⛔ استیضاح و سئوال از حسن روحانی اولویت شرایط فعلی کشور نیست ☑ رهبر معظم انقلاب در دیدار مجازی خود با نمایندگان مجلس در تاریخ ۹۹/۴/۲۲، با اعلام اینکه مجلس یازدهم ، انقلابی ترین و قوی ترین مجلس بعد از انقلاب است ، از حضور نیروهای جوان و با انگیزه در کنار افراد باتجربه ابراز خوشحالی نموده وضمن توصیه به نمایندگان مجلس برای پرهیز از رفتارهای احساسی و حاشیه ساز ، بر خدمت رسانی و ادامه کار دولت تا پایان مهلت قانونی تاکید کردند . بدیهی است عملکرد دولت بی‌دستاورد و خسارت‌بار حسن روحانی در حوزه‌های مختلف داخلی و خارجی بر همگان روشن است و اگر کارشناسی دقیقی از عملکرد این دولت انجام بشود ، مشخص می شود که اقدام برجسته و مشخصی برای دفاع ندارد. شاید بهترین دلیل برای نداشتن عملکرد قابل دفاع دولت فعلی این باشد که تعداد قابل توجهی از منتقدین اصلی حسن روحانی ، عمدتاً رای دهندگان به او می باشند. در این میان اما سوال اساسی این است که اگر چنین دولتی که عمر کمتر از یک ساله پایانی خود را طی می‌کند با سوال و استیضاح کنار زده شود ، آثار سلبی و ایجابی آن برای کلیت نظام و مردم چیست؟ به نظر می‌رسد سوال و استیضاح (که البته حق طبیعی مجلس و نمایندگان است) در این مدت باقی‌مانده، آورده خاصی برای نظام و مردم نخواهد داشت زیرا: ۱.‌ بعد از بنی‌صدر، رویه و عرف حاکمیتی این بوده که با رئیس جمهور و (در مقاطعی نخست وزیر) برخورد حاد و حذفی صورت نگیرد. این رویه سبب پایداری نظام حکومتی و حفظ آرامش در کشور می‌شود. ۲. استیضاح رئیس یک دولت که هفت سال بر سر کار بوده و وقت بسیاری را با کم‌کاری و مسیر اشتباه تلف کرده، در کمتر از یکسال به عمر خود ، هیچ نتیجه عملی در بر نخواهد داشت چرا که حتی اگر شخص رییس جمهور با رای عدم صلاحیت کنار گذاشته شود ، سایر ارکان دولت تا چند ماه بر سر کار خواهند بود و عملا تفاوتی در عملکرد دولت رخ نخواهد داد. ۳. سوال و استیضاح بزرگترین موقعیت برای سیاستمدار حرفه ای برای سوارشدن بر موج هیجان و احساسات، مظلوم نمایی، فرافکنی و استفاده از اشتباهات نمایندگان است. همانطور که حضور ظریف در مجلس نیز با چنین نتیجه ای همراه شد. ۴. منطق بازار و معادلات روانی حاکم بر آن ، با منطق مورد نظر نمایندگان همخوان نیست. استیضاح و سوال در شرایط فعلی ایران از سوی بازار به معنی ناکامی کل حاکمیت در کنترل شرایط اقتصادی تلقی می‌شود و نه ناکارآیی یک دولت و یک جناح خاص. ۵. بی ثباتی در نظام سیاسی و ناتمام ماندن دوره ریاست جمهوری حسن روحانی ، سیگنال خوبی برای قدرت و نفوذ منطقه ای ایران نیست. ولو آنکه روحانی دغدغه محور مقاومت را چندان نداشته باشد اما ناتمام ماندن دولت وی ، به پرستیژ سیاسی ایران در منطقه ضربه می‌زند و از سوی ناظران منطقه‌ای به عنوان نشانه‌ای از تزلزل نظام ایران تعبیر می‌شود. ۶. تقریبا می‌توان گفت امکان اصلاح مسیر دولت از وضعیت اشتباه فعلی به شکل مبنایی وجود ندارد و ظرفیت اصلاح و نقدپذیری در لایه های مختلف این دولت وجود ندارد. از سوی دیگر مجلس می‌تواند در جو آرام و کارشناسی در همین مدت باقی مانده از عمر دولت ، برخی تصمیمات مفید و موثر را به آن بقبولاند. به شرط آنکه با بخش منصف و دلسوز دولت رابطه برقرار کند و از چالش حاد با بالادستی‌ها اجتناب کند. ۷. میان لایه‌های کنشگر افراطی فتنه و برخی مدیران دولت تدبیر، هم‌پوشانی و ارتباطاتی وجود دارد. حادسازی فضا علیه دولت در شرایط فعلی ، سبب می‌شود تندروهای افراطی دولتی ، نظرات خود را به تصمیم گیران در دولت تحمیل کنند و حوزه ذهنیت _عملکرد اشتراکی آن‌ها گسترده شود. در آن صورت با توجه به طراحی‌های بسیار جدی ضدانقلاب، منافقین، سرویس‌های خارجی و نارضایتی مردم از وضعیت اقتصادی، بستر رقم خوردن یک فتنه چندوجهی فراهم شود. ۸. توجه به این نکته نیز مهم می باشد که بدانیم ، نفس وجود مجلس فعلی با گرایش‌های انقلابی و کاملا متضاد با دولت ، خود نوعی فشار بر دولت بوده و بازدارنده بسیاری از مسائل است. این فشار مثبت در صورتی که از حد خود فراتر رود به فشار منفی تبدیل می‌شود و اثرات مخربی در پی خواهد داشت. با عنایت به مطالب گفته شده است که انتظار داریم نمایندگان انقلابی مجلس یازدهم ، با پرهیز از اقدامات حاشیه ساز ، به برنامه های اصلی و اولویت دار کشور بپردازد و با عملکرد مثبت خود ، راه انتخاب رئیس جمهور انقلابی ، کارآمد و خدمت گزار در انتخابات ۱۴۰۰ را به مردم نشان دهد و... همین #استیضاح #حسن_روحانی #مجلس #انتخابات_۱۴۰۰ @talangorsiyasi #تلنگرسیاسی در سروش ایتا بله