🔸ترتیل صفحه 292 قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده_مقام بیات 🔸به همراه ترجمه گویای فارسی با صدای مرحوم استاد اسماعیل قادرپناه

🌷نکته تفسیری صفحه ۲۹۲🌷 آدمیزاد بخیل: ما انسان ها علاوه بر مراقبت از جسم خویش باید از جان خود نیز مراقبت کنیم تا آفات و امراض روحی و اخلاقی، روح و جان ما را به تباهی نکشد. یکی از آفات مهم اخلاقی برای روح انسان، صفت ناپسند «بخل» است. این آیه‏ به این صفت ناپسند اشاره کرده، می فرماید که این ویژگی بد، انسان ها را به شدّت تهدید می کند، و اگر از خود مراقبت نکنند، به جایی می رسند که در صورت داشتن تمام منابع رزق و روزی جهان، باز هم از انفاق و دادن مال به دیگران می ترسند؛ زیرا انسانِ پرورش نیافته، بخیل و تنگ‏ نظر می شود. از این ‏رو قرآن کریم و پیشوایان دین، بارها و با تأکید فراوان، پیروان حق و کسانی را که در پیِ تربیت خود هستند، به سخاوت و انفاق مال توصیه کرده اند. بر اساس تعلیمات دین، مال و ثروت، امانت خدا در دست انسان است که روزی از او گرفته می شود، و بنا بر وعده‏ ی قطعی الهی، دارایی انسان با انفاق و خرج شدن در راه خدا، چند برابر افزایش می یابد. در روایتی از پیامبر می خوانیم: «صدقه بدهید؛ زیرا صدقه، مال و ثروت را زیاد می کند.» البتّه سخاوت نه تنها در مورد نیازمندان، بلکه در ارتباط با افراد دیگر هم خوب است. بر اساس روایات اهلبیت، خداوند، انسان سخی و دست و دل‏باز را دوست دارد و از شخص بخیل و تنگ‏ نظر، ناخشنود است. در روایتی از امام رضا می خوانیم: «شخص سخاوتمند به خدا نزدیک است، به بهشت نزدیک است، و به مردم هم نزدیک است؛ ولی شخص بخیل از خدا دور است، از بهشت دور است و از مردم هم دور است.» در روایات، غذا دادن به مردم، یکی از محبوب ترین کارها نزد خدا برشمرده شده، و حتّی سخاوت و دست و دل بازی افراد مشرک، مورد توجّه قرار گرفته است. در حدیثی می خوانیم که پیامبر به فرزند حاتم طایی که سخاوتش در دوران جاهلیّت عرب، زبانزد است فرمود: «به‏ سبب سخاوتمندی پدرت، عذاب شدید از او دفع شد.» البتّه ذکر این نکته نیز لازم است که مهم ترین نشانه‏ی سخاوت، پرداختن حقوق واجب دینی مانند خمس و زکات است و کسی که وظایف خود را انجام نمی دهد و در موارد دیگری سخاوت دارد، بهره‏ ی زیادی از این ویژگی ندارد. در روایتی می خوانیم که شخصی از امام صادق پرسید: «حدّ و اندازه‏ ی اصلی سخاوت چیست؟» حضرت فرمود: «این که حقوقی را که خدا بر تو واجب کرده، از دارایی ات خارج کرده، در موارد مشخّص آن هزینه کنی.»

♥️#نماز_شب 📿✨ ✍استاد قرائتی: نماز شب در بین نافله های مستحبی خیلی مورد عنایت ویژه خداوند است. 🌸🍃 پیامبر گرامی (صلی الله علیه و آله و سلم )در حدیثی سه بار مکررا به حضرت علی(علیه السلام )سفارش به نماز شب نموده اند : 🌹 "علیک بصلاه اللیل" 🌹 در روایات نیز برای سحرخیزی و نمازشب بغیر از فوائد بی شمار معنوی آن فوائد کثیر مادی و دنیوی ذکر شده ؛ مثل سلامتی تن و رفع بیماری ها، افزایش رزق و روزی 🍃🌺طبق فرمایش ائمه معصومین(علیه السلام): شرف مومن به ادای نماز شبش می‌باشد. ✅و در یک کلام باید به اقامه این نوافل عنایت ویژه داشته باشیم #لذت_بندگی #نماز_شب 🕌 کانال تخصصی نماز @takhasosi_namaz

صفحه ۲۹۳ مصحف شریف انتهای سوره مبارکه اسراء و ابتدای سوره مبارکه کهف

🔸ترتیل صفحه ۲۹۳ با صدای استاد حامدولی زاده 🔸مقام‌ : نهاوند - رست 🛑 فایل بدون ترجمه

🔸ترتیل صفحه 293 قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده_مقام نهاوند - رست 🔸به همراه ترجمه گویای فارسی با صدای مرحوم استاد اسماعیل قادرپناه

🌷نکته تفسیری صفحه ۲۹۳🌷 نزول تدریجی قرآن: به گواهی تاریخ، پیامبر اسلام چهل سال پس از «عام الفیل» (سالی که ابرهه و لشکریان فیل سوارش به مکّه حمله کردند و گرفتار عذاب الهی شدند) و در سن چهل سالگی به پیامبری مبعوث شد و در سن شصت و سه سالگی، از دنیا رحلت فرمود. در طول این بیست وسه سال، حـضرت جبرئیل ،فرشته‏ ی وحی، مرتّب و در فاصله های زمانی متفاوت، بر پیامبر فرود می آمد و پیام های خدا را برای آن حضرت بازگو می کرد. به این فرایند پیچیده و غیر مادّی، «وحی» گفته می شود. از روایات استفاده می-شود که وحیِ بر پیامبر، دو گونه بوده است: «وحی قرآنی» و «وحی غیر قرآنی». وحی قرآنی، آیاتی بوده که جبرئیل از سوی خدا بر پیامبر نازل می کرده، و وحی غیر قرآنی، پیام های دیگر خدا بوده که فرشته‏ ی وحی به پیامبر می رسانده است. بدین ‏ترتیب، آیات قرآن به تدریج و بر اساس صلاحدید خدای بزرگ نازل می شد. برخی از آیات قرآن، در پی حادثه ای نازل می شد، و بعضی دیگر، پس از سؤال مردم در مورد مطلبی فرود می آمد. برخی از آیات نیز بدون مقدمه بر پیامبر نازل می شد و مردم را از حقایق مهمّی آگاه می کرد. البتّه نزول تدریجی یک کتاب آسمانی، در ادیان دیگر سابقه نداشته و کتاب‏های آسمانی دیگر مانند تورات و انجیل یکباره بر پیامبر زمان نازل شده اند. از این ‏رو یهودیان و مسیحیان صدر اسلام و مشرکان بهانه جو به پیروی از آنان به پیامبر اعتراض می کردند که چرا آیات قرآن مانند کتاب های آنان، یکباره نازل نمی شود. خداوند در این آیه و آیه‏ ی 32 سوره‏ ی فرقان، به دو علّت مهم نزول تدریجی قرآن اشاره می کند. بر اساس این آیه، یکی از علل نزول تدریجی قرآن این بوده که پیامبر آیات آن را بر اساس نیاز مردم و مصالح مسلمانان، برایشان بازگو کند: در زمان جنگ، آیات جنگ، و در زمان صلح، آیات صلح خوانده شود، و در هر موقعیتی، آیات متناسب آن؛ همچنین در ابتدای بعثت، بیشتر بر مسائل کلیدی و اعتقادی مردم مانند توحید و معاد تأکید شود، و در اواخر آن، بیشتر احکام و دستورهای فردی و اجتماعی بازگو شود. به فرموده‏ ی آیه‏ ی 32 سوره‏ ی فرقان اما یکی دیگر از علل نزول تدریجی قرآن این بود که پیامبر پیوسته با جهان غیب در ارتباط باشد و بدین ‏وسیله، در برابر مشکلات و سختی های طاقت‏ فرسایی که برای رسالت خود پیش رو داشت، آرام و پایدار بماند. خداوند بارها و در زمان های گوناگون، به پیامبر خود دلگرمی می داد و به او یادآوری می کرد که از لطف و حمایتش برخوردار است. همچنین خداوند بارها از پیامبر خود در برابر تهمت های مشرکان و منافقان دفاع کرد و مسلمانان را به اطاعت از او فرمان داد، و بدین ‏وسیله، جایگاه ویژه‏ ی او را محکم تر از پیش کرد. البته از آیات قرآن فهمیده می‏شود که قرآن به دو صورت نازل شده، و غیر از نزول تدریجی، یک‏ بار دیگر در شب قدر یک‏جا بر پیامبر نازل شده است.