نسخه کیفیت بالا ... @talabegitaejtehad

رفقا سفارش پوستر داشتند برای برادر جلیلی .. پنج تا کار تحویل شد... گذاشتیم اینجا شاید به کار بقیه برادران هم بیاد

دستور خلاف شرع ... دکتر ایرج شگرف نخعی خاطره ای از دوران وزارت شهید باهنر نقل میکند که مؤید این جمله شهید رجایی است که در مجلس شورای اسلامی در موقع دفاع از دکتر باهنر گفته بود: «آقای باهنر قاطعیت را در پس یک پرده عطوفت پنهان کرده است.» دکتر نخعی نقل میکند: بعد از انقلاب، یکی از رؤسای آموزش و پرورش خراسان، تلگرافی به دفتر ایشان زده بود و این تلگراف به دست من رسید، نوشته بود: «حضرت حجت الاسلام والمسلمین آقای دکتر باهنر وزیر محترم آموزش و پرورش، چون بخشنامه شماره فلان به امضاء جنابعالی مغایر با شرع است، از این جهت، از انجام آن معذورم» من با شرمندگی این نامه را هم جزو کارها و نامه های آقای دکتر باهنر گذاشتم. روز بعد که به عادت معمول، دو ساعت زودتر از ساعت اداری به اداره رفتم تا کارها را بررسی کنم، آقای دکتر باهنر در اداره بود، تا مرا دید گفت: ببین نخعی این آقا مرا حجت الاسلام میخواند ولی کارم را خلاف شرع میداند! گفتم: آقا اگر اجازه بدهید ایشان را از آن سمت برداریم. زشت است که رئیس آموزش و پرورش یک استان نداند که حجت الاسلام آشکارا دستور خلاف شرع نمیدهد. آقای باهنر با ملایمت گفت: نه، نه، فقط تلفنی به ایشان تذکر بدهید. حتی اجازه نوشتن نامه را هم نداد. (فصلنامه مطالعات تاریخی، شماره 42، پائیز 1392 ، صص 93 تا 132) @talabegitaejtehad

نسخه کیفیت بالا ... @talabegitaejtehad

دو تا شود ... دکتر ایرج شگرف نخعی از همکاران شهید باهنر رحمت الله علیه می گوید: گاهی به نظرم می آمد که ایشان یک جائی مثلاً مطلبی را امضاء کرده که ممکن است بعدها مشکلاتی ایجاد کند. مطلب را برایشان توضیح می دادم و آقای باهنر می گفت: اصلاحش کن، چه کسی گفته اگر کسی اشتباه کرد باید روی اشتباهش بایستد؟ این جمله شهید باهنر معروف بود که در این گونه موارد به طنز می گفت: مرد آن است که حرفش دو تا شود! این جمله ایشان ناظر بر عدم پافشاری بر کار اشتباه و تصحیح اشتباهات انسان بود. (فصلنامه مطالعات تاریخی، شماره 42، پائیز 1392 ، صص 93 تا 132) @talabegitaejtehad

نسخه کیفیت بالا ... @talabegitaejtehad

هیچ از این حرفها نمی زد... پدر بزرگوار شهید آیت الله محمدجواد باهنر در مصاحبه ای بعد از شهادت ایشان می گوید: محمدجواد بچه بسیار کم حرف و پرکاری بود، حرف خیلی کم می زد و کار را به اندازه خودش به هر نحوی بود انجام می داد، هیچگاه نمی شد که یک خواهش بیجا بکند یا مثلاً برای چیزهای خوراکی و پوشاکی اش ایرادی بگیرد و بگوید این خوب است و آن بد، هیچ از این حرفها نمی زد. خیلی آدم ساده و پاکی بود، بسیار بسیار مهربان بود و خواهر و برادر و اقوام را بسیار دوست میداشت. اگر جایی کاری داشتند در فراخور حال خودش خودداری نمی کرد، همه دوستدارش بودند چون انسان خوشرفتاری بود. (فصلنامه مطالعات تاریخی، شماره 42، پائیز 1392 ، صص 93 تا 132) @talabegitaejtehad