که در سال‌های اخیر در کشورهایی مانند ایران، لبنان و یمن آزموده شده، به جای تسخیر فیزیکی سرزمین‌ها، ایجاد اختلال در ساختارهای داخلی و تضعیف پیوندهای اجتماعی، در چرخشی ۱۸۰ درجه موجب انسجام هر چه بیشتر مردم شده است. رویکرد تل‌آویو که با عناوینی چون «جنگ ترکیبی» یا «بی‌ثبات‌سازی نرم» شناخته می‌شود، شامل مجموعه‌ای از عملیات اطلاعاتی است که با تحریکات روانی برای ایجاد شکاف اجتماعی و حملات محدود نظامی برای افزایش فشار همراه است. با این حال، نتایج این پروژه‌ها نشان‌دهنده یک خطای محاسباتی بزرگ است. 🔹بزرگ‌ترین اشتباه طراحان این استراتژی، نادیده گرفتن نقش کلیدی «مردم» در معادلات سیاسی و اجتماعی است. آن‌ها گمان می‌کردند با چند عملیات هدفمند و موج‌های جنگ روانی می‌توانند شکاف میان ملت و حاکمیت را تعمیق کنند، اما نتیجه کاملاً معکوس بود. در ایران، لبنان و یمن، این فشارهای خارجی نه‌تنها به تضعیف منجر نشد، بلکه به عاملی برای تقویت همبستگی ملی تبدیل شد. در ایران، به‌ویژه، دیوار بلند انسجام ملی و پیوند عمیق میان مردم و نهادهای حاکمیتی، تهاجم نرم را خنثی کرد و روحیه مقاومت در برابر تهدیدات خارجی را تقویت نمود. 🔸این شکست، ریشه در عدم درک درست از فرهنگ و ارزش‌های جوامع هدف دارد. طراحان صهیونیست تصور می‌کردند با تضعیف اعتماد عمومی و ایجاد ناامیدی، می‌توانند ساختارهای حکومتی را متزلزل کنند، اما همدلی اجتماعی و اعتماد به نهادهای دفاعی در این کشورها، به‌ویژه ایران، به سدی نفوذناپذیر در برابر این تهاجم تبدیل شد. این انسجام، نقطه‌ کوری بود که تل‌آویو قادر به پیش‌بینی آن نبود. 🔹برای مقابله با چنین تهاجماتی در آینده، تقویت وحدت ملی بیش از پیش ضروری است. برگزاری رزمایش‌های اجتماعی با محوریت «هم‌صدایی ملت و دولت» می‌تواند به‌عنوان یک سپر روانی عمل کند. در میدان نبرد نوین نیز وحدت ملی مانند یک میدان مین عمل می‌کند که هر حرکت نادرست دشمن را با انفجاری از مقاومت پاسخ می‌دهد. تجربه ایران و دیگر کشورهای منطقه نشان داده است که قدرت واقعی نه‌فقط در تسلیحات، بلکه در انسجام و همدلی یک ملت نهفته است. ✍🏻 حسن نوروزی •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈•
💢 | جهان پسا‌قطبی و فرصت‌های ایران-چین 🔹در سال‌های اخیر، روابط ایران و چین روندی طبیعی و ریشه‌دار به سوی نزدیکی بیشتر را طی کرده است. حرکت جهان از نظم دو قطبی به پسا‌قطبی، همراه با تلاش کشورها برای شکل‌دهی به یک نظام چندقطبی، زمینه نزدیکی ایران و چین را فراهم کرده است. این روند از حدود سال ۲۰۱۰ آغاز شد و با تغییرات اخیر در منطقه، به ویژه تحولات غزه و واکنش‌های نظامی غرب آسیا، شتاب بیشتری یافته است. 🔸ایران و چین از پیشتازان نگاه چندقطبی به جهان هستند و طبیعتاً نمی‌توانند با هژمونی آمریکا همسو باشند. همین واقعیت، روابط دوجانبه آنها را به سمت همکاری‌های عمیق و پایدار سوق داده است. با این حال، در داخل ایران همواره نگرانی‌هایی مطرح بود؛ مانند افتادن در «تله بدهی‌های چینی» یا «استعمار اقتصادی» که عمدتاً از سوی جریان‌های طرفدار غرب مطرح می‌شد و بر پایه تفکری از دوران جهان دو قطبی و جهانی‌شدن شکل گرفته بود. 🔹با تغییر شرایط منطقه‌ای و فشارهای جهانی، این موانع کاهش یافته و فرصت‌ها برای توسعه همکاری‌های ایران و چین افزایش یافته است. اقدامات اخیر علیه کشور‌های جنوب جهانی، به ویژه ایران، باعث شد نگاه‌های سنتی منفی نسبت به همکاری با چین کمتر مطرح شود. هم‌زمان، فشارهای دولت جدید آمریکا و تضعیف جریان‌های غرب‌گرا در چین شرایطی ایجاد کرده که دو کشور به‌صورت عملی به هم نزدیک‌تر شوند. 🔸طراحی یک مدل همکاری واقع‌گرایانه و مبتنی بر منافع مشترک اهمیت ویژه‌ای دارد. برای ایجاد مدل ایدئال همکاری، ایران باید اهداف و برنامه‌های خود را بازبینی کرده و نقاط اشتراک با اهداف طرف چینی را شناسایی کند. این همکاری‌ها تنها محدود به حوزه اقتصادی نیست و می‌تواند شامل پروژه‌های مختلف امنیتی، فرهنگی و زیرساختی شود. کلید موفقیت در این مدل، در نظر گرفتن منافع دو طرف و تعریف پروژه‌هایی است که هر دو کشور از آنها بهره‌مند شوند. 🔹سفر رئیس‌جمهور به چین و تأکید بر ظرفیت‌های چابهار در اجلاس سران شانگهای می‌تواند نقطه عطفی برای تقویت همکاری‌های استراتژیک ایران و چین باشد و مسیر توسعه روابط دوجانبه را به صورت پایدار و متوازن روشن کند. این روند نشان‌دهنده نزدیکی عملی دو کشور و شکل‌گیری یک الگوی واقع‌گرایانه همکاری در جهان پسا‌قطبی است. ✍🏻 علیرضا سلیمانی نژاد •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈•
💢شکست در میدان، تقلا در فضای مجازی! 🔹رژیم صهیونی در ادامه تلاش‌های خود برای مدیریت افکار عمومی جهانی، تصمیم گرفته است نهادی تازه در وزارت خارجه خود ایجاد کند. بر اساس گزارش رسانه‌های عبری، این نهاد به‌طور رسمی وظیفه خواهد داشت جنگ سیاسی ـ رسانه‌ای را برای حمایت از سیاست‌های تل‌آویو در سطح بین‌المللی هماهنگ کند. 🔸انتشار این خبر نشان می‌دهد سران رژیم صهیونی به‌خوبی دریافته‌اند که شکست در عرصه روایت‌سازی، به اندازه شکست در میدان نظامی می‌تواند برایشان خسارت‌بار باشد. تجربه ماه‌های اخیر به‌ویژه جنگ غزه، این واقعیت را به‌وضوح آشکار کرد که قدرت نرم و جنگ رسانه‌ای، سرنوشت نبردها را در سطح جهانی تحت تأثیر قرار می‌دهد. 🔹طبق گزارش‌ها، نهاد جدید از اختیار جذب وبلاگ‌نویسان، فعالان شبکه‌های اجتماعی و کارشناسان فضای دیجیتال برخوردار خواهد بود تا آنچه «روایت اسرائیل» نامیده می‌شود، در مقیاس گسترده تبلیغ و بازتولید گردد. به بیان دیگر، رژیم صهیونی می‌خواهد با بهره‌گیری از ابزارهای مدرن ارتباطی، تصویری بزک‌شده از سیاست‌های خود به جهان ارائه دهد. 🔸با این حال، شرایط موجود نشان می‌دهد این پروژه بیش از آنکه محصول قدرت رسانه‌ای باشد، نشانه‌ای از بن‌بست و استیصال است. در میدان افکار عمومی جهانی، روایت‌های مردمی و تصاویر منتشرشده از جنایات در غزه دست بالا را دارند و در برابر آن، حتی تبلیغات سازمان‌یافته و پرهزینه تل‌آویو نیز کارایی محدودی دارد. اعتراضات گسترده در پایتخت‌های غربی علیه سیاست‌های رژیم صهیونی گواه روشنی بر این واقعیت است. 🔹تشکیل چنین نهادی را باید بخشی از استراتژی کلان جنگ‌های ترکیبی دانست. سران رژیم صهیونی درک کرده‌اند که قدرت سخت‌افزاری به‌تنهایی نمی‌تواند مشروعیت ازدست‌رفته را بازسازی کند. از این رو، جنگ رسانه‌ای و شناختی در کنار عملیات نظامی به‌صورت رسمی وارد ساختار تصمیم‌گیری آنان شده است. با وجود این، حقیقت‌های عینی میدان و مقاومت مردمی چنان نیرومند است که حتی گسترده‌ترین عملیات تبلیغاتی نیز قادر به پوشاندن آن نیست. 🔸در پایان باید گفت، نهاد تازه‌ای که قرار است در وزارت خارجه رژیم صهیونی شکل گیرد، تلاشی است برای کنترل موجی که عملاً از اختیار تل‌آویو خارج شده است. رژیم اشغالگر می‌خواهد با شبکه‌ای از نیروهای رسانه‌ای اجیرشده، چهره‌ای جدید برای خود بسازد؛ اما واقعیت‌های خونین غزه و مقاومت منطقه‌ای، هر روز بیش از گذشته چهره واقعی این رژیم شیطانی را برملا می‌سازد. ✍🏻 علیرضا سلیمانی نژاد •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈•