آیة الله بهاء الدینی، خیلی به جلال عنایت داشت. یک بار که جلال بعد از نماز مغرب و عشاء دعا کردند، آقا فرمودند: بابا! دعای تو #مستجاب است. بعد از شهادتش هم فرمودند: او #دائم_الذکر بود. نه اینکه همیشه ذکر بگویند، بلکه قلبا ذاکر بودند. پس از شهادت، وقتی عکس جلال را به آیت الله بهاء الدینی دادند، گریه کردند و اشک شان روی عکس ریخت. سپس فرمودند: #امام_زمان (عج) از من یک #سرباز خواست. من هم صاحب این عکس را معرفی کردم. اشک من اشک شوق است. #شهید_جلال_افشار #شهدا_و_امام_زمان عج (راوی: حجة الاسلام و المسلمین اکبر اسدی و سید مهدی سادات کتاب جلوه جلال، نوروز اکبری زادگان، نشر ستارگان درخشان، چاپ اول، ۱۳۹۵، ص۹۶ و ۹۷

آقای عالم زاده: آسیب شناسی اخلاق و معنویت در حوزه در فضای فعلی حوزه آموزش و تهذیب متناسب با یکدیگر برنامه ریزی نشده است، فرایندهای آموزشی دارای نظم و منطق و نظارت و اهداف است امّا مساله مهم تهذیب در این حجم انبوه برنامه¬های آموزشی جایگاهی ندارد و در مواردی حجم برنامه های آموزشی اجازه فراغ بال و اندیشیدن طلاب و اساتید و مدیران به امور معنوی تربیتی را نمی¬دهد. همچنین یکی از آسیبهای موجود، بی توجّهی به آسیب¬ها و گرفتاری¬های صحنه است، هر برنامه تهذیبی علاوه بر اشتمال بر مبانی و نکات بلند و عالی باید به کمبودهای میدان و آسیبهای اخلاقی موجود در فضای طلبگی نیز ناظر باشد، باید با رویکری کاملا عملیاتی به سراغ برنامه ریزی تهذیبی رفت. مشکل دیگر این است که در موارد زیادی مدیران دغدغه تهذیبی و تربیتی ندارند و عملاً فضای مدارس از مفاهیم و برنامه¬های معنوی و تهذیبی عمیق خالی شده است، در برخی مدارس بر اساس گزارش چهار سال است که یک استاد اخلاق حضور نیافته است، بی¬دغدغه بودن مدیران به همین جا ختم نمی¬شود در مواردی، مدیر مدت زیادی شاید در حد یک سال است که حضور مؤثّری در مدرسه ندارد و بسیاری از مدیران نیز به صورت پاره وقت و گذری به مدرسه می¬آیند. در چنین شرایطی تربیت طلبه معنایی پیدا نمی¬کند. نکته دیگر اینکه نمودهای معنویّت که در رعایت آداب و اهتمام به فعالیّتهای عبادی تجلّی پیدا می¬کند در مدارس تضعیف شده است، تا جایی که برخی مدیران واساتید نیز از نصاب کافی در رعایت ادب در گفتار و رفتار برخوردار نیستند و همچنین برنامه¬های عبادی و در راس آنها نمازهای جماعت به صورت سریع و حداقلی برگزار می¬شوند. آسیب شایع دیگر در فضای فعلی طلاب، بروز و رواج انگیزه¬های غیر معنوی و سطحی است، امروز بخشی از طلاب به انگیزه پیدا کردن شغلهایی مثل قضاوت و ... طلبه می¬شوند و یا گرفتن شهریه و ...یا رسیدن به عناوین دانشگاهی مثل دکتر و ... برای برخی تبدیل به نیّت اصلی برای طلبگی شده است، که برای این موضوع نیز باید اندیشه کرد، چرا که با این نیّتها طلبه معنوی و خودساخته پدید نخواهد آمد. اولویّت شناسی در مدیریّت تربیتی عرصه میدانی مدیریّت عرصه تشخیص اولویّت ها است، و اینکه یک مدیر یا برنامه¬ریز تربیتی از کجا باید شروع کند و به کدام بخش از جامعه هدف و مخاطبان اولویّت بدهد، به چه محتوا و مفهومی برای انتقال به آنان اولویّت قائل باشد و نیز اینکه کدام گونه تربیت و کدام روش را برگزیند، از محوری ترین گزینه¬هایی است که یک مدیر یا راهبرد پرداز در عرصه مدریّت تربیت محور باید، قبل از هر اقدامی برای خود روشن کند. اولویت شناسی جامعه هدف به عنوان یک قاعده اقتضائی، هر چه سن افراد بالاتر برود طلب و استعداد در آنها کاهش می¬یابد از این رو مستعد ترین طلاب برای برنامه¬ریزی¬های تربیتی و تهذیبی طلاب مقدمات و سطح یک به ویژه پایه¬های اول و دوم حوزه هستند، همچنین برنامه ریزی دقیق برای پذیرش کیفی و افراد مستعد و پرانگیزه حتّی اگر به کاسته شدن از کمیّت طلاب ورودی بیانجامد ضرورت دارد، برای کسی که دغدغه تربیت دارد تعداد افراد کمتر امّا با فرآیند تربیتی بهتر، بر تعداد زیادی از طلاب با دغدغه¬های گوناگون و غیر مستعد برای رشد اولویّت دارد. بنا بر فرمایش شهید بهشتی اصل بر این است که کسی را برای طلبگی نپذیریم مگر اینکه احراز کنیم شرایط لازم را دارد. اولویّت¬های علمی و محتوایی گرچه تهذیب فرآیندی آموزشی صرف نیست، امّا تربیت اعتقادی یا به تعبیر دیگر رشد آگاهی و دانشِ مبنایی برای رشد و تعالی، برای هر اقدام تربیتی ضرورت دارد، از این رو باید برای شکل¬گیری فرآیند رشد و تربیت، به پیش نیازهای دانشی و ذهنی این عرصه نیز توجّه کافی داشت. بخشی از این پیش نیازهای ذهنی، را باید با تدوین آئین نامه¬های انضباطی روشن و صریح تامین کرد آئین نامه-هایی که تکلیف مدیر و طلاب را در برخی از مهمترین عرصه¬های اخلاقی و معنوی روشن کند و هر طلبه در بدو ورود به مدرسه آن را بپذیرد و امضاء کند، البتّه باید توجّه داشت که این منشور اخلاقی در سطح اولیّات اخلاقی و آدابی است و نباید به صورت مفصّل و پیچیده و سختگیرانه باشد، این منشور مبادی ذهنی عناصر مختلف مدیر و استاد و طلبه و معاون تهذیب مدرسه را به یکدیگر نزدیک خواهد کرد و سبب خواهد شد بخشی از نیازمندی-های فکری طلاب در این زمینه تامین شود. نکته دوم در اولویّتهای فکری و دانشی، انتقال مفاهیمی در باب هدف از طلبگی و ایجاد انگیزه صحیح و آگاهانه از مسیر طلبگی است، اینکه طلبه بداند در منظومه تمدن اسلامی چه جایگاهی می¬تواند داشته باشد و با تحصیل و تهذیب چه گرهی از خود و جامعه بازخواهد کرد نیازمند آموزش و انتقال مفاهیم و تمرین انس گرفتن با این مفاهیم دارد. نقش تربیتی مدیران فرآیند تربیت از اساس مقوله¬ای است که در روابط انسانی و در تعامل با استاد و الگو شکل می¬گیرد و رفتار و عملکرد عناصر مؤثّر در فضای

مدارس هیچ گاه از امتدادهای تربیتی مثبت یا منفی برکنار نیست،از این رو مدیران و اساتید به عنوان عناصر مباشر تربیت و معنویت در مدارس علمیه نقشی مهم و تعیین کننده در تحقق اهداف تهذیبی و تربیتی دارند و بخش عمده¬ای از عملیاتی شدن راهکارهای تربیت و تهذیب طلاب بر عهده آنان است. ویژگی¬های مطلوب مدیران تربیت محور: 1- حضور فعال و مستمر در محیط مدرسه 2- همراهی و در دسترس بودن برای طلاب 3- دارای روحیه همدلی و گوش شنوا داشتن 4- دارای صبغه شخصیتی اخلاقی و تربیتی 5- برگزاری جلسات اخلاق مستمر برای طلاب 6- برخوردار از توانایی نسبی تشخیص استعدادهای معنوی و راهنمایی آنها 7- دارای دغدغه عمیق در مسائل تربیتی (ایجاد این دغدغه در سطح مدیران، مستلزم آگاه سازی مدیران و قبل از آن انتخاب افراد شایسته برای این مسئولیّت است.) 8- اشراف مدیران به فرآیند طرح تربیتی از آداب تا اخلاق 9- برخوردار از توانمندی نسبی علمی و دغدغه¬مند برای جمع میان تربیت علمی و اخلاقی 10- تربیت هدایت محور همراه با نظارت و پیگیری مستمر 11- برخوردار از روحیه صبر و برنامه ریزی راهبردی و بلند مدت تمهیدات سازمانی برای تامین نقش تربیتی مدیران نقش مهم و تعیین کننده سازمان حوزه در انتخاب و راهبری مدیریّت مدارس علمیّه،اقتضاء می¬کند مدیران کلان سازمان مدیریّت حوزه¬های علمیه پیش¬نیازها و تمهیدات تحقّق مدیریّت مطلوب در مدارس علمیّه را تامین کند، ابعاد و عناصر تحقّق این رسالت ویژه را می¬توان در عناوین ذیل بیان کرد: 1- تشکیل جلسات اخلاق ویژه مدیران و اساتید، با دو رویکرد تذکّر و تنبّه و آگاه سازی 2- دوره های آموزشی و مهارت افزایی تربیتی 3- برنامه ریزی برای تربیت مدیر جامع علمی و عملی 4- نظارت بالادستی تهذیبی و ارزیابی دوره¬ای از فعالیّتهای تربیتی 5- تامین مالی در شان و مکفی مدیران مدارس علمیه 6- ترسیم چارچوب های روشن و دقیق برای فعالیّتهای تربیتی به وزان آنچه در نظام آموزشی در جریان است. 7- شناسایی عناصر توانمند برای مدیریّت مطلوب مدارس علمیه 8- طراحی معاونت تربیتی در نقش مشاور و ناظر تربیتی به عنوان بازوی تربیت مدیر مدرسه در کنار معاون تهذیب به عنوان مسئول فرهنگی برای مدارسی که مدیر به هر دلیلی توان به سرانجام رساندن فرآیند تربیت را ندارد. (مقوله مدیریّت فرهنگی بیشتر با سمت و سوی برنامه ریزی برگزاری جلسات فرهنگی و دعوت از اساتید و ... است و معاونت تربیتی با کارویژه همراهی و نظارت بر طلاب و در نقش مشاور و نظارت پدرانه بر طلاب عمل می¬کند.) 9- هدف مند کردن و انسجام بخشی به اساتید اخلاق اعزامی از معاونت تهذیب میثم قاسمی دبیرکارگروه اخلاق و معنویّت مرکز مطالعات راهبردی حوزه و روحانیّت موضوع مهم دیگر این است که باید به دورس عقاید نه فقط به چشم یک دانش نظری صرف بلکه به عنوان یک پیش¬نیاز مهم و اساسی برای تهذیب و تربیت و معنویّت نگاه کرد و توجّه و برنامه¬ریزی برای آن را وارد برنامه¬ ریزی تربیتی نمود. اینکه طلبه بداند قرار است عالمی در سلوک به سمت خدا بشود و نقش خداوند در هستی و سرنوشت خویش را با استدلال و بیان عقلی و ذهنی در درجه اول و در گام بعدی به عنوان یک باور قبلی بپذیرد نقشی مهم و اساسی در تربیت طلبگی دارد؛ این مهم در واقع پیش نیاز قطعی متعبّد شدن طلاب است و عمل از روی میل و آگاهی به عبادات پس از این مرحله اتّفاق خواهد افتاد. امّا از سوی دیگر باید تحفّظ بشود که فضای مباحث علمی به سمت عرفان نظری و مسائل مربوط به کشف و شهود و کرامات و احیانا مرید بازی و ... کشیده نشود،ورود به این فضا برای طلاب مضر است و آنان را از رشد واقعی و عملی بازمی¬دارد و فضای تخطئه و عیب جویی از فعالیّتهای تربیتی را باز می¬کند. نکته مهم در انتقال این آموزش¬ها این است که باید مدیر مدرسه در این موارد خود متکفّل این امور باشد و اگر مدیر به دلیل مشغله یا محذور دیگری در این زمینه وارد نشد، استاد دارای توانمندی و صلاحیتهای متناسب با این امور به صورت فارغ البال متکفّل این امور باشد و با انس با طلاب و همدلی و ایجاد ارتباط عاطفی، نیاز طلاب در این زمینه¬ها را برطرف کند. اولویّت شناسی گونه تربیتی پس از تربیت اعتقادی که اندکی قبل به آن اشاره شد و نیز تامین پیش نیازهای مقدّماتی تربیت عبادی ، مهمترین گونه تربیت، تربیت اجتماعی در تعامل با طلاب دیگر و اساتید و مدیران است. طلبه¬ای که در انجام وظایف خود کوتاهی می¬کند مثلاً حتی پتوی خود را جمع نمی¬کند و بارش را به دوش دیگران می¬اندازد یا اهل خیرخواهی برای دیگران و انجام وظایف اجتماعی خود نیست یا نتواند زبان خود را در تعامل با دیگران کنترل کند، یا غرور و تکبّر در رفتار داشته باشد به وادی معنویّت بار نخواهد یافت؛ از این رو لازم است این بخش از تربیت که در واقع از ابتدائیات رشد و معنویّت است درطلاب با قدرت و برنامه¬ریزی پیگیری شود. طلبه باید قبل از هر رشدی بتواند را

بطه خود با استاد و مدیر و خانواده خود را بهبود ببخشد و رشد کافی برای ارتباط گرفتن با دیگران و تحصیل بندگی و معنویّت در این موضوعات را به دست آورد، طلبه¬ای که از مردم توقّع احترام دارد و یا هنوز نتوانسته است تواضع را در خود نهادینه کند، نخواهد توانست وارد فضای معنویّت و اخلاق شود؛ برای این موضوعات نیز نیاز است که برنامه ریزی درست و مکفی صورت بگیرد. اولویّت¬های روشی در مدیریّت تربیتی در روش¬های تربیت تمرکز بر نهادینه کردن آداب اولویّت دارد و از میان آداب نیز اولویّت با آدابی است که صبغه جمعی دارند، به عنوان مثال تنظیم آیین نامه¬هایی برای پوشش طلاب و یکسان سازی نوع پوشش، مثلا آیین عباپوشی برای طلاب و نهادینه کردن آن در مدرسه بسیار سازنده است و همچنین تاکید بر آداب نماز در نمازهای جماعت یا برگزاری منظم و مبتنی بر آدابِ جلسات وعظ و دعا و ... و تلاش برای عظمت دادن به این موضوعات با تنظیم آداب و مقررات ویژه و ابهت آفرین... به طور کلّی راهبرد روشی در تربیت و نهادینه کردن فضائل در گام اول تمرکز بر آداب رفتاری در بعد فردی و جمعی است، البتّه برای تحقّق این امر لازم است علاوه بر تدوین ضوابط و آئین نامه¬ها، مشاوران تربیتی به صورت دائم با طلاب همراه باشند و با آنها انس بگیرند و نکات مختلف را به آنها یادآوری کنند و مهارتهای رفتاری ناظر به این آداب را به صورت پدرانه با آنها در میان بگذارند. اصل اساسی و غیر قابل تنزّل در روش تربیتی مطلوب، توجّه به ظرفیّت وجودی افراد و تلاش برای ایجاد میل و رغبت آگاهانه و درونی برای عمل و تکرار آن است، تحکّم¬های بی¬مبنا و منطق و نیز استفاده حداکثری و خارج از ضابطه از عنصر اجبار و قانون، گرچه ممکن است به رفتار و کنش ظاهری بیانجامد امّا هیچ گاه اثر رشد آفرین و تربیتی نخواهد داشت. علاوه بر این نکته مهم، برخی از مهمترین اقتضائات نهادینه کردن آداب رفتاری در طلاب را به صورت ذیل می-توان بیان کرد: 1- همراهی مدیر توانمند و یا مشاور تربیتی با طلاب 2- توجّه به عدم ایجاد حس تنفّر یا افسردگی در طلاب (به عنوان نمونه صدای بلند و گوش خراش هنگام سحر سبب بروز چنین حالتهایی خواهد شد.) 3- توجّه به آداب فردی در کنار آداب جمعی و اهمیّت دادن به آن 4- بیان راهکارهای موفقیّت در مدیریّت زمان و حالات به طلاب 5- توجّه به اصل لزوم تکرار در آداب و ناامید نشدن 6- توجّه به اصل لزوم انس با مفاهیم و آداب اخلاقی و تلاش برای تبلیغ محیطی و رفتاری و گفتاری

تفسیر گویای سوره فجر آیه 30-27 استاد محسن قرائتی #تفسیر_گویا

#یک_آیه آیه ۵۶ سوره احزاب

🔳 ما در مورد #عدالت_اجتماعی عقبیم، در مورد تحقّق برخی از مبانی و اصول اسلامی عقب‌ماندگی داریم؛ این را انکار نمی‌کنیم، امّا همّت ما، هدف ما، آرمان ما همین است که امام بزرگوار معیّن کرد و ما دنبال این آرمان‌ها حرکت می‌کنیم؛ این برای نسل جوان ما جذّاب است؛ نه‌فقط نسل جوان کشور ما، بلکه برای نسل جوان کشورهای دیگر، بخصوص کشورهای اسلامی، جذّاب است؛ این قدرت بسیج‌کنندگی انقلاب است؛ من این را می‌خواهم بگویم. من می‌خواهم بگویم مسئولان کشور، فعّالان سیاسی کشور، از این قدرت بسیج‌کنندگی انقلاب غفلت نکنند؛ این نعمت بسیار بزرگی است، این نعمتی است که در اختیار کشور ما و در اختیار ملّت ما قرار دارد. انقلاب قدرت بسیج دارد؛ می‌تواند جوان‌ها را، انسان‌های باعزم و بااراده را، انسان‌های سالم را، به‌سوی اهداف والا و بلند هدایت کند و حرکت بدهد و پیش ببرد؛ هیچ پیش‌رانی به عظمت و قدرت انقلاب و شعارهای انقلاب وجود ندارد؛ ما امروز به این احتیاج داریم و تا سال‌های متمادی احتیاج خواهیم داشت. ۱۳۹۶/۰۳/۱۴

🔻چی شده که اسرائیل و سعودی و انگلیس برای مردم ایران هزینه میکنن و شبکه تلویزیونی و اینترنتی راه انداختن؟!

❌ چرا میزبانی (سرور) سایت raisi.ir و آپلود رزومه افراد و مدیران پیشنهادی برای دولت آینده ایران در ایالت ویرجینیای آمریکاست؟!! کسی خبرداره؟ علت چیه؟ یعنی مجموعه فنی که این سایت رو مدیریت می‌کنند تا این اندازه بی‌اطلاع هستند یا نفوذ ادامه دارد؟

* #کلیپ_تصویری #ذی_الحجه 🎥موضوع: توصیه عملی برای دهه اول ذی الحجه ‌ ‌استاد ناصری

🌸 چقدر جای خالی این مرد الهی احساس میشه. 🔰خلاصه تمام درسهای اخلاقی علامه مصباح یزدی ره

📲 #استوری | سخنان رهبری در مورد تفاوت حجاب بین زن و مرد

🎞 #تکست_موشن | ما این آزادی را نفی می‌کنیم!!! شهید بهشتی

🌸 نفوذ کلام و تاثیر نفس عجیب آخوند ملاحسینقلی همدانی (حکایت اهل راز) 🔸 #عبد_فرّار، از اراذل و اوباش نجف اشرف بود که مردم او را در ظاهر، احترام می‌کردند تا از آزار و اذیت او در امان بمانند. 🔹این فرد شرور اگر میل به چیزی پیدا می‌کرد یا دوستدار مالی می‌شد، کسی نمی‌توانست او را از دستیابی به خواسته‌اش باز دارد. 🔸مردم نجف از دست او در آزار بودند. 🔹در یکی از شبها که آخوند ملاحسینقلی همدانی از زیارت حضرت امیر علیه السلام باز می‌گشت، عبد فرّار در مسیر راه او ایستاده بود. بدون هیچ توجهی از کنار او گذشت. 🔸این بی‌توجهی آخوند بر عبد فرّار سخت گران آمد. از جای خود حرکت کرد تا این شیخ پیر را تنبیه کند. دوید و راه را بر او سد کرد و با لحنی بی‌ادبانه گفت: هی! آشیخ! چرا به من سلام نکردی؟! 🔹عارف همدانی ایستاد و گفت: مگر تو کیستی که من باید حتماً به تو سلام می‌کردم؟ گفت: من عبد فرّارم. 🔸آخوند ملاحسینقلی به او گفت: عبد فرّار! افررتَ من اللهِ ام من رسولهِ؟ تو از خدا فرار کرده‌ای یا از رسول خدا؟ و سپس راهش را گرفت و رفت. 🔹فردا صبح، آخوند ملا حسینقلی همدانی رو به شاگردان کرد و گفت: ‌امروز یکی از بندگان خدا فوت کرده هر کس مایل باشد به تشییع جنازه او برویم. عده‌ای از شاگردان آخوند به همراه ایشان برای تشییع حرکت کردند. ولی با کمال تعجب دیدند آخوند به خانه عبد فرّار رفت. تشییع جنازه تمام شد؛ یکی از شاگردان آخوند به نزد همسر عبد فرّار رفته و از او سؤال کرد: چطور شد که او فوت کرد؟ همسرش گفت: نمی‌دانم !؟ او دیشب حدود یک ساعت بعد از اذان مغرب و عشا به منزل آمد و در فکر فرو رفته بود و تا صبح نخوابید و در حیاط قدم می‌زد و با خود تکرار می‌کرد: عبد فرّار، تو از خدا فرار کرده‌ای یا از رسول خدا؟! و سحر نیز جان سپرد. 🔸عده‌ای از شاگردان آخوند فهمیدند این جمله را آخوند ملاحسینقلی همدانی به او گفته است. چون از او سؤال کردند، ایشان فرمودند: «من می‌خواستم او را آدم کنم و این کار را نیز کردم، ولی نتوانستم او را در این دنیا نگه دارم.» 📚شرح حال حكیم فرزانه حاج علی محمد نجف آبادی، صفحه 27

❌ کمترین نتیجه توهین به علما در همین دنیا چیست؟ ‌ 🎙 آیت الله بهجت رحمه الله علیه: ‌ 🔸 ائمۀ ما علیهم‌السلام به علما و فقها و راویان احادیث احترام می‌گذاشتند؛ ولی ما بی‌حرمتی می‌کنیم، بدگویی می‌کنیم و…؛ غافل از اینکه کمترین سزای بی‌احترامی به آنها، بلاهایی است که در این دنیا بر انسان وارد می‌شود؛ از قبیل کوتاهی عمر، سوء عاقبت و… ‌ 🔹 زمانی، شخصی با صاحب‌ جواهر به مجادله پرداخت؛ صاحب‌جواهر به او نفرین کرد و خطاب به امیرالمؤمنین علیه‌السلام عرض کرد و فرمود: اگر غَرَض این شخص از این مجادله، مطلب دیگری است، از نجف بیرونش کن! و آن آقا مجبور شد پانزده سال در جای دیگر با دربه‌دری اقامت کند. شاید بعضی از اهل علم گمان کنند که اگر علما و اهل علم همدیگر را تنقیص کنند، اشکال ندارد، ولی چنین نیست؛ بلکه خطر خرده‌گرفتن بر اهل علم، بیشتر از ایراد و اعتراض به دیگران است؛ لذا انسان حتی در موارد تشخیص عدم اهلیت علما باید احتیاط کند؛ زیرا تنقیص علما خیلی مشکل است. 📚 کتاب در محضر بهجت، جلد۳، ص۲۶۳ ‌

🌸 وقتی دل انسان می میرد، انسان رنگ اعمال را تشخیص نمی دهد. 🎙 حضرت آیت الله حائری شیرازی رحمه الله علیه

🌸 امتدادَت را حِس کن 🎙 گفتاری تربیتی از استاد علی صفائی حائری

* #نفی_خواطر #برزخ #ذکر 🔻اگر كسى از قوه خيال در بيايد عذاب برزخ ندارد. عمده عذاب اهل برزخ از كانال خيال برايشان تزريق مى ‏شود. 🔸قوه واهمه و خیال كنترل مى‏ خواهد و قدم اول کنترل کردن آن توجه داشتن در اذكار است كه انسان خودش را حاضر كند. البته ممکن است ابزار تخصصى ديگری براى كنترل واهمه باشد ولى فعلا در اختيار ما نيست. 🔹انسان بايد براى اينكه قوه واهمه يك اسب بى‏ صاحب نشود تا به هر طرف بخواهد بتازاند و انسان را همراه خودش ببرد، آرام آرام با آن ارتباط برقرار كند. 🔻از اينجا كليد کنترل قوه خیال شروع می شود كه مثلا ذهن شما و من مى‏ خواهد برود به كارهاى شلوغ خودش برسد اما شما قوه خيال را با يك «لا اله الا اللّه»‏ (با همين معنايى كه از لا اله الا اللّه‏ برداشت مى ‏شود) از ورود به قضاياى متشتت بر مى‏ گردانيد و نگه مى ‏داريد. 🔸اين قويترين ابزارى است كه فعلا دست ماهاست. اگر انسان از این مسیر برود، مسلط بر خودش مى ‏شود. يعنى روح ايمان در فرد جلوه مى ‏كند. اگر كسى همين مقدار سعى كند کم کم به نتیجه می رسد. 🔹ابتدا شايد اصلا نتواند اما با اين كار باید با قوه خیال كُشتى بگيرد و يك ثانيه آن را کنترل کند. بعد اگر توانست يك ثانيه دیگر نگهش دارد. اگر كسى توانست در هفته اي يك ثانيه بیشتر کنترلش کند بعد از شش ماه خيلى بهره مى ‏برد. 🔸اصل و اساس ذكر گفتن همين است؛ اما ما توجه نمى‏ كنيم. در گفتن اذكار تنها به الفاظ اكتفا مى‏ كنيم آن وقت توجه حاصل نمى‏ شود و بهره نمى‏ بريم. ‌ ‌ ┄┅═✧❁••❁✧═┅┄ 🔺حجت‌الاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری: