🌐 The Blessing of Travelling... and its Challenges 🌐
🌍 One of the natural results of travelling the world is becoming acquainted with different ways of thinking, living, and being. Different lifestyles, perspectives, and behaviours. This is extremely healthy as it opens one's mind. It challenges the ideas that you believe to be absolutely true. It makes you rethink the prejudices you unknowingly carry within. It provides a golden opportunity for self reflection and internal introspection. Maybe this is one of the reasons that travelling the world is encouraged in the Quran and the Narrations.
✈️ Alhamdulillah, I've been graced with opportunities to travel and see different countries. Having relatives in different parts of the world assists in this process! I've also been graced to know more than one language and learn languages to which I had no connection in the past; this has opened new worlds to me, worlds that I could never have known without learning the languages that preside over them.
🍁 However, while these are certainly huge blessings... they have also posed a very interesting challenge. And that is being able to relate to individuals whose world is extremely small and narrow. Individuals whose horizon stretches only to the extent of their mundane daily routines... yet have subconsciously come to believe that there is nothing that lies behind that horizon.
🤬They live with the thoughts, beliefs, perspectives and prejudices with which their society has filled them, believing those to be unchallengeable rules that govern existence. And anyone who breaks them, who doesn't fit in to their narrow vision of what the world is, is considered weird, strange, an outcast.
🙄 How do you relate to such individuals? Do you ignore the bright horizons and visions that you have been shown, pretending to be blind, only in order to fit in? Or do you speak about them, while risking being considered insane?
💁🏽♂ But one thing is for sure: while travelling the world physically certainly assists in opening one's mind, it is definitely not a prerequisite. I have been astounded to meet people who, while they may never have left their locality physically, carry within them immensely elevated ideas, free from unfounded assumptions and prejudices.
🚫 They reject many of the social norms and trends of thought which they are expected to follow, and dare to think for themselves. Being with such people is water to my soul, a soul that is thisty to find someone to whom it can converse freely and share ideas boldly.
☑️ It goes to show that what matters most is the internal journey, not the external one. These people stand as living proof that the inability to travel is not an impediment to having an open mind... and thus no human being can blame their social conditions for never making the journey to enlightenment.
#انگلیسی
@talabekhariji
16.01M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🎞|نماهنگ بسیار زیبا
⚜همخوانی تلاوت قرآن کریم⚜
🏵بر اساس تلاوت ماندگار استاد شحات محمد انور
📖سوره مبارکه نساء آیات 135 و 136
📌صفحه ۱۰۰ قرآن کریم(عثمان طه)
🔸کاری از:
💠گروه تواشیح بین المللی تسنیم💠
📺مشاهده و دریافت نسخه باکیفیت:
aparat.com/v/yFOjn
زمان:
حجم:
48.16M
💠 Quran Discussion 💠
◽️Session 2◽️
▪️Part 1▪️
#انگلیسی
@talabekhariji
زمان:
حجم:
48.17M
💠 Quran Discussion 💠
◽️Session 2◽️
▪️Part 2▪️
#انگلیسی
@talabekhariji
زمان:
حجم:
18.75M
💠 Quran Discussion 💠
◽️Session 2◽️
▪️Part 3▪️
#انگلیسی
@talabekhariji
چرا بعضی مسلمانان شرقی بعد از گذشت ۱۴۰۰ سال هنوز اسیر تعصبات نژادی هستند؟
👇🏽بخوانید👇🏽
@talabekhariji
🌍 چرا بعضی مسلمانان شرقی بعد از گذشت ۱۴۰۰ سال هنوز اسیر تعصبات نژادی هستند؟ 🌍
◽️سوالی که از دوران کودکی ذهنم را مشغول کرده است... چرا نسبت به هم دیگر نگاه انسانی ندارند؟ چرا فقط به خاطر این که یک انسانی در یک نکته معینی روی زمین به دنیا آمده... باید خودش، افکار و فرهنگ و آداب و رسوم خود را برتر از دیگری بداند؟
🔸و چرا انگار هیچ کسی این زشتی را زشت نمی داند؟
🔹 آیا این منم که اشتباه می کنم؟
🔸 آیا این تفکری که همه انسان ها برابر اند و برادر اند، توهمی بیش نیست؟
🔹 آیا این تفکر که تنها ملاک برتری تقواست... به کلی در اوراق مصحف شریف اسیر شده است؟
🌐 من در شهر لندن بزرگ شدم. یک شهر کاملا بین المللی. از کودکی با فرهنگ های بسیار زیادی آشنا شدم. انسان های متفاوت... رنگ های متفاوت، فرهنگ های گوناگون، ادیان مختلف..... و من در این تفاوت ها، جز زیبایی چیزی نمی دیدم...
❗️ولی وقتی بیشتر وارد فضا های مسلمانان شرقی شدم...وارد مساجد، حسینیه ها، مراسمات مذهبی... فهمیدم که انگار فقط منم که این طوری فکر می کنم. انگار هیچ کس دیگر این تفاوت ها را زیبا نمی داند... بلکه اینها را ملاک برتری و پستی می دانند...
✈️ برزگتر شدم و به بعضی کشور های مسلمان نشین سفر کردم... و بعد از مدتی، به ایران آمدم و وارد مرحله بعدی زندگی شدم.... و ساکن شهر مقدس حضرت معصومه شدم و... دو زبان جدید یاد گرفتم و... مسیر طلبگی را آغاز کردم...
❎ و هنوز که هنوز است... جواب سوالات کودکی خود را نیافته ام... ❎
◾️این چرا ها هنوز برای من حل نشده...
🔘 ولی یک سوال دیگری به این لیست چراها اضافه شده
🔻و آن هم این که...🔻
🕌 چرا بعضی ها برای توجیه این تعصبات نژادی، از دین استفاده می کنند؟
🔹اگر دین آن چیزی هست که آنها می گویند
🔸فلیشهد الثقلان أني كافر
🏮ولی آن چیزی که درد مرا تسکین می کند، و مثل مرهمی روی زخم دل می ماند.... و به من می گوید که فقط تو نیستی که این طوری فکر می کنی... و تو با این فکر تنها نیستی... این ندای آسمانی است...
📜 وَمِنْ آيَاتِهِ خَلْقُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاخْتِلَافُ أَلْسِنَتِكُمْ وَأَلْوَانِكُمْ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِلْعَالِمِينَ
📖 و از آيات او آفرينش آسمانها و زمين و تفاوت زبانها و رنگهاي شماست، در اين نشانه هائي است براي عالمان.
(سوره روم آیه ۲۲)
🗣 این کتاب به من می گوید: از تنهایی نترس...چون من هم تنهام. من امانت فرستاده خداوندم و هزار و چهار صد سال است که منم بین مسلمانان غریبم... و در مجالس ختم و مراسمات مذهبی دفن شده ام. {غريب} از اوصاف من است... فطوبی للغرباء.
@talabekhariji
🌺 For the Martyrs of Peshawar and Qatif 🌺
🔹Between Peshawar and Qatif
Grant me a few days of relief
Enough to bury the bodies
For hearts to burn in disbelief
🔹The martyrs now rested in ease
Flying free like the morning breeze
A shattered flacon's pure pieces
Returned to their sweet families
🔹Between the saviour and Hussain
Twelve nights to burn with love and pain
Oh he too sacred to be named!
Return once more to us again
#انگلیسی
@talabekhariji
6.98M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🔹تجمع و تظاهرات بعضی مؤمنين در مقابل سفارت عربستان سعودی در لندن برای ابراز همدلی با خانواده های شهدا در قطیف
@talabekhariji
🌙 چرا ماه مبارک رمضان در ایران خیلی حال نمی دهد؟؟ 🌙
👇🏽بخوانید👇🏽
@talabekhariji
🌙 چرا ماه مبارک رمضان در ایران خیلی حال نمی دهد؟؟ 🌙
↔️ یکی از تفاوت های فرهنگی بین ایران و بعضی کشور های دیگر، شدت توجه و اهمیت دادن به ماه مبارک رمضان است. اینجا کاری با خواص جامعه (از نظر تدین و معنویت) و اهل دل ندارم. منظور، متن جامعه است به طور کلی.
☪ بنده در بعضی کشور های خلیجی از جمله امارات و عمان دیده ام که حتی یک ماه قبل از حلول ماه مبارک، آدم احساس می کند که ماه مبارک در پیش داریم. کجا...؟ در خیابان ها، مغازه ها، مال ها، سوپرمارکت ها...
🌟 بنر های مخصوص برای ماه مبارک، آذین بندی های گوناگون برای منزل، سفره های بسیار زیبا، تخفیف های خاص برای اجناس، رو بالشی ها و صندوق صدقی های مخصوص برای ماه مبارک و...
🎉 واقعا احساس می کنی که یک اتفاق بسیار بزرگی قرار است بیافتد. و اگر یک خارجی غیر مسلمان به عنوان توریست هم وارد آن جامعه می شد، حتی سه هفته قبل از ماه مبارک، او هم می فهمید که اینها دارند برای یک جشن بزرگی که برای این ملت بسیار ارزشمند است، آماده میکنند، عین عید میلاد مسیح (Christmas) در یک کشور غربی.
🇵🇰 این فقط مال خلیج نیست. بنده بین پاکستانی ها هم دیدم (که از نطر فرهنگی به ایرانی ها نزدیک تر اند) چقدر ماه مبارک برای این ملت مهم هست. اصلا غذاهای مخصوص برای ماه مبارک دارند که بسیار خوش مزه است و هنگام افطاری بعد از خرما میل می شود. و حتی غیر متدین ترین مسلمان که در طول سال نماز نمی خواند... در ماه مبارک روزه می گیرد و تا می تواند نماز هاش را در مسجد می خواند.
🧔🏽از شوهر عمه ام که پاکستان زندگی می کردند و زیاد از فرهنگ پاکستانی اشکال می گیرند (چون تعصب ملی ندارند) سوال کردم که این درست است که در پاکستان در ماه مبارک خیابان ها یک حس و هوای خاصی دارند انگار می توانی حضور ماه مبارک را حتی در بازار ها هم حس کنی؟؟ لبخند زد گفت بله این درست است.
⬇️ ادامه در پست بعدی ⬇️
@talabekhariji
🌙 چرا ماه مبارک رمضان در ایران خیلی حال نمی دهد؟؟ 🌙
⬆️ ادامه از پست قبلی ⬆️
😀 حتی یادم هست وقتی کوچک بودم و در لندن مشغول تحصیل بودم، ما بچه مسلمان ها از چند هفته قبل از ماه مبارک روزشماری می کردیم و در خود ماه مبارک یک حس و هوای خیلی خاصی داشتیم و در آخر آن بسیار حزین و ناراحت بودیم...حتی بقیه اساتید و بچه ها که مسلمان نبودند، می دانستند که ماه مبارک در پیش است... به خاطر روحیه مسلمانان. و یادم هست هنگام ماه مبارک به سوپرمارکت می رفتیم خرید، بنر هایی آویزان کرده بودند، روش نوشته بود Ramadan Mubarak یعنی (رمضان مبارک) با حروف انگلیسی.
🕌 تا جایی که اطلاع دارم در بیشتر کشور های مسلمان نشین و در کشور های غربی (که این را در انگلیس دیده ام) در ماه مبارک، مساجد پر می شوند. بنده دیده ام مسجدی که در آخرین هفته ماه شعبان، یک صف کامل برای نماز مغرب هم به سختی تشکیل می شد، شب اول ماه مبارک، اقلا هفت صف تشکیل می شد. و روز به روز تعداد بیشتر می شود. و این خیلی حس خوبی می داد. و در انگلیس دیدم که حتی بعضی خانم های مسلمانی که در طول سال حجاب اسلامی را رعایت نمی کردند، در طول ماه مبارک با روسری بیرون می رفتند. به خاطر احترام این ماه بزرگ.
😞 ولی...وقتی به ایران آمدم خیلی خیلی تعجب کردم. قبل از ماه مبارک... خبری نیست. هنگام ماه مبارک، به جز این که رستوران و خیلی از مغازه ها در طول روز بسته اند، هیچ حس خاصی وجود ندارد... حتی پارسال دیدم بعضی ها در روز روشن در یکی از خیابان های معروف قم، راه می روند و سیگار می کشند...
🏠 ما میخواستیم برای ماه مبارک منزلمان را تزیین کنیم... ولی هیچی پیدا نکردیم! گفتیم در طول سال حتما برویم یک کشور خلیجی یا حتی کشور غیر اسلامی که یک سری چیز ها گیرمان بیاید!
🔹یادم هست سال اولم در قم بود. هیجان زده بودم که بالاخره می توانم هنگام ماه رمضان در یک کشور اسلامی باشم... انتظار داشتم آن حال و هوایی که در طول ماه مبارک ما مسلمانان در لندن داشتیم، اینجا حتما چند برابر خواهد بود... ولی افسوس که...
🔘 برای نماز مغرب، در اول ماه مبارک به مسجد اعظم رفتم... و خیلی تعجب کردم. اصلا خبری از آن جمعیتی که در روز های عادی بوده نیست! هیچ وقت نماز جماعت در آن مسجد را غریب تر از آن روز ندیدم!! نمی فهمیدم چرا این طوری است؟؟! در انگلیس هنگام ماه مبارک مساجد پر می شوند!! می روی مسجد روحیه پیدا می کنی... ولی این صحنه آن حس و هوایی که داشتم را کاملا ازم گرفت.
🎊 ولی آن عیدی که یک ماه پیش از حلول آن در ایران خیلی خیلی آن را حس می کنی، عید نوروز است. ایرانی ها حتی وقتی واژه (عید) را بدون پسوند به کار می برند، منظور عید نوروز است. در حالی که وقتی یک مسلمان غربی (و حتی غیر مسلمانان ساکن آنجا که کمی در مورد ما اطلاع دارند) واژه (عید) را می گویند، منظور عید الفطر یا عید الاضحی (قربان) است. همچنین در کشور پاکستان و خیلی از کشور های مسلمان نشین دیگر. (عید) یعنی عید الفطر یا عید قربان.
📈 اینها به بنده این حس را منتقل می کند که ماه مبارک به اندازه بعضی کشور های دیگر، هنوز در فرهنگ ایرانی عمیقا رسوخ نکرده است. مثل عید نوروز نیست که واقعا عید حساب می شود. بله، روزه ماه مبارک یک تکلیفی هست که متدینین باید آن را به جا بیاورند، و بعضی متدینین مشغول کار خیر می شوند و... ولی به عنوان یک فرهنگ، یک عید، یک ماهی که باید برای حلول آن بی تابی کرد، یک جشن بزرگی که تمام ملت (از جمله کسانی که در طول سال با خدا و دین کاری ندارند) در آن شرکت می کنند، هنوز شناخته نمی شود.
🔺تصویر بالا مربوط به سوپرمارکتی در دبی (امارات) میباشد و برخی اجناس مخصوص ماه مبارک را نشان می دهد. بنده این عکس ها را در هفته دوم ماه شعبان گرفتم، سه هفته قبل از ماه مبارک.
@talabekhariji