💠 پرسش و پاسخ از حضرت آیت الله خوشوقت ره 📿 قالَ الصادقُ ع قَالَ: إِذَا قَامَ الْعَبْدُ فِي الصَّلَاةِ فَخَفَّفَ صَلَاتَهُ قَالَ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى لِمَلَائِكَتِهِ أَ مَا تَرَوْنَ إِلَى عَبْدِي كَأَنَّهُ يَرَى أَنَّ قَضَاءَ حَوَائِجِهِ بِيَدِ غَيْرِي‏ ❓بعضی‌‌ها بعد از #خواندن_نماز بلافاصله بلند می‌‌شوند و دنبال کارهای خودشان می‌‌روند. آیا این اشکال دارد؟ ✅ در روایت هست انسانی كه #نماز می‌‌خواند و بعد از نماز بلند می‌‌شود و می‌‌رود، #خدا به #ملائكه می‌‌گوید: «ببینید این بنده‌ی من #محتاج به من نبود و چیزی از من نخواست». این‌‌ها بیاناتی است كه ما را به این باور برساند كه ما محتاجیم و خدا بی‌نیاز، و ما همیشه باید عرض احتیاج به خدای بی‌نیاز كنیم و این یکی از عبادت‌های #بسیار_بزرگ است. ⬅️لذا در تعقیبات نماز مستحبّ و واجب حضرات معصومین نیازمندی‌های خاصی را كه ما داریم اما به آن توجّه نداریم، به صورت #دعا درآورده‌اند و فرموده‌اند که این را بعد از #نماز‌_شب، آن را بعد از #نماز_صبح، آن یکی را بعد از #نماز_ظهر و عصر بخوانید؛ همه احتیاج است؛ اما چیزهایی كه ما #خیال می‌‌کنیم #احتیاج داریم، همین #نان و #آب و #گوشت و #خانه و این چیزهاست. چیزهای دیگر هم مورد احتیاج است، ما توجّه نداریم و آن‌‌ها یادمان داده‌اند و فرموده‌اند این‌‌ها را هم بخواهید. 🔰کانال رسمی حضرت آیت الله خوشوقت تهرانی (ره) 🆔 @Khoshvaght_ir

🔴 #اخلاقی 🔰 عبادت‌شب، راه رسیدن به خدای‌ ‌عزوجل 🔸 آیت‌الله #مجتهدی: طلبه باید به مفاتیح و قرآن عشق بورزد، بعضی ها اصلاً نه مفاتیحی باز می کنند، نه صبح ها بعد از خواندن نماز صبح، قرآن می خوانند. 👈 اینگونه افراد به درد طلبگی نمی خورند. 🔸 طلبه باید یک #رگ_مقدسی داشته باشد، طلبه ای که پدرش او را برای #نماز_صبح بیدار کند، به درد طلبگی نمی خورد، باید طلبه زودتر از پدر و مادرش برای خواندن نماز بیدار شود. 🔸 یک وقت پدری میگفت: من از پسرم خجالت میکشم. پسرم بلند میشود، #نماز_شب میخواند اما من نمی خوانم، خیلی از این حرف خوشم آمد. 🔸 برای یک طلبه در اینجا می‌خواستند هم حجره ای انتخاب کنند او گفت طلبه ای که می‌خواهد هم حجرۀ من بشود باید نماز شب بخواند، اگر نماز شب خوان هست به من بدهید. 📚احسن الحدیث، مواعظ آیت الله مجتهدی تهرانی(ره) صفحه ۱۲۵ 📌معاونت تهذیب حوزه علمیه کرمان @tahzibkerman

حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره ؛ مکرر می فرمودند : «ذکری از امام سجاد علیه‌السلام است که اگر گفته شود و تسبیح، #بدون_گفتن_ذکر چرخانده شود برای گوینده ثواب گفتن ذکر خواهد بود و همچنین برای او مایۀ فرج و #گشایش است». امام سجاد علیه‌السلام از پدران خود از رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم نقل می‌کند که حضرت هرگاه #نماز_صبح را به پایان می‌برد با کسی سخن نمی‌گفت و تسبیح خود را به دست می‌گرفت و می‌فرمود: اللَّهُمَّ إِنِّي أَصْبَحْتُ أُسَبِّحُكَ وَ أُحَمِّدُكَ وَ أُهَلِّلُكَ وَ أُكَبِّرُكَ وَ أُمَجِّدُكَ بِعَدَدِ مَا أُدِيرُ بِهِ سُبْحَتِي؛ خدایا! همانا صبح می‌کنم در‌حالی‌که تو را تسبیح می‌گویم و تو را تمجید می‌کنم و تو را ستایش می‌کنم و تو را تهلیل (لااله‌الا‌الله گفتن) می‌گویم به عدد آنچه می‌چرخانم تسبیحم را. سپس تسبیح را می‌گرداند، بدون آنکه تسبیح گوید و با دیگران صحبت می‌کرد. همین‌گونه بود تا وقتی به رختخواب می‌رفت، پس #دوباره آن ذکر را تکرار می‌کرد و تسبیح را زیر سر خود می‌گذاشت. بهجت‌الدعا، ص ٣۵۵