استاد علیپور: قرآن مخصوصاً در این دو آیه، صبر و نماز را همراه هم آورده است: «إِنَّني أَنَا اللَّهُ لا إِلهَ إِلاَّ أَنَا فَاعْبُدْني وَ أَقِمِ الصَّلاةَ لِذِکْري»، «َأَقِمِ الصَّلَاةَ لِذِکرِی» نماز حالت #توجه و #اتصال بین انسان با پروردگارش است.
🔹 وقتی انسان توانست با این نماز، توجه پیدا کند، این #ظرفیت کوچکش را، هستی و وضعیت وجودیش را، کانالی میزند و به پروردگار عالم اتصال میدهد.
✨ وقتی تمام توجهش به سمت پروردگارش بود، به برکت توجه، نفس از #عالم_طبیعت بریده خواهد شد.
📌 این «توجه» خیلی چیز اعجوبهای است. توجه گاهی به صورت جبری انسان را به این سو و آن سو میکشد.
🌱وقتی انسان به حضرت باری تعالی توجه پیدا میکند و به برکت #نماز پروردگار خود را پیدا میکند؛ هرکس در اندازه خودش؛
⬅️ به همان مقدار که توجه به عالم بالایی رفت، انسان #همان_مقدار از توجه به عالم طبیعت پست و گندیده، آزاد و بریده میشود.
🔸 به محض بریدن از این عالم، آثار این طبیعت که عصبانیتهای بیمورد، غم و غصههای بی مورد، اضطرابهای بیمورد و فلان و فلان [بود]، #رفت دنبال کار خودش!
✳️ بالاتر از آن، این است که وقتی به پروردگار خودش توجه پیدا کرد، از لذت آن نشاطی که دارد، تلخی و کاستیهای این طبیعت مادّی را #بیاعتبار میکند و به آن طرف میاندازد.
کانال 🇮🇷 تهذیب و اخلاق 🇮🇷 👇👇👇
https://eitaa.com/joinchat/3810328601Cd756f67536