امام حسین عليه السلام: خدایا با تدبیر خودت مرا از تدبیر خودم مستغنی(بی نیاز) گردان إِلَهِي أَغْنِنِي بِتَدْبِيرِكَ لِي عَنْ تَدْبِيرِي فرازی از #دعای_عرفه 🌴💎🌹💎🌴

وَ نَجِّنی مِنْ اَهْوالِ الدُّنْیا وَ کُرُباتِ الاْخِرَةِ و از هراس های دنیا، و گرفتاری های آخرت نجاتم ده... #دعای_عرفه

دعای عرفه عنوان دعایی است منسوب به امام حسین (علیه السلام)، با حجمی حدود ۳۲۰۰ کلمه که با اختلافاتی جزئی در کتب مختلف نقل شده، و مضمونش اعتراف به جایگاه خدا، اقرار به جایگاه انسان در هستی، حمد و سپاس برای نعمتهای فراوان خداوند بر انسان، یادآوری مشکلات و تب و تابهایی که شخص در عمر خویش از بدو آفرینش تا کنون، کوشش برای جلب رحمت الهی، و طلب آرامش و عافیت از ایشان و.. این دعا حاوی اصلی ذکر شده در همهٔ تحریرها، و ذیلی مذکور در برخی تحریرهای دعا در حدود ۸۰۰ کلمه است. گفته شده است که سیدالشهدا علیه السلام این دعا را در روز عرفه و در صحرای عرفات و در کنار همراهانش در بیرون خیمه‌ها خوانده است. این دعای نسبتاً طولانی از اعمال مهم شیعیان در روز عرفه است که پس از نماز ظهر و عصر تا غروب خوانده می‌شود. بر پایهٔ آنچه در اول برخی نسخ‌های دعا ذکر شده، این دعا توسط بشر و بشیر فرزندان «غالب اسدی» نقل شده است. 🔻بررسی فقره «إلهي انا الفقیر فی غنای...» تا پایان دعای عرفه شریف 🔹جهت سندی: 👈علامه مجلسی رضوان الله علیه می فرماید: در «بلد الأمين» از کفعمی و ابن طاوس (در مصباح الزائر) این دعای شریف را نقل کرده اند و لكن قسمتی که از جمله: إلهي أنا الفقير في غنای تا پایان اضافات ذکر کرده اند در بعضی از نسخه های قدیمی اقبال یافت نشده است و عبارات آن موافق بیان معصومین علیهم السلام نیست، و همچنین این عبارات بر وفق مذاق صوفیه است که بعضی از مشایخ آنها بر این دعا اضافه کرده اند و با دخالت آنرا به اصل دعا ملحق نموده اند. بنابراین معلوم گردید نه اینکه (مرحوم سید ابن طاوس) این اضافات را خود در کتاب خود آورده، بلکه بعد که بعضی نسخ آن تجدید چاپ شده افرادی با نظر خصوصی و بدون مسئولیت که رعایت اصول اخلاقی و وجدانی نداشته اند این اضافات را به اصل دعا پیوست داده اند.1⃣ 👈آیت الله شبیری زنجانی حفظه الله می نویسند: «ذیل متن دعای شریف برگرفته از عبارات ابن عطا الله اسکندرانی از اکابر صوفیه(سنی و مالکی) در کتاب «الحكم العطائية» است2⃣ 👈جلال الدین همایی(تصوف پژوه)در کتاب مولوی نامه خود در پاورقی می نویسد: «تمام اين فقرات را عينا و بى‏ كم ‏و زياد در نسخه قديم كتاب «الحكم العطائية» ديده ‏ام شامل دعوات و مقامات عرفانى «ابن عطاء الله اسكندرانى شاذلى» تاج الدين ابو الفضل احمد بن محمد صوفى عارف معروف سده هفتم هجرى كه وفات او را در ۷۰۹ ه. ق نوشته ‏اند؛»3⃣ 🔹جهت متنی: قسمت «إلهي تَرَدُّدي في الآثارِ يُوجِبُ بُعدَ المَزارِ» و بعد آن دارای اضطراب و دوگانگی در متن است بدین صورت که: در ابتداء می گوید:«خدای من تامل و رفت وآمد من در آثار الله موجب بعد و دوری من از تو می شود» و در انتهاء می گوید:«خدایا تو امر کردی مراجعه به آثار و آیات را» بنابراین خداوند امر کرده به آنچه که موجب بعد و دوری از خودش می شود و این امر معقول نیست چون معقول نیست که خدا امر کند به کاری که باعث دوری عبد از او شود و این بعد و دوری با روایاتی که دلالت بر انحصار معرفت الله در آثار و آن آیات(آل عمران:۱۹۰) و روایاتی که خلق را ترغیب به تفکر در آیات می کند معارضه دارد. 1️⃣بحارالانوار ج۹۵ ص۲۲۷-۲۲۸/محمد باقر مجلسی/ناشر:دار احیاءِ التراث العربی/بیروت 2⃣جرعه ای از دریا ج۳ ۲۵۶/سید موسی شبیری زنجانی/ناشر:موسسه کتاب شناسی شیعه 3⃣مولوی نامه مقدمه ج۲ص۱۸/جلال الدین همایی/ناشر:نشر هما/تهران (التماس دعا) #امام_حسین_علیه_السلام #دعای_عرفه