🍂سلسله مباحث: #مهارت_های_طلبگی
پنجره اول: #فعالیت_سیاسی
شماره 8
——————————
💠چرا باید در عرصه سیاسی حضور یابیم؟👇👇💠
پاسخ اجمالی:
1️⃣ جامعیت دین اسلام
2️⃣ تاکید اسلام بر حضور در عرصه سیاست
3️⃣ گستردگی احکام اجتماعی اسلام
4️⃣ تاکید روایات بر حضور مومنان در سیاست
5️⃣ سیره اهل بیت (علیهم السلام)
6️⃣سیره علما
پاسخ تفصیلی:
6️⃣سیره علما
سیره عالمان شیعه در عصر غیبت نیز در راستای سلف صالحشان قرار داشته و آنان به تناسب موقعیت و وضعیت فرهنگی و سیاسی و محیط سیاسی زمانه خویش، در کنار تاکید ہر مسائل مادی و پاسخ به مؤمنان در خصوص پرسشها در عرصه خصوصی و احوالات شخصيه ، از دو سو فعالیت سیاسی، انجام می دادند.
الف: از یک سو، کتب عالمان پر است از مسائل سیاسی و ابراز عقیده و اظهار نظر در خصوص نظام سیاسی و رفتار سیاسی مطلوب در عصر غیبت.
ب: از سوی دیگر، عالمان شیعی در ادوار و زمانهای مختلف ضمن ورود به مسائل سیاسی در قالب تقابل و تعامل با حاکمان جائر و هدایت سیاسی اجتماعی جامعه به مقدار توان ، رفتارهای سیاسی متفاوت و متنوعی از خود بروز داده اند که بررسی هر کدام از آنها تحقیق مفصلی می طلبد؛ لکن به اجمال میتوان به برخی از آنها اشاره کرد:
◀️ و تعامل مثبت فقیهانی، مانند شیخ مفید با حاکمان آل بویه ؛
(ر.ک: شیخ مفید؛ نبرد جمل؛ ترجمه محمود مهدوی دامغانی ص 9)
◀️ ورود فقيهان شیعی جبل عامل به دربار حاکمان صفویه و همکاری با آنان؛
(ر.ک: مرتضی مطهری: مجموعه آثار، ج ۱۶)
◀️ تعامل و همکاری فقیهان با دربار قاجاریه جهت تأمین مصلحت جامعه اسلامی و هدایت فراگیر مردم و حاکمان؛
(ر.ک: فؤاد ابراهیم؛ «ولایت فقیه در عصر قاجاریه »؛ ترجمه محمد باغستانی؛ مجله فقه (کاوشی نو در فقه اسلامی)، بهار و تابستان ۱۳۹۰، شماره ۲۷
. ۲۸ ، ص۳۲۰.)
◀️ نگارش کتب اخلاقی برای هدایت حاکمان؛ برای مثال کتاب معراج السعاده تألیف ملا احمد نراقی
(ر.ک: مقدمه معراج السعاده ونیز: سید سجاد ایزدهی؛ اندیشه سیاسی ملا احمد نراقی: فؤاد ابراهیم: « ولایت فقیه در عصر قاجاریه (بخش چهارم) »؛ ترجمه محمد باغستانی: مجله فقه (کاوشینودر فقه اسلامی) : بهار و تابستان ۱۳۹۰؛ شماره ۲۷-۲۸ ص۳۲۰.)
◀️ مشارکت فعال در نفی استبداد و تشکیل حکومت با محوریت مردم در قالب نگارش کتب و فعالیت عملی در نهضت مشروطه؛
(مرتضی شیرودی؛ جنبشها و نهضت های سیاسی اسلام معاصر؛ ص۲ ۴. )
◀️ فتوای میرزای شیرازی در تحریم تنباکو و مبارزه با شرکت های انگلیسی در ایران؛
(همان، ص ۳۷-۴۱.)
◀️ فعالیتهای روشنگرانه ، عدالت طلبانه و تقریب مذاهبی سید جمال الدین اسدآبادی؛
(ر.ک: سید احمد موثقی؛ سید جمال الدین اسدآبادی، مصلحی متفکر و سیاستمدار قم: بوستان کتاب؛ ۱۳۸۰.)
◀️ فعالیت بسیاری از علما در انقلاب اسلامی ایران به رهبری امام خمینی که به شکنجه، تبعید و شهادت بسیاری از آنها انجامید.
امام خمینی در تأکید بر این مدعا و با استشهاد به سیره معصومین, این گونه فرموده است:
ما مکلفیم در امور سیاسی دخالت کنیم، مکلفیم شرعا: همان طور که پیغمبر میکرد، همان طور که حضرت امیر می کرده .
(امام خمینی؛ صحیفه امام، ج ۱۵، ص ۱۶)
◀️ مقام معظم رهبری نیز با تأکید بر این سیره مسلم، روش عالمان دینی در این خصوص را مورد عنایت قرار داده و در تأکید بر حضور روحانیت در این عرصه، این گونه اظهار داشته است:
«تکلیف دوم (روحانیت) ... تکلیف مجاهدت برای مردم است. اگر انقلاب پیروز هم نشده بود، این تکلیف بود. دأب و روش علما این بود... که به فقرا و طبقات ضعیف کمک کنند و برای حفاظت از آنها، در مقابل زورگو بایستند؛ در مقابل خان بایستند؛ در مقابل سلطان بایستند. اصلا علمای ما... همیشه به این معنا معروف بوده اند... که با ضعفا خوب بودند و به آنها كمك میکردند و با حکومت های طاغوت و قدرتمندها در می افتادند.»
( سخنرانی مقام معظم رهبری در جمع روحانیون و طلاب استان بوشهر: 1370/10/11)
ادامه دارد...
#راه_و_رسم_طلبگی
#زیِّ_طلبگی
#مهارت_های_طلبگی
#فعالیت_سیاسی
💠 با هشتگ #راه_و_رسم_طلبگی و #زیِّ_طلبگی دیگر مباحث مرتبط با طلبگی را مشاهده فرمایید (مهم)
♾♾♾♾♾♾
✅ به #ندای_تهذیب بپیوندید:
🌹 @nedaye_tahzib
☘️tahzib-howzeh.ir
🍂سلسله مباحث: #مهارت_های_طلبگی
پنجره اول: #فعالیت_سیاسی
شماره 9
——————————
💠چرا باید در عرصه سیاسی حضور یابیم؟👇👇💠
📍نتیجه مطالب گذشته📍
حضور روحانیان در عرصه سیاست واجب است؛ چراکه:
1⃣ عدم ورود دین به عرصه های سیاسی - اجتماعی، مساوی است با نقصان دین که با فرضيه خاتمیت دین اسلام در تنافی است
2⃣ فروگذاری امور سیاسی - اجتماعی در دین و واگذاری آن به دنیامداران،
مساوی است با سکولاریسم.
3⃣ اگر دینداران از گرد امور سیاسی، پراکنده شوند، دنیامداران از دست درازی به دین کوتاهی نکرده و از محدود کردن آن در راستای مطامع خود دریغ نمی کنند.
4⃣ در روایات بسیاری بر حضور مؤثر مسلمانان در عرصه های مختلف سیاسی تأکید شده است.
5⃣ سنخ بسیاری از احکام شریعت، از نوع اجرا و دخالت در امور جامعه بوده و اجرای این احکام ، به مشارکت سیاسی افراد خواهد انجامید.
6⃣ تحقق بسیاری از احکام شریعت، جز در سایه فعالیت سیاسی و فراهم ساختن مقدمات و بسترهای اجرای آن، ممکن نخواهد بود.
7⃣ ملاحظه مجموعه ابواب و کتابهای فقهی، هر اندیشمندی را بدین باور می کشاند که احکام شریعت، اداره مطلوب جامعه کلان را مد نظر قرار داده
و مشتمل بر مباحث مفصلی در عرصه های اقتصاد، حقوق، امنیت، قضاوت،
مجازات، دولت و ... است. تحقق شریعت در این عرصه ها به معنای مشارکت حداکثری مؤمنان و مسلمانان در عرصه های سیاسی و حکومتی است.
8⃣ سیره اهل بیت (ع) پر است از مصادیق مختلف فعالیت سیاسی که در قالب مشارکت سیاسی سلبی یا ایجابی بوده است.
9⃣ عالمان شیعه به تبعیت از اهل بیت ، در همه زمانها - حتی در زمان تقیه و حاکمان جائر- فعالیتهایی جهت احیای معارف شریعت داشتند که گسترده ترین آن مشارکت سیاسی در انقلاب اسلامی است.
ادامه دارد...
#راه_و_رسم_طلبگی
#زیِّ_طلبگی
#مهارت_های_طلبگی
#فعالیت_سیاسی
💠 با هشتگ #راه_و_رسم_طلبگی و #زیِّ_طلبگی دیگر مباحث مرتبط با طلبگی را مشاهده فرمایید (مهم)
♾♾♾♾♾♾
✅ به #ندای_تهذیب بپیوندید:
🌹 @nedaye_tahzib
☘️tahzib-howzeh.ir
🍂سلسله مباحث: #مهارت_های_طلبگی
پنجره اول: #فعالیت_سیاسی
شماره 21
——————————
◀️ هنگام انتخابات چگونه رفتار کنیم؟▶️
1⃣ اخلاق محور باشیم
2⃣ بدنبال هدایت دیگران باشیم
3⃣ دعوت به حق و حقیقت را یک اصل بدانیم
4⃣ همچون پدری مهربان باشیم
5⃣ از رفتار جناحی بپرهیزیم
6⃣ تعادل و میانه روی را در پیش گیریم
ما طلاب و روحانیان باید از دو سو به اعتدال و میانه روی توجه کنیم .
از یک سو تکثرگرایی و وجود فرقهها، نحله ها و احزاب ، در اسلام، مورد پذیرش قرار گرفته و طبیعتا همگان نمیتوانند مانند هم فکر و یکسان عمل کنند؛ لکن این به معنای جواز گروه بندی بر محور ملاک های باطل و تعصب های فرقه ای و ستیزه جویی بر آن اساس نیست. بلکه فقط بخشی از گروه گرایی مورد تأیید است که در مدار حق بوده و تابع اختلاف سلائق یا اختلاف اجتهاد در فروع اسلامی باشد. براین اساس،
گروه گرایی که ناشی از افراط و تفریط، دوری از اخلاق و آموزه های دینی، کج روی و انحراف و گرایش به چپ و راست یا شرق و غرب بوده و در صراط مستقیم قرار نداشته باشد، مورد تأیید نخواهد بود.
طبیعتا ما طلاب و روحانیان که با آموزه های دینی آشنایی داریم و خط فکری خود را از منابع و مبانی دینی اخذ میکنیم، ضمن اینکه خود، بر این اعتدال فکری قرار خواهیم داشت، شایسته است ضمن ترسیم اصول سیاسی اسلام برای مردم، دیگران را نیز بدین سو دعوت کنیم.
امام حسن عسکری ع در این باره می فرماید:
الصراط المستقيم في الدنيا فهو ما قصر عن الغلو وارتفع عن التقصير واستقام فلم يعدل الى شيء من الباطل؛
صراط مستقیم دنیا، راهی است که از افراط و تفریط به دور است، پا برجا ایستاده و کمترین انحرافی به سوی باطل ندارد.
بر این اساس، لازم است در خصوص رعایت اعتدال فکری، از اعمال سلیقه های فردی و تأکید بر گرایش های خاص جناحی و قومی بپرهیزیم و با قرار داشتن بر محور میانه و طريق حق، همگان را به این مسیر دعوت کنیم؛
چنان که امام علی می فرماید:
اليمين والشمال مضلة و الطريق الوسطي هي الجادة عليها باقي الكتاب وآثار النبوة و منها منفذ السنة واليها مصير العاقبة
انحراف به راست و چه گمراهی و ضلالت است. راه مستقیم و میانه، جاده وسیع حق است.
قرآن و آثار نبوت همین طریق را توصیه میکند و دعوت پیامبر نیز به همین راه اشاره می نماید و سرانجام، همین جاده مقیاس کردار همگان است. راه همه باید
به آن منتهی گردد
از سوی دیگر، عقلانیت در رفتار سیاسی اقتضا میکند که فعالان سیاسی، در فعالیتهای خویش، از هرگونه افراط و تفریط به دور بوده و اعتدال را مراعات کنند. چه آنکه به مقتضای فهم عقلا و روایات اهل بیت، افرادی که در ورطه افراط و تفریط گرفتار می آیند، انسان های جاهل بوده و انسان عاقل، همواره میانه روست.
ادامه دارد...
#راه_و_رسم_طلبگی
#زیِّ_طلبگی
#مهارت_های_طلبگی
#فعالیت_سیاسی
💠 با هشتگ #راه_و_رسم_طلبگی و #زیِّ_طلبگی دیگر مباحث مرتبط با طلبگی را مشاهده فرمایید (مهم)
♾♾♾♾♾♾
✅ به #ندای_تهذیب بپیوندید:
🌹کانال ایتا:
https://eitaa.com/joinchat/3433889827C48be11f7a9
🍂سلسله مباحث: #مهارت_های_طلبگی
پنجره اول: #فعالیت_سیاسی
شماره ۲۲
——————————
◀️ هنگام انتخابات چگونه رفتار کنیم؟▶️
1⃣ اخلاق محور باشیم
2⃣ بدنبال هدایت دیگران باشیم
3⃣ دعوت به حق و حقیقت را یک اصل بدانیم
4⃣ همچون پدری مهربان باشیم
5⃣ از رفتار جناحی بپرهیزیم
6⃣ تعادل و میانه روی را در پیش گیریم
7⃣ مسئولیت مردم در مشارکت سیاسی را به آنان گوشزد کنیم
حاکمیت و نظام سیاسی جز در سایه تحقق ارکان اساسی آن (سرزمین، حاکمان و مردم)، محقق نمی شود.
از این رو جدا از ضرورت سرزمینی اعمال حاکمیت، اصولا تصور حکومت جز با دو رکن حاکمیت حاکمان و مشارکت سیاسی مردم (در قالب مشارکت سیاسی، تمکین از قوانین، اطاعت، نظارت و ...) میسر نیست. لذا مشارکت مردم در حمایت و تمکین از اوامر حکومتی یا گریز از قانون و گردن فرازی نسبت به حاکمان، تأثیر اساسی در ثبات و تزلزل حاکمیت سیاسی داشته، میزان مشارکت مردم، تأثیر بسیاری در کارآمدی حکومت ها دارد.
به همین جهت حاکمان همواره درصدد مطلوب و مشروع نمایاندن حکومت خویش برای مردم بوده اند تا بتوانند اطاعت و تمکین حداکثری آنان از اوامر خویش را بدون تمسک به زور و اجبار جلب نمایند.
دین اسلام نیز بر اساس همین منطق، همواره در آموزه های خویش بر تأثیر تام نقش مردم در حاکمیت سیاسی و میزان ثبات و تزلزل، اقتدار و کارآیی و کارآمدی آن تأکید کرده است.
در زمان های گذشته استقرار حکومت ها در گرو رأی، نظر و مقبولیت مردمی نبوده، بلکه مستند حاکمان در این خصوص، ملاک هایی مانند قدرت و غلبه، نژاد و وراثت بود؛ ازاین رو مشارکت سیاسی در ذیل این گونه حکومتها، در قالب اموری چون «شرکت در جنگ ها و دفاع از کشور»، «بیعت و پشتیبانی از حاکمان» و «اطاعت از حاکمان و کارگزاران» صورت می پذیرفت.
با ظهور دولت های مدرن و تغییر جایگاه مردم از رعیت به شهروند، در نظر گرفته شدن جایگاه مساوی برای همگان در برابر قانون، تثبیت فرآیند تفکیک قوا و عملی شدن انتخابات به عنوان راهکار انتخاب حاکمان، مدیران و تصمیم سازان، مشارکت سیاسی مردم در نظام سیاسی جلوه های مضاعف و توسعه ای چندین برابر یافت و عرصه های متفاوتی در مراحل کسب اعمال و نظارت بر قدرت و گردش قدرت را در بر گرفت که مصادیق مختلفی مانند رأی دادن، نامزد شدن، شرکت در احزاب و گروه های سیاسی مشارکت در مطبوعات و رسانه ها، راهپیماییها را شامل میشود.
شاید بتوان رویکرد دولت های مدرن به مشارکت سیاسی و انتخابات را به تغییر رویکرد از تأثیر جنگ و پیروزی به وسیله سلاح های قبلی، به تأثیر رویکرد تعیین کننده بودن رأي و نظر عمومی و تبدیل محور پیروزی، از جنگ به وسیله سلاح به جنگ به وسیله سلاح رأی اکثریت نسبی و جلب نظر توده عمومی مردم دانست.
امروزه شکل گیری، اداره و کارآمدی حکومت ها جز در سایه مشارکت سیاسی قابل تصویر نیست؛ از این رو همه نظام های سیاسی، سر در گرو مشارکت سیاسی نهاده و با مفروض انگاشتن آن به عنوان محور اداره جامعه، شیوه های خاصی را جهت جلب مشارکت حداکثری مردم در نظر میگیرند.
در نظام های غیر دینی مشارکت مردم در سرنوشت خویش را حق مردم می دانند و بر اساس آن مردم می توانند با استفاده از حق رأي خویش، در سرنوشت جامعه شان تأثیرگذار باشند.
اما در نظام سیاسی اسلام، مشارکت سیاسی علاوه برانکه حق مردم است، تکلیفی برعهده آنان است که بر اساس آن باید به استقرار حکومت مطلوب دینی در جامعه کمک کرده، با مشارکت فعال در امور سیاسی - اجتماعی، کارآیی و کارآمدی آن را تضمین کنند؛
چه اینکه امام خمینی فرمودند:
باید همه شما، همه ما، زن و مرد، هر مکلف همان طور که باید نماز بخواند، همان طور باید سرنوشت خودش را تعیین کند (صحیفه امام ج ۱۵ ص ۲۸)».
طبیعی است ما طلاب و روحانیان به عنوان مبلغان و مفسران آموزه های دین اسلام و حافظان میراث ماندگار اهل بیت ما، باید مردم را فارغ از هرگونه گرایش سیاسی از این فریضه الهی - سیاسی آگاه سازیم و آنان را بدین سو سوق دهیم و اولویت و همت خویش را نه در غلبه یک گرایش و حزب سیاسی بر دیگری، بلکه بر اهتمام مردم، گروه ها و احزاب به مشارکت سیاسی فعال - به خصوص در عرصه انتخابات و استفاده از حق انتخاب - قرار دهیم. اهمیت این امر از این ناشی می شود که حضور حداکثری مردم در انتخابات، نمایانگر مقبولیت فراگیر حکومت است و مردم مؤمن، با گزینش افراد صالح، از گزینش و ورود افراد غیر صالح و منافق به درون حاکمیت، جلوگیری میکنند.
ادامه دارد...
#راه_و_رسم_طلبگی
#زیِّ_طلبگی
#مهارت_های_طلبگی
#فعالیت_سیاسی
💠 با هشتگ #راه_و_رسم_طلبگی و #زیِّ_طلبگی دیگر مباحث مرتبط با طلبگی را مشاهده فرمایید (مهم)
♾♾♾♾♾♾
✅ به #ندای_تهذیب بپیوندید:
🌹کانال ایتا:
https://eitaa.com/joinchat/3433889827C48be11f7a9