یاس: روز 30 ترک غیبت 🔴غیبت کسی که علنا گناه می کند غیبت کردن کسی که متظاهر به گناه است و فسق علنی مرتکب می‏شود نه پنهانی (مثل اینکه ظرف شراب را آشکارا جلوی هر کسی بگیرد و بیاشامد یا دزدی کند یا بر مردم ستم و تعدی نماید و از اینکه مردم بفهمند و بگویند هم باکی نداشته باشد) جایز و روا است. پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله فرمودند: لیس لفاسق غیبته؛ کسی که آشکارا معصیت می‏کند غیبت ندارد. من لا حیاء له غیبه له کسی که شرم و حیایی نداشته باشد، هر چه درباره او بگویند، غیبت محسوب نمی‏شود. 🔵نکته اول: غیبت اینگونه افراد در همان کارهایی جایز است که خودشان علناً مرتکب می‏شوند و باکی ندارند، اما غیبتشان نسبت به گناهان دیگرشان که خودشان پوشیده می‏دارند، معلوم نیست که جایز باشد بلکه اولی و احوط ترک غیبت می‏باشد. مرحوم شیخ انصاری رحمه الله می‏فرماید: اگر گناه آشکار متجاهر، شدیدتر از گناه پنهانش باشد، ذکر آن گناه پنهان هم مانعی ندارد، مثل اینکه کسی لواط می‏کند العیاذ بالله، جایز است گفته شود که به زنهای اجنبی نگاه می‏کند. ولی با این حال، نباید احتیاط ترک شود و فقط به همان مورد تظاهر، اکتفا شود 🔵نکته دوم: غیبت اینگونه افراد در صورتی جایز است که خودشان هم اقرار به گناه داشته باشند، بنابراین اگر برای عمل خودشان عذر صحیحی اظهار کنند، غیبت کردن جایز نیست. مثلاً ادعا نماید که شراب را برای مداوا و علاج مرض می‏خورد و مقلد کسی هست که آن را در این صورت جایز می‏داند. 🔵نکته سوم: اگر مردی یا زنی بی عفتی پیشه کند یا کسی که متصدی کاری است، علناً دزدی و خیانت نمایند. #تکیه_امام_حسین_علیه_السلا