#اسوه_های_اخلاق شماره 10 🌺بمناسبت: درگذشت #علامه_محمد_تقی_جعفری، مفسر نهج البلاغه و فیلسوف مسلمان (1377 ه.ش) / قسمت سوم🌺 مهم ترین ویژگی های شخصیت استاد 1.. اخلاص در عمل کسانی که از نزدیک با استاد جعفری حشر و نشر داشتند اذعان دارند که مهم ترین ویژگی شخصیت اخلاقی وی اخلاص و تقوا بوده است . نقل شده وقتی کسی به ایشان می گفت: آرزویم این است که همانند شما در علم و دانش مشهور شوم، استاد با آرامش و تانی خطاب به او می گفت: فلانی! بهتر است انسان گمنام بماند، چرا گمنام بودن هیچ گاه از عظمت آدمی چیزی نمی کاهد . مهم این است که آدمی به تمام حقایق دست یابد . مهم این است که آدمی قدمی که بر می دارد، توام با اخلاص باشد . (9) یکی از نتایج اخلاص مرحوم استاد جعفری این بود که مردم به او علاقمند بودند . در این باره از خود ایشان نقل شده است: روزی در پاچنار تهران راه می رفتم . یکی از فضلای اهل علم مرا دید و گفت: آقای جعفری تو وضع مالی ات که خوب نیست تا حوائج مردم را بر طرف کنی، پست و مقامی هم که نداری، فقط یک طلبه با سواد و پر کار هستی همانند خیلی از طلبه های دیگر! با این حال، تعجب می کنم که تو این اعتبار اجتماعی را از کجا آورده ای که مردم این قدر به تو علاقه دارند؟ گفتم: در کارهایم یک ذره هم خدا را در نظر گرفته ام و ذره ای از کارهایم برای اوست . (یاد یار، ص 121 و 122 ) مقام معظم رهبری در دیدار خانواده استاد جعفری در باره ایشان فرمودند: . . . من وقتی تشییع جنازه ی ایشان و این هیجان مردم و کارهای گوناگون دیگر را دیدم، گفتم واقعا این اثر اخلاص بود و اثر اخلاص همین است . وقتی کسی کاری را محض رضای خدا و بر خاطر اهدافی مقدس انجام می دهد، خدای متعال هم نمی گذارد که بار او بر زمین بماند و ضایع بشود و بلافاصله پاداش آن را می دهد . . . (آفتاب حکمت، ص 2، آبان 1378) 2.. صبر و بردباری یکی از مهم ترین ویژگی های استاد محمد تقی جعفری، صبر و بردباری کم نظیر در راه تحصیل علم بود . وی، علی رغم مواجه شدن با انواع مشکلات و سختی ها در راه علم، به ویژه فقر و مشکلات مالی، از دنبال کردن آموزش علم و دانش دست برنداشت . به گونه ای که حتی در دوران کودکی و نوجوانی برای این که تنگ دستی خانواده مانع ادامه تحصیل او نشود، نصف روز در بازار کار می کرد و نصف دیگر روز به تحصیل می پرداخت . این کار را حتی پس از رفتن به نجف نیز انجام می داد تا به تکمیل تحصیلات موفق شد . خاطراتی که از استاد جعفری در زمینه تحمل مشکلات مالی در زمینه ادامه تحصیل نقل شده است، بسیار حیرت انگیز است . از جمله ایشان می گویند: . . . در دوران تحصیل در قم دو شبانه روز بود که برای غذا چیزی نداشتم . بالاخره، احساس وظیفه شرعی کردم که بروم از همان بقال که دائما از او مواد غذایی می خریدم، مقداری برنج و روغن و خرما بگیرم . روز سوم رفتم به همان بقال گفتم، یک کیلو برنج و یک سیر روغن و هفت سیر خرما بده . بقال آنها را کشید و به دست من داد . گفتم: وجه این ها را دو سه روز دیگر می آورم . بقال گفت: من نسیه نمی دهم و آنها را از من گرفت . . . من برگشتم و عصر آن روز، که بی حالی بر من غلبه کرده بود . طلبه ای که همسایه من بود، کتاب معالم را آورد، و صفحه ای را باز کرد و گفت: من در اینجا اشکالی دارم، من گفتم: فعلا حالم مقتضی نیست . گفت: من ناهار نخورده ام، کته پخته ام . برویم حجره با هم ناهار بخوریم و شما اشکال مرا هم حل کن . با هم رفتیم . ایشان کته را پخته و خرما را خورشت کرده بود . ناهار خوردیم و اشکال او را هم بر طرف کردم . من از این نمونه ها در دوران طلبگی زیاد داشتم . (کیهان فرهنگی، ش 147 ) در جایی دیگر، به مناسبت دیگر می گویند: در این دوران از نظر معاش سخت می گذشت . هم مساله معاش بود و هم مسائل دیگری که موجب ناراحتی ها می شد . اینها واقعا زیاد بود . ولی علاقه من هم (به تحصیل علم و کسب معرفت) شدید بود و همه شداید را انسان هضم می کرد . . . . (میراث ماندگار، ج 1، ص 102) #ندای_تهذیب 💐 @nedaye_tahzib 🌱 tahzib-howzeh.com