─═इई 🍃🌸🍃ईइ═─
#داستانک
شخصی بر سفره امیری مهمان بود، دید که در میان سفره، دو کبک بریان قرار دارد، پس با دیدن کبک ها شروع به خندیدن کرد.
امیر علت این خنده را پرسید.
مرد پاسخ گفت: در ایام جوانی به کار راهزنی مشغول بودم.
روزی راه بر کسی بستم آن بینوا التماس کرد که پولش را بگیرم و از جانش در گذرم اما من مصمم به کشتن او بودم.
در آخر آن بیچاره به دو کبک که در بیابان بود رو کرد و گفت: شما شاهد باشید که این مرد، مرا بی گناه کشته است!!
اکنون که این دو کبک را در سفره شما دیدم یاد کار ابلهانه آن مرد افتادم...
امیر پس از شنیدن داستان، رو به مرد میکند و میگوید: کبکها شهادت خودشان را دادند.
پس از این گفته، امیر دستور داد: سر آن مرد را بزنند.
#کشکول_شیخبهایی
🍃
🌺🍃 @takhooda ✨
#داستانک
بسیار زیبا و آموزنده👌
پیرمردی در دامنه کوه های دمشق هیزم جمع می کرد ودر بازار می فروخت تا ضروریات خویش را رفع کند
یک روز حضرت سلیمان (ع) پیر مرد را درحالت جمع آوری هیزم دید دلش برایش بسیار سوخت
تصمیم گرفت زندگی پیرمرد را تغییر دهد یک نگین قیمتی به پیرمرد داد که بفروشد تا در زندگی اش بهبود یابد
پیرمرد ازحضرت سلیمان (ع) تشکری کرد وبسوی خانه روان شد
و نگین قیمتی را به همسرش نشان داد همسرش بسیار خوشحال شد ونگین را در نمکدانی گذاشت یک ساعت بعد بکلی فراموشش شد که نگین را کجا گذاشته بود
زن همسایه نمک نیاز داشت به خانع آنها رفت و زن نمکدان را به او داد
اما زن همسایه که چشمش به نگین افتاد نگین را پیش خود مخفی کرد.
پیر مرد بسیار مایوس شد و از دست همسرش بسیار ناراخت و عصبانی
وخانم پیرمرد هم گریه میکرد که چرا نگین را گم کردم
چند روز بعد پیرمرد به طرف کوه رفت درآنجا با حضرت سلیمان (ع) روبرو شد جریان گم شدن نگین به حضرت سلیمان (ع) را گفت . حضرت
سلیمان (ع) یک نگین دیگری به او داد و گفت احتیاط کن که این را هم گم نکنی
پیرمرد ازحضرت سلیمان (ع) تشکری کرد و خوشحال بسوی خانه روان شد در مسیر را ه نگین را ازجیب خود بیرون کشید و بالای سنگ گذاشت و خودش چند قدم دور نشست تانگین را خوب ببیند ولذت ببرد
دراین وقت ناگهان پرنده ای نگین را در نوکش گرفت وپرید
پیرمرد هرچه که دوید وهیاهو کرد فایده نداشت
پیرمرد چند روز از خانه بیرون نرفت همسرش گفت برای خوراک چیزی نداریم تا کی در خانه مینشینی
پیرمرد دوباره به طرف کوه رفت هیزم را جمع آوری کرد که صدای حضرت سلیمان (ع) را شنید دید که حضرت سلیمان (ع) ایستاده است وبه حیرت بسوی او می نگرد
پیر مرد باز قصه نگین را تعریف کرد که پرنده آن را ربود. حضرت سلیمان (ع) برایش گفت میدانم که تو به من دروغ نمی گویی این نگین را از هر دو نگین قبلی گرانبهاتر است بگیر و مراقب باش که این را گم نکنی
و حتما بفروش که در حالت زندگیت تغییری آید
پیر مرد وعده کرد که به قیمت خوب میفروشد پشتاره خود را گرفت بسوی خانه حرکت کرد خانه پیر مرد کنار دریا بود
هنگامی به لب دریا رسید خواست که کمی نفس بگیرد ونگین را از جیب خود کشید که در آب بشوید نگین از دستش خطا رفت به دریا افتاد
هرچه که کوشش کرد و شنا کرد. چیزی بدستش نیآمد .
با ناراحتی و عجز تمام به خانه برگشت از ترس سلیمان (ع) به کوه نمی رفت
همسرش به او اطمینان داد صاحب نگین هر کسی که است ترا بسیار دوست دارد اگر دوباره اورا دیدی تمام قصه برایش بگو من مطمئن هستم به تو چیزی نمیگوید
پیرمرد با ترس به طرف کوه رفت هیزم را جمع آوری کرد به طرف خانه روان شد که تخت حضرت سلیمان (ع) را دید پشتاره را به زمین گذاشت دویدو گریخت .
حضرت سلیمان (ع) میخواست مانعش شود که فرستاده خدا جبریل امین آمد که ای سلیمان خداوند میگوید که تو کی هستی که حالت بنده مرا تغییر میدهی ومرا فراموش کرده ای ! سلیمان (ع) باسرعت به سجده رفت واز اشتباه خود مغفرت خواست
خداوند بواسطه جبرییل به حضرت سلیمان گفت که تو حال بنده مرا نتوانستی تغییر دهی حال ببین که من چطور تغییر میدهم
پیرمرد که به سرعت بسوی قریه روان بود با ماهی گیری روبرو شد
ماهی گیر به او گفت ای پیر مرد من امروز بسیار ماهی گرفتم بیا چند ماهی به تو بدهم
پیرمرد ماهی ها را گرفت وبرایش دعای خیر کرد وبه خانه رفت
همسر ش شکم ماهی ها را پاره کرد که در شکم یکی از ماهی ها نگین را یافت وبه شوهرش مژده داد
شوهرش با خوشحالی به او گفت توماهی را نمک بزن من به کوه میروم تا هیزم بیاورم
هنگامیکه زن پیرمرد نام نمک را شنید نگین اول به یادش آمد که در نمکدانی گذاشته بود سریع به خانه همسایه رفت وقتی که زن همسایه زن پیرمرد را دید ملتمسانه عذر خواهی کرد گفت نگینت را بگیرمن خطا کردم خواهش میکنم به شوهرم چیزی نگویی چون شخص پاک نفس است اگر خبردار شود من را از خانه بیرون خواهد کرد.
پیرمرد در جنگل بالای درختی رفت که شاخه خشک را قطع کند
چشمش به نگین قیمتی درآشیانه پرنده خورد .
نگین را گرفت به خانه آمد زنش ماهی ها را پخت و شکم سیر ماهی ها را خوردند
فردا پیرمرد به بازار رفت هر سه نگین را به قیمت گزاف فروخت .حضرت سلیمان (ع) تمام جریان را به چشم دید و یقین یافت که بنده حالت بنده را نمیتواند تغییر دهد تاکه خداوند نخواهد
به خداوند یقین و باور داشته باشید.
🌼مَنْ یتَوَکلْ عَلَی اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ إِنَّ اللَّهَ بالِغُ أَمْرِهِ
☘و هر کس بر خدا توکل کند پس او برایش کافی است؛ در حقیقت خدا کارش را (به انجام) می رساند.(طلاق آیه3)
🌹حق غنّی است، برو پیش غنی
🌹نزد مخلوق، گدایی بس کن
🍃
🌺🍃 @takhooda ✨
#داستانک
⭕️4 داستان حیثیتی!
1⃣فردی از قول یکی از دوستان خود تعریف می کرد که ما دوستی داشتیم که در زمان جنگ در راه دفاع از میهن به درجه بلند شهادت نایل شده بود و در حسرت مقام و منزلت او بودیم. تا اینکه یک شب در عالم رویا او را دیدم و به او گفتم خوشا بحالت که چنین سرنوشتی داشتی! او در پاسخ به من گفت: پس از شهادت به همه همرزمان من یک برگ کاغذ دادند که در آن نوشته شده بود "برائت از آتش" اما برگه ای که بدست من دادند یک ضربدر قرمز روی "برائت از آتش کشیده" شده بود! خیلی متاثر و اندوهگین شدم و پرسیدم چرا؟! گفتند تو در دنیا آبروی یک خانم را برده ای و تا تکلیف تو با او معلوم نشود، فعلا گرفتار هستی. از رفیقم پرسیدم جریان چه بوده و خواستم او را به من معرفی کند تا رضایتش را جلب کنم. اسم و مشخصاتش را در عالم رویا به من داد! پس از بیدار شدن و پرس و جو سر از اداره آموزش و پرورش در آوردم و گفتند چندین سال است که از اینجا رفته و من پرسش کنان او را در شمال کشور یافتم! پس از سلام و احوالپرسی گفتم برای موضوع آقای...آمده ام خدمت شما! ایشان با لبخند تلخی گفتند: شنیده ام که شهید شده است! گفتم بله و او آنجا گرفتار است! با عتاب گفت هرگز او را نمی بخشم...من مشغول انجام گناهی بودم که فقط او و خدا می دانستند و با طرح این ماجرا توسط او در حراست اداره آبروی من رفت و برای همیشه از آنجا و آن شهر رفتم! اگر دوباره به خوابت آمد به او بگو دیدار ما روز قیامت کنار پل صراط! هرگز او را نمی بخشم...
2⃣فردی تعریف می کرد که در محله مان یک امام جماعتی بود و ما سالیان سال پشت سر او نماز می خواندیم. یک روز که برای وضو گرفتن به وضوخانه مسجد رفته بود با کمال تعجب او را دیدم که از سرویس بهداشتی بیرون آمد و مستقیما عازم مسجد شد! او را تعقیب کردم و دیدم بله! این یک ظاهرالصلاح است که سالیان سال ما را فریب داده و اصلا هیچ اعتقادی به آنچه انجام می دهد ندارد! به متولی مسجد اطلاع دادم و او هم به اطرافیان و هر کسی نماز خود را فرادا خواند و بالاخره کار بجایی رسید که او را نه تنها از این شغل برکنار کردند بلکه کاری کردند که از محله به جای دیگری کوچ نماید! این ماجرا گذشت تا اینکه با همسرم عازم حج شدیم و پس از برگشت مبتلا به آنفلوآنزا و بیماری شده و به پزشک مراجعه کردیم و طبیعتا کار به تزریق آمپول کشید. یک بار که حالم بهتر شده بود، پس از تزریق عازم مسجد شدم و اتفاقا وضو هم داشتم. به سرویس بهداشتی رفتم تا جای تزریق را آب بکشم و سپس برای نماز به مسجد بروم. در حالی که از سرویس خارج شدم انگار برق من را گرفت که ای داد بیداد! نکند آن بنده خدا هم داستانش همین بوده! سراسیمه در پی او شهر را زیرو رو کردم و گفتند در شهر ری رفیقی داشته که با او دمخور بوده...به آنجا رفتم و رفیقش را پیدا کردم و از او درباره رفیقش پرسیدم...گفت بله مدتی قبل بنده خدا برای آب کشیدن جای تزریق آمپول به سرویس مراجعه کرده و سپس مستقیما رفته مسجد و به او تهمت نماز خواندن بی وضو زده اند و...آنقدر اوضاعش بی ریخت شد که از ایران رفت و به نجف اشرف مهاجرت کرد...من هم پس از شنیدن این داستان عازم نجف شدم و هر جا را گشتم او را نیافتم و کماکان نمی دانم کجاست و احوال او چگونه است...
3⃣آمدند به رسول خدا گفتند فلانی در فلان جا دارد زنا می کند! رسول خدا امیر مومنان را فرستاد تا بررسی کند. حضرت امیر نزدیک محل شدند و چشمانشان را بستند و برگشتند! حضرت رسول از او پرسید چه دیدی؟ امیر مومنان که می گفت بین حق و باطل چهار انگشت فاصله است...آنچه می بینی و آنچه می شنوی...گفت هیچ! و حضرت رسول فرمودند: لا فتی الا علی! هیچ جوانمردی همچون علی نیست!
4⃣پائولو کوئیلو؛ رمان نویس برزیلی می گوید: داستانی در میان آلمانها هست که می گوید؛ مردي صبح از خواب بيدار شد و ديد تبرش ناپديد شده، شك كرد كه همسايه اش آن را دزديده باشد ، براي همين ، تمام روز اورا زير نظر گرفت. متوجه شد كه همسايه اش در دزدي مهارت دارد ، مثل يك دزد راه مي رود ، مثل دزدي كه مي خواهد چيزي را پنهان كند، پچ پچ مي كند، آن قدر از شكش مطمئن شد كه تصميم گرفت به خانه برگردد ، لباسش را عوض كند ، نزد پلیس برود و شكايت كند.اما همين كه وارد خانه شد، تبرش را پيدا كرد. زنش آن را جابه جا كرده بود. مرد از خانه بيرون رفت و دوباره همسايه اش را زير نظر گرفت و دريافت كه او مثل يك آدم شريف راه مي رود، حرف مي زند، و رفتار مي كند!
🔴🎯آری! چقدر راحت ما آبروی انسانها را یا به خاطر ظن و گمان، کینه و تسویه حساب شخصی، احساس مسئولیت نابجا و...از بین برده و موجبات خشم خدا را فراهم می آوریم و از خدایی که در نزد او حرمت آبروی مومن از حرمت کعبه بالاتر است انتظار عفو و گذشت و رحمت داریم و در عجبیم چرا اوضاعمان این گونه است...☝️
✍امیرعباس زینت بخش
🍃
🦋🍃 @takhooda ✨
#داستانک
زاهد_و_مرد_مسافر
مرد زاهدی که در کوهستان زندگی می کرد ،کنار چشمه ای نشست تا آبی بنوشد و خستگی در کند .سنگ زیبایی درون چشمه دید .آن را برداشت و در خورجینش گذاشت و به راهش ادامه داد .در راه به مسافری برخورد کرد که از شدت گرسنگی با حالت ضعف افتاده بود .کنار او نشست و از داخل خورجینش نانی بیرون آورد و به او داد .مرد گرسنه هنگام خوردن نان ،چشمش به سنگ گران بهای درون خورجین افتاد . نگاهی به زاهد کرد و گفت :« آیا آن سنگ را به من می دهی ؟ »
زاهد بی درنگ سنگ را درآورد و به او داد .مسافر از خوشحالی در پوست خود نمی گنجید .او می دانست که این سنگ آنقدر قیمتی است که با فروش آن می تواند تا آخر عمر در رفاه زندگی کند ، بنابراین سنگ را برداشت و با عجله به طرف شهر حرکت کرد .چند روز بعد ، همان مسافر نزد زاهد آمد و گفت :« من خیلی فکر کردم ، تو با این که می دانستی این سنگ چه قدر ارزش دارد ،خیلی راحت آن را به من هدیه کردی . »بعد دست در جیبش برد و سنگ را در آورد و گفت :« من این سنگ را به تو برمی گردانم ولی در عوض چیز گران بهاتری از تو می خواهم .به من یاد بده که چگونه می توانم مثل تو باشم ؟
🍃
🌸🍃 @takhooda ✨
#داستانک
عمر را غنیمت شمار
آورده اند که روزگاران پیشین، جوانی به سفری دریایی رفت از قضا طوفانی در گرفت و کشتی را شکست و مسافرانش را غرق کرد اما او به تخته پاره ای چسبید و خود را به خشکی رسانید و نجات یافت چون قدری رفت ناگهان به شهری رسید گروهی از امیران و وزیران را دید که سواره ایستاده اند چون او را دیدند همه پیاده شدند و خلعت پادشاهی بر او پوشانیدند و بر تخت سلطنتش نشانیدند ارکان دولت نیز کمر به خدمتش بستند و خزاین کشور را در اختیارش نهادند.
جوان با خود اندیشید که چه رازی در این کار است. چند روزی به کشور داری پرداخت شبی به فکر فرو رفت که خدای بزرگ مرا از غرق شدن نجات داده و بی هیچ سختی و رنجی به چنین مملکتی رسانیده است، اما به هر حال نباید از فرجام کار خویش غافل گردم. از این رو، مردی خردمند و دانا از میان وزیران برگزید و او را محرم اسرار خود کرد هر رازی که داشت با او در میان می گذاشت روزی در خلوت از او پرسید ای وزیر دانا احوال این مملکت و سلطنت را به من بگو که چه سری در آن نهفته است. وزیر پاسخ داد ای جوان خوشبخت راز این را از من نپرس، که اگر این راز بر تو آشکار شود، عیش و نوش بر تو تباه می گردد. پادشاه گفت من تو را دست خود می دانم و از میان همگان تو را برگزیده ام البته باید سر این مطلب را به من بگوئی تا تدبیری بیندیشم که علاج واقعه پیش از وقوع باید کرد.
چون وزیر دانست که او جوانی خردمند و هشیار است و به فرجام می اندیشد گفت: باید رازی مهم را بگویم بدان که این مردم را عادت چنان است که هر سال در روزی معین، پادشاه خود را از تخت فرود می آورند و به دریا می اندازند و روز دیگر غریبی را که از راه می رسد و از این راز آگاه نیست می آورند و بر تخت پادشاهی می نشانند چنان که تو را آوردند جوان عاقبت اندیش گفت ای وزیر کاردان اکنون که اختیار قدرت در دست ماست، چاره آن روز را باید کرد، در نظر تو چاره در چیست وزیر پاسخ داد ای شاه در آن سوی دریا جزیره ای است همیشه سبز و خرم مصلحت آن است که معماران و کارگران بفرستیم تا در آن، شهری بنا کنند و خانه های عالی و قصرهای بلند پایه بسازند و آنچه لازم باشد به آن محل بفرستیم شماری قایق و افراد شناگر را نیز آماده نگه داریم تا آن روز فرا رسد من پیش تر می روم و خدمتکاران را با قایق ها بر روی آب پراکنده می سازم تا چون تو را به دریا می اندازند، برگیرند و به آن جا برسانند و با خاطر آسوده، روزگار را به خوشی و آسایش بگذرانی.
سپس به کار مشغول شدند و در اندک زمانی آن شهر را ساختند و از کالاهای گرانبها آنچه بود پیش فرستادند روزی که مردم شهر خواستند پادشاه را به دریا اندازند، وزیر دانا شاه را آگاه ساخت و خود پیش تر رفت و در زمان مقرر قایق ها را آماده ساخت و با غواصان و شناگران ماهر به انتظار نشست، چون مردم بر سر پادشاه ریختند و او را از شهر بیرون بردند و در دریا انداختند آنان از سوی دیگر وی را گرفتند و در قایق نشاندند و به شهری رسانیدند که پیش تر ساخته بود، پادشاه و وزیر به شهر رسیدند در حالی که همه چیز در آن جا آماده بود.
واین حکایت زندگی ماست....
خداوند در سوره مبارکه العنكبوت آیه ۶۴میفرماید؛
🌼وَما هٰذِهِ الحَياةُ الدُّنيا إِلّا لَهوٌ وَلَعِبٌ ۚ وَإِنَّ الدّارَ الآخِرَةَ لَهِيَ الحَيَوانُ ۚ لَو كانوا يَعلَمونَ﴿۶۴﴾
☘این زندگی دنیا چیزی جز سرگرمی و بازی نیست؛ و زندگی واقعی سرای آخرت است، اگر میدانستند!
روزی دنیا برای انسان سپری میشود... بسیار کوتاه و زودگذر...
بنگر برای سرای ابدیت چه فرستاده ای...؟!!!
تا فرصت هست غنیمت شمار👌
📚عجب حکایتی
✍سید ابوالحسن حسینی
🍃
🦋🍃 @takhooda ✨
#داستانک
صبح ها که به مسجد میرفتم مردی جلوتر از من در مسجد حضور داشت،
روز بعد زودتر رفتم باز هم مرد حضور داشت
روز بعد زودتر و باز هم...
روز بعد 15 دقيقه قبل از اذان رفتم ديدم باز هم آن شخص در مسجد حضور دارد
کنجکاو شدم...
بعد از نماز رفتم پيشش و ازش پرسيدم آقا شما خواب و خوراک و کار و زندگی نداری همش در مسجدی❗
وقتی خودش را معرفی کرد فهميدم بزرگترين تاجر موفق شهر بود...
گفت: من فقط 15 دقيقه قبل از اذان میام مسجد.
پرسيدم چرا!؟
گفت: بسیار میترسم نماز اول وقتم ترک بشود.
پرسيدم حالا چرا اينقدر اصرار داريد؟
جواب داد من قول دادم همه نماز هایم را اول وقت بخوانم.
پرسیدم:
🔸به چه کسی!!؟؟؟
🔹کجا!!؟؟
🔸چرا!!؟؟
آن شخص داستان رو تعريف کرد.
میگفت: نه شغلی داشتم و نه درآمدی
دوست داشتم هم حج برم و هم ازدواج کنم
اما نمیشد ...
نزدیک شیخ رفتم و ازشون درخواست نصيحتی کردم
فرمودند:
1⃣ اگر میخواهی شغل خوب و با برکتی داشته باشی، برو نمازت رو اول وقت بخون.
2⃣ اگر میخوای ازدواج موفقی کنی و همسر خوبی داشته باشی، برو نمازت رو اول وقت بخون.
3⃣ و اگر طالب حج هستی باز هم، برو نمازت رو اول وقت بخون.
پرسيدم هر کدام از اين قفل های زندگيم با يک کليد🔑باز ميشه!؟
پاسخ دادند:
نماز اول وقت شاه کليد است
فقط حدالامکان به جماعت و در مسجد بخوان
از آن پس .... به عهدم وفا کردم
الله هم به عهدش وفا کرد
1هم شغل با برکت
2هم همسری مهربان
3هم حج رفته ام
🌼من كَانَ يُرِيدُ حَرْثَ الْآخِرَةِ نَزِدْ لَهُ فِي حَرْثِهِ وَمَن كَانَ يُرِيدُ حَرْثَ الدُّنْيَا نُؤْتِهِ مِنْهَا وَمَا لَهُ فِي الْآخِرَةِ مِن نَّصِيبٍ
🍀کسی که زراعت آخرت را بخواهد، به کشت او برکت و افزایش میدهیم و بر محصولش میافزائیم و کسی که فقط کشت دنیا را بطلبد، کمی از آن به او میدهیم امّا در آخرت هیچ بهرهای ندارد
📖 سوره شوری، آیه۲۰
🍃
🦋🍃 @takhooda ✨
#داستانک
نوۀ چنگیزخان مغول چگونه شیعه شد؟
روزی سلطان محمّد خدابنده بر همسر خود خشم گرفت و در یک جلسه او را سه طلاقه کرد؛ ولی به دلیل علاقۀ بسیاری که به وی داشت, خیلی زود از کردارِ خویش پشیمان شد و به همین خاطر عالمان سنی را دعوت نمود و از آنان مشورت خواست. آنها گفتند: هیچ راهی وجود ندارد، مگر این که نخست فرد محلّل (فردی غیر از سلطان) با او ازدواج کند, سپس مجدداً سلطان میتواند با او ازدواج کند.
سلطان گفت: برای من پذیرشِ این امر، بسیار سخت است. آیا راه دیگری وجود ندارد؟ شما علما در بسیاری از مسائل با یکدیگر اختلافِ نظر دارید , فقط در همین یک مسئله همه باهم اتفاق نظر دارید؟! گفتند : بله.
در این هنگام یکی از مشاوران اجازۀ سخن خواست و اظهار داشت:
جناب سلطان! در شهر علامه ای زندگی میکند که چنین طلاقی را باطل میداند، خوب است او را نیز احضار نموده و نظر او را جویا شوید.(منظورِ وی، علامه حلی بود.)
عالمان سنی بر آشفتند و گفتند: آن عالم، رافضی مذهب بوده و رافضیان, افرادی کم عقل و بی خِرَد میباشند و اصلا در شأنِ سلطان نیست که چنین فردی را به حضور بپذیرد.
سلطان گفت: به هر حال دیدن او خالی از فایده نیست و دستور داد علامه حلی را در محضر او احضار نمایند.
وقتی علامه وارد مجلس سلطان محمّد خدابنده شد, علمای مذاهب چهارگانه ی اهل سنت نیز در آن جلسه حاضر بودند.
علامه بدون هیچ ترس و واهمه ای نعلینِ (کفش)
خود را به دست گرفت و خطاب به همۀ حاضران سلام کرد و آنگاه یک راست به سمت سلطان رفت و در کنار او نشست. عالمان سنی رو به سلطان کرده و گفتند :
دیدید؟ ما نگفتیم شیعیان, افرادی سبک سر و بی عقل میباشند؟! سلطان گفت: او عالِم است.
دربارۀ رفتار او از خودش سؤال کنید. آنها به علامه گفتند: چرا به سلطان سجده نکردی و آداب تشریفاتِ حضور را به جا نیاوردی؟
علامه گفت: رسولِ خدا از هر سلطانی برتر و بالاتر بود و کسی بر او سجده نکرد، بلکه فقط به آن حضرت سلام میکردند و خدای تعالی نیز فرموده است :
(چون داخل خانه ای شدید به یکدیگر سلام کنید، سلام و درودی که نزد خداوند مبارک و پاک است.)
از سوی دیگر به اتفاق ما و شما، سجده برای غیر خدا حرام است.
پرسیدند: چرا جسارت کردی و کنار سلطان نشستی؟ علامه پاسخ داد: چون جای دیگری برای
نشستن نبود و از طرفی سلطان و غیرسلطان با یکدیگر مساوی اند و این جسارت به محضر سلطان نیست. پرسیدند: چرا کفش های خود را به داخل مجلس آوردی؟ آیا هیچ آدم عاقلی در محضرِ سلطان و چنین مجلسی این گونه رفتار میکند؟علامه گفت: ترسیدم حَنَفی ها کفش هایم را بدزدند همانگونه که ابوحنیفه، نعلینِ رسول اکرم را دزدید. علمای حنفیِ حاضر در آن مجلس برآشفتند و فریاد زدند : چرا دروغ میگویی؟ این تهمت است. ابوحنیفه کجا و زمان پیامبر کجا؟ ابوحنیفه صد سال پس از پیامبر تازه به دنیا آمد. علامه گفت: ببخشید اشتباه از من بود.
احتمالا شافعی , نعلینِ پیامبر را سرقت کرده است. این بار صدای شافعی ها درآمد که شافعی در روز مرگِ ابوحنیفه و دویست سال پس از شهادت پیامبر دیده به جهان گشوده است
علامه گفت: چه میدانم! شاید کار مالِک بوده است. علمای مالکی هم مثل حنفی ها و شافعی ها و به همان شیوه اعتراض کردند.
علامه گفت:
پس فقط احمد بن حنبل میماند.قطعا سارق احمد بن حَنبل است. حنبلی ها هم برآشفتند و به اعتراض و انکار پرداختند.
در این لحظه علامه رو به سلطان کرد و گفت : جناب سلطان! ملاحظه کردید که اینان اقرار کردند هیچ یک از رؤسای این مذاهبِ چهارگانۀ اهل سنت در زمان حیات رسول خدا حاضر نبوده اند و حتی صحابۀ آن حضرت را هم ندیده اند...*
سلطان گفت: آیا این حرف صحیح است؟ عالمان سنی گفتند: بله هیچ یک از این چهار نفری (که رئیس مذاهب اهل سنت میباشند), رسول خدا و صحابۀ آن حضرت را درک نکرده اند. *آنگاه علامه گفت : ولی ما شیعیان , پیرو آن آقایی هستیم که به منزلۀ نَفس و جانِ رسول خدا بود و از کودکی در دامان پیامبر پرورش یافت و بارها و بارها از سوی آن حضرت به عنوان وصی و جانشین رسول خدا معرفی شد.💚
سلطان که متوجه حقانیت مذهب شیعه شده بود
پرسید: نظر شیعه دربارۀ این طلاق چیست؟ علامه پرسدید: آیا جنابعالی طلاق را در سه مجلس و در محضر دو نفرِ عادل , جاری نموده اید؟ سلطان گفت: نه! علامه گفت:
در این صورت طلاق باطل میباشد چون فاقد شرایط صحت است. آنگاه سلطان محمّد خدابنده به دست علامه شیعه شد و به حاکمان شهرهای تحت فرمانش نامه نوشت که از این پس با نام ائمۀ دوازدهگانه ی شیعه خطبه بخوانند و به نام ائمە ی اطهار , سکه ضرب کنند و نام آنان را بر در و دیوار مساجد و مشاهد مشرفه حک نمایند.🌷
📚 پیرامون غدیر دکتر علی هراتیان
#حقانیت_شیعه
#غدیر_خم
🍃
🦋🍃 @takhooda ✨
#داستانک
🐏 مردی گوسفندی را از کامیون پایین می آورد تا آن را برای روز عید قربانی کند . گوسفند ازدست مرد جدا شد و فرار کرد.
مردشروع کرد به دنبال کردن گوسفند تا اینکه گوسفند وارد خانه یتیمان فقیری شد .
عادت مادرشان این بود که هر روز کنار در می ایستاد و منتظر می ماند تا کسی غذا و صدقه ای را برایشان بگذارد و او هم بردارد. همسایه ها هم به آن عادت کرده بودند.
هنگامی که گوسفند وارد حیاط شد مادر یتیمان بیرون آمد و نگاه کرد .ناگهان همسایه شان ابو محمد را دید که خسته و کوفته کنار در ایستاده .
زن گفت ای ابو محمد خداوند صدقه ات را قبول کند .او خیال کرد که مرد گوسفند را به عنوان صدقه برای یتیمان آورده .
مرد هم نتوانست چیزی بگوید جز اینکه گفت: خدا قبول می کند .
ای خواهرم مرا به خاطر کمکاری و کوتاهی در حق یتیمانت ببخش.
بعدا مرد رو به قبله کرد و گفت خدایا ازم قبول کن.
روز بعد مرد بیرون رفت تا گوسفند دیگری را بخرد و قربانی کند.
کامیونی پر از گوسفند دید که ایستاده. گوسفندی چاق و چنبه تر از گوسفند قبلی انتخاب کرد.
فروشنده گفت بگیر و قبول کن و دیگه با هم منازعه نکنیم.
مرد گوسفند را برد وسوار ماشین کرد.
برگشت تا قیمتش را حساب کند .
فروشنده گفت این گوسفند مجانی است و دلیلش هم این است که امسال خداوند بچه گوسفندان زیادی به من ارزانی نمود و نذر کردم که اگر گوسفندان زیادی داشتم به اولین مشتری که به او گوسفند بفروشم هدیه باشد .
🌼 پس این نصیب توست ...
---------------------------------------
امیرالمومنین علي عليه السلام :
كَما تُعينُ تُعانُ
آن گونه كه ياری ميكنی ، ياری ميشوی
📙 غررالحكم و دررالكلم ، ح ۷۲۰۹ .
🍃
🦋🍃 @takhooda ✨
#داستانک
خاطرهای از مولوی شریف زاهدی از علمای برجسته اهل سنت بلوچستان که پس از تحقیق و بررسی به مذهب اهل بیت (علیهم السلام) گروید و شیعه شد.
🔹 او در بیان خاطرات خود چنین می آورد:
- روزی یکی از دوستان اهل تسنن به دیدنم آمده بود. گفت وگوی مفصلی درباره حقانیت اهل بیت داشتیم از جمله به خطبهی حضرت رسول اکرم
صلی الله علیه وآله
در غدیر خم استناد کردم، ایشان میگفت: «مولا» در این حدیث به معنای دوست آمده است. نهایتاً هر چه دلیل آوردم قبول نکرد. خداحافظی کرد و به سمت بلوچستان حرکت کرد. یک ساعت از رفتنش گذشته بود که به او زنگ زدم و گفتم: کار خیلی مهمی با شما دارم باید برگردی.
گفت: من باید بروم، وقت ندارم برگردم. خانوادهام منتظرم هستند، چه کاری با من داری؟ تلفنی بگو.
گفتم: کار مهمی دارم، نمی توانم تلفنی بگویم، باید خودت اینجا باشی.
خیلی اصرار کردم تا این که برگشت، وقتی به من رسید گفت: چه کار مهمی داری که من را از این همه راه برگرداندی؟ گفتم: میخواستم بهت بگم: دوستت دارم.
گفت: همین!
گفتم: بله. همین را خواستم به شما بگویم. دوستم ناراحت شد و گفت: خانوادهام منتظرم بودند و باید میرفتم، این همه راه من را برگرداندی که بگویی دوستت دارم، اذیت میکنی؟
گفتم: سؤال من همینجاست. چطور وقتی شما با عجله به سمت خانوادهای که منتظرت هستند میروی و شما را از راهتان بر میگردانم تا به شما بگویم «دوستت دارم»؛ ناراحت میشوی و در عقل من شک میکنی، ولی وقتی
پیامبر اسلام(صلی الله علیه وآله) دهها هزار نفر را که با عجله به سمت خانوادهی خود میرفتند، سه روز در زیر آفتاب سوزان معطل کردند که فقط بگویند: «هر کس من را دوست دارد، علی را دوست بدارد»
این کار پیامبر را عاقلانه میدانی؟
آیا این اقدام پیامبر ناراحتی مسلمانان را در پی نمیداشت؟
آیا آنان در عقل چنین پیامبری شک نمی کردند؟
با این کاری که کردم، دوستم با تمام وجود احساس کرد که چه حرف خنده داری زده است و اقرار کرد که پیامبر در جریان غدیرخم میخواست نکتهی مهمتری را بیان کند وگرنه برای بیان دوستیاش با علی (علیه السلام) نیازی نبود مسلمانان را از راهشان برگرداند.»
📚باید شیعه میشدم ، خاطرات شریف زاهدی ،ص۱۳۸
🟢 ألحمدُلله الًّذی جَعَلَنا مِنَّ الْمُتَمَسِکینَ بِوِلایَةِ أميرَالمؤمنين والائِمَّةَ الْمَعصومین 🟢
🍃
🦋🍃 @takhooda ✨
#داستانک
⭕️این همه سر و صدا برای چیست؟!!
🔹روز عاشورایی، مرحوم شیخ مرتضی انصاری (ره) جلوی در ورودی صحن مطهر امیرالمؤمنین (ع) ایستاده بود و از دستهجات سینه زنی استقبال میکرد و در کنار او، أفندی سنی مذهب که از طرف حکومت عثمانی حاکم عراق بود، ایستاده بود.
🔸أفندی از شیخ انصاری پرسید:
"ای شیخ، هم ما قبول داریم که حسین (ع) مظلوم شهید شده و یزید انسان پست و خونخواری بود و ما هم در عزای آن بزگوار غمگین هستیم، اما پرسش من این است که این مراسم یعنی چه؟
سینه زنی، زنجیرزنی، دسته راه انداختن، گِل به سر مالیدن و ...، اینها چه هدفی را دنبال می کنند؟!"
🔹شیخ انصاری فرمودند: "سِرّ مطلب این است که ما شیعیان یک بار سرمان کلاه رفت و با این مراسم تلاش میکنیم دوباره چنین نشود."
🔸أفندی پرسید: "یعنی چه؟"
👈شیخ انصاری فرمود: "در جریان غدیر، پیامبر (ص) در برابر صد هزار نفر، علی (ع) را با صراحت به وصایت خود برگزید و شما انکار کردید و گفتید غدیر نبوده یا اگر بوده چیز مهمی نبوده است، فقط سفارش به دوستی با علی (ع)بوده است.
⛔️اشکال از ما بود که عید غدیرخم را با سر و صدا و شعار، بزرگ نداشتیم و این چنین شد.
ترسیدیم که اگر عاشورا را هم بزرگ نشماریم و با شعار و تظاهر برگزار نکنیم، شما انکار کنید و بگویید اصلا حسین (ع) شهید نشد یا حسین (ع) را راهزنان میان راه کشتند و یزید (لعنت الله علیه) انسان با تقوایی است!!!.
🍃
🦋🍃 @takhooda ✨
#داستانک
✨❤️ تاثیر وضو در سرنوشت علامه امینی
مرحوم حجة الاسلام دکتر هادي اميني فرزند علامه اميني مي گويد:
مادر بزرگم ( مادر علامه اميني) يک روز آمده بودند منزل ما در نجف.
من مطالبي درباره زندگي علامه از ايشان پرسيدم. مادربزرگم به يکي از نکات عجيبي که اشاره کردند اين بود که مي گفت:
من بعد از اينکه ايشان متولد شد تا دو سال تمام هيچ وقت بدون وضو به ايشان شير نمي دادم و هر وقت موقع شير دادن ايشان مي شد مثل اينکه به من القاء مي شد و من مي رفتم وضو مي گرفتم و بعد به ايشان شير مي دادم ،
به ياد ندارم بدون وضو به ايشان شير داده باشم و برکات زيادي در اين وضو گرفتن و شير دادن نصيبم شد.
🍃
🦋🍃 @takhooda ✨
#داستانک
* خاطرهای زیبا از دکتر زرین کوب *
🔹روز عاشورا بود و در مراسمی بهمین مناسبت به عنوان سخنران دعوت داشتم ، مراسمی خاص با حضور تعداد زیادی تحصیل کرده و به اصطلاح روشنفکر و البته تعدادی از مردم عادی، نگاهی به بنر تبلیغاتی که اسم و عکسم را روی آن زده بودن انداختم و وارد مسجد شده و در گوشه ای نشستم.
🔹دنبال موضوعی برای شروع سخنرانی ام می گشتم .. موضوعی که بتواند مردم عزادار را در این روز خاص جذب کند ، برای همین نمی خواستم، فعلا کسی متوجه حضورم بشود، هرچه بیشتر فکر می کردم ، کمتر به نتیجه می رسیدم ، ذهنم واقعا مغشوش شده بود که پیرمردی که بغل دستم نشسته بود با پرسشی رشته افکارم را پاره کرد :
🔹ببخشید شما استاد زرین کوب هستید ؟
🔹گفتم : استاد که چه عرض کنم، ولی زرین کوب هستم
🔹خوشحال شد، شروع کرد به شرح این که چقدر دوست داشته، بنده را از نزدیک ببیند، همین طور که صحبت میکرد، دقیق نگاهش می کردم، این بنده خدا چرا باید آرزوی دیدن من را داشته باشد ؟ چه وجه اشتراکی بین من و او وجود دارد ؟
🔹پیرمردی روستایی با چهره ای چین خورده و آفتاب سوخته، متین و سنگین، اما باوقار
🔹می گفت مکتب رفته و عم جزء خوانده و در اوقات بیکاری یا قرآن میخواند یا غزل حافظ و شروع به خواندن چند بیت جسته و گریخته از غزلیات خواجه و چه زیبا غزل حافظ را میخواند
🔹پرسیدم : حالا چرا مشتاق دیدن بنده بودید ؟
🔹گفت : سؤالی داشتم و سپس پرسید : شما به فال حافظ اعتقاد دارید ؟
🔹گفتم : خب بله ، صددرصد ... گفت : ولی من اعتقاد ندارم !
🔹پرسیدم : من چه کاری میتونم انجام بدم ؟ از من چه خدمتی بر میاد ؟
💥( عاشق مرامش شده بودم و از گفتگو با او لذت می بردم )
🔹گفت : خیلی دوست دارم معتقد شوم، یک زحمتی برای من می کشید ؟
🔹گفتم : اگر از دستم بر بیاد، حتما ، چرا که نه
🔹گفت : یک فال برام بگیر
🔹گفتم ولی من دیوان حافظ پیشم نیست
🔹بلافاصله دیوانی کوچک از جیبش درآورد و به طرفم گرفت و گفت : بفرما
🔹مات و مبهوت نگاهش کردم و گفتم، نیت کنید
🔹فاتحه ای زیر لب خواند و گفت : برای خودم نمیخوام، میخوام ببینم حافظ در مورد امروز ( روز عاشورا ) چی می گه ؟؟
🔹برای لحظه ای کپ کردم و مردد در گرفتن فال
🔹حافظ ...عاشورا ، اگه جواب نداد چی ؟ عشق و علاقه این مرد به حافظ چی ؟
🔹با وجود اینکه بارها و بارها غزلیات خواجه را کلمه به کلمه خوانده و در معنا و مفهوم آنها اندیشیده بودم، غزلی به ذهنم نرسید که به طور ویژه به این موضوعات پرداخته باشد
🔹متوجه تردیدم شد، گفت : چی شد استاد ؟ گفتم : هیچی، الان
🔹چشمان را بستم و فاتحه ای قرائت و به شاخه نباتش قسمش دادم و صفحه ای را باز کردم :
💥زان یار دلنوازم شکریست با شکایت
💥گر نکته دان عشقی خوش بشنو این حکایت
💥بی مزد بود و منت هر خدمتی که کردم
💥یا رب مباد کس را مخدوم بی عنایت
💥رندان تشنه لب را آبی نمیدهد کس
💥گویی ولی شناسان رفتند از این ولایت
💥در زلف چون کمندش ای دل مپیچ کانجا
💥سرها بریده بینی بی جرم و بی جنایت
💥چشمت به غمزه ما را خون خورد و میپسندی
💥جانا روا نباشد خونریز را حمایت
💥در این شب سیاهم گم گشت راه مقصود
💥از گوشهای برون آی ای کوکب هدایت
💥از هر طرف که رفتم جز وحشتم نیفزود
💥زنهار از این بیابان وین راه بینهایت
💥ای آفتاب خوبان میجوشد اندرونم
💥یک ساعتم بگنجان در سایه عنایت
💥این راه را نهایت صورت کجا توان بست
💥کش صد هزار منزل بیش است در بدایت
💥هر چند بردی آبم روی از درت نتابم
💥جور از حبیب خوشتر کز مدعی رعایت
💥عشقت رسد به فریاد ار خود به سان حافظ
💥قرآن ز بر بخوانی در چارده روایت
🔹خدای من این غزل موضوعش امام حسین و وقایع روز و شب یازدهم نیست، پس چیست ؟ سالها خود را حافظ پژوه می دانستم و هیچ وقت حتی یک بار هم به این غزل، از این زاویه نگاه نکرده بودم، این غزل ویژه برا همین مناسبت سروده شده !
🔹بیت اولش را خواندم از بیت دوم این مرد شروع به زمزمه کردن با من کرد و از حفظ با من همخوانی و گریه میکرد، طوری که تمام بدنش میلرزید انگار روضه می خواندم و او هم پای روضه ی من بود .
🔹متوجه شدم عده ای دارند مارا تماشا میکنند که مجری برنامه به عنوان سخنران من را فرا خواند و عذرخواه که متوجه حضورم نشده ، حالا دیگر میدانستم سخنان خود را چگونه آغاز کنم .
🔹بلند شدم، دستم را گرفت و می خواست ببوسد که مانع شدم، خم شدم، دستش را به نشانه ادب بوسیدم .
🔹گفت معتقد شدم، معتقد بووودم، ایمان پیدا کردم استاد، گریه امانش نمی داد !
🔹آن روز من روضه خوان امام شهید شدم و کسانی پای روضه من گریه کردند که پای هیچ روضه ای به قول خودشان گریه نکرده بودند .
🔹پیشنهاد میکنم هر وقت حال خوشی داشتید، این غزل را بخوانید.
🍃
🦋🍃 @takhooda ✨